Monthly Archives: May 2016

ΘΥΜΑ ΤΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ ΚΑΙ Ο ΣΙΣΜΑΝΙΔΗΣ;

p8uPriD0fukCv8EXUHP0Ήταν λογικό ο αρχαιολόγος Σισμανίδης να χρησιμοποιηθεί από την «Εφημερίδα των Συντακτών» για να ενισχύσει την antigold προπαγάνδα… Μάλιστα είχα αρχίσει να ανησυχώ για την καθυστέρηση της εμφάνισης μιας «συνέντευξης» του αρχαιολόγου στον κο Φωτόπουλο, αλλά έπεσα έξω, διότι τελικά η συνέντευξη δόθηκε στην Βασιλική Τζεβελέκου…

Η παραπλάνηση ξεκινά από τον τίτλο του άρθρου, που είναι «Ο τάφος του Αριστοτέλη και οι Σκουριές», αφού ως γνωστών οι Σκουριές δεν έχουν καμία σχέση με τα Στάγειρα. Ο Σισμανίδης κάνει λόγο για το εργοστάσιο της Ολυμπιάδας, πως κατά τον ίδιο δεν πρέπει να κατασκευαστεί. Στην «συνέντευξη του τίθεται η ερώτηση «Είστε από εκείνους που αντιστέκονται στο έργο της εξόρυξης;», και ο αρχαιολόγος απαντά, κατά λέξη: «Δεν θέλω να επεκταθώ σε αυτό. Ωστόσο κανείς δεν είχε αντίρρηση για την εξόρυξη, αλλά για την κατασκευή του εργοστασίου χρυσού και τα βλαβερά υλικά που χρησιμοποιεί, το αρσενικό και το κυάνιο».

Θα περίμενα από τον κο Σισμανίδη να είναι περισσότερο ενημερωμένος… Ούτε αρσενικό, ούτε κυάνιο στο εργοστάσιο εμπλουτισμού στην Ολυμπιάδα. Μήπως τελικά είναι και ο ίδιος είναι θύμα της antigold προπαγάνδας; Ο ίδιος δήλωσε ευθαρσώς, «κανείς δεν είχε αντίρρηση για την εξόρυξη»… Μας μπέρδεψε λίγο, είναι η αλήθεια…

ΝΕΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ ΘΑ ΦΕΡΟΥΝ ΣΤΟ ΦΩΣ ΚΑΙ ΕΠΙΓΡΑΦΕΣ

aristotelisΤην πεποίθηση του ότι μια νέα αρχαιολογική έρευνα στα αρχαία Στάγειρα θα φέρει στο φως και επιγραφές εξέφρασε ο αρχαιολόγος Κώστας Σισμανίδης, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ενώ επανέλαβε ότι το οικοδόμημα που έχει ανασκάψει και έχει φέρει στο φως από το 1996 είναι ο τάφος-ηρώο του Αριστοτέλη. «Από την αρχή της ανακάλυψης του μνημείου υποψιάστηκα ότι είναι σ τάφος του Αριστοτέλη. Είχα όμως μερικές αμφιβολίες και ήθελα να το τεκμηριώσω απόλυτα. Ερεύνησα όλες τις σχετικές αρχαίες πηγές και κατέληξα, χωρίς καμία αμφιβολία, ότι όντως είναι o τάφος του Αριστοτέλη», υποστήριξε.

Για τον λόγο που δεν έκανε μέχρι τώρα την επιστημονική δημοσίευση είπε ότι δεν το έπραξε «γιατί στο μεταξύ έγραψα τρεις ογκώδεις τόμους για την ανασκαφή στα αρχαία Στάγειρα. Το συγκεκριμένο θέμα το πραγματεύομαι στον δεύτερο τόμο, που ευελπιστώ να κυκλοφορήσει του χρόνου σε πολύ μεγαλύτερη έκταση και με πολλά περισσότερα επιχειρήματα από την ανακοίνωση που έκανα στο συνέδριο». Στο ερώτημα γιατί έκανε τη σχετική ανακοίνωση στο αρχαιολογικό συνέδριο ανέφερε πως θεώρησε ότι δεν υπήρχε καλύτερος χώρος από ένα συνέδριο για τον Αριστοτέλη.

[ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ, 30/05/2016]

 

ΕΤΟΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ- ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΣΤΑ ΧΝΑΡΙΑ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ

arxaia-stagira-Spalsh-1“Εκπαιδευτική αξιοποίηση αρχαιοτήτων και μουσείων της Βορειοανατολικής Χαλκιδικής από τα Δημοτικά σχολεία της 3ης ΠΕ Χαλκιδικής”.

Οι 411 μαθητές και οι 37 εκπαιδευτικοί θα παρουσιάσουν τις δουλειές τους σε ανοικτή εκδήλωση που θα υλοποιηθεί στις 1/6/2016 στο Πνευματικό Κέντρο Ιερισσού και θα καλυφθεί Διαδικτυακά σε όλη την Ελλάδα από την Περιφερειακή Διεύθυνση Π & Δ Κεντρικής Μακεδονίας στη διεύθυνση http://www.kmaked.eisodos.com/.

Το πιλοτικό πρόγραμμα υλοποιήθηκε από τον Σχολικό Σύμβουλο της 3ης ΠΕ Χαλκιδικής κ Παρασκευά Απόστολο, σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Χαλκιδικής και Αγίου Όρους με επιστημονική υπεύθυνη την κα Πολυζούδη Αρχοντία, Τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Χαλκιδικής με Διευθύντρια την κα Παπανικολάου Ευτυχία, το ΚΠΕ Αρναίας και με την υποστήριξη του Δήμου Αριστοτέλη, του Πνευματικού Κέντρου Ιερισσού και της Ιεράς Μητρόπολης Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου.

[ΠΗΓΗ: http://respentza.blogspot.gr/, 29/5/2016]

ΩΣΤΕ ΥΠΗΡΞΕ Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ…

ARISTOTELISPLASH2Την Πέμπτη, ο server που φιλοξενεί την ιστοσελίδα της αγγλικής έκδοσης της Καθημερινής (ekathimerini.com) δεν άντεξε τον όγκο επισκέψεων αναγνωστών απ’ όλο τον κόσμο και πάγωσε για ώρες. Αιτία του πρωτοφανούς ενδιαφέροντος ήταν η ανακοίνωση Έλληνα αρχαιολόγου ότι ταφικό μνημείο που αποκαλύφθηκε το 1996 στα Στάγειρα, γενέτειρα του Αριστοτέλη, πιθανότατα ανήκει στον μεγάλο φιλόσοφο. Εφημερίδες, κοινωνικά δίκτυα και διεθνή πρακτορεία αναμετέδιδαν την είδηση, μαζί με την επιφύλαξη του αρχαιολόγου Κωνσταντίνου Σισμανίδη ότι «δεν έχουμε αποδείξεις αλλά ισχυρότατες ενδείξεις – φθάνουν σχεδόν στη βεβαιότητα».

Στην Ελλάδα, έχοντας πικρή πείρα, μάθαμε να προσέχουμε όταν ακούμε για μεγάλες αρχαιολογικές ανακαλύψεις, έτσι μας ξάφνιασε το άμεσο και μεγάλο διεθνές ενδιαφέρον. Οι φωτογραφίες από την περιοχή της ανασκαφής δείχνουν ένα σημαντικό πεταλωτό οικοδόμημα με πανοραμική θέα τη θάλασσα της Χαλκιδικής. Θα ήταν, ασφαλώς, ταιριαστή τελευταία κατοικία για έναν άνθρωπο του οποίου το όνομα είναι γνωστό σε όλο τον κόσμο αφού μεγάλο μέρος του έργου του διασώθηκε έως τις μέρες μας. Το διεθνές ενδιαφέρον, πάντως, ίσως προέρχεται από τον θαυμασμό και το δέος που αισθάνεται κανείς όταν μπορεί να συνδέσει την ιδέα, τη σκέψη, το πνεύμα, με την ύλη. Να πει: «Εδώ περπάτησε ο Χριστός», ή «Αυτές είναι ζωγραφιές των πρώτων ανθρώπων…».

Έχουμε ανάγκη από τεκμήρια. «Ώστε υπάρχει! Όπως μάθαμε στο σχολείο», αναφώνησε ο Σίγκμουντ Φρόιντ όταν βρέθηκε στην Ακρόπολη το 1904. Όταν θεωρούμε κάτι πολύ σημαντικό, φοβόμαστε ότι ίσως υπάρχει μόνο στο μυαλό μας και όχι στον πραγματικό κόσμο. Έτσι κυνηγάμε τον τάφο του Μεγαλέξανδρου ή της Κλεοπάτρας γι’ αυτό θέλουμε να πιστεύουμε ότι οι τάφοι που βρίσκουμε είναι του Αγαμέμνονα ή του Φιλίππου Β’ και όχι κάποιου αγνώστου (άρα λιγότερο σημαντικό, κατά τη γνώμη μας). Έχουμε ανάγκη να ταξινομήσουμε τα πράγματα να ταιριάξουμε το πνεύμα με την ύλη, να οριοθετήσουμε τον κόσμο μας, να βάλουμε τάξη στο τότε και το τώρα, σκαλίζοντας τη γη για να φέρουμε το παρελθόν στο σήμερα.

Είναι, όμως, n ύλη –οι πέτρες του ταφικού μνημείου σε αυτή την περίπτωση– η «έκφραση» του άυλου που αναζητούμε; Εξαρτάται από το ποιοι είμαστε και ποια η σχέση μας με αυτό που θέλουμε να βρούμε. Πολλοί γνωρίζουν κάτι για τον Αριστοτέλη, ότι ήταν κορυφαίος φιλόσοφος, μαθητής του Πλάτωνα και δάσκαλος του Αλεξάνδρου γι’ αυτούς είναι ενδιαφέρουσα η ιδέα ότι το όνομα τοποθετείται τώρα και στον πραγματικό κόσμο, ότι μπορούμε κατά κάποιον τρόπο να αγγίξουμε κάτι που ταυτίζεται με το όνομα. Μπορούσαμε να επισκεφθούμε το Λύκειο στο οποίο δίδαξε στην Αθήνα, τώρα προσθέτουμε και το σημείο όπου ετάφη. Εάν μας είναι αδιάφορος ο Αριστοτέλης και ο κόσμος που εκπροσωπεί, δεν θα μας ενδιαφέρει η σχέση μεταξύ του τάφου και του επιφανούς νεκρού. Οι αρχαίοι Έλληνες εξέφρασαν την απόσταση μεταξύ αρχιτεκτονικής μορφής και πνεύματος με ένα ρητό για τους Αιγύπτιους, τους οποίους θαύμαζαν αλλά αδυνατούσαν να κατανοήσουν. «Έχουν σπουδαίους ναούς», έλεγαν, «κι όμως μέσα οι ιερείς υμνούν γάτες και κροκοδείλους».

Εμείς ποιοι είμαστε και τι υμνούμε; Αυτή είναι η ουσιαστική ερώτηση που μας θέτουν οι πέτρες στα ερείπια του παρελθόντος. Είναι ίδιο το συναίσθημα όταν επισκεπτόμαστε την αρχαία Ελευσίνα ή μια εν λειτουργία ορθόδοξη εκκλησία Στο παγκόσμιο χωριό, o Αριστοτέλης είναι ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της φιλοσοφίας και του πνεύματος εξερεύνησης και εξήγησης των φυσικών φαινομένων. των πολιτειακών συστημάτων, της λογοτεχνίας και της μεταφυσικός. Ακριβώς επειδή το έργο του είναι τόσο σημαντικό και τόσο γνωστό, πολλοί ενδιαφερόμαστε για ό,τι έχει σχέση με αυτόν είτε ο φερόμενος ως τάφος του είτε η αναζήτηση χαμένου βιβλίου του για την κωμωδία, όπως πραγματεύεται ο μεγάλος Ουμπέρτο Εκο στο «Όνομα του Ρόδου». Η «συγγένεια» αυτή ίσως μας βγάζει και λίγο από την καθημερινότητά μας, εμπλουτίζοντας για λίγο τη φαντασία μέσω της επαφής με έναν άλλον κόσμο, με μια άλλη εποχή.

Όσοι γνωρίζουν βαθύτερα το έργο του Αριστοτέλη νιώθουν, ασφαλώς, την ανάγκη να αντιμετωπίσουν τη θεωρία του αρχαιολόγου με τον πρέποντα αριστοτέλειο σκεπτικισμό. Επειδή n σημασία του ανθρώπου είναι το έργο του και το γεγονός ότι αρκετά μεγάλο μέρος του διεσώθη μέσα από τους αιώνες, χάρη σε Άραβες, καλόγερους του Μεσαίωνα και μελετητές της Αναγέννησης. Εάν ο τάφος περιείχε τόμους χαμένων έργων, τότε θα μιλούσαμε για πραγματικό θησαυρό – σημαντικότερο απ’ οποιοδήποτε κτίσμα, πολυτιμότερο από χρυσό. Αλλά και πάλι, και μόνο n παρατήρηση του Αριστοτέλη ότι o θαυμασμός είναι η αρχή της φιλοσοφίας αρκεί για να αισθανόμαστε ότι, πράγματι, όλη η Γη είναι ο τάφος του.

[ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, του Νίκου Κωνσταντάρα, 29/05/2016]

 

« ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ» ΑΠΟ ΤΡΕΙΣ ΕΜΒΛΗΜΑΤΙΚΟΥΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ

a711809b3cfe30620b87e72c22448449Τώρα που υποτίθεται ότι έρχεται η οικονομική ανάκαμψη, όπως πιστεύουν στον ΣΥΡΙΖΑ, καλό θα ήταν η κυβέρνηση να ακούσει τους επιχειρηματίες, για να προσγειωθούν κάπως σε περισσότερο ρεαλιστικά δεδομένα. Διότι, όσο και αν προσκαλείς κάποιον να επενδύσει, στις δυτικές οικονομίες υπάρχουν πλαίσια, κανόνες και προϋποθέσεις για να συμβεί αυτό. Το κυριότερο, να αποκατασταθεί το κλίμα επενδυτικής εμπιστοσύνης, που έχει πληγεί σοβαρά με ευθύνη της κυβέρνησης σε πλείστες περιπτώσεων, με την Eldorado και τον ΟΠΑΠ να αποτελούν τις πιο κραυγαλέες περιπτώσεις.

Αλλά ακόμα και τώρα, όταν ο επιχειρηματικός κόσμος βλέπει να αλλάζει το πλαίσιο για τις χρήσεις γης, βάσει του οποίου «ξεκόλλησαν» τουριστικές επενδύσεις όπως στον Αστέρα Βουλιαγμένης, στην Κασσιώπη της Κέρκυρας και στην Αφάντου στη Ρόδο, η εμπιστοσύνη παραμένει ζητούμενο… Είναι αρκετά χαρακτηριστικές οι παρεμβάσεις από τρεις εμβληματικούς επιχειρηματίες την εβδομάδα που πέρασε, ακριβώς για τα προβλήματα στην υπόθεση «ανάπτυξη».

Έτσι, στο συνέδριο του ΣΕΒ, ο Βαγγέλης Μυτιληναίος είπε ότι πρέπει να διορθωθούν πολλά, γιατί στα χρόνια της κρίσης οι ελληνικές επιχειρήσεις υπέστησαν μεγάλες ζημιές και μειώθηκε η ανταγωνιστικότητά τους, με τη χώρα να υστερεί σε σχέση με την Ε.Ε. στο κομμάτι της φορολογίας, της ενέργειας και του κόστους χρήματος. «Οι μεταρρυθμίσεις μέχρι τώρα σκόνταψαν στη δυσπιστία του πολιτικού κόσμου και στην αναξιοπιστία της δημόσιας διοίκησης, με αποτέλεσμα στη συνέχεια να έρθουν οι κόφτες», είπε ο Ευ. Μυτιληναίος, σημειώνοντας ότι οι ιδιωτικοποιήσεις που έχουν γίνει ταμπού, τόσο για τις φιλελεύθερες κυβερνήσεις όσο και για την αριστερά, είναι σημαντικές.

Ο Μιχάλης Στασινόπουλος της Βιοχάλκο προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, λέγοντας πως πρέπει να αποδεχτούμε ότι το παλιό μοντέλο της κατανάλωσης και του δανεισμού είναι ξοφλημένο και ότι, μόλις σταμάτησαν τα δάνεια, κατέρρευσε η χώρα. «Πρέπει να επικεντρωθούμε στα διεθνώς εμπορεύσιμα προϊόντα, δεν μπορούμε να είμαστε εσωστρεφείς και να θεωρούμε ότι θα ανακυκλώνουμε την κατανάλωση στη μικρή μας χώρα», τόνισε.

Μια μέρα μετά, ο Σωκράτης Κόκκαλης, από τη πλευρά του, στην γ.σ. των μετόχων της Intralot, ανέφερε πως η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται όλες οι κυβερνήσεις διαχρονικά, και πολύ περισσότερο τώρα, θα παραμείνει ουτοπία όσο το κράτος δεν στηρίζει τις ελληνικές επιχειρήσεις. Προσοχή: Ο επικεφαλής του ομίλου δεν μίλησε για οικονομική στήριξη, ούτε για κρατικές προμήθειες, όπως πολλοί έσπευσαν να τον κατηγορήσουν, ανατρέχοντας ίσως στο παρελθόν.

Μίλησε για οικονομική διπλωματία, για την υποστήριξη που δεν έχουν οι ελληνικές επιχειρήσεις όταν βγαίνουν εκτός συνόρων, κάτι που πολλές χώρες πράττουν. Έφερε, μάλιστα, το παράδειγμα της Τουρκίας, που μέχρι τις αρχές του 2000 βρισκόταν υπό τον έλεγχο του ΔΝΤ. «Πέταξε», βέβαια, και την σπόντα του για το ευρώ («ένα σκληρό νόμισμα»), αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα…

[ΠΗΓΗ: ΚΕΦΑΛΑΙΟ-ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ, του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου, 28/5/2016]