Οι λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ θα κλείσουν ή θα πωληθούν, και αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα χιλιαδες εργαζόμενοι είτε να αποχωρήσουν με προγράμματα εθελουσίας ή να μετακινηθούν στις εταιρείες των νεων ιδιοκτητών τους, αντίστοιχα.

Αποχωρήσεις 6.000 εργαζομένων, αλλαγές στα τιμολόγια ηλεκτρικής ενέργειας με πιθανές μειώσεις των εκπτώσεων προς τους καταναλωτές και άγριο κυνήγι των οφειλετών ώστε να εισπραχθούν 1 δισ. ευρώ έως το τέλος του 2022 προβλέπει συμφωνά με πληροφορίες το πενταετές στρατηγικό επιχειρησιακό πλάνο που εκπόνησε η McKinsey & Company, προκειμένου η ΔΕΗ να μη διατρέξει τον κίνδυνο οικονομικής κατάρρευσης. Το πολύκροτο επιχειρησιακό σχέδιο της δημόσιας επιχείρησης που τιτλοφορείται Project Compass –Σχέδιο Πυξίδα– παρουσιάστηκε στα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου την περασμένη εβδομάδα. Σε αυτά όμως δεν αποκαλύφθηκαν οι καυτές μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν προκειμένου η εταιρεία να καταστεί βιώσιμη και να πορευθεί στο νέο τοπίο που διαμορφώνεται στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας. Πηγές των ΝΕΩΝ αναφέρουν ότι το στρατηγικό σχέδιο προβλέπει τη μείωση του προσωπικού της ΔΕΗ κατά 6.000 εργαζομένους έως το τέλος του 2022, από 17.519 μισθοδοτούμενου προσωπικού σε επίπεδο ομίλου (συμπεριλαμβανομένων και των θυγατρικών του ΔΕΔΔΗΕ και ΔΕΗ Ανανεώσιμες). Στη μητρική εταιρεία (ορυχεία, παραγωγή, εμπορία και διοίκηση) εργάζονται 10.657 άτομα. Το Σχέδιο Πυξίδα προβλέπει, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, αποχώρηση περισσότερων από 2.000 εργαζομένων με πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου, σε περισσότερους από 1.000 συμβασιούχους δεν θα ανανεωθούν οι συμβάσεις, γύρω στους 1.300 που απασχολούνται στις προς πώληση λιγνιτικές μονάδες της Μελίτης και της Μεγαλόπολης θα περάσουν στους νέους ιδιοκτήτες, ενώ σε περίπου 1.000 υπολογίζονται οι κανονικές συνταξιοδοτήσεις. Επίσης σημαντικός αριθμός εργαζομένων θα φύγει λόγω της απόσυρσης από τη λειτουργία λιγνιτικών και πετρελαϊκών μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Πέραν αυτών των αποχωρήσεων όμως το πενταετές επιχειρησιακό σχέδιο περιλαμβάνει και προσλήψεις νέου προσωπικού, τηρώντας τον κανόνα 3 αποχωρήσεις προς 1 πρόσληψη. Ο πρόεδρος της ΔΕΗ Μανώλης Παναγιωτάκης έχει μιλήσει ανά τακτά διαστήματα για την ανάγκη ανανέωσης του έμψυχου υλικού του ομίλου λόγω του μεγάλου μέσου όρου ηλικίας. Το συνολικό κόστος μισθοδοσίας όλου του προσωπικού του ομίλου ανέρχεται σε περισσότερα από 820 εκατ. ευρώ. Ανεπίσημες εκτιμήσεις με τις προαναφερόμενες αποχωρήσεις των 6.000 εργαζομένων δείχνουν ότι θα εξοικονομηθεί ποσό της τάξεως των 280 εκατ. ευρώ.

Παρεμβάσεις έρχονται και στον τομέα της λιανικής πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας της ΔΕΗ, οι οποίες, σύμφωνα με πηγές που γνωρίζουν το επιχειρησιακό σχέδιο, αναμένεται να ανεβάσουν τα κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων (EBITDA) κατά 90 με 100 εκατ. ευρώ. Σημαντικό μέρος της αύξησης των κερδών θα προέλθει από την τιμολογιακή πολιτική και υπό το πρίσμα αυτό εξετάζεται η μείωση ή και η κατάργηση των εκ πτώσεων συνέπειας (6% έως 15% για προπληρωμές ή εμπρόθεσμες πληρωμές λογαριασμών) που χορηγεί η εταιρεία στους καταναλωτές. Αν συμβεί αυτό, οι λογαριασμοί αναμένεται εμμέσως να αυξηθούν σε σχέση με τα επίπεδα που έχουν διαμορφωθεί με την έκπτωση του 15%. Ενα άλλο σημείο παρέμβασης αφορά στις ανείσπρακτες οφειλές από πελάτες. Ανέρχονται σε περίπου 2,8 δισ. ευρώ και προβλέπεται η είσπραξη ποσού 1 δισ. ευρώ σε βάθος πενταετίας.

[ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ, του Χρήστου Κολώνα, 14/07/2018]

Παρεμβάσεις ηλεκτροσόκ στις δραστηριότητες της ΔΕΗ προκειμένου η εταιρεία να διαφύγει τον κίνδυνο κατάρρευσης περιλαμβάνει το πενταετές επιχειρησιακό σχέδιο της επιχείρησης που εκπόνησε η εταιρεία συμβούλων McKinsey. Το business plan αναμένεται, σύμφωνα με πληροφορίες, να παρουσιαστεί σήμερα στο Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρείας, το οποίο και θα αποφασίσει την εφαρμογή του. Όπως αναφέρουν πηγές, τα μεγάλα πρόβλημα που διαπιστώνονται είναι η μείωση του τζίρου της δημόσιας επιχείρησης η οποία θα συνεχιστεί με ταχύτατους ρυθμούς λόγω της υποχρέωσης να συρρικνωθούν κατά το ήμισυ οι δραστηριότητές της έως το τέλος του 2019 το μεγάλο άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ των λειτουργικών της αποτελεσμάτων και του χρέους και ο δανεισμός.

Συνεπώς αναζητούνται έσοδα τα οποία, σύμφωνα με πηγές, η McKinsey υποδεικνύει για την εύρεσή τους τη μείωση των εκπτώσεων στους λογαριασμούς ρεύματος και την αύξηση τιμολογίων καταναλωτών. Επιπλέον εισηγείται την περικοπή θέσεων εργασίας μέσα από πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου. Με τον τρόπο αυτό η ΔΕΗ θα εξοικονομήσει δαπάνες 500 εκατ. ευρώ.

Όπως αναφέρουν πηγές, το επιχειρησιακό σχέδιο προβλέπει την επέκταση της δημόσιας επιχείρησης σε δραστηριότητες όπως οι ΑΠΕ, οι ενεργειακές υπηρεσίες και το φυσικό αέριο. Επίσης προβλέπει έσοδα από την πώληση των λιγνιτικών μονάδων της εταιρείας καθώς και από τον τερματισμό των δημοπρασιών των ΝΟΜΕ.

Τέλος, και σύμφωνα με πληροφορίες, στις έξι επιχειρήσεις που θα συμμετάσχουν στην τελευταία φάση του διαγωνισμού για την πώληση των μονάδων της Μελίτης και της Μεγαλόπολης εστάλη το κείμενο της πρόσκλησης υποβολής δεσμευτικών προσφορών. Αυτό φαίνεται να βάζει ως καταληκτική ημερομηνία την 6η Οκτωβρίου.

[ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ, του Χρήστου Κολώνα, 10/07/2018]

Με έξι “παρών” ολοκληρώθηκε η πρώτη φάση της εκδήλωσης ενδιαφέροντος για τις λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ.

Όπως ήταν αναμενόμενο, την περασμένη εβδομάδα, στο αρχικό στάδιο συμμετείχαν ο όμιλος Κοπελούζου (Damco Energy) σε συνεργασία με την κινεζική Beijing Guohua Power Company, η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, η Μυτιληναίος, η ΕΛΒΑΛΧΑΛΚΟΡ (Όμιλος Στασινόπουλου), ενώ το αμιγώς διεθνές ενδιαφέρον περιορίστηκε σε δύο τσεχικές εταιρίες, την Energeticky Prumyslovy Holding (EPH) και την Indoverse Coal Investments. Δεν επιβεβαιώθηκαν τελικά οι πληροφορίες, στο φόντο της επίσκεψης του Ινδού προέδρου στη χώρα μας , που έφεραν ανάμεσα στους μνηστήρες ισχυρό ινδικό όμιλο. Αντίθετα επιβεβαιώθηκαν απόλυτα οι εκτιμήσεις, ότι θα απουσιάσουν εντελώς από το διαγωνισμό οι ευρωπαϊκές εταιρίες ενέργειας, (από Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία κλπ) οι οποίες κινούνται τάχιστα στην κατεύθυνση της απανθρακοποίησης, ενώ θεωρούν ασύμφορες πλέον τις επενδύσεις στη λιγινιτική παραγωγή λόγω της εκτόξευσης του κόστους των ρύπων.

Το κόστος δικαιωμάτων ανά τόνο από τα 5 6 ευρώ πέρυσι έχει φτάσει στα 15 17 ευρω φέτος, την ώρα που υπολογίζεται ότι οι δύο, (προς πώληση) μονάδες της Μεγαλόπολης βαρύνονται με 2 τόνους και η Μελίτη με 1,2 τόνους CΟ2 ανά MWh.

Το ενδιαφέρον που εκδηλώθηκε απέχει και των προσδοκιών του υπουργείου Ενέργειας που είχε μιλήσει για παρουσία 15 υποψήφιων επενδυτών κατά το market test.

Πως θα κινηθούν

Η στρατηγική των Ελλήνων, αλλά και των ξένων παικτών που είναι παραγωγοί ενέργειας είναι να προχωρήσουν μέχρι το δεύτερο στάδιο του διαγωνισμού, αποκτώντας πρόσβαση στο data room και στα αναλυτικά οικονομικά και τεχνικά στοιχεία των μονάδων, έτσι ώστε σταθμίσουν αν μια πιθανή επένδυση θα είναι βιώσιμη. Από διαφορετική θέση μπαίνει η πλευρά Στασινόπουλου, καθώς ως ο μεγαλύτερος βιομηχανικός όμιλος διαθέτει το ατού αντιστάθμισης του κόστους ρύπων. Αντίστοιχο πλεονέκτημα διαθέτει και η Μυτιληναίος λόγω της Αλουμίνιον.

Έτσι καθοριστικός παράγοντας για τη συνέχεια είναι εάν στην επόμενη φάση θα μπουν σε κοινοπραξία με κάποιο από τα σχήματα που θα περάσουν, μεγάλες βιομηχανίες που αφενός διαθέτουν μηχανισμό αντιστάθμισης CO2 και αφετέρου μπορούν να απορροφούν την παραγόμενη ενέργεια, σε προνομιακές τιμές. Ο λόγος τώρα περνάει στους συμβούλους της ΔΕΗ, με την κατάθεση των δεσμευτικών προσφορών να τοποθετείται τον Σεπτέμβριο.

[ΠΗΓΗ: DEAL NEWS, 22/06/2018]

Την εβδομάδα που πέρασε δημοσιοποίησε τα αποτελέσματά της η RWE, ένας γερμανικός κολοσσός στον χώρο της ενέργειας που αναγκάστηκε εκ των πραγμάτων να μετασχηματίσει το βάρος του χαρτοφυλακίου του από τη λιγνιτική παραγωγή στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Για όσους θυμούνται, ήταν η επιλογή του τότε προέδρου της ΔΕΗ Τάκη Αθανασόπουλου να καταστεί ο στρατηγικός επενδυτής της Επιχείρησης την προηγούμενη δεκαετία.

Η RWE στο μεταξύ έχει καταστεί ο τρίτος μεγαλύτερος παραγωγός Ανανεώσιμων Πηγών στην Ευρώπη με 8 GW και παρουσιάζει μια κερδοφορία της τάξης των 57 εκατ. ευρώ στο α’ τρίμηνο του 2018, μειώνοντας σταθερά και σταδιακά τη λιγνιτική παραγωγή στο μείγμα της.

Εν πολλοίς αυτός είναι και ο δρόμος που θα πρέπει να ακολουθήσει η ΔΕΗ, αντί όμως αυτό να είναι το debate μεταξύ των βασικών πολιτικών δυνάμεων, ο ανταγωνισμός είναι τελικά για το ποιος θα σώσει και θα χρεοκοπήσει m ΔΕΗ.

Έτσι προσφέρθηκε η ευκαιρία στα funds-καταστροφείς, όπως το Lansdowne, να κερδοσκοπήσουν και να μαζέψουν ζημίες που κατέγραφαν από την αρχή του έτους σε ανοικτές θέσεις πωλήσεων στη μετοχή.

Προ τιμήν του ο έμπειρος αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και γνώστης των οικονομικών Κωστής Χατζηδάκης εμφανίστηκε προσεκτικός στις δηλώσεις του, σημειώνοντας ότι πρόθεση της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι η έλευση στρατηγικού επενδυτή αφού πρώτα την εξυγιάνει.

Τα πολιτικά κόμματα, όμως, πρέπει να πουν την αλήθεια για τη ΔΕΗ και να απαντήσουν σε ένα βασικό ερώτημα: θα ακολουθήσουν αυτό που ζητά η McKinsey δηλαδή τις αυξήσεις τιμολογίων, ή θα κρατήσουν κλειστά τα χαρτιά τους;

Επίσης υιοθετούν την ακραία θέση όσων παίζουν υποτιμητική κερδοσκοπία, ότι δηλαδή η ΔΕΗ δεν θα αντέξει και θα σπάσει στα δύο, στο μοντέλο της Αγροτικής. Αντιλαμβάνονται άραγε τις ζημιές για τις επενδυτικές προσδοκίες;

Η έκθεση της McKinsey, που δημοσιοποιήθηκε μπορεί να μην περιελάμβανε στοιχεία που έχουν να κάνουν με τις τελευταίες εξελίξεις, όπως η ωφέλεια της ΔΕΗ κατά 100 εκατ. τον χρόνο από την ολοκλήρωση των δημοπρασιών ΝΟΜΕ το 2019 ή αντίστοιχα από τη μείωση κατά 35% της επιβάρυνσης από τη χρέωση προμηθευτή, όμως άνοιξε ένα πολύ μεγάλο ζήτημα που μας αφορά όλους.

Η λήξη των δημοπρασιών το 2019, η οποία σηματοδοτεί και το κλείσιμο της διαδικασίας για την απελευθέρωση της αγοράς, συνοδεύεται από αποτυχία γιατί το μερίδιο της ΔΕΗ δεν πρόκειται να πέσει στο 50% της αγοράς το 2020. Άρα μια νέα διαδικασία θα πρέπει να υιοθετηθεί, πιθανώς με βάση το target model, που είναι και το ουσιαστικό εργαλείο που μένει να εφαρμοστεί.

Ωστόσο, με τον τρόπο αυτό καταρρίπτεται ένα ακόμη επιχείρημα εκείνων που μιλούν για χρεοκοπία, ότι δηλαδή ο τζίρος της θα πέσει στο 50% το 2020. Κατά την άποψή μου, η McKinsey δεν υπολογίζει σωστά ότι η πώληση των λιγνιτικών μαζί με την κατάργηση των ΝΟΜΕ θα αποφέρει μόνο 100 εκατ., αφού το νούμερο θα καλυφθεί μόνο από τον δεύτερο παράγοντα. Ας περιμένουμε λίγο, γιατί εξάλλου οι ρύποι των λιγνιτών κόστισαν στη ΔΕΗ 181 εκατ. ευρώ και αυτούς θα μειώσει. Μήπως πράττει άσχημα;

[ΠΗΓΗ: ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ _ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ, του Παναγιώτη Μπουσμπουρέλη, 20/05/2018]

Να με συγχωρέσετε, αλλά δεν το καταλαβαίνω. Χρειάζονταν, δηλαδή, οι ακριβοπληρωμένοι «μυαλοπώληδες» της McKinsey για να μας πουν ότι η ζημιογόνος (σήμερα) ΔΕΗ, με τον τρόπο που λειτουργεί, δεν έχει στον ήλιο μοίρα;

Και μέσα στις αφόρητες κοινοτυπίες που ξεστομίζουν αυτοί οι υποτιθέμενοι τεχνοκράτες (κάτι πιτσιρίκια μαυροντυμένα, που κυκλοφορούν με ένα λάπτοπ και θυμίζουν εντόνως μέλη παραθρησκευτικών οργανώσεων τα οποία μοιράζουν φυλλάδια), δεν βρήκαν κάτι καλύτερο να σκεφτούν για θεραπεία από… τη μείωση προσωπικού και την αύξηση των τιμολογίων ηλεκτρικού ρεύματος; Πληρώθηκαν για να πουν αυτό που θα έλεγε και ένας μαθητής δημοτικού, αν του έθεταν το απλό πρόβλημα μιας χρεοκοπημένης επιχείρησης;

Ας είναι… Στη McKinsey που, από αγαπημένη του Στουρνάρα και του Χατζηδάκη, κατέστη… απαραίτητη σε υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ, θα επανέλθω σε επόμενο άρθρο. Κυκλοφορεί και ένα πολύ ωραίο βρετανικό ανέκδοτο για δαύτους, που είμαι βέβαιος ότι θα το απολαύσετε.

Δυστυχώς, όμως, το ανέκδοτο της ΔΕΗ είναι πολύ πιο σοβαρό. Προσπαθεί να συμμαζέψει κάτι ο Παναγιωτάκης, που προέρχεται από τα σπλάχνα της εταιρίας, αλλά του τραβούν το χαλί κάτω απ’ τα πόδια. Πήγε να κάνει deal με τους Κινέζους, σκόνταψε πάνω στο… face control των δανειστών. Πάει να κάνει έξυπνη τιμολογιακή πολιτική για τους συνεπείς καταναλωτές, ξεσηκώνεται ο ιδιωτικός ανταγωνισμός. Το κυριότερο, όμως, ολόκληρη κυβέρνηση κάνει τα στραβά μάτια στους μπαταχτσήδες που φεσώνουν τη ΔΕΗ. Και δεν εννοώ τους φουκαράδες, που δεν έχουν να πληρώσουν το ρεύμα.

Αλήθεια, πείτε μου, τι περισσότερο έκανε ο Φλώρος της Encrga από τα κρατικά ΕΛ.ΤΑ., που ενθυλάκωσαν τις πληρωμές των καταναλωτών, χωρίς να τις αποδίδουν στον δικαιούχο;

Πάμε παρακάτω. Ξέρετε πόσα χρωστά στη ΔΕΗ η ΛΑΡΚΟ; Πάνω από 200 (διακόσια – καλά διαβάσατε) εκατομμύρια! Έκανε -υποτίθεται- συμφωνία διακανονισμού και δεν αποδίδει ούτε το μηνιάτικο. Απασχολεί, όμως, 2.000 εργαζομένους. Σωστό. Και κανείς δεν θέλει να βρεθούν στον δρόμο. Μήπως μπορείτε να μου πείτε τον μέσο όρο των… 14,5 μισθών που εισπράττουν οι υπάλληλοί της; Και, ωραία, ας μην καταρρεύσει η ΛΑΡΚΟ, γιατί οι οικογένειες που τρώνε ψωμί απ’ αυτήν «βγάζουν» και βουλευτές στα πέριξ. Με τη διαφορά ότι η ΔΕΗ είναι μια δημόσια κοινωφελής επιχείρηση, που προσφέρει αξιοπρεπώς υπηρεσίες σε εκατομμύρια ελληνικά νοικοκυριά και απασχολεί δεκάδες χιλιάδες υπαλλήλους. Στρατηγική προτεραιότητα, αλλά και πατριωτική υποχρέωση κάθε κυβέρνησης που σέβεται τον εαυτό της είναι να την προστατεύσει. Ποιος, λοιπόν, επέβαλε στον Παναγιωτάκη να προσλάβει τη McKinsey.

[ΠΗΓΗ: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, του Γιώργου Χαρβαλιά, 17/5/2018]