«Η Ακρόπολη αποτελεί ένα από τα 7 θαύματα του κόσμου κατασκευάσθηκε με χρήματα τα οποία προήλθαν αν όχι εξ ολοκλήρου, αλλά σε μεγάλο ποσοστό οπωσδήποτε, από την εκμετάλλευση των ορυχείων του Λαυρίου».
Το μεγαλείο της Αρχαίας Αθήνας ως οικονομικό, φιλοσοφικό, και επιστημονικό μοντέλο, η δημιουργία του περίφημου Αθηναϊκού στόλου και η νίκη των Ελλήνων στους Περσικούς πολέμους στηρίχθηκαν στον πλούτο που δημιουργήθηκε από την εκμετάλλευση των ορυκτών πόρων.
Αυτό το γεγονός είναι αναμφισβήτητο επιστημονικά. Έχετε σκεφθεί πως το πιο επιτυχημένο παράδειγμα βιώσιμης ανάπτυξης ορυκτών πόρων αποτελεί το παράδειγμα των ορυχείων Λαυρίου και της Ακρόπολης; Όταν κάποιος/α κοιτάζει τη φωτογραφία της Ακρόπολης αμέσως στο νου του/της έρχονται λέξεις όπως: Φιλοσοφία, Αστρονομία, Λογική, Μαθηματικά, Θέατρο, Αρχιτεκτονική, Φυσική, Ψυχολογία, και Ιατρική.
Έχετε σκεφθεί το μέγεθος του παγκόσμιου και Ελληνικού πλούτου, υλικού και άϋλου, που έχει παραχθεί, και συνεχίζει να παράγεται διαρκώς τα τελευταία 3500 χρόνια, από την Ακρόπολη; Έχετε σκεφθεί πόσες εκατομμύρια θέσεις εργασίας έχουν δημιουργηθεί ανά τους αιώνες από την ύπαρξη της Ακρόπολης;
Πόσα εκατομμύρια οικογένειες, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, έχουν αποκομίσει έμμεσα ή άμεσα, κάποιο οικονομικό όφελος από την ύπαρξη της Ακρόπολης; Ως παράδειγμα έχετε σκεφθεί πως η φωτό της Ακρόπολης διέπεται από πνευματικά δικαιώματα στη σύγχρονη εποχή (http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=343869);
Δικαιώματα τα οποία αποφέρουν σήμερα φόρους στο κράτος προς όφελος της κοινωνίας αλλά και κέρδη σε ιδιώτες φωτογράφους, blogs, εφημερίδες και ένα σωρό άλλα επαγγέλματα…
Οι σημερινοί αρχαιολόγοι οφείλουν πολλά, εν μέρει ακόμη και την επαγγελματική τους υπόσταση, στην παρουσία της Ακρόπολης και γενικότερα του μεγαλείου της Αρχαίας Αθήνας. Ένα μεγαλείο το οποίο είχε στηριχθεί στα έσοδα εκ του ορυχείου του Λαυρίου. Αλλά και η ίδια η Ακρόπολη και πολλά χιλιάδες αρχαία αγάλματα κατασκευάσθηκαν από μάρμαρο προερχόμενο από κάποιο ορυχείο.
Και δεν είναι μόνο η Ακρόπολη.
Πριν από μερικούς μήνες με πολύ ζήλο, ορθώς, παρουσιάσθηκε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο ο «κρατήρας της μάχης» ένα αριστουργηματικό έργο της μεταλλοτεχνίας του κρητομυκηναϊκού κόσμου και το οποίο διαφημίσθηκε, ορθώς, από όλες τις πολιτικές πλευρές (https://left.gr/news/i-proti-paroysiasi-toy-argyroy-kratira-tis-mahis-sto-ethniko-arhaiologiko-moyseio).
Κάποιος θα πρέπει να θυμίσει σε ΟΛΟΥΣ τους κοινωνικούς εταίρους (πολιτικούς, πολίτες, τοπικές κοινωνίες, Αρχαιολογική Υπηρεσία, αρχαιολόγους, ιστορικούς, ακαδημαϊκούς, ΜΚΟ κ.λπ.) πως από κάποιο ορυχείο προήλθε το μέταλλο με το οποίο κατασκευάσθηκε και αυτό το αριστουργηματικό έργο της αρχαίας Ελληνικής μεταλλοτεχνίας…
Πόσα τέτοια χιλιάδες έργα μεταλλοτεχνίας δεν έχει φέρει στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη; Σε τέτοια έργα ανασκαφής έχουν εργασθεί χιλιάδες αρχαιολόγοι και ιστορικοί. Όλοι αυτοί οι αρχαιολόγοι και ιστορικοί αμείβονταν με μισθούς. Πόσοι μισθοί Ελλήνων αρχαιολόγων και ιστορικών έχουν πληρωθεί έμμεσα και άμεσα εξαιτίας των ορυχείων; Θα υφίστανται άραγε αυτές οι αρχαιολογικές ανασκαφές αν δεν υπήρχαν τα ορυκτά μέσω των οποίων κατασκευάσθηκαν τα αρχαία ελληνικά-και όχι μόνο- έργα μεταλλοτεχνίας;
Εν κατακλείδι, εάν δεν υπήρχαν τα ορυχεία ένα σωρό επαγγέλματα – ακόμη και σήμερα – ίσως δεν θα υπήρχαν. Ούτε ίσως των αρχαιολόγων και των ιστορικών…Αυτό ας το γνωρίζουν οι απόφοιτοι των Τμημάτων Αρχαιολογίας και Ιστορίας οι οποίοι κατά χιλιάδες έχουν αποφοιτήσει από τα Ελληνικά πανεπιστήμια εδώ και δεκαετίες.
ΥΓ. Σε κάθε περίπτωση κάθε εξορυκτικό έργο εξυπακούεται πως θα πρέπει να υπακούει στους κανόνες προστασίας του περιβάλλοντος και γενικότερα να ακολουθούνται βιώσιμοι όροι ανάπτυξης.
[ΠΗΓΗ: http://politesaristoteli.blogspot.gr/, του Σωτήρη Καμενόπουλου, Υποψήφιου Διδάκτορα Πολυτεχνείου Κρήτης, Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων, 16/11/2016]