Με αυτό το Σύνταγμα, αυτό το δημόσιο, αυτό το ασφαλιστικό σύστημα, αυτόν το φοροεισπρακτικό μηχανισμό, αυτό το πολιτικό προσωπικό κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν θα ρισκάρει να επενδύσει σε μια χώρα σαν την Ελλάδα.
Αρκετοί τον τελευταίο καιρό συνάδελφοι, πολιτικοί και τραπεζικά στελέχη προσπαθούν να με πείσουν για τη βασιμότητα των πληροφοριών πως η κυβέρνηση σχεδιάζει αναπτυξιακό μπουμ που θα αρχίσει να εκδηλώνεται από την επόμενη Άνοιξη. Παραμένω επιφυλακτικός και φιλύποπτος.
Αν η κυβέρνηση διαρρέει πως κάτι ετοιμάζει προκειμένου να δημιουργήσει θετικό κλίμα ματαιοπονεί γιατί η πραγματικότητα στην οικονομία είναι αδυσώπητη… Το ρήγμα στο βυθό της οικονομίας έχει ήδη συμβεί και το τσουνάμι που προκλήθηκε, συνεχίζει να κατευθύνεται προς την ακτή. Οι καταθέσεις που συντηρούν ένα επίπεδο ζωής και τα κρατικά έσοδα μοιάζουν με την απόσταση από την ακτή.
Αν στην κυβέρνηση όντως πιστεύουν πως με την ανάθεση δυο τριών έργων, άλλες δυο τρεις αποκρατικοποιήσεις και δέκα επιχειρήσεις που θα αλλάξουν χέρια λόγω εκποίησης “κόκκινων” δανείων μπορούν να ανακόψουν το τσουνάμι που προκαλεί στην οικονομία το 1,5 των ανέργων, είναι μακράν νυχτωμένοι…
Έχω μιλήσει με τραπεζικά στελέχη και διαμεσολαβητές των hedge funds που έχουν ακτινογραφήσει το σύνολο των “κόκκινων” δανείων. Υπάρχουν μερικές φαρμακευτικές, ναυτιλιακές και ξενοδοχειακές που αξίζουν να αλλάξουν χέρια…
Η μεγάλη πλειοψηφία των υπερχρεωμένων και “κοκκινισμένων” επιχειρήσεων θα εκποιηθούν για παλιοσίδερα. Οι θέσεις εργασίας που θα χαθούν θα είναι πολύ περισσότερες από αυτές που θα δημιουργηθούν. Αυτά το 2016 και το 2017 μετά βλέπουμε…
Η Ελλάδα θα μπορούσε να εξομαλύνει τις συνέπειες της πρόσκρουσης του τσουνάμι στην ακτή, αν είχε ξεκινήσει ήδη από το 2010 ή έστω το 2012 τη δημιουργία συνθηκών για μια επενδυτική επανάσταση που θα πραγματοποιούσε μέχρι το 2020 περί τις 500.000 θέσεις εργασίας σε εξωστρεφείς ανταγωνιστικούς κλάδους διαφορετικούς από αυτούς που δημιουργούσαν ρυθμούς ανάπτυξης 3-4% την περασμένη δεκαετία.
Για να δημιουργηθούν 500.000 θέσεις εργασίας και η ανεργία να πέσει στο 1 εκατ. από 1,5 εκατ. στην Ελλάδα θα πρέπει να δημιουργηθούν περί τις 1.000-1.500 εταιρείες σαν την ΜΕΤΚΑ, τη Frigoglass και άλλες 15-20 παρόμοιες…
Με τα σημερινά δεδομένα κατά την εκτίμησή μου και τις πληροφορίες μου, το στοίχημα το 2016 θα είναι να κρατηθούν στην Ελλάδα οι 15-20 επιχειρήσεις σαν τις παραπάνω που έχουν απομείνει στη χώρα.
Αν θα μπορούσαν τα επόμενα 5-10 χρόνια να λειτουργήσουν άλλες 100-200 μονάδες σαν την Costa Navarino θα μπορούσε κάποιος να ελπίζει. Το Costa Navarino υπάρχει όμως χάρη στην επί 20 χρόνια επιμονή κάποιου που κέρδισε τα χρήματα από τη ναυτιλία εκτός Ελλάδας και ήθελε να αφήσει κάτι στον τόπο που γεννήθηκε.
Με αυτό το Σύνταγμα, αυτό το δημόσιο, αυτό το ασφαλιστικό σύστημα, αυτόν το φοροεισπρακτικό μηχανισμό, αυτό το πολιτικό προσωπικό κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν θα ρισκάρει να επενδύσει σε μια χώρα σαν την Ελλάδα.
Τις πληροφορίες πως κάποιοι ανεπάγγελτοι που έχουν ζήσει μόνο βυζαίνοντας το δημόσιο με καμιά 10αριά κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες ετοιμάζουν επενδυτική Άνοιξη στην Ελλάδα, πρέπει να τις ακούει κάποιος βερεσέ…
Η άποψη αυτής της στήλης από τότε που ασχολούνταν επισταμένως με τις αγορές, όταν είχαμε αγορές ακόμη, ήταν: πως η καλύτερη πληροφορία είναι η σωστή σκέψη.
Όλες οι πληροφορίες που χρειάζεται κάποιος για να βγάλει συμπεράσματα είναι δημοσιευμένες. Όσοι επιζητούν ιδιαίτερες και αποκλειστικές πληροφορίες που δεν είναι ώριμες ακόμη για να δημοσιευτούν επί της ουσίας επιζητούν να χειραγωγηθούν και με τη σειρά ηθελημένα ή αθέλητα να χειραγωγήσουν τον επόμενο κρίκο…
Η εκτίμησή για την πορεία της ελληνικής οικονομίας θα αλλάξει όταν η Τράπεζα της Ελλάδος θα δημοσιεύσει στοιχεία πως επέστρεψαν στις τράπεζες καταθέσεις 5-10 δισ. ευρώ και η τάση δείχνει να συνεχίζεται.
Χωρίς την επιστροφή καταθέσεων είναι σαν να ετοιμάζεται ράλι αυτοκινήτων με σπόνσορα βενζινάδικο με άδειες δεξαμενές.
Η εκτίμησή μου θα αλλάξει όταν μια εύλογη πλειοψηφία στη Βουλή δρομολογήσει αλλαγές στο Σύνταγμα που δεν θα επιτρέπουν την αλλαγή της φορολογικής πολιτικής κατά το δοκούν του κάθε τυχάρπαστου που βρέθηκε στην καρέκλα του υπουργού ή του πρωθυπουργού. Η φορολογική πολιτική θα πρέπει να αλλάζει με ευρεία πλειοψηφία με ορίζοντα την επόμενη πενταετία-δεκαετία και όχι δεκατρεις φορές το χρόνο.
Η εκτίμησή μου θα αλλάξει όταν προαναγγελθούν δραστικές μειώσεις φόρων, απλοποίηση φορολογίας και επανίδρυση του διεφθαρμένου και φθαρμένου φοροεισπρακτικού μηχανισμού εκ του μηδενός σε πρώτη φάση και του υπόλοιπου δημοσίου στη συνέχεια.
Η εκτίμησή μου θα αλλάξει όταν υπάρξει μια εκ βάθρων αναδιάρθρωση του ασφαλιστικού στη βάση των δυνατοτήτων της οικονομίας.
Για όποιον καταλαβαίνει στοιχειωδώς από οικονομία, το να περιμένεις ανάπτυξη με τα σημερινά δεδομένα είναι σαν να πιστεύεις πως τα Χριστουγεννιάτικα δώρα τα φέρνει ο Αϊ-Βασίλης από την καμινάδα.
Στην κυβέρνηση από άγνοια πιστεύουν πως μπορεί να επαναληφθούν τα δεδομένα της δεκαετίας που πέρασε έστω και σε κάποιο χαμηλότερο επίπεδο ρυθμών θετικής μεταβολής. Τη δεκαετία που πέρασε η ανάπτυξη προέκυψε από την αύξηση της ζήτησης που προκάλεσε ο υπέρμετρος δανεισμός κράτους και ιδιωτών με χαμηλά επιτόκια από τις διεθνείς αγορές. Τώρα το ελληνικό κράτος και οι ελληνικές τράπεζες βρίσκονται εκτός αγορών και θα συνεχίσουν να βρίσκονται για πολύ ακόμη επειδή οι δανειστές μας (εγχώριοι και ξένοι) έχουν καεί στο χυλό θα φυσάνε και το γιαούρτι…
Καλή χρονιά και ευτυχισμένο το… 2006
[ΠΗΓΗ: Capital.gr., «Καλή Χρονιά κι ευτυχισμένο το 2006», του Κώστα Στούπα, 31/12/2015]