Με χθεσινό δημοσίευμά της η Bild εμφάνισε την παρέμβαση Μέρκελ στον Ταγίπ Ερντογάν σαν την καταλυτική κίνηση που αποσόβησε ένα θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο το βράδυ της Τρίτης. 

Μπαράζ διπλωματικών κινήσεων

Η Γερμανίδα Καγκελάριος συνομίλησε τόσο με τον Έλληνα Πρωθυπουργό όσο και με τον Τούρκο πρόεδρο λειτουργώντας πυροσβεστικά προς τον Ταγίπ Ερντογάν – με άγνωστες προς το παρόν τις λεπτομέρειες του τι ακριβώς διημείφθη στη συνομιλία τους και επείσθη ο πρόεδρος της Άγκυρας να υποχωρήσει. Όπως άγνωστη παραμένει και η διάρκεια της “υποχώρησης” από την τουρκική πλευρά. 

Το βέβαιον είναι πως η Αθήνα βρίσκεται σε επιφυλακή και θα παραμείνει μέχρι τουλάχιστον τις 2 Αυγούστου οπότε και λήγει η Navtex που εξέδωσε η Τουρκία με την οποία δεσμεύει το Καστελόριζο για έρευνες. 

Η κυβέρνηση πάντως “απλώνει” τα διπλωματικά της δίχτυα και αυξάνει την κινητικότητά της σε ευρωπαικό και διεθνές επίπεδο. Το μήνυμα που εκπέμπει είναι σταθερό καθόλη την διάρκεια της κορύφωσης των τουρκικών προκλήσεων: Ψυχραιμία, ετοιμότητα, αποφασιστικότητα και αυτοπεποίθηση.

Χθες, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επικοινώνησε τηλεφωνικά με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. Το “μενού” ήταν εφ όλης της ζέουσας πολιτικής ύλης: Διμερείς σχέσεις, εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και την ευρύτερη περιοχή αλλά και το ζήτημα της μετατροπής της Αγίας Σοφίας σε τζαμί. 

Νωρίτερα, ο πρωθυπουργός συνομίλησε τηλεφωνικά με  τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη για το συντονισμό ενεργειών Ελλάδας και Κύπρου, ενόψει και της επίσκεψης Αναστασιάδη στο Παρίσι και της συνάντησής του με τον Πρόεδρο Μακρόν.

Και αν η ανακοίνωση του Στειτ Ντιπάρτμεντ το βράδυ της Τρίτης ήταν τουλάχιστον αμφιλεγόμενη αφού καλούσε μεν την Τουρκία να σταματήσει τις επιχειρήσεις της στο Καστελόριζο αλλά μιλούσε για “αμφισβητούμενα ύδατα”, ενδιαφέρον έχει η παρέμβαση του γερουσιαστή των Δημοκρατικών Μπομπ Μενέντεζ, ο οποίος αντέδρασε έντονα : “Ας είμαστε ξεκάθαροι – η μόνη χώρα που “αμφισβητεί” αυτά τα νερά είναι η Τουρκία. Αυτά τα ύδατα ανήκουν στην Ελλάδα και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ πρέπει να αναγνωρίσει κατηγορηματικά και δημόσια ότι η Τουρκία μόνη της είναι υπεύθυνη για την ένταση πάνω τους”. 

Υπενθυμίζεται ωστόσο ότι Έλληνας ΥΠΕΘΑ έχει επικοινωνήσει με τον Αμερικανό ομόλογό του Μαρκ Έσπερ για τις εξελίξεις στην περιοχή. 

Στο “παιχνίδι” έχει μπει και η Κομισιόν η οποία απηύθυνε παραίνεση στην Τουρκία να προσφύγει στην Χάγη για την υφαλοκρηπίδα. Η πάγια θέση της Ελλάδας επ’ αυτού είναι πως μόνο με την υπογραφή συνυποσχετικού που θα όριζε το πλαίσιο θα δεχόταν προσφυγή στο Δικαστήριο της Χάγης.

Σημειολογικώς ιδέσθαι πάντως, αύριο είναι η επέτειος υπογραφής της Συνθήκης της Λωζάννης. Ως γνωστόν, ο Ταγίπ Ερντογάν είναι “λάτρης” των συμβολισμών.

Τετ α τετ Μητσοτάκη- πολιτικών αρχηγών

Υπό το πρίσμα των ανησυχητικών εξελίξεων με την Τουρκία, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει κύκλο συναντήσεων με τους πολιτικούς αρχηγούς στο γραφείο του στην Βουλή. Η ατζέντα που έθεσε ο πρωθυπουργός αφορά τόσο τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά όσο και τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής των Βρυξελλών. 

Μεγαλύτερο προφανώς πολιτικό ενδιαφέρον έχει το ραντεβού του κ. Μητσοτάκη με τον Αλέξη Τσίπρα, ιδιαίτερα μετά την ένταση που έχει προκληθεί στις μεταξύ τους σχέσεις από την προανακριτική για την Novartis , τις αποκαλύψεις για Μιωνή, Παππά, Καλογρίτσα και Μάτι. 

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ άλλωστε δεν φείσθηκε πυρών χθες εναντίον του κ. Μητσοτάκη στην διαχείριση των ελληνοτουρκικών, ζητώντας σύγκληση του ΚΥΣΕΑ, ενημέρωση της Βουλής και έκτακτη Σύνοδο Κορυφής ώστε να επιβληθούν κυρώσεις στην Τουρκία από την Ε.Ε.

Στις αιτιάσεις Τσίπρα ότι ο πρωθυπουργός παρά τη σοβαρή αναβάθμιση του τουρκικού κινδύνου ούτε συγκάλεσε το  ΚΥΣΕΑ ούτε ενημέρωσε τους πολιτικούς αρχηγούς, κυβερνητικά στελέχη απαντούν:    

“Ο κ. Τσίπρας μάλλον ξεχνά ότι τον Οκτώβριο του 2018, όταν η Άγκυρα εξέδωσε παράνομη Navtex δεσμεύοντας περιοχές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας κι έστειλε στην περιοχή το Barbaros, ο ίδιος -ως Πρωθυπουργός τότε- δεν συγκάλεσε ούτε ΚΥΣΕΑ, ούτε Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών. Ούτε καν ενημέρωσε τους Αρχηγούς των κοινοβουλευτικών κομμάτων”.

Σε κάθε περίπτωση, παρά το εξαιρετικά τεταμένο κλίμα μεταξύ Κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ , έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον το τι θα ειπωθεί μεταξύ Μητσοτάκη- Τσίπρα στο σημερινό τετ α τετ τους.

Τα ραντεβού του Πρωθυπουργού

• Στις 12:30 με τον πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, Αλέξη Τσίπρα.
• Στις 13:30, με την πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κινήματος Αλλαγής, Φώφη Γεννηματά.
• Στις 18:15 με τον πρόεδρο του κόμματος Ελληνική Λύση, Κυριάκο Βελόπουλο.
• Στις 19:30 με τον γραμματέα του κόμματος ΜέΡΑ25, Γιάνη Βαρουφάκη.
• Η συνάντηση με τον πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, Δημήτρη Κουτσούμπα, θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή, 24 Ιουλίου, στις 9:30.

[ΠΗΓΗ: https://www.capital.gr/, της Νίκης Ζορμπά, 23/7/2020]

Η Πρόεδρος του ΕΟΤ, κα Άντζελα Γκερέκου, επισκέφθηκε χθες την Ελληνική Αρχή Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΕΑΓΜΕ, πρώην ΙΓΜΕ), σε συνέχεια της συνάντησης εργασίας στην οποία είχε συμμετάσχει στις 6 Ιουλίου στο Λαύριο με θέμα «Αξιοποίηση της μεταλλευτικής και πολιτιστικής κληρονομιάς με στόχο την τουριστική ανάπτυξη και την αύξηση της επισκεψιμότητας του Δήμου Λαυρεωτικής».

Η κα Γκερέκου, αφού ξεναγήθηκε στο Μουσείο Ορυκτών και Πετρωμάτων και τους άλλους χώρους της ΕΑΓΜΕ, είχε συνάντηση με τον Γενικό Διευθυντή της, κο Ανδρέα Τσώκο, στη διάρκεια της οποίας συζήτησαν τις λεπτομέρειες για την ανάπτυξη περαιτέρω συνεργασίας μεταξύ των δύο πλευρών.

Η ανάδειξη της γεωκληρονομιάς της χώρας μας, όπως ανέφερε η κα Γκερέκου, αποτελεί για τον ΕΟΤ σημαντικό εργαλείο εξωστρέφειας και προσέλκυσης επισκεπτών μέσω του γεωτουρισμού και του θερμαλισμού, με στόχο την ενίσχυση των θεματικών μορφών τουρισμού, τον περαιτέρω εμπλουτισμό του ελληνικού τουριστικού προϊόντος και την επέκταση της τουριστικής περιόδου.

Υπενθυμίζεται ότι η ΕΑΓΜΕ αποτελεί τον θεσμοθετημένο τεχνικό σύμβουλο της πολιτείας σε θέματα γεωεπιστημών, ενώ στους βασικούς σκοπούς του συγκαταλέγονται, μεταξύ άλλων, η έρευνα και αξιολόγηση των ορυκτών πρώτων υλών και των υπογείων υδάτων της χώρας με την παράλληλη χορήγηση αδειών για ανάπτυξη ιαματικού τουρισμού.

[ΠΗΓΗ: http://www.dealnews.gr/, 22/7/2020]

«Ξεκίνησα να υφαίνω σε ηλικία 14-15 ετών. Τα πόδια μου δεν έφταναν καλά καλά στις πατήτρες. Ο αργαλειός ήταν στημένος στο δωμάτιο που κοιμόμασταν. Η μάνα μου, Βάγια Παπαθανασίου Μοσχοπούλου, είχε ξεκινήσει να ετοιμάζει τις προίκες, για μένα και την αδελφή μου. Ετοίμαζε τα βαμβακερά στρωσίδια. Σεντόνια, πετσέτες, τραπεζομάντηλα, κρεβατόγυρους, ατζακόγυρους. Το πρώτο μου υφαντό ήταν μια πλαγκέτα μάλλινη σε μπλε χρώμα. Στη συνέχεια, έφτιαξα πλαγκέτες σε διάφορα χρώματα, για μένα και την αδελφή μου. Το πρώτο μου καλλιγραφένιο μάλλινο χαλί το έφτιαξα το 1954…».

Στα 85 της χρόνια, η Ρίνα Παπαθανασίου- Τσιούντου θυμάται σαν χθες τη μέρα που πήρε το «βάπτισμα του πυρός» στον αργαλειό, υφαίνοντας για δεκαετίες περίτεχνα δημιουργήματα, μεταξύ αυτών και τα ξακουστά «καλλιγραφένια» υφαντά, τα οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την παράδοση του Παλαιοχωρίου Χαλκιδικής. Στα «καλλιγραφένια» ή «καλλιγραφικά» κιλίμια, που χρησιμοποιούνταν κυρίως ως στρωσίδια στα κρεβάτια των οικιών, ως «μπάντες» για την επένδυση των τοίχων ή ως χαλιά για τα πατώματα, έβαζαν όλη τους την τέχνη οι υφάντρες της περιοχής για να αποδώσουν τα εντυπωσιακά πολύχρωμα λουλούδια και κυρίως τις τριανταφυλλιές που τα κοσμούν.

Χαρακτηριστικά δείγματα των «καλλιγραφένιων» υφαντών του Παλαιοχωρίου περιλαμβάνονται σε μια καλαίσθητη έκδοση που εκπονήθηκε από συντονιστική επιτροπή κατοίκων του Παλαιοχωρίου και εκδόθηκε από τον Ι.Ν. Παμμεγίστων Ταξιαρχών Παλαιοχωρίου. Μέσα από το συλλογικό αυτό έργο «περνά» όλη η ιστορία των «καλλιγραφένιων» υφαντών του Παλαιοχωρίου και κατ’ επέκταση μιας παράδοσης που είχε να κάνει με την ίδια την οικιακή οικονομία της περιοχής που κυριαρχούσε μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του ‘80, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η μηχανικός περιβάλλοντος Τ.Ε. και κάτοικος Παλαιοχωρίου, Φωτεινή Μιχαλέου, «υφαίνοντας» κι αυτή με τη σειρά της την ιστορία του τόπου της στα κείμενα που προλογίζουν την έκδοση.

«Στόχος της εθιμοτυπίας αυτής», σημειώνει, «ήταν να συμβάλλει στην συμπλήρωση νοικοκυριού, μετά τη γαμήλια ένωση νέων ανθρώπων. Ο γαμπρός εξασφάλιζε το οίκημα και η νύφη είχε την υποχρέωση να το νοικοκυρέψει, με στρωσίδια, σκεπάσματα, σεντόνια, τραπεζομάντιλα, που τα έφερνε στο νέο σπιτικό από την οικογένειά της. Όλα ήταν υφαντά, μάλλινα ή βαμβακερά. Τα μάλλινα χρησιμοποιούνταν για τον βαρύ χειμώνα και τις παγωμένες νύχτες ενώ τα βαμβακερά το καλοκαίρι».

Ήταν αυτή η αγωνία για τα προικιά της νύφης που με γλαφυρό τρόπο περιγράφει μια άλλη από τις ξακουστές υφάντρες του Παλαιοχωρίου, η Ρίνα Παπαγυρίου – Βέλλιου, που οδηγούσε τα κορίτσια της περιοχής στον …αργαλειό. «Από την τότε ζωή των παιδικών μου χρόνων, θυμάμαι την αγωνία των γονιών, για το μεγάλωμα των παιδιών, που εστιαζόταν κυρίως σε δύο ενότητες. Στο να υπάρχει γη, για να μπορεί να καλυφθεί η τροφή της οικογένειας και η αγωνία της μητέρας, για το πώς θα ετοιμάσει τις προίκες των κοριτσιών της, γιατί και λεφτά χρειαζόταν και πολλή δουλειά», επισημαίνει η 70χρονη, η οποία έφτιαξε μόνη την προίκα της, δουλεύοντας ολημερίς μπροστά στον αργαλειό, από τα 15 της χρόνια, ενώ δούλευε παράλληλα και τα «αγοραστά», αυτά δηλαδή που οι γυναίκες της περιοχής εμπορεύονταν.

«Δεν ήταν (τα “αγοραστά”) πολυματάρκα, επειδή οι κλωστές ήταν δικές μας χειροποίητες. Αυτά τα καλλιγραφένια, η μάνα μου τα εμπορευόταν μόνη της. Κουβαλούσε τα ζώα μας και πήγαινε στα χωριά δίπλα στις λίμνες, Βόλβη και Κορώνεια και τα πουλούσε. Δεν θυμάμαι πόσο τα πουλούσε, αλλά μια φορά, γύρω στο ‘62, το αντάλλαξε με μια γίδα και μας τη έφερε. Η μάνα μου δούλευε και πολυματάρκα για τους εμπόρους κυρίως της Αρναίας. Εκείνα τα χρόνια, ο αργαλειός ήταν ένα με τη ζωή μας»…

Διαβάστε εδώ ολόκληρο το άρθρο:

[ΠΗΓΗ: https://www.zougla.gr/, 22/7/2020]

Σε κατάσταση επιφυλακής βρίσκεται η κυβέρνηση μετά την προαναγγελία της Άγκυρας- μέσω Navtex- ότι το ερευνητικό πλοίο Oruc Reis έως τις 2 Αυγούστου θα πραγματοποιήσει έρευνες στα νότια και ανατολικά του Καστελόριζου. 

Η προαναγγελία των τουρκικών ερευνών σήμανε χθες συναγερμό και στις ένοπλες δυνάμεις με την Κυβέρνηση να διαμηνύει ότι παρακολουθεί τις εξελίξεις με ψυχραιμία και ετοιμότητα. 

Ήδη ο Κυριάκος Μητσοτάκης απηύθυνε διπλό “μήνυμα” στην Τουρκία: 

Στη συνάντησή του στο Μαξίμου με τον υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας Χάικο Μάας, διαμήνυσε πως οι κυρώσεις για την Τουρκία από την Ε.Ε  θα είναι μονόδρομος εφόσον η Τουρκία συνεχίσει να κινείται σε κατεύθυνση αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδας και Κύπρου. 

Αργότερα και από εκδήλωση στον Ωρωπό, ο πρωθυπουργός εξέπεμψε “σήμα”  εθνικής αυτοπεποίθησης, εμπιστοσύνης στις δυνάμεις της χώρας αλλά και στους συμμάχους της: “Είμαστε όμως συνηθισμένοι, δοκιμασμένοι στις εξάρσεις της στιγμής. Είμαστε σίγουροι για τις δυνάμεις μας και τους συμμάχους μας. Έχουμε εθνική αυτοπεποίθηση και πίστη στο δίκιο μας. Για αυτό άλλωστε μιλάμε λίγο και εργαζόμαστε πολύ”. 

Προηγήθηκε συνάντησή του με τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Δένδια αλλά και διαδοχικές  τηλεφωνικές επαφές με τον υπουργό Εθνικής Αμύνης Νίκο Παναγιωτόπουλο και τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνο Φλώρο.

Οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας βρίσκονται επί ποδός (έχουν ανακληθεί όλες οι άδειες) ενώ σύμφωνα με πηγές του υπουργείου Αμύνης, ο ελληνικός στόλος παρακολουθεί στενά τις κινήσεις των τουρκικών πολεμικών πλοίων. 

Αυξημένος είναι ο συναγερμός και στα χερσαία σύνορα της χώρας.

Διπλωματικός πυρετός

Το βράδυ έγινε γνωστό πως η Πρεσβεία μας στην Άγκυρα προέβη σε διάβημα διαμαρτυρίας στο τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών.

Η πρεσβεία μας στην Άγκυρα έχει ήδη προβεί σε διάβημα διαμαρτυρίας στο τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών, ενώ πληροφορίες από την κυβέρνηση ανέφεραν ότι οι Αρχές μας έχουν ήδη εγείρει το θέμα στην Ε.Ε., στο ΝΑΤΟ και στον Ο.Η.Ε., καθώς και στις πρωτεύουσες των μονίμων μελών του ΣΑΗΕ.  

Μήνυμα στην Τουρκία να σταματήσει ό,τι σχεδιάζει στο Καστελόριζο, έστειλε και το Στειτ Ντιπάρτμεντ, απαντώντας σε ερώτηση ελλήνων ανταποκριτών στην Ουάσινγκτον: 

“Οι Ηνωμένες Πολιτείες γνωρίζουν ότι η Τουρκία έχει εκδώσει ένα NAVTEX για έρευνα σε αμφισβητούμενα ύδατα στην Ανατολική Μεσόγειο. Προτρέπουμε τις τουρκικές αρχές να σταματήσουν οποιαδήποτε σχέδια για επιχειρήσεις και να αποφύγουν μέτρα που αυξάνουν τις εντάσεις στην περιοχή”. 

Παράλληλα, με τον αμερικανό ομόλογό του επικοινώνησε τηλεφωνικά ο ΥΕΘΑ Νίκος Παναγιωτόπουλος ενημερώνοντάς τον για την κατάσταση όπως διαμορφώθηκε μετά την κλιμάκωση της τουρκικής πρόκλησης σημειώνοντας πάντως  ότι  η Ελλάδα είναι αποφασισμένη να προασπίσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα, εφόσον τούτο απαιτηθεί. 

Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα διαμηνύει προς όλες τις κατευθύνσεις ότι δεν πρόκειται να ανεχθεί παραβίαση της κυριαρχίας της και “θα κάνει ό,τι χρειαστεί για να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα”. 

[ΠΗΓΗ: https://www.capital.gr/, της Νίκης Ζορμπά, 22/7/2020]

Πέρυσι τέτοιο καιρό, σε μια μαγευτική ακρογιαλιά, αισθάνθηκα την ανάγκη να αδυνατίσω επειγόντως. Όχι για να θέλξω με την κορμοστασιά μου τους λουόμενους. Για να βρω απλώς κάπου να χωρέσω. Είχε τέτοια κοσμοπλημμύρα ώστε καλά-καλά δεν διέκρινες την άμμο κάτω από τις επιδερμίδες. Οι σερβιτόροι των δύο μπιτς μπαρ -που οι μουσικές από τα ηχεία τους μπερδεύονταν δημιουργώντας ένα ηχητικό αλαλούμ- μετακινούνταν με πιρουέτες. Έκαναν σλάλομ ανάμεσα σε ξεροψημένα ισχία και ροδοκοκκινισμένους σβέρκους. Στον αέρα μια γλυκερή μυρωδιά αντηλιακού. Στο κύμα επέπλεαν εκατοντάδες πλαστικά αντικείμενα: παπάκια, μπανάνες, βάρκες, σημαδούρες. Πιο μέσα μάρσαραν θαλάσσιες μοτοσικλέτες, κρις-κραφτ τραβούσαν σκιέρ, αλεξίπτωτα σήκωναν ψηλά τους πιο τολμηρούς.

Υπήρχαν και παρανοϊκότερα. 

Στις βρετανικές αποικίες Ιονίου και Αιγαίου, εκεί όπου ξεφόρτωναν ντουζίνες τσάρτερ ημερησίως, χείμαρροι μπύρας κατέληγαν απ’ τα ποτήρια τού μισού λίτρου στο πεζοδρόμιο περνώντας μέσα από τα σώματα των ανθρώπων. Τα λεφούσια των παραθεριστών μεθούσαν από το πρωί, ξεσάλωναν χορεύοντας, παίζοντας ξύλο άνευ αφορμής ή ζευγαρώνοντας εν μέση οδώ. Η αγωνία να το ρίξουν έξω, να εκτονωθούν μέχρι λιποθυμίας προτού επιστρέψουν στη γκρίζα ρουτίνα τους είχε κάτι το συγκινητικά απελπισμένο. Και ήταν βεβαίως άκρως προσοδοφόρα για τους επιχειρούντες σε αυτό το είδος τουρισμού. “Βρήκα κάτι κοτόπουλα εισαγωγής, τριάντα λεπτά το κιλό!” μού έλεγε ένας ιδιοκτήτης all inclusive ξενοδοχείου. “Δεν τα φοβάσαι;” “Αν έχουν σαλμονέλα, απλώς θα κόψω τον προμηθευτή. Δεν τον συμφέρει. Άχυρο μού πουλάει, όχι δηλητήριο. Θα τα διπλοτηγανίσω, θα τα φλομώσω στο αλάτι κι όλα κομπλέ! Έτσι κι αλλιώς οι Εγγλέζοι σαβουριάζουν για να αντέξουν το αλκοόλ…”

Υπήρχαν και παρανοϊκότερα.

Στις αυλές της Σαντορίνης πόζαραν Κινέζες με νυφικά. Καμιά φορά γαμπρός δεν υπήρχε καν, του άφηναν χώρο δίπλα τους για να τον προσθέσουν -όταν θα τον έβρισκαν- με φώτοσοπ. 

Στην Κέρκυρα λεφούσια Σλάβων έφθαναν με κρουαζιερόπλοια για να προσκυνήσουν τον Άγιο Σπυρίδωνα. Τους έβλεπες να διασχίζουν το Λιστόν, μπροστά ένας ρούσος παπάς ή καλόγερος και στο κατόπι του σεβαστικές γυναίκες πάσης ηλικίας με κεφαλομάντηλα και χλωμά πρόσωπα, βγαλμένες -λες- από μυθιστόρημα του Ντοστογιέφσκι. 

Υπήρχαν και παρανοϊκότερα.

Στη Μύκονο το νοίκι μιάς προνομιακής ξαπλώστρας έφτανε τον μέσο μισθό. Ρώσσοι και Άραβες πλήρωναν χιλιάδες ευρώ καθημερινά για να αγναντεύουν τη Δήλο χωρίς να ξέρουν καν περί τίνος πρόκειται. Παπαράτσι ακροβολίζονταν στις στέγες για να προμηθεύουν τα κουτσομπολίστικα περιοδικά ανά την υφήλιο με εικόνες ενός σταρ-σύστεμ που η ιδιωτική (ιδιωτική κατ’ευφημισμόν) ζωή του μετρούσε περισσότερο από τη δημόσια δράση του. 

Εφέτος έχουμε αγρανάπαυση.

Οι Ροδίτες κοινοποιούν φωτογραφίες με την Οδό των Ιπποτών σχεδόν έρημη. Στη Χαλκιδική και στην Κρήτη πολλά ξενοδοχεία παραμένουν κλειστά  – γιατί να ανοίξουν; το κόστος λειτουργίας υπερβαίνει τον προσδόκιμο τζίρο, άσε που ένα περιστατικό κορονοϊού να σου τύχει, θα τρέχεις και δεν θα φτάνεις. Στη δε Μύκονο, απόντος του διεθνούς τζετ-σετ, τολμά να αποβιβαστεί η εγχώρια εύπορη τάξη – “εδώ τα έπινε κάποτε ο Μπραντ Πιτ! Ή η Πάρις Χίλτον!” θαυμάζουν…

Καθένας προφανώς συμμερίζεται τη στεναχώρια των εργαζόμενων στον τουρισμό, την αγωνία τους για το πως θα βγει ο χειμώνας μετά από αυτό το φάντασμα σεζόν. Όσο δε και αν οι ενδείξεις από το μέτωπο της επιστήμης φθάνουν ενθαρρυντικές, το εφιαλτικό ενδεχόμενο μάς στοιχειώνει. Και αν δεν κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες κάποιο αποτελεσματικό φάρμακο ή εμβόλιο; Αντέχει η Ελλάδα δεύτερο τέτοιο καλοκαίρι; Όχι. Προφανώς όχι.

Πώς όμως και να μη χαρείς τη φετινή πρωτόγνωρη άπλα; Το γεγονός ότι όλα έχουν επανέλθει -ελέω covid- στις ανθρώπινες διαστάσεις, στους ανθρώπινους ρυθμούς. Στο πιάτο σου δεν στάζει ο ιδρώτας εκείνου που δουλεύει δεκαοχτώ ώρες το εικοσιτετράωρο από τον Απρίλιο μέχρι τον Οκτώβριο. Το βλέμμα του ξενοδόχου δεν καρφώνεται στην τσέπη σου, ξέρει πως όσα και αν του δώσεις, της παρηγοριάς θα είναι. Ο ταξιτζής αντί να γκαζώνει για να προφτάσει την επόμενη κούρσα, σε ξεναγεί στον τόπο του, “σε αυτά εδώ τα βράχια” σου λέει “φωλιάζει ένα σμήνος γυπαετών, εάν έρθεις χαράματα, θα τους δεις, θα μαγευτείς…”. 

Το καλοκαίρι του 2020 θυμίζει πάρτυ που οι καλεσμένοι για κάποιο λόγο δεν ήρθαν και εμείς -οι οικοδεσπότες- από τη μια θρηνούμε κι από την άλλη απολαμβάνουμε τις λιχουδιές. 

Κι έχουμε χρόνο επιτέλους να σκεφτούμε. Εάν είναι λογικό να βασιζόμαστε ως χώρα σε τέτοιο βαθμό, αμέσως ή εμμέσως, στον τουρισμό. Και αν αυτό το μοντέλο τουρισμού είναι που μάς αξίζει.

Όχι. Ο Ξένιος Ζευς δεν πέθανε. Ήρθε όμως ίσως ο καιρός να αλλάξει ρούχα.

[ΠΗΓΗ: https://www.capital.gr/, του Χρήστου Χωμενίδη, 20/7/2020]