Πιστοί στο δόγμα της ανακύκλωσης, οι antigold κύκλοι άρχισαν να φέρνουν και πάλι στην επιφάνεια τις δηλώσεις Αναπληρωτής ΥΠΕΝ κου Φάμελλου στο ραδιοφωνικό σταθμό «Κόκκινο 105.5 FM», ακριβώς πριν από ένα μήνα.

Έτσι, επειδή η επανάληψη είναι μήτηρ πάσης σοφίας, μας ξαναθυμίζουν πως το ΥΠΕΝ δεν δίνει άδειες, επειδή κατά Φάμελλο «ως υπουργείο επανήλθαμε (μετά τη διαιτησία) και ζητήσαμε η εταιρεία να μας καταθέσει σχέδιο ανάθεσης των μελετών και χρονοδιάγραμμα, ώστε να δούμε την τεχνική λύση και να μπορέσουμε να την αξιολογήσουμε. Δεν υπάρχει λοιπόν άδεια μεταλλουργίας, γιατί δεν υπάρχει ακόμα μελέτη (!!!) Και βέβαια τίθεται το ερώτημα πόσο μπορεί να επενδύει και να αναπτύσσεται μια δραστηριότητα χωρίς να γνωρίζουμε τα χαρακτηριστικά και την αποτελεσματικότητα της τελικής διεργασίας;»

Είναι βέβαια γνωστό τοις πάσι πως η μελέτη έχει κατατεθεί και το ότι το Υπουργείο δεν την αναγνωρίζει είναι άλλο ένα βοτσαλάκι στο φράγμα των κωλυμάτων που θέτει η κυβέρνηση στην επένδυση.

Και αυτή η απαίτηση περί ημι-βιομηχανικής κλίμακας δοκιμών, η οποία κατέπεσε στο ΣτΕ, αλλά συχνά-πυκνά εμφανίζεται ως επιχείρημα, είναι κάτι εντελώς εξωφρενικό: Ζητούν από την εταιρεία να φτιάξουν ένα μικρό εργοστάσιο αξίας εκατομμυρίων για να δουν, λέει, αν θα δουλέψει η μέθοδος στο μεγάλο εργοστάσιο σε μια απώτερη φάση του έργου!!! Λες και η Ελληνικός Χρυσός θα έφτιαχνε τη μεταλλουργεία χωρίς να είναι σίγουρη πως η μέθοδος δουλεύει… Και άντε και το φτιάξανε το μικρό εργοστάσιο για δοκιμές ημι-βιομηχανικής κλίμακας… Μπορεί κανείς να βγει να πει πως αφού αυτό δουλέψει θα δοθούν σίγουρα οι άδειες που εκκρεμούν;

Να θυμηθούμε βεβαίως πως η ημι-βιομηχανικής κλίμακας δοκιμή ολοκληρώθηκε στις εγκαταστάσεις της Outotec στην Φινλανδία ενώ το Υπουργείο υποστηρίζει ότι θα έπρεπε να είχε γίνει εντός πεδίου στη Χαλκιδική.

Έτσι, τι κατάφερε ο Φάμελλος; Να δώσει λαβή στον γραφικό Τόλη του Παρατηρητηρίου να πανηγυρίζει λέγοντας πως «το ΥΠΕΝ επιτέλους αναγνωρίζει ότι μετά τις δύο αποφάσεις Σκουρλέτη μελέτη μεταλλουργίας πραγματικά “δεν υπάρχει” και η ακαριαία τήξη (flash smelting), όπως εγκρίθηκε περιβαλλοντικά, έχει οριστικά τελειώσει».

Είδατε τι ωραία παίζεται το παιχνίδι με τις πάσες;

Μια όμως και τα θυμηθήκαμε όλα, ας θυμηθούμε και πως τελείωσε τη συνέντευξή του στο «Κόκκινο 105.5 FM» ο κος Φάμελλος: «Το περιβάλλον δεν αποτελεί παράγοντα καθυστέρησης της επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα, αλλά απεναντίας τροφοδοτεί την ασφάλεια και τη σταθερότητά της και πολλές φορές επιταχύνει τις επενδύσεις, όπως για παράδειγμα το Ελληνικό». !!!

Είδατε; Είναι και πλακατζής…. Πρώτη φορά βλέπω υπουργό να… τρολάρει το κοινό του! Αν παράδειγμα πως το περιβάλλον δεν αποτελεί παράγοντα καθυστέρησης της επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα, είναι το Ελληνικό, όπου ο κάθε βαλτός ή ψωνάρα έκανε και μια προσφυγή για «περιβαλλοντικούς» λόγους, τότε ο Πύργος της Πίζας είναι ο ορισμός της καθέτου…

Περιμένουμε με αγωνία τις επόμενες δηλώσεις Φάμελλου, διότι το γέλιο λείπει από τη ζωή μας…

Με απουσία ισχυρού και παραγωγικού πρωτογενούς τομέα, με έλλειμμα σε επενδύσεις και υγιή επιχειρηματικότητα, με κακή και πρόχειρη αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων της χώρας όπως ο τουρισμός, η ενέργεια και το πλούσιο υπέδαφος, με την φοροδοτική δυνατότητα να έχει πιάσει ταβάνι, για τι είδους ανάπτυξη και δήθεν ανάκαμψη να συζητήσουμε;

Με τη χώρα να έχει εισέλθει σε μία μακρά προεκλογική περίοδο, το μεγάλο διακύβευμα είναι ποιο μέλλον θέλουμε γι’ αυτήν. Σε 3-4 χρόνια έχουμε μπροστά δύο σημαδιακές ημερομηνίες. Δύο πολύ σημαντικές επετείους. Τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821 και τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική καταστροφή του 1922. Ποια από τις δύο επετείους θα ταιριάζει περισσότερο στην Ελλάδα των επόμενων χρόνων; Αυτή της εθνικής ομοψυχίας και της νίκης, ή αυτή του εθνικού διχασμού και της καταστροφής; Στο χέρι μας είναι το ποια από τις δύο θα φαντάζει πιο κοντά στο “σήμερα”.

Ένα “σήμερα” που δεν είναι διόλου εύκολο και που δεν προσφέρει καμία εγγύηση για το μέλλον. Πού βρίσκεται η χώρα σήμερα; Σε τι κατάσταση είναι η ελληνική κοινωνία; Προφανώς βαρύτατα τραυματισμένη και κουρασμένη από τις κακουχίες και τη σκληρή περιοριστική πολιτική της περιόδου της κρίσης και των μνημονίων. Μόνο που ενώ τα μνημόνια έφυγαν, η κρίση παραμένει. Η Ελλάδα της πρώτης μεταμνημονιακής περιόδου έχει νούμερα που ευημερούν, αλλά με το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας να “αργοπεθαίνει”. Να έχει ξεζουμιστεί από τους φόρους και τη συνεχή υποβάθμιση των εισοδημάτων και του επιπέδου διαβίωσης. Η ευημερία των αριθμών μέσα και από τη δημιουργική λογιστική, έχει δομηθεί πάνω σε ερείπια, ιδρώτα και αίμα.

Με τη μεσαία και πιο παραγωγική θεωρητικά τάξη σε απόγνωση, με πολιτικές επιδοματικού χαρακτήρα για την ψευτοκαταπολέμηση της φτώχειας και της ανέχειας των χαμηλότερων εισοδηματικά στρωμάτων, για ποια ευημερία να μιλήσουμε; Με απουσία ισχυρού και παραγωγικού πρωτογενούς τομέα, με έλλειμμα σε επενδύσεις και υγιή επιχειρηματικότητα, με κακή και πρόχειρη αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων της χώρας όπως ο τουρισμός, η ενέργεια και το πλούσιο υπέδαφος, με την φοροδοτική δυνατότητα να έχει πιάσει ταβάνι, με το τραπεζικό σύστημα ξεχαρβαλωμένο και την πλειοψηφία των πολιτών να οφείλει (σε εφορία, ταμεία, τράπεζες, ΔΕΚΟ, ο… ένας στον άλλον) χωρίς να μπορεί να ανταποκριθεί, για τι είδους ανάπτυξη και δήθεν ανάκαμψη να συζητήσουμε;

Αυτή δυστυχώς είναι η κατάσταση στην έξοδ ο από τα μνημόνια. Και το θέμα είναι πώς θα ανατραπεί. Πώς θα γυρίσει η σελίδα, θα υπάρξει όραμα, θα υπάρξουν ευκαιρίες, θα υπάρξει πραγματική και όχι επίπλαστη ανάπτυξη. Αυτό το πολύ δύσκολο παζλ της πραγματικής και ουσιαστικής ανασυγκρότησης της χώρας είναι που πρέπει να λύσουμε. Αντ’ αυτού όμως αναλωνόμαστε σε διαγωνισμό λαϊκισμού και εξυπνακισμού χωρίς να υπάρχουν ορατές και άμεσα αποδοτικές λύσεις.

Έχει ήδη ξεκινήσει μία προεκλογική περίοδος που το κύριο χαρακτηριστικό της δείχνει ότι θα είναι η βαθιά πόλωση. Με ό,τι νοσηρό τη συνοδεύει. Η οποία απειλεί να αποδομήσει ό,τι ελάχιστο έστω και με δυσβάσταχτο τίμημα έχει – τέλoς πάντων….- επιτευχθεί όλα αυτά τα τελευταία χρόνια. Και ουδείς φαίνεται να αντιλαμβάνεται ότι η παγίδα του συμψηφισμού στον λαϊκισμό επί της ουσίας ευνοεί τους λαϊκιστές. Εκείνους που προτιμούν να διαφεντεύουν στα ερείπια αρκεί να έχουν το πάνω χέρι. Ας αναλογιστούν πραγματικά όλοι ποια Ελλάδα θέλουν να έχουν διαμορφώσει τα επόμενα χρόνια. Την Ελλάδα της δημιουργίας, της νίκης ή την Ελλάδα της ήττας και του διχασμού. Όλοι μας ας σκεφτούμε ποια επέτειο θέλουμε να γιορτάσουμε…

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr, του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου , 29/11/2018]

Προβλήματα λόγω της χιονόπτωσης – παγετού έχουν δημιουργηθεί σε αρκετούς δρόμους της Κεντρικής Μακεδονίας.

Ειδικότερα σύμφωνα με την ενημέρωση από την Γενική Περιφερειακή Αστυνομική Διεύθυνση Κεντρικής Μακεδονίας, απαιτούνται αντιολισθητικές αλυσίδες στους παρακάτω δρόμους:

ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ

– Επαρχιακή Οδός Νεοχωρίου / Βαρβάρας / Ολυμπιάδος

ΗΜΑΘΙΑ

-Παλαιά Εθνική Οδός Θεσσαλονίκης / Βέροιας / Κοζάνης, από το 91ο χιλιόμετρο έως τα όρια με την Περιφερειακή Ενότητα Κοζάνης,

– Επαρχιακή Οδός Βέροιας / Σελίου, από το 14ο χιλιόμετρο έως το χιονοδρομικό κέντρο Σελίου,

– Δημοτική Οδός Νάουσας / 3-5 Πηγαδιών, από το 7ο χιλιόμετρο έως το χιονοδρομικό_κέντρο και

– Δημοτική Οδός Νάουσας / Σελίου, από το 7ο χιλιόμετρο έως χιονοδρομικό κέντρο.

ΚΙΛΚΙΣ

– Επαρχιακή Οδός Καστανερής / Λιβαδίων.

[ΠΗΓΗ: http://aetoshal.blogspot.com/, 29/11/2018]