Monthly Archives: April 2013

ΠΕΡΙ ΔΑΣΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟΔΑΣΩΣΗΣ… ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΥΣΑΦΙ

Screen Shot 2013-04-30 at 1.17.47 π.μ.

Τα τελευταία επεισόδια στην Χαλκιδική είχαν επίκεντρο την έναρξη εργασιών απομάκρυνσης δασικής βλάστησης από συνεργεία της εταιρίας για την διάνοιξη δασικών δρόμων που θα εξυπηρετούν την επένδυση και για άλλες χρήσεις, όλες καταγεγραμμένες στην Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και εγκεκριμένες από τις αρμόδιες υπηρεσίες.

Θα πρέπει να τονιστεί για ακόμα μια φορά ότι όπως προκύπτει από τη Μ.Π.Ε. και τα λοιπά στοιχεία του φακέλου, η επιλογή των θέσεων των αναγκαίων συνοδών μονάδων και δομών της επένδυσης έγινε, κατόπιν εξετάσεως εναλλακτικών λύσεων, με βάση περιβαλλοντικά κριτήρια, κατά τρόπο ώστε να προκρίνονται οι λύσεις που έχουν τις μικρότερες δυνατές επιπτώσεις στη βλάστηση και τα οικοσυστήματα. Ειδικά η χωροθέτησή του εργοστάσιου μεταλλουργίας, γίνεται εξ ολοκλήρου εντός της βιομηχανικής ζώνης, και καταλαμβάνει βλάστηση που υπάγεται εξ ολοκλήρου στη ζώνη αειφύλλων πλατύφυλλων και οικοτόπων χωρίς υψηλή οικολογική αξία. Και αφού κάποιοι εννοούν να μην καταλαβαίνουν, να επαναλάβουμε ακόμη μια φορά ότι το συνολικό ποσοστό των εκτάσεων που πρόκειται να αποψιλωθούν (3.238,28 στρέμματα) αντιστοιχεί στο 0,44% της ευρύτερης περιοχής μελέτης (740.000 στρέμματα), τα είδη δε που πρόκειται να θιγούν είναι κατά βάση δρυοδάση, σε ποσοστό 0,01% του συνόλου της έκτασης που καταλαμβάνουν στην ευρύτερη περιοχή μελέτης, δάση οξιάς, σε ποσοστό 2,2% και εκτάσεις αείφυλλης πλατύφυλλης και σκληροφυλλικής βλάστησης, σε ποσοστό 0,29%, ενώ δεν θα πειραχθούν τα δάση καστανιάς. Στην περιοχή του Στρατωνίου δεν πλήττονται οικότοποι με υψηλή οικολογική αξία, ενώ οι αναδασώσεις με ξενικά κωνοφόρα και τα δάση αριάς με χαρακτηριστικά μακκίας βλάστησης μπορούν να επαναδημιουργηθούν χωρίς δυσκολία.

Φαίνεται οι αριθμοί δεν έχουν καμία σημασία και δεν χωρούν στην λαϊκίστικη συνθηματολογία που χρησιμοποιούν οι πολέμιοι της επένδυσης προβάλλοντας έναν κακώς εννοούμενο ακτιβισμό στο όνομα μιας δήθεν διάσωσης του περιβάλλοντος που είναι «πιασάρικη» και ακουμπάει ευαίσθητες χορδές.

Το ΣτΕ, στο άρθρο 17 της απόφασής του περί απόρριψης της προσφυγής κατά της έγκρισης της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων το θέμα απλά… έληξε.

ΑΠΟΥΣΙΑΖΕΙ ΠΑΛΙ Η ΕΛΛΑΔΑ…

 

behre

Υπό τον τίτλο «2013: Κατάταξη χωρών για εξορυκτικές επενδύσεις – Πού να μην επενδύσετε», η έκθεση της υπεραιωνόβιας εταιρείας Behre Dolbear ουδόλως ασχολείται με τη χώρα μας, όταν έξι χρόνια πριν (2007) όλα ήταν διαφορετικά και η Ελλάδα είχε καταλάβει την περίοπτη 6η θέση, με βαθμολογία 42/70, αφήνοντας κατά πολύ πίσω τις, εξόχως, μεγαλύτερες πληθυσμιακά αγορές, όπως για παράδειγμα την Κίνα, την Ινδία, τη Ρωσία αλλά και τη Νότιο Αφρική.

Η Ελλάδα απουσιάζει από τη γνωστή λίστα των χωρών με σημαντική εξορυκτική δραστηριότητα από το 2008, ενώ παγιώνει τη συμμετοχή της στη λίστα κρατών, όπως η Βενεζουέλα και η Ζιμπάμπουε, αγορών, που παρ’ ότι θεωρείται ότι κρύβουν σημαντικό μεταλλευτικό πλούτο, απουσιάζουν σταθερά από τη λίστα, με αιτιολογικό τη ρευστότητα των καθεστώτων τους και φυσικά το πολύ δύσκολο και ενίοτε αφιλόξενο, όπως επισημαίνεται, επενδυτικό τους κλίμα.

Η εθνική πολιτική για την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου έχει μείνει στα χαρτιά, όπως επαναλαμβάνουν υψηλόβαθμα στελέχη του χώρου, υπενθυμίζοντας ότι παρά τις κυβερνητικές εξαγγελίες για ανάπτυξη του ορυκτού πλούτου υπάρχει μηδενική εφαρμογή της εθνικής πολιτικής. Ο Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων αναφέρει στην έκθεση πεπραγμένων του για τον Φεβρουάριο: «Αυξάνονται με τον Νόμο 4042/2012 τα μισθώματα των δημόσιων μεταλλευτικών παραχωρήσεων και ουσιαστικά διπλασιάζονται, ετοιμάζεται η επιβολή τελών επί των ιδιωτικών μεταλλευτικών παραχωρήσεων, ενώ το κόστος από την αύξηση των μισθωμάτων και τη σχεδόν βέβαιη επιβολή τελών επί των ιδιωτικών παραχωρήσεων καθίσταται απαγορευτικό με βάση την οικονομική τους κατάσταση, όπως αποτυπώνεται στα τελευταία τους αποτελέσματα». Επίσης ο ΣΜΕ επισημαίνει ότι ο Νόμος 4014/2011 περί περιβαλλοντικής αδειοδότησης έργων είναι ουσιαστικά ανενεργός, υπάρχει υποβάθμιση του αντικειμένου στην προτεινόμενη αναδιάρθρωση υπηρεσιών του ΥΠΕΚΑ αλλά και ένταξη μετ’ εμποδίων του κλάδου στον νέο περιφερειακό χωροταξικό σχεδιασμό. Στο τέλος του 2012, άλλωστε, στις προσδοκίες για το 2013 εντάσσονταν η υλοποίηση των επενδύσεων στα πολυμεταλλικά μεταλλεία της Βορείου Ελλάδος (Κιλκίς, Χαλκιδική, Ροδόπη, Θράκη) με άρση των διοικητικών προβλημάτων και αντιμετώπιση των στείρων, αστήρικτων επιστημονικά αντιδράσεων, η ολοκλήρωση και δημιουργία νέου σύγχρονου νομοσχέδιου για την έρευνα, την παραγωγή και την εκμετάλλευση λατομικών προϊόντων, να δοθεί ιδιαίτερο βάρος στην ανάπτυξη δημόσιων έργων και κατασκευών για την ουσιαστική τόνωση της εγχώριας Βιομηχανία τσιμέντου και της παραγωγής αδρανών και δομικών υλικών και να αντιμετωπιστεί με αποφάσεις που θα βασίζονται όχι σε πολιτικές σκοπιμότητες, αλλά σε τεχνοοικονομικά και αναπτυξιακά κριτήρια το κόστος της ενέργειας στις μεταλλουργίες της χώρας. Όλα αυτά βρίσκονται σε αναμονή. Ανάλογες προσδοκίες υπήρχαν και εξακολουθούν να υπάρχουν σε ό,τι έχει να κάνει με την άρση των προβλημάτων του τραπεζικού συστήματος, ώστε να μπορέσει να στηρίξει τη λειτουργία της εξορυκτικής μεταλλουργικής βιομηχανίας και προπαντός τις ελπιδοφόρες εξαγωγές της. Σημειώνεται σχετικά από τον ΣΜΕ ότι η επιβολή πρόσθετων φόρων επί των παραγόμενων προϊόντων του κλάδου, θα λειτουργήσει ως αντικίνητρο για επενδύσεις στην έρευνα και την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας.

[ΠΗΓΗ: ΚΕΡΔΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 28/04/2013, σελίδα 17]

ΕΞΟΡΥΞΗ ΧΡΥΣΟΥ ΚΑΙ …ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΛΥΣΗ!

miden

Όπως απαιτείται από την περιβαλλοντική νομοθεσία, η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για την επένδυση στην Χαλκιδική εξέτασε και την λεγόμενη «μηδενική λύση», με απλά λόγια να μην γίνει τίποτα, να μην υλοποιηθεί δηλαδή το έργο. Όσο και αν φαίνεται παράδοξο στον μη ειδικό, η μελέτη αποδεικνύει ότι η μηδενική λύση θα έχει δυσμενείς επιπτώσεις τόσο στο φυσικό όσο και στο πολιτιστικό και κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον. Στο φυσικό διότι δεν θα αποκατασταθούν τα περιβαλλοντικά προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί από άστοχες ενέργειες των προηγούμενων εταιρειών που εκμεταλλεύτηκαν τα κοιτάσματα, στο πολιτιστικό διότι δεν θα γίνουν οι εκσκαφές και αναδείξεις αρχαιολογικών χώρων που έχει αναλάβει να διενεργήσει η Ελληνικός Χρυσός και στο κοινωνικοοικονομικό διότι θα χαθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας τόσο υπάρχουσες όσο και μελλοντικές.

Αντίθετα, λόγω του ότι ο σχεδιασμός του έργου διασφαλίζει την ορθολογική αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της περιοχής χωρίς ουσιαστικά να απειλείται το φυσικό και πολιτιστικό κεφάλαιο της περιοχής, εκτιμάται ότι η υλοποίηση του επενδυτικού σχεδίου θα έχει ιδιαίτερα θετικές επιπτώσεις με την ανάκαμψη και αποκατάσταση των σημείων που επιβαρύνθηκαν περιβαλλοντικά από προγενέστερες εκμεταλλεύσεις.

Από την πλευρά των πολέμιων της επένδυσης έχει προταθεί η μερική εκμετάλλευση, αλλά σύμφωνα με τις μελέτες αλλά και την κρίση των αρμόδιων κρατικών φορέων που ενέκριναν το έργο, ο σχεδιασμός της αξιοποίησης των τριών κοιτασμάτων (Ολυμπιάδας, Σκουριών και Μαύρων Πετρών) έγινε κατά τρόπο ενιαίο και αδιαίρετο ως προς την λειτουργική εκμετάλλευση των ορυκτών. Εξάλλου η αξιοποίηση του συνολικού μεταλλευτικού δυναμικού των τριών κοιτασμάτων μπορεί να υλοποιηθεί μόνο μέσω μιας συνδυασμένης καθετοποίησης της μεταλλουργικής διαδικασίας. Κάθε εξέταση σεναρίου εναλλακτικών λύσεων ως προς το εύρος της εκμετάλλευσης, οδηγεί στην τεχνικοοικονομική ματαίωση όλου του σχεδίου.

Μια άλλη πρόταση που ακούστηκε ήταν να γίνει μόνο αποκατάσταση του χώρου απόθεσης Ολυμπιάδας και να αξιοποιηθούν τα μεταλλεύματα που έχουν αποτεθεί εκεί. Αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει αυτοτελώς μια κερδοφόρα δραστηριότητα αλλά δεν έχει σχέση με την αξιοποίηση του χρυσοφόρου κοιτάσματος της Ολυμπιάδας το οποίο είναι και το ζητούμενο. Θα ερχόταν δε σε αντίθεση προς τις κατευθύνσεις της ευρωπαϊκής και εθνικής αναπτυξιακής και χωροταξικής πολιτικής. Στην απόφαση του ΣτΕ της 17ης Απριλίου 2013, με την οποία απορρίφθηκε αίτηση κάποιων κατοίκων να ακυρωθεί η ΚΥΑ που ενέκρινε τους περιβαλλοντικούς όρους της επένδυσης, και συγκεκριμένα στο άρθρο 10, αναφέρεται ότι η αξιοποίηση του χρυσοφόρου κοιτάσματος της Ολυμπιάδας πρέπει να γίνει αφού μπορεί να υλοποιηθεί κατά τρόπο ορθολογικό και βιώσιμο με υπόγειο σύστημα εκμετάλλευσης και μεταφοράς των υλικών ώστε να προστατεύονται τόσο οι αρχαιολογικοί χώροι της περιοχής όσο και ο παρακείμενος Τόπος Κοινοτικής Σημασίας (Τ.Κ.Σ.) του δικτύου Natura 2000 και το φυσικό περιβάλλον εν γένει. Ως ενισχυτικό της υπεράσπισης της ΚΥΑ, το ΣτΕ δηλώνει ότι πρέπει να συνεκτιμηθεί το γεγονός ότι ο σχεδιασμός του έργου ενσωματώνει και την περιβαλλοντική αποκατάσταση και διαχείριση όλων των ιστορικά διαταραγμένων χώρων της περιοχής που δεν περιέχουν εμπορικά αξιοποιήσιμες αποθέσεις. Αν υιοθετούταν η μηδενική λύση, η αποκατάσταση των περισσοτέρων από αυτούς τους χώρους θα επιβάρυνε κατά κύριο λόγο το Ελληνικό Δημόσιο.

Και για τον πλέον άσχετο με το θέμα γίνεται εύκολα κατανοητό ποιο είναι το συμφέρον για την περιοχή, τους κατοίκους και την οικονομία του τόπου. Η μηδενική λύση δεν εμφανίζεται συμφέρουσα ούτε με περιβαλλοντικά, ούτε με κοινωνικά, ούτε με οικονομικά κριτήρια και σωστά δεν προκρίθηκε στην Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων.

ΠΕΡΙ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΟΡΩΝ

metall

Η απόφαση του ΣτΕ της 17ης Απριλίου για την ακύρωση της προσφυγής κατά της εγκριτικής απόφασης της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της εξορυκτικής δραστηριότητας στη Χαλκιδική, αποσαφηνιστικές απαντήσεις σε πολλά θέματα που είχαν τεθεί επί τάπητος. Ένα από αυτά είναι και η χωροθέτηση του έργου και ο τρόπος παρακολούθησης της εφαρμογής ή όχι των περιβαλλοντικών όρων. Στο άρθρο 6, λοιπόν, της απόφασης αναφέρονται τα εξής:

Η συνολική έκταση της επιφάνειας του εδάφους που καταλαμβάνουν οι υφιστάμενες, νέες και προς αποκατάσταση εγκαταστάσεις ανέρχεται σε 3.315 στρέμματα και δεν εμπίπτει, κατά την προσβαλλόμενη απόφαση, ούτε σε ειδικά προστατευόμενες ζώνες του δικτύου Natura ούτε σε περιοχές αρχαιολογικού ενδιαφέροντος.

Βασικές επιλογές του σχεδιασμού, όπως προκύπτει από τη μελέτη, είναι, μεταξύ άλλων:

α) Η χρήση της μεθόδου της υπόγειας, κατά βάση, εκμετάλλευσης, με την οποία επιτυγχάνεται η ελαχιστοποίηση των περιβαλλοντικών οχλήσεων.

β) Η κατασκευή υπόγειας στοάς για τη μεταφορά των προϊόντων και αποβλήτων από την Ολυμπιάδα στον Μαντέμ Λάκκο, κατά τρόπο ώστε αφ’ ενός να απελευθερώνεται η δημόσια οδός που χρησιμοποιούνταν για τις μεταφορικές ανάγκες των υφιστάμενων εκμεταλλεύσεων, η οποία επιβάρυνε τόσο το πολιτιστικό όσο και το φυσικό και το ανθρωπογενές περιβάλλον της περιοχής και αφ’ ετέρου να αποτρέπεται η διατάραξη του Τόπου Κοινοτικής Σημασίας (Τ.Κ.Σ.) «Όρος Στρατωνικό-Κορυφή Σκαμνί» που βρίσκεται στην άμεση περιοχή των έργων.

γ) Η χωρική συγκέντρωση του μεγαλύτερου μέρους των δραστηριοτήτων στην περιοχή του Μαντέμ Λάκκου όπου βρίσκεται η βιομηχανική ζώνη που θεσμοθετήθηκε με το από 18.10.1979 προεδρικό διάταγμα και η παύση λειτουργίας και αποκατάσταση παλαιών εργοστασίων και χώρων απόθεσης στις περιοχές Ολυμπιάδας και Στρατωνίου, ώστε να επιτυγχάνεται γεωγραφικός περιορισμός των περιβαλλοντικών οχλήσεων και εξυγίανση των περιβαλλοντικά ευαίσθητων περιοχών.

δ) Η υιοθέτηση των βέλτιστων διαθέσιμων τεχνικών που έχουν αναπτυχθεί σε όλες τις εκφάνσεις της επίμαχης δραστηριότητας (εξόρυξη, μέθοδος μεταλλουργίας, διαχείριση αποβλήτων, υδάτων, μείωση εκπομπών, κατασκευή χώρων απόθεσης κ.λπ.).

Ως απαραίτητη προϋπόθεση για την αξιοποίηση των παραγόμενων συμπυκνωμάτων πυριτών Ολυμπιάδας και χαλκού-χρυσού Σκουριών στο νέο εργοστάσιο μεταλλουργίας, που εγκαθίσταται εντός της βιομηχανικής ζώνης Στρατονίκης-Στρατωνίου, τίθεται η εφαρμογή της πυρομεταλλουργικής μεθόδου ακαριαίας τήξης (flash smelting), αποκλειομένης της χρήσης κυανίου ή ενώσεών του κατά τη λειτουργία της μεταλλουργίας.

Με την προσβαλλόμενη απόφαση τίθενται γενικοί όροι για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων που αναμένεται να προκληθούν τόσο στο φυσικό (αέρας, επιφανειακά, υπόγεια και θαλάσσια ύδατα, έδαφος, χλωρίδα/πανίδα), όσο και στο ανθρωπογενές περιβάλλον (οικισμοί, αρχαιολογικοί χώροι) και ειδικοί όροι για κάθε υποέργο με ιδιαίτερη έμφαση στη διαχείριση των αποβλήτων. Επίσης υπάρχει πρόβλεψη για τη σταδιακή αποκατάσταση των περιοχών κατά τη διάρκεια λειτουργίας της εκμετάλλευσης και τίθενται γενικοί και ειδικοί, ανά υποέργο, όροι προς διασφάλιση της επιτυχούς περιβαλλοντικής αποκαταστάσεως, μεταξύ των οποίων και η ύπαρξη πυκνότητας φυτοκάλυψης 80% για 3 συνεχόμενα έτη, με προτεραιότητα στην αποκατάσταση των ιστορικών αποθέσεων και λιμνών τελμάτων. Κατά την αποκατάσταση των περιοχών λαμβάνεται υπ’ όψιν το συνολικό σχέδιο ρύθμισης των μετα-μεταλλευτικών χρήσεων γης των περιοχών επέμβασης, το οποίο εκπονείται από την προβλεπόμενη Επιστημονική Επιτροπή Ελέγχου Τήρησης των Περιβαλλοντικών Όρων και εξετάζει τη δυνατότητα ένταξης εγκαταστάσεων και περιοχών σε πρόγραμμα αξιοποίησής τους από την τοπική κοινωνία, με ειδική δε μελέτη του φορέα εκμετάλλευσης καθορίζονται τα τεχνικοοικονομικά στοιχεία για την επανένταξη των περιοχών επέμβασης στις προβλεπόμενες από το ρυθμιστικό σχέδιο χρήσεις.

Περαιτέρω, οργανώνεται ειδικό πρόγραμμα παρακολούθησης του έργου και της ποιότητας του περιβάλλοντος με αναλυτική καταγραφή των μεταβλητών που θα καταγράφονται για κάθε υποέργο και για κάθε περιβαλλοντικό μέσο (ατμόσφαιρα, ύδατα επιφανειακά/υπόγεια/θαλάσσια, έδαφος, ακουστικό περιβάλλον, δονήσεις/ακτινοβολίες, χλωρίδα/πανίδα) και καθορισμό της συχνότητας των μετρήσεων, τα σχετικά δε στοιχεία, πέραν της υποβολής τους στις αρμόδιες υπηρεσίες, δημοσιοποιούνται άμεσα στο διαδίκτυο, ώστε να είναι προσιτά στο ευρύ κοινό, ενώ ετησίως ο οικείος Δήμος ενημερώνεται για την πορεία του έργου με ειδική έκθεση περιβαλλοντικής παρακολούθησης.

Ιδιαίτερη έμφαση δίδεται στο μηχανισμό ελέγχου της τήρησης των περιβαλλοντικών όρων, προς τούτο δε προβλέπεται η σύσταση, με κοινή υπουργική απόφαση, Επιστημονικής Επιτροπής Ελέγχου Τήρησης των Περιβαλλοντικών Όρων με συμμετοχή και εκπροσώπου του δήμου όπου υπάγεται το έργο, η οποία θα ελέγχει, μέσω των ετήσιων εκθέσεων που θα εκπονεί ο φορέας του έργου και των τεχνικών μελετών και των αποτελεσμάτων των αναλύσεων που κατατίθενται στις αρμόδιες υπηρεσίες, τον τρόπο υλοποίησης της προσβαλλόμενης απόφασης, αλλά και εσωτερικής Επιστημονικής Ομάδας Ελέγχου Τήρησης των Περιβαλλοντικών Όρων που υποχρεούται να συστήσει προς το σκοπό αυτό ο φορέας του έργου. Εξ άλλου, σε συμφωνία με την αρχή της περιβαλλοντικής ευθύνης, η προσβαλλόμενη απόφαση επιβάλλει την κατάθεση εγγυητικής επιστολής ύψους 50.000.000 ευρώ, την υποχρεωτική ασφαλιστική κάλυψη στο πλαίσιο του π.δ. 148/2009, καθώς και πρόσθετη ασφαλιστική κάλυψη τουλάχιστον 1.500.000 ευρώ ετησίως για την εγκατάσταση απόθεσης αποβλήτων στον Κοκκινόλακκα, ενώ προβλέπει την υποχρέωση τροποποίησης των περιβαλλοντικών όρων ή προσθήκης νέων σε περίπτωση που δημιουργηθούν σοβαρά προβλήματα υποβάθμισης του περιβάλλοντος. Ειδικοί περιβαλλοντικοί όροι έχουν τεθεί προς διασφάλιση της κοινωνικής διάστασης της επίμαχης δραστηριότητας και της διοχέτευσης των κοινωνικοοικονομικών ωφελειών, κατά βάση, προς την τοπική κοινωνία.

Φαίνεται λοιπόν ότι όλες οι αντίθετες απόψεις πηγάζουν από ένα και μοναδικό λόγο: Κανείς δεν κάθισε να διαβάσει επισταμένως την Μελέτη Περιβαλλοντικών επιπτώσεων και αν κάποιος το έκανε, απλά έψαχνε να βρει κάποια στοιχεία για να στηρίξει τις κατηγορίες του. Ακόμα και πριν λίγες ημέρες, φιλοζωικές οργανώσεις της Χαλκιδικής εξέδωσαν ανακοίνωση κατά της επένδυσης, μιλώντας ακόμη για «…επιφανειακή εκμετάλλευση και επεξεργασία του εδάφους με κυάνιο,…», όταν έχει τονιστεί εκατοντάδες φορές, σε συνεντεύξεις, άρθρα, εκπομπές, και διατυπώνεται σαφέστατα τόσο στην απόφαση του ΣτΕ, όσο και στην Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων ότι στην μέθοδο που θα εφαρμοστεί δεν περιλαμβάνεται κυάνιο. Βγάλτε μόνοι σας τα δικά σας συμπεράσματα.

ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ

shutterstock_1483366-low

Πολύ μελάνι έχει χυθεί γύρω από το ζήτημα του τιμήματος έναντι του οποίου μεταβιβάστηκαν τα μεταλλεία Χαλκιδικής στην Eldorado Gold και παρ’ όλες τις απαντήσεις της εταιρείας πλανάται μια δυσπιστία στον αέρα, η οποία απορρέει από το γενικότερο κλίμα συνομωσιολογίας με το οποίο πολλοί προσπαθούν να ενδύσουν την υπόθεση.

Η χθεσινή απόφαση όμως του ΣτΕ, και συγκεκριμένα στο άρθρο 30, δίνει μια ξεκάθαρη εικόνα της κατάστασης και καταρρίπτει κάθε ισχυρισμό περί χαριστικής συμφωνίας. Λέει λοιπόν το ΣτΕ ότι η δημόσια ωφέλεια που προκύπτει από το έργο δεν εξαντλείται στο ποσό των 11.000.000 που κατεβλήθη για την μεταβίβαση των μεταλλείων, (σύμφωνα πάντα με τον Μεταλλευτικό Κώδικα). Όπως προκύπτει από τα στοιχεία που έχουν κατατεθεί και αναλύονται στην ίδια απόφαση του ΣτΕ, η εταιρεία ανέλαβε άμεσα τη διαχείριση των έντονων περιβαλλοντικών προβλημάτων που ανέκυψαν από την προγενέστερη εκμετάλλευση της περιοχής από τις προηγούμενες δικαιούχους εταιρείες, προκειμένου να αποτρέπεται ρύπανση των περιβαλλοντικών μέσων (αντλήσεις υδάτων, συντήρηση υπογείων έργων, λιμνών και τελμάτων, αντιμετώπιση καθιζήσεων και φαινομένου όξινης απορροής) με δικό της κόστος για όλο το χρονικό διάστημα από την υπογραφή της συμβάσεως έως και σήμερα.

Ακόμα, η Μ.Π.Ε. προβλέπει ένα ολοκληρωμένο και αποτελεσματικό σχέδιο συστηματικής αντιμετώπισης και αποκατάστασης των περιβαλλοντικών προβλημάτων σε όλους τους παλαιούς χώρους απόθεσης και όλες τις περιοχές που έχουν θιγεί από τις προγενέστερες εκμεταλλεύσεις, (λιθογόμωση των παλαιών κενών ώστε να αντιμετωπισθεί το φαινόμενο της όξινης απορροής, ολοκληρωμένη διαχείριση των αποβλήτων των παλαιών αποθέσεων μέσω της δημιουργίας εγκατάστασης επικινδύνων αποβλήτων κατάλληλων προδιαγραφών, την εξυγίανση των εδαφών των χώρων παλαιών αποθέσεων, καθώς και μέτρα για την ποσοτική και ποιοτική αναβάθμιση υδάτων, επιφανειακών και υπόγειων, που έχουν υποβαθμισθεί). Ακόμα, πέραν του κόστους αποκατάστασης των περιοχών παλαιών εκμεταλλεύσεων, της υλοποίησης, παρακολούθησης και συντήρησης του προτεινόμενου σχεδιασμού, της περιβαλλοντικής διαχείρισης του έργου, της σταδιακής αποκατάστασης των μη λειτουργικών χώρων και της καταβολής των χρηματοοικονομικών εγγυήσεων και ασφαλειών, η εταιρεία θα χρηματοδοτήσει και τις κοινωνικές παρεμβάσεις που είναι υποχρεωμένη ή προτίθεται να αναλάβει προς όφελος της τοπικής κοινωνίας, όπως ανασκαφικές έρευνες, ανάδειξη και αξιοποίηση αρχαιολογικών χώρων και λοιπά μέτρα προστασίας, αλλά και θα συνεισφέρει στην τοπική κοινωνία με διάφορα έργα και δράσεις. Επιπλέον υπάρχει και η προβλεπόμενη στο άρθρο 84 του Μεταλλευτικού Κώδικα δυνατότητα επιβολής πρόσθετων μεταλλευτικών δικαιωμάτων σε βάρος του φορέα εκμετάλλευσης.