Monthly Archives: April 2018

Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΒΡΕΘΕΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΟΔΥΝΗΡΟ ΔΙΛΗΜΜΑ

Η μεγάλη κινητικότητα στο πολιτικό σκηνικό της τελευταίας οκταετίας άφησε εκτός συζήτησης την ουσία του ελληνικού προβλήματος. Κραταιές παρατάξεις εξαφανίστηκαν, κόμματα εξουσίας κατέστησαν περιθωριακά, δυναστείες εκτοπίστηκαν, άλλες προσπαθούν να επιβιώσουν παρά την οικτρή ανεπάρκεια των γόνων τους και τις τεράστιες ευθύνες τους για την χρεωκοπία της χώρας. Νέα σχήματα αναδείχθηκαν από την κρίση, τα περισσότερα θνησιγενή, εφήμερα ή ακραία. Και όλα αυτά μέσα σε μία ατελείωτη φλυαρία και δημαγωγία άνευ ουσίας.

Διότι συγκεκριμένο πολιτικό πρόγραμμα γιά την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας, τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης και την ριζική πολιτική μεταρρύθμιση, που θα καταστήσουν την Ελλάδα από failed state κράτος, κανείς δεν διατυπώνει.  κόμματα της Μεταπολίτευσης, από την ΝΔ έως τον ΣΥΡΙΖΑ, υπονόμευσαν και ακύρωσαν σε αγαστή ομοφωνία κάθε εκσυγχρονιστικό μέτρο, παρά την τρομακτική πίεση. Διότι φοβήθηκαν (και εύλογα) ότι, εάν η Ελλάδα γίνει κανονική χώρα, θα χάσουν τα κληρονομικά, ολιγαρχικά και άλλα τους προνόμια, την πελατειακή πηγή της εκλογικής τους επιρροής και την οιονεί φεουδαλική τους εξουσία. Πχ μείωση των υπουργείων σημαίνει μείωση των προνομίων, κατάργηση των πολυάριθμων ΔΕΚΟ και δημοσίων οργανισμών σημαίνει μη δυνατότητα διορισμών, ενώ απαλλαγή των επενδύσεων από τα δεσμά της γραφειοκρατίας σημαίνει απώλεια του (επωφελούς) ελέγχου της οικονομίας.

Ο ελληνικός λαός αντέδρασε σε αυτό το βραχυκύκλωμα αμφίθυμα. Ένα μέρος του εσιώπησε και απομακρύνθηκε από την πολιτική με αισθήματα αποστροφής, κάτι που αποτυπώνεται στα τεράστια ποσοστά αποχής στις δημοσκοπήσεις. Ένα άλλο, το πιο δυναμικό τμήμα της νέας γενιάς, αυτό που πιθανώς θα μπορούσε να δώσει την λύση, μετανάστευσε στο εξωτερικό. Αυτά ασφαλώς παρέτειναν την επιβίωση του πολιτικού συστήματος που οδήγησε την χώρα σε συνολική χρεωκοπία.

Η (υποτίθεται) ιθύνουσα τάξη της χώρας, επιχειρηματίες, επιστήμονες, διανοούμενοι και όσοι ασκούν ευρύτερη κοινωνική επιρροή, αποδείχθηκαν ανίκανοι να παραγάγουν μία σοβαρή πολιτική λύση. Το 1910 η τότε αστική τάξη ανέδειξε τον Ελευθέριο Βενιζέλο και ανασυγκρότησε εκ βάθρων το αποτυχημένο, ηττημένο και χρεωκοπημένο ελληνικό κρατίδιο. Το 1951 η κεντροδεξιά στοιχήθηκε γύρω από τον στρατάρχη Παπάγο, αρχιστράτηγο δύο πολέμων, για να ανοικοδομήσει την Ελλάδα μετά από μία κατοχή και έναν εμφύλιο. Σήμερα αντιθέτως επικρατεί παραίτηση και αίσθημα ματαιότητας σε αυτούς που διαθέτουν την παιδεία, την εμπειρία και τους πόρους.

Το χειρότερο είναι ότι ένα μέρος του ελληνικού λαού παραμένει εγκλωβισμένο σε μία ψυχολογία υποτέλειας σε τριτοκοσμικά «τζάκια», παλαιοκομματικούς κομματάρχες τύπου Μαυρογυαλούρου και εν γένει πρόσωπα που είναι απολύτως υπεύθυνα για την χρεωκοπία της χώρας. Η αφοσίωση αυτή οφείλεται σε δεσμούς αλληλεξάρτησης, που σφυρηλατήθηκαν μέσω των πελατειακών δικτύων, της γενικευμένης διαφθοράς και της αμοιβαίας συνενοχής.

Όλα όμως στην ζωή έχουν κόστος. Κόστος κατ’ αρχάς έχει η αναξιοκρατία. Τα διάφορα κόμματα της Μεταπολίτευσης εξελίχθηκαν σε φυτώρια μετριοτήτων, κολάκων και οσφυοκαμπτών. Οι περισσότεροι υπουργοί της τελευταίας εικοσαετίας είναι κομματικά στελέχη χωρίς πραγματικές εμπειρίες. Τέτοιοι άνθρωποι είναι εντελώς ανίκανοι να δώσουν οποιαδήποτε λύση. Τα μόνα ζητήματα που τους απασχολούν είναι οι πελατειακές τους ανάγκες, η ψηφοθηρία, η δημαγωγία, ο ξύλινος λόγος, οι τηλεοπτικές εμφανίσεις, οι «ισορροπίες», ο τρόμος του πολιτικού κόστους και η επανεκλογή τους.

Τεράστιο κόστος έχει ασφαλώς η διαφθορά. Ένας διεφθαρμένος αξιωματούχος δεν θα δώσει την εθνικά και κοινωνικά επωφελή λύση, αλλά την επωφελή για τον ίδιον. Η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ξένη Δημητρίου, στο συνέδριο Δημοκρατία και Διαφθορά, δήλωσε ότι «Η ελληνική οικονομία σήμερα αντιμετωπίζει την χειρότερη κρίση στην ιστορία της και γνωρίζουμε όλοι ότι αιτία αυτής της κρίσης είναι η οριζόντια και κάθετη διαφθορά.» Επίσης δήλωσε ότι «δεν υπάρχει φορέας για τον οποίο να μην έχει έρθει στην Δικαιοσύνη υπόθεση διαφθοράς» και ότι «Εάν έχουμε δημοκρατία δεν έχουμε διαφθορά  κι αν έχουμε διαφθορά δεν έχουμε δημοκρατία» [«Εστία», 27/4/2018].

Το κόστος της πολυετούς διακυβέρνησης της χώρας από μία διεφθαρμένη και ανίκανη νομενκλατούρα είναι η χρεωκοπία και η εν συνεχεία παρατεταμένη αδυναμία εξόδου από την βαριά ύφεση. Τις τελευταίες ημέρες οι εταίροι και δανειστές μας κατέστησαν σαφές ότι δεν πρόκειται να καταργηθεί η στενή εποπτεία, ότι η ΕΚΤ δεν θα δέχεται ελληνικά ομόλογα ως ενέχυρα για την παροχή ρευστότητας στις τράπεζες εάν δεν υπάρξει προληπτική γραμμή στήριξης, ότι δεν πρόκειται η Ελλάδα να συμμετάσχει στο πρόγραμμα ποσοτικής επέκτασης της ΕΚΤ, ότι δεν πρόκειται να υπάρξει ελάφρυνση του χρέους χωρίς σκληρά μέτρα, ότι θα συνεχίζονται τακτικές αξιολογήσεις κλπ. Και όλα αυτά μετά από οκτώ χρόνια πρωτοφανούς υπερφορολόγησης, συνεχούς μείωσης μισθών και συντάξεων, ανεργίας-ρεκόρ, ολικής καταστροφής της βιομηχανίας, της βιοτεχνίας, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των ελευθέρων επαγγελματιών, κατάρρευσης του βιοτικού επιπέδου, μαζικής μετανάστευσης, εκποίησης της ακίνητης περιουσίας, εκπτώχευσης.

Πολύ σύντομα, ίσως και μέσα στο καλοκαίρι, το ελληνικό κράτος πρόκειται να τεθεί προ του οδυνηρού διλήμματος να δεχθεί Τέταρτο Μνημόνιο πολύ σκληρότερο από τα προηγούμενα με ό,τι αυτό συνεπάγεται, ή να εγκαταλείψει την ευρωζώνη

[Φωτό: LOUISA GOULIAMAKI VIA GETTY IMAGES]

[ΠΗΓΗ: https://www.huffingtonpost.gr, του Μελέτη Η. Μελετόπουλου, Δρ. Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών του Παν/μιου της Γενεύης, 29/4/2018]

ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΚΑΙ ΦΟΡΕΙΣ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΕΚ ΝΕΟΥ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΟ ΣΤΕ

Να μπλοκάρουν εκ νέου την επένδυση στο Ελληνικό επιχειρούν κάτοικοι και φορείς της περιοχής, δυο μήνες μετά την κρίση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας με την οποία κρίθηκε νόμιμο και συνταγματικό το προεδρικό διάταγμα για να ξεκινήσουν τα έργα. Η υπόθεση θα οδηγηθεί εκ των πραγμάτων σε δεύτερη κρίση του ανωτάτου δικαστηρίου της χώρας, παρά το γεγονός ότι στις 22 Φεβρουαρίου η ολομέλεια του δικαστηρίου άνοιξε τον δρόμο ώστε να υλοποιηθεί η επένδυση της εταιρείας Lamda Development, συμφερόντων του Ομίλου Λάτση. Η ανάπτυξη της εν λόγω επένδυσης άλλωστε αποτελεί ένα από τα προαπαιτούμενα της τρίτης αξιολόγησης από τους θεσμούς.

Η νέα προσφυγή

Τη νέα προσφυγή υπέβαλαν 507  κάτοικοι της περιοχής του Ελληνικού (Κάτω και Άνω Ελληνικό, Άγιος Κοσμάς, Αργυρούπολη και όμοροι Δήμοι), και 4 νομικά πρόσωπα (Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών – Τμήμα Αττικής, Ελληνικό Δίκτυο Φίλοι της Φύσης, Ινστιτούτο για την Ενδογενή Παραγωγική Ανασυγκρότηση και Σύλλογος Κατοίκων Κάτω Ελληνικού). Με αυτή ζητούν να ακυρωθεί το προεδρικό διάταγμα γιατί βλάπτει ανεπανόρθωτα την ποιότητα ζωής τους και το φυσικό περιβάλλον της περιοχής, αφού δημιουργεί μια νέα πόλη μέσα  στον πυκνοδομημένο αστικό ιστό των Αθηνών, που μπορεί να υπερβεί τους 44.000 κατοίκους, με συντελεστή δόμησης προσαυξημένο κατά 70%, ενώ επιτρέπει τη δημιουργία τριών νέων τουριστικών ζωνών συνολικής έκτασης 1.092 στρεμμάτων.

Όπως λένε, παραβιάζεται η αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης (Άρθρο 24 Συντάγματος), καθώς έχουν ξεπεραστεί τα ανεκτά όρια της φέρουσας ικανότητας του Λεκανοπεδίου της Αττικής και της ισορροπίας μεταξύ δομημένων και αδόμητων κοινόχρηστων εκτάσεων.

Οι κάτοικοι ισχυρίζονται πως η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων εκπονήθηκε εκ των υστέρων, ενώ η ειδική μελέτη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης δεν εξέτασε τις επιπτώσεις από την ανέγερση πληθώρας κτιρίων, αδιευκρίνιστου αριθμού, τα οποία μπορεί να φθάσουν και τα 60 μέτρα από την επιφάνεια του εδάφους, όπως και από τη  δημιουργία έξι ουρανοξυστών (ο ένας θα έχει και καζίνο 15.000 τ.μ.).

Οι κάτοικοι επικαλούνται βλάβη της περιουσίας τους, καθώς, όπως λένε, οι ουρανοξύστες θα εμποδίζουν τη θέα προς τη θάλασσα και  θα υποβαθμίζουν την ποιότητα της ζωής των κατοίκων και την αξία των ακινήτων τους.

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr/, του Παναγιώτη Στάθη, 29/4/2018]

 

ELDORADO GOLD: ΕΜΦΑΣΗ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΑΞΟΝΕΣ

Στην έναρξη της εμπορικής παραγωγής στην Ολυμπιάδα, στη δικαίωση της εταιρείας από το Διαιτητικό Δικαστήριο, αλλά και στις εκκρεμότητες που υπάρχουν ακόμη στο στάδιο του εξορυκτικού έργου στις Σκουριές εστίασε ο Τζορτζ Μπερνς, CEO της καναδικής πολυεθνικής Eldorado Gold, μητρική της Ελληνικός Χρυσός, κατά την ανακοίνωση των οικονομικών αποτελεσμάτων της εταιρείας για το α’ τρίμηνο 2018.

Μεταξύ άλλων, ο κ Μπερνς τόνισε πως η εταιρεία θα συνεχίσει να επιδιώκει εποικοδομητικό διάλογο με την ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να ξεκαθαρίσει το τοπίο όσον αφορά τη δραστηριότητα στις Σκουριές, ώστε να προχωρήσει το έργο και να διατεθούν περισσότερα κεφάλαια για ανάπτυξη. Σύμφωνα με τον κ. Μπερνς, κατά το α’ τρίμηνο του 2018 τα έσοδα ανήλθαν στα 131,9 εκατ. δολ. (έναντι 111,9 εκατ. πέρυσι) και τα κέρδη στα 8,7 εκατ. δολ., με τη ρευστότητα της εταιρείας στα 459,7 εκατ. δολ..

 

[ΠΗΓΗ: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, 30/04/2018]

ΜΕ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ 25 ΧΡΟΝΩΝ!

Με καθυστέρηση 25 χρόνων Χρειάστηκαν μόλις… 25 έτη ώστε η Κεντρική Ευρώπη να συνδεθεί οδικά και με ασφάλεια με τη Βόρεια Ελλάδα. Κάλλιο αργά παρά ποτέ, δηλώνουν οι τουριστικοί φορείς της Βόρειας Ελλάδας και της Χαλκιδικής. Οι τελευταίοι βλέπουν μια νέα προοπτική για τον οδικό τουρισμό της χώρας με την παράδοση στην κυκλοφορία προ ημερών του οδικού τμήματος των 28,2 χλμ. που ολοκληρώνει τον ευρωπαϊκό «Διάδρομο 10», συνολικού μήκους 1.451 χλμ., ο οποίος ενώνει το Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας με τη Θεσσαλονίκη μέσω Λιουμπλιάνας, Ζάγκρεμπ, Βελιγραδιού και Σκοπιών.

Πρόκειται για το τμήμα από το Ντεμίρ Καπίγια έως τη Σμοκβίτσα, που ξεκινά περίπου 37 χιλιόμετρα μετά τον μεθοριακό σταθμό των Ευζώνων. Το έργο υλοποιήθηκε από την κατασκευαστικά εταιρεία Άκτωρ και έφτασε τα 218 εκατ. ευρώ. Σημειωτέον ότι ήδη για το 2017 ο οδικός τουρισμός στην Ελλάδα έκλεισε με 6,1%, με 12,8 εκατομμύρια αφίξεις (αν και τα νούμερα από τους μεθοριακούς σταθμούς δεν είναι απολύτως ξεκάθαρα) και για το α’ δίμηνο του έτους με διψήφιο ποσοστό, στο 18,5%.

[ΠΗΓΗ: ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, 29/4/2018]

ΜΑΓΝΗΤΗΣ Η ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ ΓΙΑ ΜΙΚΡΑ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ

Η ανάγκη για νέες τουριστικές κλίνες είναι μεγάλη. «Αυτήν τη στιγμή στη Χαλκιδική υπάρχουν 54 000 κλίνες, ενώ άμεση είναι η ανάγκη για τη δημιουργία ακόμα 10.000 τουριστικών κλινών» λέει ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Ξενοδόχων, Γρηγόρης Τάσιος»

Δεκάδες μικρά ξενοδοχεία δημιουργούνται στη Χαλκιδική, σε μια προσπάθεια να αξιοποιηθεί η αυξητική τάση του τουριστικού ρεύματος που καταγράφεται στην περιοχή από το 2016. Μόνο στο δεύτερο πόδι, στη Σιθωνία, έχουν υπογραφεί το τελευταίο διάστημα οι άδειες δόμησης για 36 μικρά ξενοδοχεία! Ανάλογη είναι η τάση και στις υπόλοιπες περιοχές του νομού.

Το 2017 ήταν μια καλή χρονιά για τον τουρισμό στη Χαλκιδική, ενώ οι καλές προοπτικές και για τη φετινή τουριστική περίοδο που ανοίγει τυπικά την Πρωτομαγιά δημιουργούν αισιοδοξία για ακόμα μεγαλύτερη αύξηση της κίνησης. Το θετικό κλίμα σε συνδυασμό με μια σειρά κοινοτικών προγραμμάτων που τρέχουν στον τομέα του τουρισμού για δημιουργία και λειτουργία καταλυμάτων έχουν στρέψει πολλούς επιχειρηματίες στο να δημιουργήσουν μικρές και μεσαίες τουριστικές μονάδες.

Πέρυσι στη Χαλκιδική έκαναν διακοπές περίπου 1.200.000 ξένοι τουρίστες, 10% περισσότεροι απ’ ό,τι το 2016. Οι αφίξεις από τη Γερμανία ξεπέρασαν τις 250.000, από την Αγγλία τις 80.000 (αύξηση 10% συγκριτικά με το 2016), όπως και από τη Ρωσία. Για φέτος υπάρχει έντονο ενδιαφέρον και από Ολλανδούς και Ιταλούς τουρίστες, οι οποίοι αρχίζουν να επιλέγουν τη Χαλκιδική για τις καλοκαιρινές διακοπές τους, ενώ αναμένεται η τουριστική κίνηση να αυξηθεί ακόμα περισσότερο.

Η ανάγκη για νέες τουριστικές κλίνες είναι μεγάλη. Αυτήν τη στιγμή στη Χαλκιδική υπάρχουν 54 000 κλίνες, ενώ άμεση είναι η ανάγκη για τη δημιουργία ακόμα 10.000 τουριστικών κλινών λέει στην «Η» ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Ξενοδόχων, Γρηγόρης Τάσιος.

Μία από τις τελευταίες άδειες δόμησης που υπογράφτηκε και αναρτήθηκε στη Διαύγεια αφορά τη δημιουργία μιας μικρής τουριστικής μονάδας στην περιοχή Κριαρίτσι, στη θέση Γαλάτσιάνου. Το μικρό ξενοδοχείο θα είναι διώροφο και θα διαθέτει περίπου 30 δωμάτια. «Μέχρι τώρα έχουμε υπογράψει 36 τέτοιες άδειες δόμησης» αναφέρει ο προϊστάμενος της Υπηρεσίας Δόμησης του Δήμου Σιθωνίας, Αρίστος Παπαζαχαρίας.

«Αυτή είναι η νέα τάση στη Χαλκιδική» δηλώνει ο αντιπεριφερειάρχης Χαλκιδικής Γιάννης Γιώργος. «Πρόκειται, στις περισσότερες περιπτώσεις, για μικρές ποιοτικές μονάδες που αναπτύσσονται και σε άλλες περιοχές εκτός από τη χερσόνησο της Σιθωνίας κυρίως στη βορειοανατολική Χαλκιδική και αφορούν κι άλλες μορφές τουρισμού, όπως ο γαστρονομικός, για παράδειγμα» προσέθεσε.

Για τον κ. Τάσιο, πάντως, «το φαινόμενο αυτό δείχνει ξεκάθαρα ότι μικροί επιχειρηματίες, αξιοποιώντας τις οικονομίες τους ή και κάποια μικρή ακίνητη ιδιοκτησία, καθώς και ευρωπαϊκά προγράμματα, μπαίνουν στο κομμάτι του τουρισμού. Αυτό που έχει ανάγκη η Χαλκιδική, σε κάθε περίπτωση, είναι ποιοτικές κλίνες, κυρίως σε μονάδες 4 5 αστέρων. Η ζήτηση είναι μεγάλη για ποιοτικές κλίνες».

 

[ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ_ΗΜΕΡΗΣΙΑ, του Εύρη Τσούμη, 29/04/2018]