Η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας διέρχεται από την αυτονόητη προϋπόθεση της υλοποίησης επενδύσεων. Στον Σύνδεσμο Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος πιστεύουμε ότι δίχως ισχυρή παραγωγική βάση και διεθνώς ανταγωνιστικές μεταποιητικές επιχειρήσεις η χώρα είναι αδύνατον να εξέλθει από την οικονομική κρίση.

Όμως, οι προϋποθέσεις υλοποίησης επενδύσεων στη μεταποίηση είναι δυο:

Πρώτον, η ανάγκη ύπαρξης μιας συγκεκριμένης βιομηχανικής πολιτικής που τελικά θα επαναφέρει την υγιή μεταποιητική δραστηριότητα της χώρας στο προσκήνιο της ανάπτυξης.

Δεύτερον, η υλοποίηση επενδύσεων στη μεταποίηση.

Παρά τις δυσμενείς συνθήκες στο μέτωπο της οικονομίας, η εγχώρια επιχειρηματική κοινότητα:

• Επιμένει να δουλεύει σκληρά.
• Να παραμένει διασυνδεδεμένη με τα διεθνή δρώμενα.
• Να σχεδιάζει με αποφασιστικότητα το μέλλον της υγιούς επιχειρηματικότητας στη χώρα.
• Εξακολουθεί να παράγει και να εξάγει προϊόντα υψηλής ποιότητας και προστιθέμενης αξίας, προσφέροντας έμπρακτα στην ανάπτυξη της χώρας με την πληρωμή μεγάλων χρηματικών ποσών για φόρους και ασφαλιστικές εισφορές.

Ζήτημα αξιοπιστίας

Οι ξένοι δυνητικοί επενδυτές που αναζητούν ευκαιρίες στην Ελλάδα, και ειδικά στη Βόρεια Ελλάδα, να είναι βέβαιοι οι Έλληνες επιχειρηματίες του δευτερογενούς τομέα μπορούμε να είμαστε οι συνεπείς και αξιόπιστοι εταίροι, σε κάθε μορφή συνεργασίας που θ’ αποφασίσουμε από κοινού. Άλλωστε, οι δυναμικές υγιείς ελληνικές μεταποιητικές επιχειρήσεις μπορούν να είναι οι παραγωγικοί κι εμπορικοί συνεργάτες επιχειρήσεων του εξωτερικού, γιατί παράγουν πιστοποιημένα προϊόντα υψηλής ποιότητας, τυποποιημένα και ελκυστικά συσκευασμένα, καθώς και προϊόντα και υπηρεσίες διεθνώς ανταγωνιστικά.

Τα προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα, στη μεγάλη τους πλειοψηφία, δεν είναι έντασης τεχνολογίας. Ενσωματώνουν, όμως, αυτό που υποσχόμαστε στους ανθρώπους που τα αγοράζουν: την αξιοπιστία.

Η αξιοπιστία αυτή προέρχεται από την επί δεκαετίες δραστηριοποίηση των επιχειρήσεων μας στις αγορές της Δυτικής Ευρώπης, στις σχέσεις που έχουμε αναπτύξει με μεγάλα δίκτυα διανομής προϊόντων του εξωτερικού και από την εικοσαετή παρουσία μας ως ενός εκ των κυριότερων ξένων επενδυτών στις χώρες των Βαλκανίων. Ας μη ξεχνάμε ότι τα ελληνικά προϊόντα πληρούν τις προδιαγραφές που θέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Στην Ελλάδα, λοιπόν, παράγουμε με βάση διεθνή πρότυπα και το ίδιο συνεχίζουμε να κάνουμε με μεγαλύτερη υπευθυνότητα την εποχή της οικονομικής κρίσης.

Δεκάλογος

Για να γίνει όμως πράξη η αναγκαία τόνωση της επιχειρηματικότητας στη χώρα με κάθε είδους επενδύσεις θα πρέπει να αρθούν πολλά και ποικίλα εμπόδια στην καθημερινή δραστηριοποίηση των ελληνικών επιχειρήσεων και ειδικά των μεταποιητικών επιχειρήσεων.

Εμπόδια που αφορούν:

1. Στην πρόσβαση στη χρηματοδότηση των υποψήφιων επενδυτών.
2. Στην ικανότητα της οικονομίας να θέσει σε προτεραιότητα τις επενδύσεις στη βιομηχανική παραγωγή.
3. Στην ανάπτυξη καινοτόμων προϊόντων και υπηρεσιών, σε συνδυασμό με την υλοποίηση ουσιαστικών δράσεων μεταφοράς τεχνολογίας σε όλο το φάσμα της εγχώριας επιχειρηματικότητας.
4. Στην εναρμόνιση της χώρας μας με τα διεθνή και ευρωπαϊκά δεδομένα, στον τομέα της ενέργειας και ειδικά στο πεδίο του κόστους ενέργειας.
5. Στην έμπρακτη υποστήριξη των εξωστρεφών επιχειρήσεων, κατά το πρότυπο άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
6. Στη σταθερότητα του φορολογικού πλαισίου που διέπει την επιχειρηματικότητα, και το οποίο αποτελεί ίσως τη βασικότερη παράμετρο της αξιοπιστίας μιας χώρας που επιθυμεί να προσελκύσει κεφάλαια από ξένους επενδυτές.
7. Στην εύρυθμη λειτουργία και εποπτεία της εγχώριας αγοράς και στην τήρηση των κανόνων ανταγωνισμού.
8. Στην – επιτέλους – συμφωνία για συγκεκριμένο σύστημα αδειοδότησης των επιχειρήσεων που αποτελεί μονίμως πρόβλημα τόσο για τις υφισταμένες όσο και για τις υποψήφιες νέες επενδύσεις.
9. Στην ταχεία απονομή της δικαιοσύνης, και στην κατά προτεραιότητα εξέταση θεμάτων που αφορούν στην επιχειρηματικότητα. Παράλληλα, το σύστημα απονομής δικαιοσύνης θα πρέπει να ενισχυθεί με τη θεσμοθέτηση εκθέσεων επιπτώσεων του κάθε νόμου στην επιχειρηματικότητα γεγονός που αυτόματα θα συνιστά ένα μεγάλο βήμα προς την κατεύθυνση της καλής νομοθέτησης στην Ελλάδα.
10. Στη δημιουργία προϋποθέσεων δημιουργίας ποιοτικών θέσεων εργασίας, που θ’ ανακόψουν το «brain drain» των τελευταίων αυτών ετών.

Εθνική πολιτική

Ο δεκάλογος αυτός αποτελεί για τον ΣΒΒΕ αποτελεί τον πυρήνα μιας ρεαλιστικής βιομηχανικής πολιτικής, που πιστεύουμε ότι θα δώσει πραγματική ώθηση στην επιχειρηματικότητα στη χώρα μας.

Χρειαζόμαστε στο πλαίσιο της υλοποίησης επενδύσεων μια εθνική βιομηχανική πολιτική. Μια εθνική βιομηχανική πολιτική είναι απαραίτητη διότι μέσω αυτής αφενός θα ενθαρρυνθούν οι αναγκαίες προσαρμογές που πρέπει να υιοθετηθούν από τις επιχειρήσεις, ώστε να γίνουν περισσότερο εξωστρεφείς και ανταγωνιστικές και αφετέρου θα βελτιωθεί το γενικότερο οικονομικό περιβάλλον μέσα στο οποίο λειτουργούν οι επιχειρήσεις.

Οι κύριες αρχές που κατά το ΣΒΒΕ θα πρέπει να διέπουν τη βιομηχανική πολιτική της χώρας μας και οι οποίες θα πρέπει να εφαρμόζονται από την εκάστοτε κυβέρνηση, είναι:

• Η συνεπής, ακέραια και αδιάβλητη εφαρμογή των κανόνων λειτουργίας και ελέγχου των αγορών, ούτως ώστε να είναι δυνατή η παροχή ίσων ευκαιριών σε όλες τις επιχειρήσεις στο πεδίο του ανταγωνισμού στην εσωτερική αγορά.
• Οι επικρατούσες οικονομικές συνθήκες να επιτρέπουν την ανάπτυξη και βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των μεταποιητικών επιχειρήσεων. Στο πλαίσιο αυτών των συνθηκών η βελτίωση της παραγωγικότητας των επιχειρήσεων είναι ο σημαντικότερος παράγοντας που μπορεί να συντελέσει στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της βιομηχανίας.
• Για να υπάρξει όμως βελτίωση της παραγωγικότητας, οι επιχειρήσεις θα πρέπει:
• Να έχουν την ικανότητα να αναπτύσσουν ή και να αποκτούν τεχνολογία.
• Να είναι σε θέση να αναπτύσσουν καινοτομικές δραστηριότητες.
• Να διαθέτουν άρτια εκπαιδευμένο προσωπικό σε όλα τα επίπεδα της ιεραρχίας.

[ΠΗΓΗ: http://www.voria.gr/, 4/03/2016. του Θανάση Σαββάκη, προέδρου του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος. Το κείμενο αποτελεί τον κορμό της εισήγησης του στο 1ο Οικονομικό Forum των Δελφών, που πραγματοποιήθηκε 26 – 28 Φεβρουαρίου 2016

Ψυχρολουσία για τον κ. Τσίπρα ήταν, χωρίς αμφιβολία, η δήλωση του «πολύ» Γερούν Ντάισελμπλουμ ότι η αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας θα είναι δύσκολη υπόθεση που θα πάρει μήνες και όχι εβδομάδες για να ολοκληρωθεί. Το μήνυμα του στριφνού Ολλανδού έχει ιδιαίτερη σημασία όχι μόνο γιατί ο κ. Ντάισελμπλουμ είναι παραδοσιακά ο «λαγός» του κ. Σόιμπλε αλλά και επειδή στη σημερινή συγκυρία είναι ο άνθρωπος-κλειδί για την ελληνική αξιολόγηση: εκτός από υπουργός Οικονομικών και πρόεδρος του Eurogroup, είναι ο διαμορφωτής της ατζέντας του κρίσιμου αυτού εξαμήνου κατά το οποίο την προεδρία της Ευρώπης έχει η Ολλανδία.

Το Μαξίμου, όμως, αντί να πάρει στα σοβαρά τις προειδοποιήσεις και να επιταχύνει τις διαδικασίες συμμόρφωσης στα συμφωνηθέντα, εξέδωσε μια εξυπνακίστικη ανακοίνωση στην οποία επιτίθεται στους «γνωστούς κύκλους της Ευρώπης που πριν από κάθε διαπραγμάτευση φροντίζουν να δυναμιτίζουν το κλίμα και να δημιουργούν εντυπώσεις. Έχει αποδειχθεί ότι αυτοί στο τέλος μειοψηφούν».

Θα περίμενε κανείς ότι ο κ. Τσίπρας έχει μάθει από πρώτο χέρι πως με μαγκιές, λεονταρισμούς και ψέματα το μόνο που πέτυχε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι να φρενάρει την ανάπτυξη της χώρας κατά δύο τουλάχιστον χρόνια και να υπογράψει τρίτο Μνημόνιο σκληρής λιτότητας το οποίο αύξησε το ελληνικό χρέος επιπλέον 85 δισ. ευρώ. Η μόνη οδός που έχει μπροστά της η κυβέρνηση, όπως τόσες φορές έχει γράψει αυτή η στήλη, είναι να προχωρήσει εδώ και τώρα στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις του Ασφαλιστικού και σε fast-track ιδιωτικοποιήσεις παντού έτσι ώστε να εισρεύσει ζεστό χρήμα στην απολύτως στεγνή ελληνική αγορά, να υπάρξουν νέες επενδύσεις που θα κινήσουν τον τροχό της παραγωγής και να σταλεί το μήνυμα στις διεθνείς αγορές ότι η Ελλάδα άφησε πίσω της τον Βαρουφάκη και τον Λαφαζάνη.

Δυστυχώς, όμως, η κυβέρνηση εξακολουθεί να κινείται με ρυθμούς χελώνας. Αντί να βλέπει το δάσος, εστιάζει στο δένδρο.

Με τον κ. Σπίρτζη να δηλώνει ότι πονάει για την παραχώρηση των αεροδρομίων, τον κ. Κατρούγκαλο να υπόσχεται ότι δεν θα υπάρξει μείωση συντάξεων και τους κ.κ. Δρίτσα και Σκουρλέτη να πολεμούν τις επενδύσεις στο λιμάνι του Πειραιά και στις Σκουριές της Χαλκιδικής.

Δουλειά δεν γίνεται με τέτοια μυαλά. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να δικαιώσει τον Ντάισελμπλουμ.

[ΠΗΓΗ: ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. του Νότη Παπαδόπουλου, 10/01/2016]

Με αυτό το Σύνταγμα, αυτό το δημόσιο, αυτό το ασφαλιστικό σύστημα, αυτόν το φοροεισπρακτικό μηχανισμό, αυτό το πολιτικό προσωπικό κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν θα ρισκάρει να επενδύσει σε μια χώρα σαν την Ελλάδα.

Αρκετοί τον τελευταίο καιρό συνάδελφοι, πολιτικοί και τραπεζικά στελέχη προσπαθούν να με πείσουν για τη βασιμότητα των πληροφοριών πως η κυβέρνηση σχεδιάζει αναπτυξιακό μπουμ που θα αρχίσει να εκδηλώνεται από την επόμενη Άνοιξη. Παραμένω επιφυλακτικός και φιλύποπτος.

Αν η κυβέρνηση διαρρέει πως κάτι ετοιμάζει προκειμένου να δημιουργήσει θετικό κλίμα ματαιοπονεί γιατί η πραγματικότητα στην οικονομία είναι αδυσώπητη… Το ρήγμα στο βυθό της οικονομίας έχει ήδη συμβεί και το τσουνάμι που προκλήθηκε, συνεχίζει να κατευθύνεται προς την ακτή. Οι καταθέσεις που συντηρούν ένα επίπεδο ζωής και τα κρατικά έσοδα μοιάζουν με την απόσταση από την ακτή.

Αν στην κυβέρνηση όντως πιστεύουν πως με την ανάθεση δυο τριών έργων, άλλες δυο τρεις αποκρατικοποιήσεις και δέκα επιχειρήσεις που θα αλλάξουν χέρια λόγω εκποίησης “κόκκινων” δανείων μπορούν να ανακόψουν το τσουνάμι που προκαλεί στην οικονομία το 1,5 των ανέργων, είναι μακράν νυχτωμένοι…

Έχω μιλήσει με τραπεζικά στελέχη και διαμεσολαβητές των hedge funds που έχουν ακτινογραφήσει το σύνολο των “κόκκινων” δανείων. Υπάρχουν μερικές φαρμακευτικές, ναυτιλιακές και ξενοδοχειακές που αξίζουν να αλλάξουν χέρια…

Η μεγάλη πλειοψηφία των υπερχρεωμένων και “κοκκινισμένων” επιχειρήσεων θα εκποιηθούν για παλιοσίδερα. Οι θέσεις εργασίας που θα χαθούν θα είναι πολύ περισσότερες από αυτές που θα δημιουργηθούν. Αυτά το 2016 και το 2017 μετά βλέπουμε…

Η Ελλάδα θα μπορούσε να εξομαλύνει τις συνέπειες της πρόσκρουσης του τσουνάμι στην ακτή, αν είχε ξεκινήσει ήδη από το 2010 ή έστω το 2012 τη δημιουργία συνθηκών για μια επενδυτική επανάσταση που θα πραγματοποιούσε μέχρι το 2020 περί τις 500.000 θέσεις εργασίας σε εξωστρεφείς ανταγωνιστικούς κλάδους διαφορετικούς από αυτούς που δημιουργούσαν ρυθμούς ανάπτυξης 3-4% την περασμένη δεκαετία.

Για να δημιουργηθούν 500.000 θέσεις εργασίας  και η ανεργία να πέσει στο 1 εκατ. από 1,5 εκατ. στην Ελλάδα θα πρέπει να δημιουργηθούν περί τις 1.000-1.500 εταιρείες σαν την ΜΕΤΚΑ, τη Frigoglass και άλλες 15-20 παρόμοιες…

Με τα σημερινά δεδομένα κατά την εκτίμησή μου και τις πληροφορίες μου, το στοίχημα το 2016 θα είναι να κρατηθούν στην Ελλάδα οι 15-20 επιχειρήσεις σαν τις παραπάνω που έχουν απομείνει στη χώρα.

Αν θα μπορούσαν τα επόμενα 5-10 χρόνια να λειτουργήσουν άλλες 100-200 μονάδες σαν την Costa Navarino θα μπορούσε κάποιος να ελπίζει. Το Costa Navarino υπάρχει όμως χάρη στην επί 20 χρόνια επιμονή κάποιου που κέρδισε τα χρήματα από τη ναυτιλία εκτός Ελλάδας και ήθελε να αφήσει κάτι στον τόπο που γεννήθηκε.

Με αυτό το Σύνταγμα, αυτό το δημόσιο, αυτό το ασφαλιστικό σύστημα, αυτόν το φοροεισπρακτικό μηχανισμό, αυτό το πολιτικό προσωπικό κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν θα ρισκάρει να επενδύσει σε μια χώρα σαν την Ελλάδα.

Τις πληροφορίες πως κάποιοι ανεπάγγελτοι που έχουν ζήσει μόνο βυζαίνοντας το δημόσιο με καμιά 10αριά κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες ετοιμάζουν επενδυτική Άνοιξη στην Ελλάδα, πρέπει να τις ακούει κάποιος βερεσέ…

Η άποψη αυτής της στήλης από τότε που ασχολούνταν επισταμένως με τις αγορές, όταν είχαμε αγορές ακόμη, ήταν: πως η καλύτερη πληροφορία είναι η σωστή σκέψη.

Όλες οι πληροφορίες που χρειάζεται κάποιος για να βγάλει συμπεράσματα είναι δημοσιευμένες. Όσοι επιζητούν ιδιαίτερες και αποκλειστικές πληροφορίες που δεν είναι ώριμες ακόμη για να δημοσιευτούν επί της ουσίας επιζητούν να χειραγωγηθούν και με τη σειρά ηθελημένα ή αθέλητα να χειραγωγήσουν τον επόμενο κρίκο…

Η εκτίμησή για την πορεία της ελληνικής οικονομίας θα αλλάξει όταν η Τράπεζα της Ελλάδος θα δημοσιεύσει στοιχεία πως επέστρεψαν στις τράπεζες καταθέσεις 5-10 δισ. ευρώ και η τάση δείχνει να συνεχίζεται.

Χωρίς την επιστροφή καταθέσεων είναι σαν να ετοιμάζεται ράλι αυτοκινήτων με σπόνσορα βενζινάδικο με άδειες δεξαμενές.

Η εκτίμησή μου θα αλλάξει όταν μια εύλογη πλειοψηφία στη Βουλή δρομολογήσει αλλαγές στο Σύνταγμα που δεν θα επιτρέπουν την αλλαγή της φορολογικής πολιτικής κατά το δοκούν του κάθε τυχάρπαστου που βρέθηκε στην καρέκλα του υπουργού ή του πρωθυπουργού. Η φορολογική πολιτική θα πρέπει να αλλάζει με ευρεία πλειοψηφία με ορίζοντα την επόμενη πενταετία-δεκαετία και όχι δεκατρεις φορές το χρόνο.

Η εκτίμησή μου θα αλλάξει όταν προαναγγελθούν δραστικές μειώσεις φόρων, απλοποίηση φορολογίας και επανίδρυση του διεφθαρμένου και φθαρμένου φοροεισπρακτικού μηχανισμού εκ του μηδενός σε πρώτη φάση και του υπόλοιπου δημοσίου στη συνέχεια.

Η εκτίμησή μου θα αλλάξει όταν υπάρξει μια εκ βάθρων αναδιάρθρωση του ασφαλιστικού στη βάση των δυνατοτήτων της οικονομίας.

Για όποιον καταλαβαίνει στοιχειωδώς από οικονομία, το να περιμένεις ανάπτυξη με τα σημερινά δεδομένα είναι σαν να πιστεύεις πως τα Χριστουγεννιάτικα δώρα τα φέρνει ο Αϊ-Βασίλης από την καμινάδα.

Στην κυβέρνηση από άγνοια πιστεύουν πως μπορεί να επαναληφθούν τα δεδομένα της δεκαετίας που πέρασε έστω και σε κάποιο χαμηλότερο επίπεδο ρυθμών θετικής μεταβολής. Τη δεκαετία που πέρασε η ανάπτυξη προέκυψε από την αύξηση της ζήτησης που προκάλεσε ο υπέρμετρος δανεισμός κράτους και ιδιωτών με χαμηλά επιτόκια από τις διεθνείς αγορές. Τώρα το ελληνικό κράτος και οι ελληνικές τράπεζες βρίσκονται εκτός αγορών και θα συνεχίσουν να βρίσκονται για πολύ ακόμη επειδή οι δανειστές μας (εγχώριοι και ξένοι) έχουν καεί στο χυλό θα φυσάνε και το γιαούρτι…

Καλή χρονιά και ευτυχισμένο το… 2006

[ΠΗΓΗ: Capital.gr., «Καλή Χρονιά κι ευτυχισμένο το 2006», του Κώστα Στούπα, 31/12/2015]

Ο θαμμένος θησαυρός της Μήλου: περλίτης, η πολύτιμη όψη του κάλπικου ελληνικού νομίσματος, που βρίσκεται στην κορυφή των γερμανικών εισαγωγών. Η Ελλάδα είχε ανέκαθεν την τάση να εξάγει μύθους και οι ξένοι την τάση να τους καταναλώνουν . Μήλος: Ένα αιγαιοπελαγίτικο νησί με πολύχρωμα σμιλεμένα βράχια, παγκοσμίως γνωστό χάρη στο άγαλμα της Αφροδίτης ένα από τα αρτιότερα δείγματα ελληνικής τέχνης. Ένα ηφαιστειογενές νησί, γνωστό από τα προϊστορικά χρόνια λόγω του οψιδιανού, του πολυτίμου ορυκτού της Εποχής του Λίθου και του Χαλκού. Ένας ελληνικός τόπος με εντυπωσιακή μορφολογία, όπου η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι πλούσια , όπως υποστήριξε η γερμανική εφημερίδα Die Welt. Με άλλα λόγια: Το άγνωστο πρόσωπο ρ των ελληνικών εξαγωγών με πρωταγωνίστρια την ελληνική πέτρα.

Στο κυκλαδίτικο νησί με τα δαντελωτά ακρογιάλια βρίσκεται ένας θησαυρός ο οποίος μπορεί να μη φτάσει ολοταχώς και ακουσίως στο Μουσείο του Λούβρου, αλλά χρόνο με τον χρόνο σκαρφαλώνει στην κορυφή των γερμανικών εισαγωγών , όπως υπογραμμίζει η γερμανική εφημερίδα, η οποία χαρακτηρίζει τη Μήλο «όμορφη και τόπλες, ύψους 2,02 μ.»! Η Ελλάδα είναι στον… πάτο, ωστόσο σε ένα νησί η οικονομία «τρέχει». Στη Μήλο υπάρχουν ειδικά πετρώματα, τα οποία, εκτός των άλλων, είναι σημαντικά και για τη Γερμανία. Στο έδαφος του νησιού «κοιμάται» ένας θησαυρός σχολιάζει το σχετικό άρθρο. Πρόκειται για τον περλίτη, το ηφαιστειακό πέτρωμα με τη μορφή κόκκων, που χρησιμεύει κυρίως σε κατασκευές κατοικιών για την εσωτερική μόνωση των σπιτιών και βρίσκεται στην κορυφή των γερμανικών εισαγωγών. Σύμφωνα με το γερμανικό δημοσίευμα, η Γερμανία εισάγει περισσότερους από 100.000 τόνους κάθε χρόνο, που προέρχονται κυρίως από την Ελλάδα, δηλαδή από τη Μήλο. Στο ίδιο άρθρο αναφέρονται και οι περιοχές όπου βρίσκονται άλλα πολύτιμα πετρώματα, μέταλλα και χημικά στοιχεία από τον μπεντονίτη μέχρι το πυρίτιο και τον τραχίτη , δηλαδή τα στοιχεία που κάνουν την ελληνική οικονομία να τρέχει.

ΠΗΓΗ: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 20/04/2015

Αναδημοσιεύουμε  άρθρο του Πέτρου Τζαφέρη στο οποίο φαίνεται με παραδείγματα πως η μεταλλευτική δραστηριότητα είναι από τις λίγες που συνεχίζουν να στηρίζουν την ελληνική οικονομία στους δύσκολους καιρούς που περνάει.

«Σημαντική ήταν για μια χρονιά ακόμη, παρά την δυσμενή οικονομική συγκυρία, η διεθνής παρουσία της ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΛΕΥΚΟΛΙΘΟΙ ΑΕ στην παραγωγή ωμού λευκόλιθου (πάνω από 360 χιλ. τον. από παραχωρήσεις 20 22 και 21 Χαλκιδικής για το 2013 έναντι 351 χιλ. τον. για το 2012) και μαγνησιακών καθετοποιημένων προϊόντων (δίπυρης και καυστικής μαγνησίας καθώς και πυρίμαχων μαζών) υπερβαίνοντας σε κύκλο εργασιών τα 35 εκατ. € (έναντι 30 εκατ. € για το 2012).

Η συγκεκριμένη εταιρεία διαθέτοντας κοιτάσματα λευκολίθου και εγκαταστάσεις επεξεργασίας κυρίως στην περιοχή Χαλκιδικής, όπου εργάζονται συνολικά 367 εργαζόμενοι, είναι αμιγώς εξαγωγική (στο 90%) και επιτυγχάνει παρά τον σημαντικό διεθνή ανταγωνισμό να διατηρείται ως η μεγαλύτερη εξαγωγική επιχείρηση προϊόντων λευκολίθου εντός της ΕΕ εστιάζοντας παράλληλα σε θέματα ποιότητας και αποκατάστασης περιβάλλοντος.

Εντός του 2013 πραγματοποίησε εξαγωγές συνολικά 142 χιλ. τον. μαγνησιακών προϊόντων επιτυγχάνοντας αύξηση 6% έναντι του 2012 αλλά λόγω σχετικής συρρίκνωσης των τιμών στη διεθνή αγορά, η συνολική αξία των εξαγωγών εμφάνισε μικρή πτώση. Η εταιρεία διατηρεί και δραστηριότητα εκτός Ελλάδος με την συμμετοχή της σε επιχειρηματικά σχήματα: Magnesitas Navarras SA στην Ισπανία (μερίδιο 40%), Van Mannekus & Co BV στην Ολλανδία (μερίδιο 50%) και Akdeniz Mineral Kaynaklari A.S στην Τουρκία (μερίδιο 90%)

Επίσης, η επαναδραστηριοποίηση της εξορυκτικής δραστηριότητας στο Μαντούδι Ευβοίας από την ΤΕΡΝΑ ΛΕΥΚΟΛΙΘΟΙ (TERNA MAG, του ομίλου ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ), η οποία εξαγόρασε την παλαιά ΒΙΟΜΑΓΝ στην περιοχή της Β. Ευβοίας και στοχεύει στην εκμετάλλευση των γνωστών κοιτασμάτων λευκολίθου του Γερορέματος και του Κακάβου και την περαιτέρω αξιοποίησή τους για παραγωγή μαγνησίας στις εγκαταστάσεις των Φούρνων Μαντουδίου μετά σχετικό εκσυγχρονισμό.

Σε πρώτη φάση, στόχος της ΤΕΡΝΑ ΛΕΥΚΟΛΙΘΟΙ είναι η εξόρυξη σε ετήσια βάση περίπου 170 χιλ. τον. Λευκόλιθου, με στόχο σε τρία χρόνια η μέση ετήσια παραγωγή να ανέρχεται σε 450 χιλ. τον. Πράγματι, εντός του 2013 ξεκίνησε η παραγωγή μαγνησίτη από τις εγκαταστάσεις Γερορέματος (παρήχθησαν 23,6 χιλ. τον. ωμού λευκολίθου) ενώ παράλληλα άρχισε η υπόγεια εξόρυξη μεταλλεύματος από το εργοτάξιο Πλακαριάς-Μουρτίτσας.

Ήδη, στις εγκαταστάσεις της εταιρείας στην Β. Εύβοια απασχολούνται 100 εργαζόμενοι. Το 2014 προγραμματίζεται η ανάπτυξη και νέου μεταλλευτικού κέντρου στον Κάκκαβο με υπαίθρια εκμετάλλευση λευκολίθου και λειτουργία εργοστασίου εμπλουτισμού.