Monthly Archives: September 2017

ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ: ΚΑΤΩ ΟΙ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ, ΠΑΝΩ Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ

“Για το 2017 ο στόχος για ρυθμό μεταβολής του ΑΕΠ ίσο με 1,8% θεωρείται αισιόδοξος”, αναφέρει το ελληνικό Δημοσιονομικό Συμβούλιο, στην “Αξιολόγηση των Μακροοικονομικών Προβλέψεων 2018”, σχολιάζοντας το Προσχέδιο Προϋπολογισμού. Ο λόγος για το Προσχέδιο που κατατίθεται τη Δευτέρα στη Βουλή, αλλά προφανώς έχει ήδη υπ’όψιν λόγω του θεσμικού του ρόλου.

Οι πίνακες που αποκαλύπτει, δείχνουν ότι η κυβέρνηση διατηρεί μεν την εκτίμηση για 1,8% ανάπτυξη φέτος (σ.σ. σε 2% ΑΕΠ αναφέρθηκε ο κ. Τσακαλώτος, ενώ για 1,7% ανάπτυξη μίλησε ο κ. Στουρνάρας), αλλά διαφοροποιεί τις παραμέτρους: Πλέον παραδέχεται χαμηλότερη αύξηση των επενδύσεων φέτος που αντισταθμίζεται όμως από πολύ πιο μεγάλη αύξηση της κρατικής κατανάλωσης…

Καταγράφει, επίσης, τους κινδύνους για το μέλλον λόγω υψηλής ανεργίας. Επίσης, κρούει τον κώδωνα για εξωτερικά ελλείμματα αν δεν γίνουν μεταρρυθμίσεις.

Όπως αναφέρεται στην έκθεση, η οποία συντάσσεται βάσει νόμου, και υπογράφεται από τον Πρόεδρο Παναγιώτη Κορλίρα, “για να επιτευχθεί (ο στόχος για άνοδο ΑΕΠ 1,8%) απαιτείται μέσος όρος μεγέθυνσης τα επόμενα δύο τρίμηνα της τάξης του 3%. Ωστόσο εδραιώνεται πλέον η προσδοκία για θετικούς ρυθμούς μεγέθυνσης το 2017. Υπό την προϋπόθεση ότι επιτυγχάνεται το + 1,8% για το 2017, ο στόχος για αύξηση του ΑΕΠ κατά 2,4% το 2018 θεωρείται μεν αρκετά φιλόδοξος, αλλά συνεπικουρούμενος μεταξύ άλλων από τον θετικό αντίκτυπο του 2017 είναι υπό προϋποθέσεις επιτεύξιμος”.

Επισημαίνει ότι “οι αρνητικές επιπτώσεις λόγω της μείωσης της δημόσιας κατανάλωσης και ιδίως των δημοσίων επενδύσεων το 2018 είναι δυνατό, υπό προϋποθέσεις, να μη σταθούν εμπόδιο στις αναπτυξιακές προοπτικές που ανοίγει η ολοκλήρωση του προγράμματος εντός του 2018 και η αποκατάσταση της ομαλής χρηματοδότησης της χώρας από τις διεθνείς χρηματαγορές. Η ροή επενδύσεων και ο εξαγωγικός προσανατολισμός της οικονομίας θα αποτελέσουν κλειδιά για την επίτευξη του μεσοπρόθεσμου στόχου μεγέθυνσης της οικονομίας για το 2018”.

Σήμα κινδύνου για το μέλλον

Θεωρεί ότι “οι μακροοικονομικές προβλέψεις για το 2018 θεωρούνται συνεπείς με τα ανωτέρω όρια” αλλά προσθέτει ότι “επισημαίνεται για το μέλλον ο κίνδυνος για περαιτέρω επιδείνωση της διαρθρωτικής θέσης της χώρας όσο η ανεργία παραμένει σε υψηλά επίπεδα”.

Τα στοιχεία

Αναφέρει ότι οι ρυθμοί μεταβολής του 2017 βασίζονται σε στοιχεία που αναφέρονται στο α΄ εξάμηνο του έτους και προβλέψεις για το β΄ εξάμηνο. “Με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για το γ΄τρίμηνο που θα είναι διαθέσιμα τον Νοέμβριο, είναι πιθανό να αναθεωρηθούν αυτές οι προβλέψεις”.

Κάνει σαφές ότι η αύξηση των επενδύσεων το 2018 στηρίζεται αποκλειστικά στον ιδιωτικό τομέα και αφορά σε όλες τις κατηγορίες επενδύσεων (εξοπλισμός, κατασκευές, κατοικίες κλπ).

Για τη βραδύτερη αύξηση των εξαγωγών, εν συγκρίσει μες τις εισαγωγές, επισημαίνεται ότι “χωρίς σημαντική βελτίωση της θέσης της χώρας στο διεθνή ανταγωνισμό, ελλοχεύει ο κίνδυνος επαναφοράς των εξωτερικών ελλειμμάτων ή αύξησης μεριδίου εισαγωγών για μη παραγωγικούς σκοπούς (ενίσχυση κατανάλωσης), με τις γνωστές αρνητικές επιπτώσεις στην παραγωγική ανασυγκρότηση, το αξιόχρεο και εν τέλει τις προοπτικές ανάπτυξης της χώρας”.

 

[ΠΗΓΗ: capital.gr , της Δήμητρας Καδδά, 29/9/2107]

ΑΝΤΙ ΓΙΑ GRINVEST ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΟ GREXIT…

Πριν αλέκτορα φωνήσαι, άρχισαν τα παρατράγουδα. Το αναπτυξιακό όραμα του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, που ξεκίνησε από την επίσκεψη στην Παπαστράτος και κορυφώθηκε με τις εξαγγελίες στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, δεν είχε καμία σχέση με αυτό που ακολούθησε.

Όσοι πίστεψαν στο Grinvest, στην αναπτυξιακή επανεκκίνηση της οικονομίας, πλέον δεν μπορούν να διατηρούν αυταπάτες. Οι μάσκες έχουν πέσει και έχει αποκαλυφθεί το πραγματικό πρόσωπο της πλειοψηφίας, έστω των κυβερνώντων. Η επενδυτική αποδόμηση της χώρας δυστυχώς κλιμακώνεται. Το τελευταίο κρούσμα με προφανείς ψηφοθηρικούς σκοπούς ήταν αυτό του κ. Σπίρτζη για τα ταξί. Όσο για το θρίλερ με το Ελληνικό, συνεχίζεται, αφού, εκτός από τα ανοιχτά μέτωπα με το Δασαρχείο και την Αρχαιολογία, η κυβέρνηση δεν έχει μεριμνήσει ούτε για τη μετεγκατάσταση των φορέων από την έκταση…

Βεβαίως, συνεχίζεται η ασάφεια αναφορικά με την καναδική Eldorado Gold, ενώ υπάρχουν και άλλα κρούσματα : η επένδυση 300 εκατ. ευρώ για την κατασκευή πολυχώρου στον Κηφισό από την BlackRock παραμένει μακέτα και η Froneri Hellas έβαλε λουκέτο στο εργοστάσιο παγωτού στον Ταύρο.

Θα πρέπει να προστεθούν οι καθυστερήσεις στον ενεργειακό κλάδο. Οι επενδυτές που ήρθαν για έρευνες υδρογονανθράκων βρέθηκαν αντιμέτωποι με γραφειοκρατικά εμπόδια και χρειάστηκε να επιστρατευθεί σ Γάλλος πρόεδρος Μακρόν για να ξεκολλήσει n επένδυση της Total στο Ιόνιο. Αλλά και μια μειοψηφία (με πρόσχημα την προστασία του μπούφου και των δρακόσπιτων) πέτυχε, κατόπιν προσφυγής στο Συμβούλιο της Επικρατείας, να αναστείλει την υλοποίηση της επένδυσης, ύψους 300 εκατ. ευρώ, της Enel στη νότια Εύβοια. Πέρα από τα… παχιά λόγια, είναι σαφές ότι σε αυτή την κυβέρνηση γίνεται το παν για να χαθούν επενδύσεις.

Άλλωστε, αυτό έχει φανεί εδώ και καιρό από τη φορολαίλαπα, αλλά και από την αδράνεια στις παρεμβάσεις που θα τόνωναν την ανταγωνιστικότητα. Μόνο από ιδεοληψία; Είναι και ανικανότητα; Μικρή σημασία έχει. Και η Ελλάδα κατρακυλά διαρκώς στην παγκόσμια λίστα. Αυτό κατέδειξαν και τα τελευταία στοιχεία του World Economic Forum, αλλά και του Ινστιτούτου Fraser, που δείχνει πτώση 27 θέσεων σε έναν μόνο χρόνο…

 

[ΠΗΓΗ: ΚΕΦΑΛΑΙΟ, 30/09/2017]

ΤΟ ΧΡΥΣΑΦΙ ΠΟΥ ΣΚΟΥΡΙΑΖΕΙ

Μια ακριβώς εβδομάδα μετά την έναρξη του περίφημου εποικοδομητικού διαλόγου μεταξύ κυβέρνησης και Eldorado Gold ουδεμία πρόοδος φαίνεται να έχει συμβεί. Συναντήσεις έχουν πραγματοποιηθεί, ωστόσο δεν έχει ακόμη ανακοινωθεί κάτι συγκεκριμένο που να οδηγεί προς την κατεύθυνση επίλυσης του αδιεξόδου και χορήγησης της άδειας για τις Σκουριές. Ο χρόνος μετρά αντίστροφα και οι Καναδοί αναμένουν πάντα την έκδοση της επίμαχης άδειας, αφού διαφορετικά θα επανεξετάσουν τα επενδυτικά τους σχέδια, όπως είχαν ανακοινώσει πριν από περίπου μια εβδομάδα. Αν και δεν έχει προβεί σε κάποια ανακοίνωση, η Eldorado Gold, δεδομένου ότι λογοδοτεί στους μετόχους της, εκτιμάται ότι πρέπει να παρουσιάσει απτά αποτελέσματα εντός του προσεχούς διαστήματος. Την ίδια ώρα οι Καναδοί έχουν κάνει επανειλημμένα σαφές στην κυβέρνηση ότι η χορήγηση της συγκεκριμένης άδειας δεν συνδέεται με το θέμα της διαιτησίας, το οποίο αφορά το εργοστάσιο μεταλλουργίας που θα τροφοδοτείται από τα συμπυκνώματα χρυσού των μεταλλείων της Ολυμπιάδας και των Σκουριών. Χωρίς την άδεια των Σκουριών, τορπιλίζεται το σχέδιο της παράλληλης ανάπτυξης των δύο μεταλλείων, που αποτελεί συστατικό στοιχείο του project. Ο διευθύνων σύμβουλος της Eldorado Gold Τζορτζ Μπερνς έχει κατ’ επανάληψη δεσμευθεί ότι με τη χορήγηση της άδειας των Σκουριών η εταιρεία πρόκειται να προσλάβει επιπλέον χίλια άτομα. Οι περιπέτειες δεν τελειώνουν εδώ. Εκκρεμεί εδώ και… δύο χρόνια η γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου για τα αρχαία που εντοπίστηκαν στο εργοτάξιο των Σκουριών. Τα μέλη του ΚΑΣ έχουν εδώ και καιρό ενημερώσει την εταιρεία ότι θα εκδώσουν τη σχετική γνωμοδότηση μόνο όταν επιλυθεί από το υπ. Περιβάλλοντος το ζήτημα της μεταλλουργίας, που χωροταξικά δεν σχετίζεται με τα αρχαιολογικά ευρήματα στις Σκουριές.

 

[ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ, του Γιώργου Φυντικάκη, 30/9/2017]

ΘΥΜΗΣΟΥ ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ

Ας το δούμε ως θέαμα. Διότι, για πολλούς, το καλοκαίρι μπορεί να ήταν χαμηλότονο, ο Σεπτέμβριος ωστόσο μας επεφύλασσε υπερπαραγωγή. Το πρόγραμμα άνοιξε με επιδείξεις κομματικής γυμναστικής για την επένδυση της Eldorado Gold, με υπόκρουση τσακίδια και κατάρες που, τελικά, εξελίχθηκε σε κρεσέντο κυβιστήσεων. Παράλληλα, η πετρελαιοκηλίδα που άρχισε να βολτάρει στις ακτές του Σαρωνικού ανέδειξε σε κορυφαίο πρωταγωνιστή του κυβερνητικού επικοινωνιακού ακατάληπτου τον Παναγιώτη Κουρουμπλή, ενώ από δίπλα τρολάρει και γουστάρει ο Σαντορινιός. Αμάν Πέτρολ, που τραγουδούσε και η Αζντα Πεκάν – τώρα και με τη φιλική συμμετοχή του Γιάννη Τσιρώνη. Και ύστερα ήρθαν τα μιούζικαλ. Τι Λονδίνο, τι Ρολς Ρόις, τι Μπάρμπι σε νέους ρόλους, τι καζίνα, τι κόκκινα φουστάνια, εκείνα που την κάνουν να μοιάζει πυρκαγιά. Το λανγκάζ της Αλέξις Κάρινγκτον από τη «Δυναστεία» σε ολική επαναφορά και ένα τακούνι που κυνηγάει να (μην) πατήσει αργυρώνητα σκουλήκια. Για ιντερμέδια, οι startups υπό διωγμό, ο Λυμπερόπουλος του ΣΑΤΑ εκτός από κόμμα άλλαξε και χρωμοσαμπουάν, με τα μαργαριτάρια του Πρωθυπουργού κάνεις πλέον το στέμμα των Ινδιών, ενώ ένα σύνθημα πλανάται πάνω από τη χώρα: «Η αξιολόγηση είναι μια απάτη, νόμος είναι το δίκιο του εργάτη». Όλα αυτά σε λιγότερο από έναν μήνα. Και απέναντι, μια μεγαλόστομη και ίσως γι’ αυτό αναποτελεσματική, αξιωματική αντιπολίτευση και μια Κεντροαριστερά εγκλωβισμένη στην ομφαλοσκόπησή της.

Κι εμείς αυτό το ανεχόμαστε; Καλά θα ήταν! Η ανοχή προϋποθέτει την παραδοχή ότι αυτό που συμβαίνει δεν είναι αυτό που θα ήθελες να συμβεί. Πολύ φοβάμαι ότι, εθισμένοι πλέον στην τοξικότητα, την παρακολουθούμε ως θέαμα, χωρίς να έχουμε συνειδητοποιήσει ότι όλοι, αμέτοχοι και συμμέτοχοι, γινόμαστε μέρος της. Και μας τραβάει, σαν ρούφουλας, στον πάτο.

 

[ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ, της Πέπης Ραγκούση, 29/9/2017]

ΣΕΒ: ΟΙ ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΘΑ ΦΕΡΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ

Στους τρεις βασικούς παράγοντες που ευθύνονται για την υψηλή διαρθρωτική ανεργία στη χώρα μας και στους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να αυξηθεί η απασχόληση με τρόπο βιώσιμο, αναφέρεται ο ΣΕΒ στο εβδομαδιαίο δελτίο του για την ελληνική οικονομία.

Όπως τονίζουν οι συντάκτες της μελέτης, απαιτείται αναπτυξιακή έκρηξη με αιχμή τις ιδιωτικές επενδύσεις ώστε να δίδονται στους νέους ευκαιρίες απασχόλησης με υψηλότερα εισοδήματα και καλύτερες προοπτικές, για να υπάρχει και το κίνητρο εκπαίδευσης και κατάρτισης. Οι νέοι πρέπει να έχουν δουλειά, και όχι βοηθήματα από δημόσια προγράμματα κοινωφελούς εργασίας.

Όπως τονίζει ο ΣΕΒ, το ποσοστό ανεργίας, οι άνεργοι δηλαδή ως ποσοστό του ενεργού πληθυσμού, μειώνεται τα τελευταία χρόνια, συνεπικουρούμενο από τον σταθερό αριθμό του ενεργού πληθυσμού, δηλαδή του εργατικού δυναμικού. Η ανεργία αποκλιμακώνεται πολύ ταχύτερα απ΄ ό,τι σε μια οικονομία με αυξανόμενο εργατικό δυναμικό, που περιλαμβάνει όσους δουλεύουν (απασχολούμενοι) και όσους δεν δουλεύουν αλλά ψάχνουν για δουλειά (άνεργοι). Αυτό συμβαίνει, κυρίως διότι, πέραν των δημογραφικών παραγόντων, μειώνεται ο πληθυσμός λόγω μετανάστευσης στο εξωτερικό, που σε διαφορετική περίπτωση θα αύξανε ή δεν θα μείωνε το εργατικό δυναμικό, δηλαδή τον παρονομαστή του κλάσματος.

Όσοι μπαίνουν στην αγορά εργασίας, είτε επειδή ενηλικιώνονται και επιθυμούν να δουλέψουν, είτε επειδή επιστρέφουν από τους μη ενεργούς (κυρίως συνταξιούχοι που δεν τα βγάζουν πέρα, γυναίκες που πρέπει πλέον να εργαστούν για να στηρίξουν την οικογένεια, νέοι που περατώνουν την εκπαίδευσή τους κλπ), είναι περίπου οι ίδιοι με όσους βγαίνουν από την αγορά εργασίας, είτε λόγω συνταξιοδότησης είτε λόγω  αποθάρρυνσης από την υψηλή και παρατεταμένη ανεργία.

Ήδη, τρεις στους τέσσερις ανέργους είναι άνεργοι για πάνω από ένα χρόνο και 360 χιλιάδες άτομα είναι άνεργοι για πάνω από τέσσερα χρόνια, με μικρή πιθανότητα εξεύρεσης εργασίας. Οι νέοι 25-29 ετών που δεν εργάζονται, δεν εκπαιδεύονται και δεν καταρτίζονται ανέρχονται πλέον σε 36% των νέων στην ηλικιακή αυτή κατηγορία, έναντι 19% στις ανεπτυγμένες χώρες του ΟΟΣΑ. Το 75% των νέων 20-29 ετών που εργάζονται σε καθεστώς μερικής απασχόλησης το κάνουν διότι δεν μπορούν να βρουν πλήρη απασχόληση.

Όλα αυτά τονίζει ο ΣΕΒ, είναι απότοκα μιας οικονομίας που της λείπει ο δυναμισμός και η εξωστρέφεια και που, ως εκ τούτου, ανακάμπτει με πιο αργούς ρυθμούς από την υπόλοιπη Ευρώπη.

Το επιχειρηματικό περιβάλλον αντικινήτρων δεν δείχνει σημάδια βελτίωσης

Τρεις παράγοντες ευθύνονται για την υψηλή διαρθρωτική ανεργία: το στρεβλό αναπτυξιακό πρότυπο μίας μη εξωστρεφούς οικονομίας που προϋπήρχε της κρίσης, η βαθιά ύφεση των προηγούμενων χρόνων και το επιχειρηματικό περιβάλλον των διάχυτων αντικινήτρων (υψηλής και μη ανταποδοτικής φορολογίας, ασφάλισης, αδειοδοτήσεων, κόστους χρήματος και ενέργειας κοκ), που διώχνει νέες και υφιστάμενες επενδύσεις προς άλλους προορισμούς και δυστυχώς δεν δείχνει σημάδια βελτίωσης παρά τις εφαρμοζόμενες μεταρρυθμίσεις.

Η αύξηση της απασχόλησης στο Δημόσιο δεν μπορεί να υποκαταστήσει τις ιδιωτικές επενδύσεις

Όπως επισημαίνουν οι συντάκτες της μελέτης, η αύξηση της απασχόλησης στον δημόσιο τομέα για να μειωθεί η ανεργία και οι ενεργές πολιτικές απασχόλησης παρά την χρησιμότητά τους, δεν μπορεί να είναι υποκατάστατο των ιδιωτικών επενδύσεων, ούτε μπορεί να συμπληρώσει τα εισοδήματα και τις θέσεις εργασίας που θα μπορούσαν να δημιουργηθούν. Χωρίς καλπάζουσα ανάπτυξη της ιδιωτικής οικονομίας, είναι αδύνατον να πληρωθούν οι συντάξεις και να εξυπηρετηθεί το δημόσιο χρέος.

Η κυβέρνηση και οι θεσμοί οφείλουν κατά την τρέχουσα αξιολόγηση να συνεκτιμήσουν όλες αυτές τις παραμέτρους και να διαπραγματευθούν ένα νέο μείγμα φιλοεπενδυτικής πολιτικής που θα μειώσει την ανεργία με τρόπο βιώσιμο και όχι προσωρινά.

Ακόμη ο ΣΕΒ επικαλείται στοιχεία από την έρευνα ανταγωνιστικότητας του World Economic Forum, που καταγράφει τη μακροοικονομική σταθεροποίηση και την εδραίωση της προόδου σε πεδία όπως των εργασιακών σχέσεων και των υποδομών, ενώ ταυτόχρονα καταδεικνύει ότι η πρόσβαση σε χρηματοδότηση για τον ιδιωτικό τομέα παραμένει εξαιρετικά προβληματική ενώ η αποδυνάμωση σε μια ευρεία σειρά θεσμικών δεικτών, μαζί με την επίπτωση της φορολογίας, συνεχίζουν να εκδιώκουν από τη χώρα ταλέντο και ποιοτικές επενδύσεις.

Τα οργανικά έσοδα από ΦΠΑ και φόρους κατανάλωσης δείχνουν σταδιακά να βρίσκουν το βηματισμό τους, μετά την κορύφωση της τουριστικής περιόδου, αλλά τα έσοδα από φόρο εισοδήματος παραμένουν αδύναμα μετά την εφαρμογή των νέων φορολογικών μέτρων από την αρχή του έτους. Η μέχρι τώρα καλή πορεία των εσόδων από προηγούμενα οικονομικά έτη για την ώρα αντισταθμίζουν ένα μέρος αυτής της υστέρησης. Ο αριθμός των εγγεγραμμένων ανέργων υποχωρεί τον Αύγουστο του 2017, ενώ τα προγράμματα απασχόλησης του ΟΑΕΔ για το 2017, αναμένεται να περιορίσουν την εποχική αύξηση που παρατηρείται κατά τους φθινοπωρινούς μήνες μετά τη λήξη της τουριστικής περιόδου. Ωστόσο, οι κενές θέσεις εργασίας (θέσεις για τις οποίες οι επιχειρήσεις έχουν ήδη προβεί σε ενέργειες για να βρεθεί ο κατάλληλος υποψήφιος), παρουσιάζουν μείωση το 2ο τρίμηνο του 2017, γεγονός που μπορεί να περιορίσει το ρυθμό μείωσης της ανεργίας κατά τα επόμενα τρίμηνα.