Monthly Archives: January 2019

HANDELSBLATT: ΦΡΕΝΙΤΙΔΑ ΑΓΟΡΑΣ ΧΡΥΣΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ

Οι κεντρικές τράπεζες αυξάνουν τα αποθέματα τους σε χρυσό, τόσο μαζικά όσο και στη δεκαετία του ’70, γράφει η γερμανική Handelsblatt.

Οι κεντρικές τράπεζες σε όλον τον κόσμο αγόρασαν τόσο πολύ χρυσό το 2018 με αποτέλεσμα να αυξήσουν τα αποθέματα τους περισσότερο από 651 τόνους, δήλωσε το Παγκόσμιο Συμβούλιο Χρυσού (WGC)και αυτή είναι η υψηλότερη ποσότητα από το 1971.

Σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, η ζήτηση χρυσού από τις κεντρικές τράπεζες αυξήθηκε κατά 74%. Με την τιμή του χρυσού σήμερα στα 1310 δολάρια ανά ουγγιά (περίπου 31 γραμμάρια), ο όγκος των αγορών έφτασε στα 27 δισ. δολάρια.

Όπως εξηγεί ο Τζον Μάλιγκαν, εκπρόσωπος του WGC, «οι κεντρικές τράπεζες έχουν διαφοροποιήσει τα συναλλαγματικά τους αποθέματα και έχουν επενδύσει περισσότερο σε ρευστά και ασφαλή περιουσιακά στοιχεία λόγω της αυξημένης γεωπολιτικής και οικονομικής αβεβαιότητας».

Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Συμβουλίου Χρυσού που έχει στη διάθεσή του το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο μεγαλύτερος αγοραστής χρυσού με περίπου 274 τόνους ήταν η ρωσική Κεντρική Τράπεζα. Η τουρκική Κεντρική Τράπεζα αύξησε επίσης τις αγορές χρυσού κατά 51,5 τόνους και το Καζακστάν κατά 50,6 τόνους. Στην Ευρώπη, οι Κεντρικές Τράπεζες της Ουγγαρίας και της Πολωνίας ήταν από τους σημαντικότερους αγοραστές χρυσού. Για πρώτη φορά από το 2016, η Κίνα έχει επίσης αποκαλύψει στοιχεία για τα αποθέματα χρυσού από την Κεντρική της Τράπεζα – και ανέφερε αύξηση περίπου 10 τόνων.

«Αυτό είναι άμεσο αποτέλεσμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης και της κρίσης χρέους», λέει ο εμπειρογνώμονας του WGC Μάλιγκαν. Οι κεντρικές τράπεζες θέλουν να γίνουν πιο ανεξάρτητες από το δολάριο.

Αυτό είναι ιδιαίτερα σαφές στην περίπτωση της Ρωσίας, καθώς η χώρα αυξάνει σταθερά τα αποθέματα χρυσού επί 13 χρόνια. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, η Ρωσία αγόραζε περισσότερους από 200 τόνους χρυσού κάθε χρόνο. Σύμφωνα με το WGC, η χώρα χρηματοδότησε την αγορά το 2018 κυρίως μέσω της πώλησης κρατικών ομολόγων των ΗΠΑ.

Αξιοσημείωτη είναι, επίσης, η αύξηση των αποθεμάτων χρυσού στην Τουρκία. Η χώρα αντιμετώπισε σοβαρή νομισματική κρίση το φθινόπωρο του 2018. Μόνο τον περασμένο Νοέμβριο, η κεντρική τράπεζα έριξε 16 τόνους χρυσού για την υπεράσπιση του εθνικού νομίσματος. Παρ ‘όλα αυτά, προχωρά σε μια σημαντική αύξηση των αποθεμάτων χρυσού.

Τόσο η Ρωσία όσο και η Τουρκία έχουν πρόσφατα γεωπολιτικές εντάσεις με τις ΗΠΑ. Κατά τη διάρκεια της αντιπαράθεσης με τις ΗΠΑ, τόσο το ρούβλι όσο και η λίρα υποτιμήθηκαν κατά περιόδους μαζικά.

Οι αγορές χρυσού έχουν επίσης πολιτική διάσταση, λέει ο Μάλιγκαν. «Οι χώρες θέλουν να αποφύγουν κάποιους κινδύνους από τη συγκέντρωση συναλλάγματος σε δολάρια» προσθέτει. Η ουγγρική Κεντρική Τράπεζα προχώρησε επίσης στη μεγαλύτερη αγορά χρυσού, εδώ και 30 χρόνια, για να επιβάλει τις διαρθρωτικές αλλαγές στο χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες, η Ρωσία θα συνεχίσει να αγοράζει πολύ χρυσό στο μέλλον. Ένας λόγος μπορεί να είναι οι «πιθανές νέες κυρώσεις και το αδύναμο ρούβλι». Άλλες αναδυόμενες οικονομίες αναμένεται να αυξήσουν τις αγορές χρυσού, προκειμένου να μειωθεί η εξάρτηση από το δολάριο και, συνεπώς, οι κίνδυνοι ενός εμπορικού πολέμου.

Επιπλέον, πολλές από τις κεντρικές τράπεζες, οι οποίες σήμερα είναι οι μεγαλύτεροι αγοραστές χρυσού, έχουν ιστορικά σχετικά μικρά αποθέματα. «Θέλουν να τα καλύψουν τώρα», λέει ο εμπειρογνώμονας του WGC Τζον Μάλιγκαν.

Μόνο λίγες κεντρικές τράπεζες προχώρησαν σε πωλήσεις: η Κεντρική Τράπεζα της Αυστραλίας πώλησε περίπου τέσσερις τόνους, η Budnesbank 3,9 τόνους. Συνολικά, οι κεντρικές τράπεζες πούλησαν το 2018 μόνο 15,6 τόνους στην αγορά.

Σύμφωνα με το WGC, η φρενίτιδα αγοράς των κεντρικών τραπεζών ήταν η κύρια κινητήρια δύναμη της ζήτησης χρυσού το 2018, που ήταν αυξημένη κατά 4% σε σχέση με το προηγούμενο έτος.

Το γεγονός ότι η τιμή του πολύτιμου μετάλλου δεν έχει αυξηθεί πιο πολύ οφείλεται στον αριθμό των υψηλών προμηθειών του WGC. Με 3347 τόνους, η παραγωγή των ορυχείων χρυσού έφτασε σε νέο επίπεδο ρεκόρ. Επίσης, η ποσότητα του χρυσού που ανακτάται από την ανακύκλωση έχει φθάσει στο ιστορικό υψηλό των 1173 τόνων.

Πηγή: https://www.protothema.gr/, από ΑΠΕ-ΜΠΕ, 31/1/2019]

ΧΡ. ΚΟΛΩΝΑΣ: ΔΕΗ – ΤΟ ΣΙΡΙΑΛ ΜΕ ΤΙΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΚΑΙ Η ΑΠΕΙΛΗ… ΗΛΕΚΤΡΟΣΟΚ

Κομβική για την οικονομική βιωσιμότητα της ΔΕΗ θεωρείται η έκβαση του διαγωνισμού πώλησης των λιγνιτικών σταθμών της Μεγαλόπολης και της Μελίτης για τις οποίες, όμως, οι υποψήφιοι επενδυτές εμφανίζονται από διστακτικοί, έως αρνητικοί μετά τις αναλύσεις που έχουν κάνει. Ενδεικτική της δυσκολίας που συναντά το εγχείρημα είναι άλλωστε η πληθώρα αναβολών στην ημερομηνία κατάθεσης προσφορών.

Η πώληση του χαρτοφυλακίου (Μεγαλόπολη 3 και 4 συνολικής ισχύος 600 MW και Μελίτη 1 ισχύος 450 MW μαζί με την άδεια για δεύτερη μονάδα και τα συνοδευτικά ορυχεία) είναι καθοριστική για το μέλλον της ΔΕH. Πιθανή επίτευξη ικανοποιητικού τιμήματος θα ενίσχυε την προσπάθεια της να αντλήσει πολύτιμη ρευστότητα, ενώ μια ενδεχόμενη αποτυχία θα μπορούσε να οδηγήσει και σε πραγματικό “ηλεκτροσόκ” στην οικονομική της εικόνα. Κι’ αυτό καθώς, σύμφωνα με πηγές της αγοράς, πιθανή αρνητική εξέλιξη μπορεί να οδηγήσει την Κομισιόν στο να ανοίξει τον φάκελο των υδροηλεκτρικών, ζητώντας πώληση-πακέτο μαζί με λιγνιτικές μονάδες, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι για την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.

Υπάρχουν, ωστόσο, και αυτοί που εκτιμούν ότι τελικά θα υπάρξει χρόνος. Κύκλοι του υπουργείου ΠΕΝ, συγκεκριμένα, σημειώνουν ότι ενόψει των ευρωεκλογών και της αλλαγής της σύνθεσης της Κομισιόν θα δοθεί επαρκές χρονικό διάστημα προκειμένου να βελτιωθεί το πωλούμενο χαρτοφυλάκιο και να γίνει πιο ελκυστικό. Η προαναφερόμενη εκτίμηση πηγών του υπουργείου παραπέμπει, βέβαια, και στο γνωστό ρητό «αφήνω την καυτή πατάτα για τον επόμενο».

Τα κόστη των λιγνιτικών

Σύμφωνα με πληροφορίες του Euro2day.gr οι πωλούμενες λιγνιτικές μονάδες εμφάνισαν το 2018 λειτουργικές ζημιές της τάξης των 70 έως 80 εκατ. ευρώ. Στα μεγέθη αυτά συμπεριλαμβάνονται τα κόστη του διοξειδίου του άνθρακα (CO2), αλλά και οι δαπάνες μισθοδοσίας.

Με τα δεδομένα αυτά, οι υποψήφιοι επενδυτές δεν λαμβάνουν εύκολα την απόφαση να υποβάλουν πρόταση (καταληκτική ημερομηνία η 6η Φεβρουαρίου). Όπως αναφέρουν πηγές, θα αναγκαστούν είτε να προσφέρουν αρνητικά τιμήματα, είτε να απέχουν.

Μια μικρή ανάσα σε ότι αφορά τα κόστη λειτουργίας της «Λιγνιτική Μεγαλόπολης Α.Ε.» και «Λιγνιτική Μελίτης Α.Ε.» έδωσε το πρόγραμμα εθελούσιας εξόδου, στο οποίο φέρονται να μετείχαν 360 άτομα, κάτι που οδηγεί σε εξοικονόμηση κόστος της τάξης των 21,2 εκατ. ευρώ.

Ωστόσο, σύμφωνα με στελέχη από τα στρατόπεδα των διεκδικητών οι μονάδες παραμένουν ζημιογόνες. Όπως αναφέρουν πηγές, το πλήρες κόστος της Μελίτης μαζί με τους ρύπους τον περασμένο Νοέμβριο ήταν κοντά στα 75 ευρώ ανά Μεγαβατώρα από 55 ευρώ το 2017 ενώ τα έσοδα λίγο πάνω από τα 64 ευρώ ανά Μεγαβατώρα.

Για τις δύο μονάδες της Μεγαλόπολης 3 και 4, τον περασμένο Σεπτέμβριο τα έσοδα ήταν 66 ευρώ και τα έξοδα 96 ευρώ ανά Μεγαβατώρα. Σημειώνεται, όμως, ότι η μονάδα 3 δεν δούλεψε σχεδόν καθόλου εκείνον τον μήνα.

Για το 2017 το μεταβλητό κόστος (καύσιμα και ρύποι) της μονάδας 3 ήταν λίγο πάνω από τα 50 ευρώ ανά Μεγαβατώρα και για την μονάδα 4 στα 41 ευρώ ανά Μεγαβατώρα. Να σημειωθεί ότι οι μονάδες αυτές λόγω των συχνών συντηρήσεων αντιμετωπίζουν μεγάλη μεταβλητότητα του κόστους.

Στον αντίποδα, η ΔΕH σημειώνει ότι τα δύο τελευταία τρίμηνα του έτους και ιδίως το τέταρτο οι σταθμοί της Μελίτης και της Μεγαλόπολης γύρισαν οριακά σε κερδοφορία. Εκτιμούν ότι με τα Αποδεικτικά Διαθεσιμότητας Ισχύος (ΑΔΙ) που θα εισπράξουν – αναμένεται ανταπόκριση των Βρυξελλών στο ελληνικό αίτημα –και τη βελτίωση των όρων του εφοδιασμού με λιγνίτη της Μελίτης, οι μονάδες θα είναι οικονομικά βιώσιμες και κερδοφόρες.

Σε κάθε περίπτωση οι υποψήφιοι επενδυτές φέρονται να θέλουν περαιτέρω μείωση του προσωπικού ώστε να μείνουν γύρω στους 480 εργαζόμενους από 1.200. Ωστόσο η εθελουσία (μαζί με μεταθέσεις προσωπικού) δείχνει ότι μένουν γύρω στους 700 με 800 εργαζόμενους. Επίσης ζητούν την καθιέρωση του μηχανισμού επιμερισμού ζημιών και κέρδους -μεταξύ ΔΕH και των δύο θυγατρικών εταιριών- για δύο χρόνια, ενώ σε ότι αφορά τα ΑΔΙ υποστηρίζουν ότι υπάρχει πλαφόν στις εισπράξεις με βάση το τίμημα της αγοράς.

Το τέλος της λιγνιτικής εποχής

Η αποεπένδυση έρχεται σε μία εποχή κατά την οποία οι τιμές των δικαιωμάτων CO2 κινούνται στα 25 ευρώ ανά τόνο και οι εκτιμήσεις μιλούν για συνέχιση της ανοδικής πορείας τα επόμενα χρόνια. Η Bank of Amerika Merrill Lynch, για παράδειγμα, βλέπει για το 2019 διπλασιασμό του κόστους των ρύπων στα 40 με 50 ευρώ τον τόνο. Αυτό μεταφράζεται σε τρομακτική έκρηξη του κόστους λειτουργίας των συγκεκριμένων μονάδων. Κάποιοι δεν αποκλείουν η παραμονή τους στη ΔΕH, σε ένα σενάριο με τους ρύπους στα 40 και 50 ευρώ να επιβαρύνει την εταιρεία με 300 εκατ. ευρώ.

Σημειώνεται ότι με βάση τα στοιχεία του πρώτου εξαμήνου του 2018 η δαπάνη για αγορές CO2 για όλες τις μονάδες της ΔEΗ ήταν στα 107,2 εκατ. ευρώ, από 60,9 εκατ. ευρώ το αντίστοιχο διάστημα του 2017.

Το φιλέτο των υδροηλεκτρικών

Οι υδροηλεκτρικές μονάδες, που όπως προαναφέρθηκε, ενδέχεται να μπουν στο στόχαστρο της Κομισιόν είναι ένα από τα πλέον κερδοφόρα τμήματα της ΔEΗ. Στο πρώτο εξάμηνο του 2018 η παραγωγή ενέργειας από υδροηλεκτρικούς σταθμούς αντιστοιχούσε στο 13% έναντι 7% πέρυσι. Η παραγωγή ρεύματος από τα νερά αφήνει κέρδη στη ΔΕH, καθώς έχει το μονοπώλιο, το μεταβλητό κόστος είναι πολύ χαμηλό και φυσικά δεν επηρεάζεται από δικαιώματα ρύπων κ.λπ. Οι καιρικές συνθήκες είναι εκείνες που καθορίζουν τον τρόπο και χρόνο λειτουργίας τους.

Τα προβλήματα ρευστότητας

Στη διετία 2019 – 2020, σύμφωνα με τον οίκο S&P, η ΔEΗ θα έχει αρνητικές 1 δισ. ευρώ ταμειακές ροές ενώ χρειάζεται 2,2 δισ. ευρώ επενδύσεις για τον μετασχηματισμό της την περίοδο 2019 -2021. Γι’ αυτό πιστεύει ότι «η εταιρία θα χρειαστεί να χρηματοδοτήσει τις επενδύσεις της με πρόσθετο χρέος (δανεισμό), το οποίο θα μπορούσε τελικά να αποδυναμώσει τις ήδη εύθραυστες μετρήσεις για την πιστοληπτική της δυνατότητα».

Τα μειωμένα έσοδα της εταιρείας και η εκτόξευση των δαπανών της αντανακλώνται στα EBITDA. Σύμφωνα με την S&P για το 2018 τα προσαρμοσμένα EBITDA θα πέσουν στα 370 με 390 εκατ. ευρώ από 634 εκατ. ευρώ το 2017.

Επιπλέον οι ληξιπρόθεσμες οφειλές από λογαριασμούς ρεύματος από τα 2,5 δισ. ευρώ στο τέλος του 2017 εκτιμώνται γύρω στα 2,3 δισ. ευρώ το 2018 όταν το 2014 ήταν στα 1,7 δισ. ευρώ. Μπορεί να μειώνονται, όμως, διατηρούνται σε δυσθεώρητα επίπεδα αν αναλογιστεί κανείς ότι ο κύκλος εργασιών της εταιρείας είναι στα 4,9 δισ. ευρώ (2017).

Ο οίκος S&P βλέπει για το 2019 μείωση 5% των εσόδων από πωλήσεις ενέργειας εκτιμώντας πως αυτή την απώλεια η ΔΕH θα επιδιώξει να καλύψει με αυξήσεις μετακυλίοντας το κόστος CO2 στα τιμολόγια. Για το 2020 προβλέπει μεγαλύτερη μείωση εσόδων κατά 14 με 15% εξαιτίας της απώλειας μεριδίων της αγοράς. Υπενθυμίζεται ότι βάση των μνημονιακών στόχων το μερίδιο αγοράς της ΔΕΗ θα πρέπει να πέσει από το 80% στο 49% της αγοράς.

[ΠΗΓΗ: https://energypress.gr, από euro2day.gr, 30/1/2019]

ΧΡΥΣΟΣ: ΣΕ ΥΨΗΛΑ ΟΚΤΑΜΗΝΟΥ

Σε υψηλά οκταμήνου αναρριχήθηκε χθες η τιμή του χρυσού, εν μέσω αμφιβολιών για τις εμπορικές σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, καθώς η υπόθεση Huawei κλιμακώνει την ένταση μεταξύ των δύο πλευρών.

Η προσοχή στρέφεται και στη συνεδρίαση της Fed, που ολοκληρώνεται σήμερα, με αυξημένες προσδοκίες για μια παύση στις επόμενες επιτοκιακές αυξήσεις. Η τιμή σποτ του χρυσού κατέγραφε άνοδο μισής ποσοστιαίας μονάδας, στα 1.310,05 δολ. ανά ουγκιά, έχοντας αναρριχηθεί ενδοσυνεδριακά έως και τα 1.311,67 δολ., τα υψηλότερα επίπεδα από τις 15 Μαΐου. Πέραν του σινοαμερικανικού εμπορικού πολέμου, ο χρυσός ενισχύεται συνήθως όταν επικρατούν προσδοκίες για χαμηλότερα επιτόκια

Το ασήμι ενισχύεται έως και τα 15,92 δολ.

[ΠΗΓΗ: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, 30/1/2019]

ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΘΕΜΑ «ΤΑ ΟΡΥΚΤΑ ΚΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ» ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΓΟΥΛΑΝΔΡΗ

Διακόσιοι ογδόντα μαθητές και μαθήτριες από τα σχολεία του Λαυρίου, της Χαλκηδόνας, της Φιλαδέλφειας, της Νέας Ιωνίας και των Αναβρύτων παρακολούθησαν την εκδήλωση

Διακόσιοι ογδόντα μαθητές και μαθήτριες από τα σχολεία του Λαυρίου, της Χαλκηδόνας, της Φιλαδέλφειας, της Νέας Ιωνίας και των Αναβρύτων παρακολούθησαν την εκδήλωση που είχε θέμα «Τα Ορυκτά και ο Άνθρωπος: Εξορυκτική δραστηριότητα, κοινωνία και περιβάλλον τον 21ο αιώνα» στο Μουσείο Γουλανδρή και που οργάνωσε ο Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων.

Με ερωτήσεις όπως τι διαφορά έχει η Αλούμινα από το Αλουμίνιο ,πόσο πλούσια είναι η χώρα μας σε ορυκτά. γιατί έχει σταματήσει η εξόρυξη Πεντελικού Μαρμάρου, για πόσα χρόνια έχουμε αποθέματα λιγνίτη οι μαθητές παρακολούθησαν με πολύ ενδιαφέρον για ένα περίπου δίωρο την εκδήλωση, ενώ ξεναγήθηκαν και στην σχετική έκθεση που αναπτύσσεται μέσα στο Μουσείο.

Εκ μέρους του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων, χαιρέτησε ο γενικός Διευθυντής του Συνδέσμου κ. Χρήστος Καβαλόπουλος, ο οποίος επισήμανε ότι Η χώρα μας είναι ιδιαίτερα ευνοημένη από την μακραίωνη γεωλογική δραστηριότητα που διαμορφώνει τον πλανήτη μας και φιλοξενεί στο υπέδαφός της πληθώρα μεταλλευμάτων και ορυκτών.

Επισήμανε ότι «η αξιοποίηση των ορυκτών είναι μία αναγκαιότητα και ότι αυτά συνδέονται με την καθημερινότητά μας, Η εξορυκτική δραστηριότητα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την κοινωνία και το περιβάλλον ακολουθώντας δε και αξιοποιώντας τις εξελίξεις της τεχνολογίας (αυτοματοποίηση, ρομποτική κτλ.) θα γίνει πιο αποτελεσματική θα προστατεύει τον ανθρώπινο παράγοντα και το περιβάλλον κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Στόχος μας ,είπε, απευθυνόμενος στους μαθητές και τις μαθήτριες να σας δώσουμε την ευκαιρία να γνωρίσετε από κοντά μία δραστηριότητα που είναι περίπου το 3,5% του ΑΕΠ της χώρας και απασχολεί σημαντικό ποσοστό του εργατικού δυναμικού κυρίως στην Ελληνική περιφέρεια. Θα είναι μεγάλη συμβολή στην σύνδεση του σχολείου με την πραγματική οικονομία αν με αφορμή αυτή την ημερίδα κάποιοι από σας ασχοληθείτε με τις γεωεπιστήμες και διαδεχθείτε εμάς σε αντικείμενα που πραγματικά είναι γοητευτικά, εξελίσσονται δυναμικά και προσφέρουν παγκόσμιες προοπτικές», κατέληξε.

 

[ΠΗΓΗ: https://www.protagon.gr, 29/1/2019]

ΓΙΑΤΙ Η ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ ΔΕΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΒΡΑΖΙΛΙΑ

Διαβάζοντας τι ακριβώς είναι η τεχνολογία Ξηρής Απόθεσης καταλαβαίνει και ο πλέον αδαής περί της μεταλλευτικής γιατί η Χαλκιδική δεν πρόκειται ποτέ να αντιμετωπίσει καταστάσεις τύπου Βραζιλίας – όσο και αν η σημερινή δημοτική αρχή κινδυνολογεί.

Οι ξηρές αποθέσεις αποβλήτων κερδίζουν συνεχώς έδαφος στη μεταλλευτική βιομηχανία, καθώς συνδέονται με μικρότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα για την αποθήκευση των αποβλήτων, ενώ επιπλέον ενσωματώνονται καλύτερα στο φυσικό περιβάλλον μετά την ολοκλήρωση της αποκατάστασης.

Τι είναι η Τεχνολογία Ξηρής Απόθεσης;

Όλα τα μεταλλεία παράγουν μια μορφή επεξεργασμένων καταλοίπων που ονομάζονται τέλματα -μείγμα νερού και στείρων υλικών-, το οποίο απομένει από την επεξεργασία του μεταλλεύματος. Παραδοσιακά, τα τέλματα αποθηκεύονταν σε υγρή μορφή σε μεγάλες εγκαταστάσεις, τις γνωστές λίμνες τελμάτων. Οι σύγχρονες μέθοδοι της ξηρής απόθεσης αφαιρούν την περίσσεια νερού, με αποτέλεσμα να προκύπτει ένα αμμώδες υλικό, το οποίο κατόπιν στοιβάζεται και συμπιέζεται.

Η τεχνολογία ξηρής απόθεσης έχει μια σειρά από σημαντικά περιβαλλοντικά πλεονεκτήματα:

  • Μικρότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα, λόγω της μικρότερης κατάληψης επιφάνειας για την απόθεση τελμάτων
  • Εξοικονόμηση νερού από τη διαδικασία της αφύγρανσης και επαναχρησιμοποίησή του στην παραγωγική διαδικασία
  • Η στερεά σύσταση των αποτιθέμενων καταλοίπων αυξάνει σημαντικά την ασφάλεια, μέσω της μείωσης των γεωτεχνικών κινδύνων
  • Αύξηση θέσεων εργασίας πλήρους απασχόλησης κατά τη διάρκεια του έργου