Μερίδα του τύπου παρανόησε την είδηση για την προχθεσινή έγκριση με υπογραφή Σταθάκη του Συμπληρωματικού Τροποποιητικού Τεύχους της Τεχνικής Μελέτης Μονάδας Εμπλουτισμού Σκουριών, του υποέργου «Μεταλλευτικές Εγκαταστάσεις Σκουριών», του έργου «Μεταλλουργικές Μεταλλευτικές Εγκαταστάσεις Μεταλλείων Κασσάνδρας στον Δήμο Αριστοτέλη».

Πρόκειται για μια έγκριση ρουτίνας και αφορά τροποποίηση μελέτης για το εργοστάσιο εμπλουτισμού στις Σκουριές και όχι μια νέα έγκριση για νέα μελέτη. Ούτε έχει σχέση με την απόφαση Σκουρλέτη για την απόρριψη της αίτησης θεραπείας που κατέθεσε η εταιρεία.

Τα πράγματα έσπευσε να βάλει στη θέση τους ο νέος υφυπουργός Περιβάλλοντος κος Φάμμελος, με δηλώσεις του στον ραδιοσταθμό «Στο Κόκκινο FM». Αντιγράφουμε από τον ιστότοπο «http://www.stokokkino.gr/»:

«Με δήλωσή του stokokkino.gr ο υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Σ. Φάμμελος τονίζει ότι η απόφαση του ΥΠΕΝ για την μεταλλουργία και την μη εφαρμοσιμότητα της μεθόδου (απόφαση «Σκουρλέτη») στην Ολυμπιάδα ούτε τροποποιείται ούτε ακυρώνεται και ότι το Υπουργείο δεν έχει αλλάξει θέση σε σχέση με την επένδυση και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Συγκεκριμένα δηλώνει ότι η έγκριση που αναρτήθηκε στην Διαύγεια στις 15 Νοεμβρίου αφορά τροποποίηση υπάρχουσας μελέτης για το εργοστάσιο εμπλουτισμού στις Σκουριές και όχι μια νέα έγκριση για μια νέα τεχνική μελέτη.

Nα σημειωθεί ότι η εταιρεία είχε λάβει έγκριση της τεχνικής μελέτης της για το εργοστάσιο εμπλουτισμού στις Σκουριές στις 12 Απριλίου του 2013. Τον Μάιο του 2016 αιτήθηκε προς έγκριση στη αρμόδια υπηρεσία Συμπληρωματικό-Τροποποιητικό τεύχος τεχνικής μελέτης, συνυποβάλλοντας τα απαιτούμενα δικαιολογητικά καθώς και τις αποδείξεις κατάθεσης αμοιβής των μελετητών και λοιπών δικαιωμάτων.

Η έγκριση, όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, δόθηκε υπό την προϋπόθεση ότι η εταιρία, πρόκειται να λάβει όλες τις προβλεπόμενες από τις κείμενες διατάξεις εγκρίσεις, άδειες κλπ. από το ΥΠΕΝ, ή άλλες αρμόδιες υπηρεσίες, για την πραγματοποίηση των εργασιών και τη λειτουργία των εγκαταστάσεων που αναφέρονται στη μελέτη.

Ο υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας ξεκαθαρίζει ότι η έγκριση αυτή δεν έχει συνολικό χαρακτήρα και ότι η εταιρεία συνεχίζει να έχει υποχρεώσεις απέναντι στο νόμο για τις οποίες και ελέγχεται».

Την Τρίτη το βράδυ παρακολουθήσαμε στο περιφερειακό κανάλι ATLAS TV την συνέντευξη του Διευθύνοντος Συμβούλου της Ελληνικός Χρυσός Α.Ε., κου Μιχάλη Θεοδωρακόπουλου, η οποία ήταν μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης για την επένδυση χρυσού στη ΒΑ Χαλκιδική και ειδικότερα στο Δήμο Αριστοτέλη.

Για όσους την παρακολούθησαν με προσοχή, η εντύπωση είναι κοινή. Η βούληση του επενδυτή είναι να υλοποιήσει την επένδυση, το ταχύτερο δυνατό, υπό τους όρους και τις προϋποθέσεις που θέτει το ελληνικό δημόσιο, με σεβασμό στο περιβάλλον και στην τοπική κοινωνία.

Με την εύστοχη και ουσιαστική συνέντευξή του, ο κος Θεοδωρακόπουλος έδωσε επαρκέστατες απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα και αντέκρουσε όλα τα επιχειρήματα των antigold. Δεν άφησε κανένα σημείο ασχολίαστο και κυρίως οι τοποθετήσεις του ήταν πειστικές και ικανοποιητικές για κάθε καλόπιστο τηλεθεατή.

Ασφαλώς, οι κακόπιστοι και οι προκατειλημμένοι θα εκνευρίστηκαν και θα δυσαρεστήθηκαν διότι διαπίστωσαν ότι απέναντί τους είχαν έναν συνομιλητή στον οποίο δεν μπορούσαν να του προσάψουν τίποτα απολύτως. Προπάντων, είναι ειλικρινής, καλόπιστος και καλοπροαίρετος στις αιτιάσεις των συνομιλητών του.

Με τη συνέντευξη αυτή ο κος Θεοδωρακόπουλος έθεσε τις βάσεις για μία ειλικρινή συζήτηση, όπως άλλωστε την πρότεινε, προκειμένου να εξευρεθεί μία κοινά αποδεκτή λύση και να αποκατασταθεί το κλίμα γαλήνης στην τοπική κοινωνία. Οικοδόμησε κλίμα συμφιλίωσης μεταξύ των κατοίκων του Δήμου Αριστοτέλη και έθεσε τους τοπικούς άρχοντες προ των ευθυνών τους.

Πέραν αυτού όμως έκανε γνωστό στους τηλεθεατές ότι η τοπική κοινωνία δεν λαμβάνει 3.000.000€ ετησίως από την Ελληνικός Χρυσός με υπαιτιότητα της τοπικής αυτοδιοίκησης, η οποία αναίτια, αποποιείται οικονομικούς πόρους, οι οποίοι της είναι απαραίτητοι και σε κάθε περίπτωση μπορούν να αξιοποιηθούν κατάλληλα επ’ ωφελεία των πολιτών του Δήμου Αριστοτέλη.

Η στάση αυτή της παρούσας τοπικής αυτοδιοίκησης και ειδικότερα του δημαρχεύοντος κου Ζουμπά, είναι απαράδεκτη και αποβαίνει εις βάρος των πολιτών, οι οποίοι καλούνται να πληρώνουν υπέρμετρα δημοτικά τέλη και φόρους, ενώ θα μπορούσαν να ελαφρύνονται από τα βάρη με αξιοποίηση των ανταποδοτικών ωφελημάτων από τη μεταλλευτική δραστηριότητα.

Ο κος Θεοδωρακόπουλος, αναφέρθηκε επίσης και στους εθνικούς άρχοντες. Αποσαφήνισε ότι η επένδυση δεν απόλαυσε φιλικής αντιμετώπισης από καμία κυβέρνηση. Με όλες τις κυβερνήσεις, ο ρυθμός προόδου των διαδικασιών ήταν ίδιος και αργός. Ουσιαστικά, καμία περαιτέρω καθυστέρηση δεν προκλήθηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όπως επικαλέστηκε ο δημαρχεύων κος Ζουμπάς στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο λόγος είναι απλός. Δεν υπάρχει εθνική πολιτική για την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας και γι’ αυτό δεν περπατάνε γοργά, όπως θα απαιτούνταν, τα επιμέρους θέματα. Η χώρα μας, στην παρούσα δυσμενή οικονομική συγκυρία θα μπορούσε να αξιοποιήσει τον ορυκτό της πλούτο και να ξεφύγει από τη μέγγενη των δανειστών της.

Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο κος Θεοδωρακόπουλος, στη Βόρεια Ελλάδα υπάρχουν διαπιστωμένα από το ΙΓΜΕ κοιτάσματα αξίας 70 δις € τουλάχιστον, τα οποία πρέπει να αξιοποιήσουμε ως χώρα, με χρονικό ορίζοντα ορισμένων δεκαετιών, με σεβασμό στο περιβάλλον και στις τοπικές κοινωνίες.

Η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί το συγκεκριμένο επενδυτή, την Eldoradogold, για να την παρουσιάσει ως παράδειγμα – πρότυπο προς μίμηση και να προσελκύσει νέους επενδυτές στη μεταλλευτική και όχι μόνο βιομηχανία. Οι προκλήσεις για τους εθνικούς άρχοντες είναι μεγάλες. Η μεταλλευτική δραστηριότητα είναι πεδίον δόξης λαμπρόν για τους αρμόδιους υπουργούς. Το ζητούμενο είναι η ξεκάθαρη πολιτική βούληση.

Κάλλιστα, τα αναφερόμενα από τον κο Θεοδωρακόπουλο στην τηλεοπτική του συνέντευξη για τη αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου, σε εθνικό και τοπικό επίπεδο, θα μπορούσαν να είναι οι θέσεις του αρμόδιου υπουργού ανάπτυξης της χώρας, ο οποίος εύχομαι να τα λάβει υπόψη του με αφορμή και το γεγονός ότι ο υφυπουργός του είναι Χαλκιδικιώτης.

[ΠΗΓΗ: http://politesaristoteli.blogspot.gr/, Του Αθ. Κ Καρίνα Μεταλλειολόγου Μηχανικού – Γεωτεχνικού, 18/11/2016]

Την αλλαγή κλίματος όσον αφορά την επένδυση της Eldorado Gold στην Ελλάδα σηματοδοτεί η έγκριση του τροποποιητικού προσαρτήματος της τεχνικής μελέτης της θυγατρικής της Ελληνικός Χρυσός για τις Σκουριές, στην οποία προχώρησε ο νέος υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιώργος Σταθάκης. Η απόφαση αυτή ανοίγει πλέον τον δρόμο για την ομαλή συνέχιση της κατασκευής του εργοστασίου εμπλουτισμού των Σκουριών και τη δραστηριότητα της εταιρείας στη συγκεκριμένη περιοχή, μια και από την πλευρά του υπουργείου έχει ολοκληρωθεί η αδειοδότηση αυτού του έργου.

Συγκεκριμένα εγκρίνεται το συμπληρωματικό Τροποποιητικό Τεύχος Τεχνικής Μελέτης Μονάδας Εμπλουτισμού Σκουριών, του υποέργου «Μεταλλευτικές Εγκαταστάσεις Σκουριών», του έργου «Μεταλλουργικές Μεταλλευτικές Εγκαταστάσεις Μεταλλείων Κασσάνδρας στον Δήμο Αριστοτέλη της Περιφερειακής Ενότητας Χαλκιδικής, της εταιρείας ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ AEMBX», κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του Μεταλλευτικού Κώδικα (ν.δ 210 73) και του Κανονισμού Μεταλλευτικών και Λατομικών Εργασιών.

Το μόνο που απομένει είναι η επικαιροποίηση του φακέλου πολεοδομικής άδειας, προκειμένου το έργο να περιέλθει πλήρως σε συνθήκες κανονικότητας. Στο πλαίσιο αυτό το έργο θα ακολουθήσει τον κανονικό του σχεδιασμό χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις, με στόχο να ξεκινήσει n λειτουργία του εργοστασίου εμπλουτισμού όπως έχει προγραμματιστεί από την εταιρεία. Μέχρι στιγμής στο συγκεκριμένο εργοτάξιο έχει ήδη τοποθετηθεί ο μηχανολογικός εξοπλισμός και απομένει να υλοποιηθεί το υπόλοιπο μέρος της κατασκευής.

Να σημειωθεί πως ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Eldorado Gold, Paul Wright, στην πρόσφατη ενημέρωση των αναλυτών για τα οικονομικά αποτελέσματα της εταιρείας το γ’ τρίμηνο 2016 είχε διατυπώσει την έμφαση που δίνει η καναδική πολυεθνική στην επένδυση της στην Ελλάδα. Οι συνολικές δαπάνες της εταιρείας στην περιοχή των Σκουριών το γ’ τρίμηνο έφτασαν τα 13,2 εκατ. δολ., συνολικά για το 2016 οι επενδύσεις υπολογίζονται γύρω στα 150 εκατ. δηλ. και για το 2017 υπολογίζεται ότι θα επενδυθούν επιπλέον 180 εκατ. δηλ. Το έργο απασχολεί περίπου 600 άτομα, ενώ θα μπορούσαν να απασχολούνται τουλάχιστον 1.500 άτομα στην πλήρη εξέλιξή του, κάτι που όπως σχολιάζεται από τους γνωρίζοντες υπό τις νέες συνθήκες αναμένεται να συμβεί σταδιακά, από τη στιγμή που n συνέχεια του έργου ομαλοποιείται. Η παραγωγή χρυσού της Eldorado Gold το γ’ τρίμηνο 2016 διαμορφώθηκε στις 117.782 ουγκιές έναντι 183.226 το αντίστοιχο διάστημα του 2015. Τα έσοδα έφτασαν τα 156 εκατ. δολ. από τις πωλήσεις 116.882 ουγκιών χρυσού, με μέση τιμή τα 1.335 δολ. η ουγκιά. Η συνολική ρευστότητα της εταιρείας το γ’ τρίμηνο 2016 διαμορφώθηκε στα 652,4 εκατ. δολ., εκ των οποίων τα 412,4 εκατ. δηλ. είναι σε μετρητά και τα 240 εκατ. δηλ. σε γραμμές πίστωσης.

Τέλος, σύμφωνα με την σημερινή Καθημερινή, την ερχόμενη Δευτέρα, στις 5 το απόγευμα o κ. Σταθάκης θα έχει την πρώτη του συνάντηση με τη διοίκηση της Ελληνικός Χρυσός , από την οποία και θα εξαρτηθεί το κατά πόσον η εταιρεία θα προχωρήσει σε προσφυγή στο ΣτΕ κατά της απόφασης που υπέγραψε ο κ. Σκουρλέτης λίγο πριν αποχωρήσει από το υπουργείο και μπλόκαρε την ολοκλήρωση της αδειοδότησης της μεταλλουργικής μονάδας στο Μαντέμ Λάκκο.

[ΠΗΓΗ: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, της Λέττας Καλαμαρά, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, της Χρύσας Λιάγγγου, 18/11/2016]

Θα ‘μουνα δέκα χρονών. Το καλοκαίρι, όταν τέλειωνα το σχολείο κατέβαινα στο ισόγειο δικηγορικό γραφείο του πατέρα μου, όπου και με έβαζαν να αντιγράφω δικόγραφα. Για τις τέσσερις σελίδες χωρίς περιθώριο, πληρωνόμουν μια δραχμή.

Καθισμένος σ’ ένα από τα γραφεία των βοηθών χάζευα πού και πού τους πελάτες, κάθε λογής, πού μπαινόβγαιναν.

Ένα πρωινό ήρθε ένας λεβεντόγερος με κάτασπρη φουστανέλλα. Οι φουστανελλάδες ακόμη τότε δεν ήταν σπάνιο φαινόμενο. Είδα τους βοηθούς δικηγόρους να σηκώνονται και να του κάνουν μιαν ιδιαίτερα θερμή υποδοχή.

Ο πρώτος βοηθός που φαίνεται να τον γνώριζε καλά, έπιασε κουβέντα μαζί του. Και μια στιγμή τον ρωτάει: «Και τώρα, μπάρμπα Μήτρο, πόσων χρόνων είσαι;» Και ο μπάρμπα Μήτρος, με τ’ όνομα Δημήτριος Μαλαμούλης που είχε εν τω μεταξύ στρογγυλοκαθίσει, του απαντάει μονολεκτικά… «Δύο». Δηλαδή εκατόν δύο. Από τα εκατό είχε αρχίσει νέα αρίθμηση.

Βγήκε εν τω μεταξύ ο πατέρας μου. Τον οδήγησε στο μέσα γραφείο τα είπανε με αυτόν και το γιο του, ένα λεβέντη εβδομηνταπεντάρη, και όταν βγήκαν στο δωμάτιο που βρισκόμουν και εγώ, πρώτα με σύστησε και ύστερα μου ανήγγειλε ότι θα πάμε την Κυριακή να επισκεφθούμε τον Μαλαμούλη στο χειμαδιό του, κάπου στον Ωρωπό.

Από κουβέντα δεν έπαιρνε ο μπάρμπα Μήτρος. Λίγα λόγια, μετρημένα, βαριά. Τους βοηθούς τού πατέρα μου κι εμένα είχα το αίσθημα ότι μας έβλεπε σαν μικρό κοπάδι αρνάκια. Μικρό, διότι o Μαλαμούλης είχε απάνω από 3000 αρνιά και κατσίκια, στα Άγραφα το καλοκαίρι και τον χειμώνα στα ορεινά της Αττικής.

Την Κυριακή, όταν φθάναμε στον τόπο όπου είχε στήσει τα τσαντήρια του, των παιδιών, των εγγονών και των δισεγγόνων του, ρίχτηκαν οι καθιερωμένες μπαταριές και μετά μαζευτήκαμε στο μεγάλο τσαντήρι του Γέρου. Είχα μαζί μου, νέο εικοσάχρονο, τον δάσκαλό μου Basset, αυτόν που έκανα πρόσωπο στους «Διαλόγους σε μοναστήρι». Αυτός που δεν χόρταινε να θαυμάζει.

Σε λίγο σταύρωσε ο Γέρος το πρώτο ψωμί. Και οι γυναίκες, αμίλητες και φασαρεμένες μοίραζαν τα κοψίδια, αρνάκι, κατσικάκι, όλα τα αγαθά. Θυμάμαι ακόμη τις βεδούρες τα γιαούρτια. Ο γέρο Μαλαμούλης, στη μέση καθισμένος σταυροπόδι, μέσ’ στις άσπρες βελέντζες, τα επόπτευε όλα και έδινε στις γυναίκες και στους παραγιούς προσταγές.

Όταν λίγο μεγαλύτερος διάβασα «Οδύσσεια» τον γέρο Μαλαμούλη τον ταύτιζα μέσ’ στη φαντασία μου με τον Νέστορα, όταν δέχονταν τον Τηλέμαχο.

Καθώς ήμουν καθισμένος πλάι στον πατέρα μου τον ρώτησα ψιθυριστά: «Qu’est-il ce vieux;». «C’est un grand seigneur» μου απαντάει o πατέρας μου και αυτός ψιθυριστά. Και γυρίζοντας αργότερα το λόγο στα ελληνικά: «Να καταλάβεις τι είναι αρχοντιά».

Ήταν το πρώτο μάθημά μου για το μέγα τούτο ηθικό αγαθό: την αρχοντιά.

Αργότερα, μεγάλος σ’ ένα πελοποννησιακό χωριό, γνώρισα έναν άλλο πιο νέο, σχεδόν μεσόκοπο, χωρικό. Στο πρόσωπό του ξανασυνάντησα αυτό που είχα γνωρίσει παιδί στο πρόσωπο του Μαλαμούλη: την αρχοντιά. Το σταύρωμα του καρβελιού από αυτόν ήταν μια ιεροπραξία.

Η αρχοντιά δεν είναι συνώνυμο με την αριστοκρατικότητα, δεν σημαίνει καμιά ταξική διαφορά ή μια διαφορά πλούτου. Αλλά δεν είναι και ένα ηθικό απλώς γνώρισμα. Είναι μια σύνθεση υπερηφάνειας, ευπρέπειας, αυτοπεποίθησης, μεγαλοψυχίας. Άρχοντες βρίσκεις εγκατεσπαρμένους σε όλα τα είδη ανθρώπων. Ο άρχοντας δεν γίνεται ποτέ μάζα, σε όποια τάξη και αν ανήκει, μένει πάντα πρόσωπο. Δεν μπορώ — ίσως αδυναμία μου — με μια φράση να την ορίσω την αρχοντιά. Αλλά όταν συναντώ κάποιον που έχει αυτό το σύμπλεγμα των αρετών που την απαρτίζουν, τότε την αναγνωρίζω. Λέω μέσα μου: Αυτός είναι άρχοντας. Ανήκει σε αυτή την εκλεκτή κατηγορία ανθρώπων.

Έχομε άρχοντες κατά την νομικήν έννοια, που δεν έχουν αρχοντιά. Έχομε όμως χειρώνακτες που έχουν αρχοντιά. – (Κωνσταντίνος Τσάτσος (1899-1987)

[ΠΗΓΗ: http://antikleidi.com/]

«Η Ακρόπολη αποτελεί ένα από τα 7 θαύματα του κόσμου κατασκευάσθηκε με χρήματα τα οποία προήλθαν αν όχι εξ ολοκλήρου, αλλά σε μεγάλο ποσοστό οπωσδήποτε, από την εκμετάλλευση των ορυχείων του Λαυρίου».

Το μεγαλείο της Αρχαίας Αθήνας ως οικονομικό, φιλοσοφικό, και επιστημονικό μοντέλο, η δημιουργία του περίφημου Αθηναϊκού στόλου και η νίκη των Ελλήνων στους Περσικούς πολέμους στηρίχθηκαν στον πλούτο που δημιουργήθηκε από την εκμετάλλευση των ορυκτών πόρων.

Αυτό το γεγονός είναι αναμφισβήτητο επιστημονικά. Έχετε σκεφθεί πως το πιο επιτυχημένο παράδειγμα βιώσιμης ανάπτυξης ορυκτών πόρων αποτελεί το παράδειγμα των ορυχείων Λαυρίου και της Ακρόπολης; Όταν κάποιος/α κοιτάζει τη φωτογραφία της Ακρόπολης αμέσως στο νου του/της έρχονται λέξεις όπως: Φιλοσοφία, Αστρονομία, Λογική, Μαθηματικά, Θέατρο, Αρχιτεκτονική, Φυσική, Ψυχολογία, και Ιατρική.

Έχετε σκεφθεί το μέγεθος του παγκόσμιου και Ελληνικού πλούτου, υλικού και άϋλου, που έχει παραχθεί, και συνεχίζει να παράγεται διαρκώς τα τελευταία 3500 χρόνια, από την Ακρόπολη; Έχετε σκεφθεί πόσες εκατομμύρια θέσεις εργασίας έχουν δημιουργηθεί ανά τους αιώνες από την ύπαρξη της Ακρόπολης;

Πόσα εκατομμύρια οικογένειες, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, έχουν αποκομίσει έμμεσα ή άμεσα, κάποιο οικονομικό όφελος από την ύπαρξη της Ακρόπολης; Ως παράδειγμα έχετε σκεφθεί πως η φωτό της Ακρόπολης διέπεται από πνευματικά δικαιώματα στη σύγχρονη εποχή (http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=343869);

Δικαιώματα τα οποία αποφέρουν σήμερα φόρους στο κράτος προς όφελος της κοινωνίας αλλά και κέρδη σε ιδιώτες φωτογράφους, blogs, εφημερίδες και ένα σωρό άλλα επαγγέλματα…

Οι σημερινοί αρχαιολόγοι οφείλουν πολλά, εν μέρει ακόμη και την επαγγελματική τους υπόσταση, στην παρουσία της Ακρόπολης και γενικότερα του μεγαλείου της Αρχαίας Αθήνας. Ένα μεγαλείο το οποίο είχε στηριχθεί στα έσοδα εκ του ορυχείου του Λαυρίου. Αλλά και η ίδια η Ακρόπολη και πολλά χιλιάδες αρχαία αγάλματα κατασκευάσθηκαν από μάρμαρο προερχόμενο από κάποιο ορυχείο.

Και δεν είναι μόνο η Ακρόπολη.

Πριν από μερικούς μήνες με πολύ ζήλο, ορθώς, παρουσιάσθηκε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο ο «κρατήρας της μάχης» ένα αριστουργηματικό έργο της μεταλλοτεχνίας του κρητομυκηναϊκού κόσμου και το οποίο διαφημίσθηκε, ορθώς, από όλες τις πολιτικές πλευρές (https://left.gr/news/i-proti-paroysiasi-toy-argyroy-kratira-tis-mahis-sto-ethniko-arhaiologiko-moyseio).

Κάποιος θα πρέπει να θυμίσει σε ΟΛΟΥΣ τους κοινωνικούς εταίρους (πολιτικούς, πολίτες, τοπικές κοινωνίες, Αρχαιολογική Υπηρεσία, αρχαιολόγους, ιστορικούς, ακαδημαϊκούς, ΜΚΟ κ.λπ.) πως από κάποιο ορυχείο προήλθε το μέταλλο με το οποίο κατασκευάσθηκε και αυτό το αριστουργηματικό έργο της αρχαίας Ελληνικής μεταλλοτεχνίας…

Πόσα τέτοια χιλιάδες έργα μεταλλοτεχνίας δεν έχει φέρει στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη; Σε τέτοια έργα ανασκαφής έχουν εργασθεί χιλιάδες αρχαιολόγοι και ιστορικοί. Όλοι αυτοί οι αρχαιολόγοι και ιστορικοί αμείβονταν με μισθούς. Πόσοι μισθοί Ελλήνων αρχαιολόγων και ιστορικών έχουν πληρωθεί έμμεσα και άμεσα εξαιτίας των ορυχείων; Θα υφίστανται άραγε αυτές οι αρχαιολογικές ανασκαφές αν δεν υπήρχαν τα ορυκτά μέσω των οποίων κατασκευάσθηκαν τα αρχαία ελληνικά-και όχι μόνο- έργα μεταλλοτεχνίας;

Εν κατακλείδι, εάν δεν υπήρχαν τα ορυχεία ένα σωρό επαγγέλματα – ακόμη και σήμερα – ίσως δεν θα υπήρχαν. Ούτε ίσως των αρχαιολόγων και των ιστορικών…Αυτό ας το γνωρίζουν οι απόφοιτοι των Τμημάτων Αρχαιολογίας και Ιστορίας οι οποίοι κατά χιλιάδες έχουν αποφοιτήσει από τα Ελληνικά πανεπιστήμια εδώ και δεκαετίες.

ΥΓ. Σε κάθε περίπτωση κάθε εξορυκτικό έργο εξυπακούεται πως θα πρέπει να υπακούει στους κανόνες προστασίας του περιβάλλοντος και γενικότερα να ακολουθούνται βιώσιμοι όροι ανάπτυξης.

[ΠΗΓΗ: http://politesaristoteli.blogspot.gr/, του Σωτήρη Καμενόπουλου, Υποψήφιου Διδάκτορα Πολυτεχνείου Κρήτης, Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων, 16/11/2016]