Χαμηλότερα σε σχέση με τα επίπεδα που είχαν προϋπολογιστεί τον περασμένο Νοέμβριο κατεβαίνει ο πήχης των εσόδων από αποκρατικοποιήσεις στον προϋπολογισμό του 2016, καθώς έσοδα που αναμενόταν να εισπραχθούν μέσα στη χρονιά με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τα έσοδα από τα περιφερειακά αεροδρόμια μεταφέρονται για το 2017. Τα συνολικά έσοδα που αναμένεται να εισπράξει το ΤΑΙΠΕΔ μέσα στο 2017 εκτιμώνται στα 2,59 δισ. και προβλέπεται ότι θα προέλθουν από τρεις πηγές:

1. Τα προσδοκώμενα έσοδα από διαγωνισμούς, για τους οποίους έχουν υποβληθεί δεσμευτικές προσφορές, με αναμενόμενη πρώτη εκταμίευση το 2017, αναμένεται να διαμορφωθούν σε 1,925 δια.
2. Τα έσοδα από καταβολές δόσεων, ολοκληρωμένων συναλλαγών προηγούμενων ετών (έως και το 2016) θα φτάσουν τα 105 εκατ.
3. Τα εκτιμώμενα έσοδα από διαγωνισμούς έργων οι οποίοι αναμένεται να ολοκληρωθούν το 2017 θα φτάσουν τα 560 εκατ. ευρώ.

Όπως αναφέρεται στην εισηγητική έκθεση, η παραχώρηση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων για 40+10 έτη εκτιμάται ότι θα ολοκληρωθεί στις αρχές του 2017, οπότε και αναμένεται να καταβληθεί η πρώτη δύση του αντιτίμου από τους επενδυτές, ύψους 1.234 εκατ. ευρώ. Επιπλέοντου τιμήματος των 1.234 εκατ. θα καταβάλλεται ετήσιο τέλος παραχώρησης, της τάξεως των 22,9 εκατ. για 40 έτη. Σύντομα αναμένεται και το τέλος των αναβλητικών αιρέσεων για την ολοκλήρωση της συναλλαγής που αφορά την πώληση του 100% των μετοχών της Ελληνικό Α.Ε. Η πρώτη δόση του τιμήματος αναμένεται να καταβληθεί μέσα στο 2017 και θα φτάσει στα 300 εκατ. ευρώ. Σε εξέλιξη βρίσκονται και οι ακόλουθοι διαγωνισμοί περιουσιακών στοιχείων:

• η πώληση του 67% των μετοχών του ΟΛΘ,
• η πώληση του 100% των μετοχών της ΕΕΣΣΤΎ,
• η παράταση της Σύμβασης Παραχώρησης (για 20 χρόνια) του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών Ελ. Βενιζέλος ,
• η μακροχρόνια παραχώρηση του δικαιώματος λειτουργίας, συντήρησης και εκμετάλλευσης του αυτοκινητοδρόμου Εγνατία Οδός και των επί του αυτοκινητοδρόμου τριών κάθετων αξόνων,
• η παραχώρηση του δικαιώματος χρήσης, λειτουργίας, διαχείρισης και εκμετάλλευσης των μαρίνων Χίου, Πύλου και Θεσσαλονίκης (Αρετσού, Καλαμαριά) και Αλίμου,
• η αξιοποίηση του ακινήτου CasteloBibelli στην Κέρκυρα, η αξιοποίηση ακίνητων σε πόλεις του εξωτερικού και στην Ελλάδα.

Αναλυτικά, τα έσοδα από αποκρατικοποιήσεις που αναμένονται μέσα στο 2017, είναι τα εξής: 37,7 εκατ. από τα δικαιώματα χρήσης ραδιοσυχνοτήτων.

• 3 εκατ. από υπόλοιπα πώλησης του 33% του ΟΠΑΠ.
• 2 εκατ. από την αξιοποίηση έκτασης στο Παλιούρι Χαλκιδικής.
• 31,1 εκατ. από το ψηφιακό μέρισμα.
• 22,2 εκατ. από το Αμοιβαίο Ιπποδρομιακό Στοίχημα.
• 3,7 εκατ. από επόμενη ηλεκτρονική δημοπρασία ακινήτων.
• 3 εκατ. από την αξιοποίηση έκτασης στην Κασσιόπη (έχουν εισηραχθεί ήδη και 10 εκατ. μέσα στο 2016).
• 000 ευρώ από την Αγορά Μοδιάνο της Θεσσαλονίκης.
• 1,234 δισ. από τα περιφερειακά αεροδρόμια.
• 27,5 εκατ. από την Αφάντου.
• 300 εκατ. από το Ελληνικό. 45 εκατ. από την
• ΤΡΑΙΝΟΣΕ.
• 188 εκατ. από τον ΔΕΣΦΑ.
• 130 εκατ. από πωλήσεις και αξιοποιήσεις ακινήτων.

[ΠΗΓΗ: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, του Θάνου Τσίρου, 22/11/2016]

Ο πρώην Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος εξέπνευσε στις 23:18 της Κυριακής, στο νοσοκομείο «Ερρίκος Ντυνάν», όπου νοσηλευόταν, από επιπλοκές πνευμονίας. Είχε εισαχθεί στο Νοσοκομείο  την  Πέμπτη, 17 Νοεμβρίου, «με εμπύρετο και σοβαρή αναπνευστική δυσχέρεια». Οι γιατροί διαπίστωσαν ότι έπασχε από «αμφοτερόπλευρη πνευμονία εξ εισροφήσεως». Η υγεία του ήταν ήδη επιβαρυμένη και παρά την εντατική θεραπευτική αγωγή, ο οργανισμός του δεν ανταποκρίθηκε και παρουσίασε  ανεπάρκεια πολλαπλών οργανικών συστημάτων.

Ο πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε κλείσει τα 90 του χρόνια τον προηγούμενο δεκαπενταύγουστο. Γεννημένος στην Πάτρα το 1926, γιος τους δικηγόρου και πολιτικού Δημήτρη Στεφανόπουλου και της Βρισηίδας Φιλοπούλου, κόρης του δημοσιογράφου Κωνσταντίνου Φιλόπουλου, ο Κωστής Στεφανόπουλος σπούδασε νομικά στην Αθήνα και από το 1954 ως το 1975 άσκησε ενεργό δικηγορία στην Πάτρα. Πολιτεύτηκε για πρώτη φορά το 1958 με την ΕΡΕ, και πρωτοεξελέγη βουλευτής το 1964. Αμέσως μετά την πτώση της χούντας, συμμετείχε στην πρώτη κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Κων. Καραμανλή ως υφυπουργός Εμπορίου και στη συνέχεια ως υπουργός Εσωτερικών και Κοινωνικών υπηρεσιών μέχρι το 1977 όπου επανελέγεται βουλευτής Πατρών και θεωρείται ήδη ένα από τα κορυφαία στελέχη της ΝΔ αναλαμβάνοντας υπουργός Προεδρίας.

Με την μεταπήδηση του Καραμανλή στην προεδρία της Δημοκρατίας και την ήττα του Γεωργίου Ράλλη στις εκλογές του 1981, ο Στεφανόπουλος διεκδικεί την προεδρία της ΝΔ, αλλά παίρνει στη σχετική ψηφοφορία 32 ψήφους και ηττάται από τον Ευ. Αβέρωφ. Το ίδιο συνέβη και το 1984, όταν ξαναθέτει υποψηφιότητα απέναντι στον Κων. Μητσοτάκη ύστερα από την παραίτηση του Αβέρωφ μετά την ήττα της ΝΔ τις ευρωεκλογές από το ΠΑΣΟΚ. Το 1985 και ενώ η ΝΔ καταγράφει άλλη μια ήττα στις εθνικές εκλογές από το ΠΑΣΟΚ, ο Στεφανόπουλος, ιδρύει την ΔΗΑΝΑ με εννέα ακόμη βουλευτές, καίτοι έχει εκλεγεί όπως και οι συνάδελφοί του με τη ΝΔ. Ηταν τότε που ο Αβέρωφ είπε την ιστορική φράση «Το πρόβατο που φεύγει απ’ το μαντρί το τρώει ο λύκος».

Η ΔΗΑΝΑ ωστόσο κατορθώνει να μπει στη βουλή στις τρεις διαδοχικές αναμετρήσεις του που χρειάστηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 80, λόγω του νόμου Τσοχατζόπουλου, αλλά στην τελευταία, το 1990, εκλέγει μόλις έναν βουλευτή που δεν ήταν μάλιστα ο Κ. Στεφανόπουλος, αλλά ο Θοδ. Κατσίκης. Τότε ο Στεφανόπουλος δίνει το πράσινο φως στον διαχρονικό του αντίπαλο Κων. Μητσοτάκη συμπράττοντας στην κυβέρνησή του για να εξασφαλίσει η ΝΔ τις 151 έδρες.

Το 1994 η ΔΗΑΝΑ δεν κατορθώνει να εκλέξει ευρωβουλευτή κι ο Στεφανόπουλος αποφασίζει να διαλύσει το κόμμα του, χωρίς βέβαια να γνωρίζει τι θα του επιφύλλασσε η πολιτική του μοίρα. Ενα χρόνο αργότερα προτάσσεται από τον Αντ. Σαμαρά -τότε αρχηγό της Πολιτικής Ανοιξης- ως υποψήφιος πρόεδρος της Δημοκρατίας. Εκλέγεται πανηγυρικά με 181 ψήφους (με τη στήριξη και του ΠΑΣΟΚ) και διαδέχεται τον Κων. Καραμανλή στις 10 Μαρτίου του 1995. Στο ύπατο αξίωμα της χώρας που κατά γενική ομολογία τίμησε με ιδανικό τρόπο, επανεκλέγεται και το 2000 με 269 ψήφους (161 από το ΠΑΣΟΚ, 101 από τη ΝΔ και 7 από ανεξάρτητους βουλευτές) και παραδίδει το 2005 στον Κάρολο Παπούλια, απολαμβάνοντας καθολική αποδοχή ως ένας εκ των δημοφιλέστερων και πλέον αγαπητών πολιτικών. Ιστορική θα μείνει βέβαια η ομιλία του παρουσία του Μπιλ Κλίντον το 1999 όταν απαρίθμησε τα δίκαια εθνικά αιτήματα της χώρας, γεγονός που αναπόφεκτα ήρθε στη συλλογική μνήμη στην πρόσφατη επίσκεψη του Μπαράκ Ομπάμα.

Το Νοέμβριο του 2000, ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτορας της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Αθήνας και το Φεβρουάριο του 2005, ανακηρύχθηκε επίτιμο μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Έτυχε διαφόρων τιμητικών διακρίσεων και των ανωτάτων παρασήμων ξένων κρατών και είναι Επίτιμος δημότης πολλών Δήμων και Κοινοτήτων της χώρας μας.

πηγή:http://www.kathimerini.gr

Ο κ. Ντόναλντ Τραμπ αντιμετώπισε, μόνος, το σύνολο του αμερικανικού κατεστημένου· το συνέτριψε και ανεδείχθη ο 45ος πρόεδρος των ΗΠΑ. Η «ευρωπαϊκή οικογένεια» επικράθη, καθώς επίσης και σύμπασα η ελίτ στη Δύση. Οι δηλώσεις των Ευρωπαίων ηγετών είναι δηλωτικές αμηχανίας, βαθύτατης ανησυχίας ενώπιον του αγνώστου που αναδύεται στις Ηνωμένες Πολιτείες και της ασύγγνωστης απερισκεψίας ή ακριβέστερα υπεροψίας τους να έλθουν σε επαφή έστω και με επιτελείς του κ. Τραμπ – πολύ περισσότερο με τον ίδιο, που τον αντιμετώπισαν περίπου ως αποσυνάγωγο.

Ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ σε όλη τη διάρκεια της εκστρατείας του παραβίασε κάθε κανόνα «πολιτικής ορθότητος», που τελικώς προσέλαβε διαστάσεις ανάλογες με τον κομφορμισμό στη Σοβιετική Ένωση. Με μόνη διαφορά ότι δεν ήταν «μικροαστικός», αλλά εξίσου πληκτικός, αυτάρεσκος και αποκομμένος από το αίσθημα της κοινωνίας.

Η υποψήφια των Δημοκρατικών κ. Χίλαρι Κλίντον προσπάθησε να κεφαλαιοποιήσει υπέρ αυτής τη «ρατσιστική» και «αντιφεμινιστική» διάσταση του αντιπάλου της. Απέτυχε παταγωδώς. Στην ομιλία της ύστερα από την εκλογική της ήττα, η κ. Κλίντον κάλεσε τους οπαδούς της να συνεχίσουν –όπως προτίθεται να πράξει και η ίδια– τον αγώνα για την προάσπιση των συνταγματικώς κατοχυρωμένων ατομικών ελευθεριών.

Αλλά ήταν εκτός θέματος, από μια άποψη, διότι το Σύνταγμα των ΗΠΑ περιλαμβάνει και διάταξη –μοναδική, πράγματι, παγκοσμίως– που κατοχυρώνει το «δικαίωμα των Αμερικανών πολιτών στην ευημερία». Αυτή ακριβώς ήταν η ισχύς του κ. Τραμπ, που ουσιαστικώς εξήγγειλε μια «Νέα Συμφωνία». Όχι κατά το πρότυπο του προέδρου Φραγκλίνου Ρούζβελτ τη δεκαετία του 1930, που βασιζόταν στην παρέμβαση του κράτους, αλλά με τη δραστηριοποίηση των αμερικανικών επιχειρήσεων στο εσωτερικό με επενδύσεις για την ανάπτυξη των υποδομών και της ανταγωνιστικότητος.

Κατά τον κ. Τραμπ, δεν είναι δυνατόν, απλούστατα, επιχειρήσεις που ανδρώθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες να δραστηριοποιούνται στο διεθνές στερέωμα και η χώρα να βυθίζεται στην παρακμή. Η τάση της οικονομικής ηγεμονίας οδήγησε, απλώς, στην καταστροφική και αδιέξοδη εμπλοκή των ΗΠΑ. Αδέξια απόπειρα αντιγραφής της «παγκοσμιοποιήσεως», που κωδικώς μπορεί να ονομαστεί ως «σύστημα Μπιλ Κλίντον και Τόνι Μπλερ», οδήγησε συνεργούσης της γερμανικής ακαμψίας και ιδιοτέλειας στην εξαθλίωση των πολιτών της Ενώσεως –στις χώρες του Νότου και όχι μόνον– προς χάριν της διεθνούς «ανταγωνιστικότητος», διά της φυγής των «επενδυτών» στις αγορές φτηνού εργατικού δυναμικού.

Πριν από χρόνια ένας πρώην μάλλον αποτυχημένος ηθοποιός του Χόλιγουντ, ο Ρόναλντ Ρέιγκαν, άλλαξε τη φυσιογνωμία του κόσμου και θεωρείται, πλέον, ακόμη και από αντιπάλους του ένας από τους μεγαλύτερους προέδρους των Ηνωμένων Πολιτειών. Στις εκλογές της περασμένης Τρίτης ο πρωταγωνιστής ενός reality show ανεδείχθη πρόεδρος των ΗΠΑ και ηγέτης μιας νέας Δεξιάς. Η «ευρωπαϊκή οικογένεια» περιέπεσε σε κατάθλιψη και έχει αποδιοργανωθεί. Εν τέλει, θα προσαρμοσθεί.

[ΠΗΓΗ: http://www.politically.gr/, αναδημοσίευση από ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, του Κώστα Ιορδανίδη, 20/11/2016]

Η χώρα μας ξέφυγε από το φάσμα της φτώχειας και της περιθωριοποίησης της μεταπολεμικής περιόδου μέσα από μια εκρηκτική (για τα τότε δεδομένα) ανάπτυξη, με την υλοποίηση μιας σειράς εμβληματικών επενδύσεων: ναυπηγεία, διυλιστήρια, υφαντουργίες, χαλυβουργεία κ.λπ., η οποία όμως εν πολλοίς ήταν άναρχη. Αυτό το πρόβλημα της αναρχίας, που επεκτάθηκε και στην οικιστική ανάπτυξη κύριας και παραθεριστικής κατοικίας αλλά και στον τουρισμό, προσπάθησε (και πολύ καλά έκανε) να θεραπεύσει το κράτος, αλλά όχι με σωστό τρόπο. Έτσι, δημιουργήθηκε πλήθος νομικών εμποδίων, που συσσώρευσαν οι ασαφείς και αλληλοσυγκρουόμενοι σχετικοί νόμοι τα τελευταία 40 χρόνια.

Και τώρα, τι μέλλει γενέσθαι; Ενώ η προσέλκυση επενδύσεων και η στήριξη της επιχειρηματικότητας διακηρύσσεται ως υψηλής προτεραιότητας στόχος, διαπιστώνουμε ότι εξακολουθούμε να αναζητούμε μια χωροταξική πολιτική, να αμφισβητούμε την πρόσφατη μεταρρύθμιση των εργαλείων σχεδιασμού και, κυρίως, συνεχίζουμε να μην παρέχουμε την αναγκαία ασφάλεια δικαίου στους ξένους και εγχώριους επενδυτές για να εγκατασταθούν στο ελληνικό έδαφος. Μετά τις προσπάθειες εκσυγχρονισμού της χωροταξικής και πολεοδομικής πολιτικής προς τα τέλη της δεκαετίας του 1990, ο ν. 4269/2014 περί χωροταξικής και πολεοδομικής μεταρρύθμισης επιχείρησε να εισαγάγει σημαντικές αλλαγές στο σύστημα χωροταξικού σχεδιασμού, προκειμένου να άρει τα εμπόδια στην πραγματοποίηση επενδύσεων που απορρέουν από το αναποτελεσματικό και αντιαναπτυξιακό σύστημα που ίσχυε και εξακολουθεί να ισχύει μέχρι σήμερα. Όλοι γνωρίζουμε επενδύσεις που ακυρώθηκαν ή ματαιώθηκαν έπειτα από πολυετείς δικαστικές διαμάχες λόγω του ελλειμματικού αλλά και προβληματικού χωρικού σχεδιασμού. Με τον ν. 4269/2014 θεωρήσαμε ότι ξεκινούν κάποια πρώτα βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση. Ο χωροταξικός σχεδιασμός συνδέθηκε με τον αναπτυξιακό, μειώθηκε ο αριθμός των επιπέδων σχεδιασμού, θεσμοθετήθηκαν τα Ειδικά Χωρικά Σχέδια (ΕΧΣ) και ορίστηκε το πλαίσιο για την αναγκαία συνεργασία μεταξύ των εμπλεκομένων στο σύστημα φορέων της δημόσιας διοίκησης.

Αναμέναμε, λοιπόν, την έκδοση όλων των αναγκαίων κανονιστικών νομοθετημάτων, ώστε αυτή η μεταρρύθμιση να αρχίσει να υλοποιείται. Πριν από λίγες ημέρες διαπιστώσαμε ότι το σχέδιο αυτό τροποποιείται και η δημόσια διαβούλευση έληξε ήδη προχθές. Για άλλη μια φορά κάνουμε την ίδια διαπίστωση: η χίμαιρα της υποκειμενικά καλύτερης νομοθέτησης οδηγεί στην απονεύρωση ενός εργαλείου με κίνδυνο να καταλήξει μη λειτουργικό. Για παράδειγμα, καταργούμε την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου (υδρογονάνθρακες, μεταλλεία, λατομεία) αναφερόμενοι σε «αειφόρο χρήση των φυσικών πόρων»

Μα, τελικά, θέλουμε τις επενδύσεις και την ανάπτυξη ή όχι; Φαίνεται ότι η καλή πρόθεση δεν άλλαξε. Είδαμε ότι παραμένει η ρητή διασύνδεση χωροταξικού και αναπτυξιακού σχεδιασμού και διατηρείται η σημαντική καινοτομία των ΕΧΣ, εντούτοις εισάγονται περιττές διαδικασίες που θα δημιουργήσουν νέα προβλήματα. Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος, αναφέρομαι στον τρόπο με τον οποίο θα εγκρίνονται τα ΕΧΣ, τα οποία αποτελούν το σημαντικότερο εργαλείο για την ανάπτυξη μεγάλων ιδιωτικών αλλά και δημόσιων επενδύσεων. Το σχέδιο νόμου εισάγει μία διαδικασία προέγκρισης από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας στις περιπτώσεις που ένα ΕΧΣ θα πρέπει να τροποποιήσει προϋφιστάμενες πολεοδομικές ρυθμίσεις. Δηλαδή, αφού έχουν εκπονηθεί όλες οι απαραίτητες μελέτες για τη σύνταξη ενός ΕΧΣ και άρα έχουν γίνει πολύ σημαντικές δαπάνες, θα απαιτείται η εν λόγω προέγκριση ώστε να προχωρήσει η τελική έγκριση του ΕΧΣ με προεδρικό διάταγμα. Λαμβάνοντας υπόψη τους ρυθμούς με τους οποίους κινούνται αυτές οι διαδικασίες, κανένα ΕΧΣ, που τόσο έχει ανάγκη η ελληνική οικονομία, δεν πρόκειται να υλοποιηθεί στο ορατό μέλλον! Αντίθετα, αυτό που θα ήταν πολύ σημαντικό για τους πιθανούς επενδυτές είναι μία διαδικασία προελέγχου της δυνατότητας υλοποίησης ενός ΕΧΣ σε πρώιμα στάδια της κατάρτισής του που να δεσμεύει τη δημόσια διοίκηση, ώστε να υπάρχει ασφάλεια δικαίου. Με λίγα λόγια, η «δικλίδα ασφαλείας» πρέπει να τοποθετηθεί σε άλλο σημείο…

Η ανάπτυξη δεν έρχεται με λόγια. Έρχεται με πράξεις και με σωστό και λειτουργικό ρυθμιστικό περιβάλλον.

Ο ΣΕΒ, ανάγοντας τα παραπάνω σε βασική και άμεση προτεραιότητα, έχει συστήσει την Επιτροπή Χωροταξίας και Δικτύων. Στόχος της είναι να συμβάλλει στη θέσπιση ρυθμίσεων του χώρου που δημιουργούν συνθήκες για ανάπτυξη εδώ και τώρα!

[ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, του Α. Καλλιτσάντση, αντιπροέδρου ΣΕΒ, προέδρου Επιτροπής Χωροταξίας & Δικτύων του ΣΕΒ, 20/11/2016]

100 εκατ. τόνοι ζεόλιθου βρίσκονται στα κοιτάσματα της Θράκης, ενώ η αξία του ορυκτού αποτιμάται στα 300 ευρώ ανά τόνο.

Ακόμη ένα βήμα προς την υλοποίηση ενός μεγάλου project, που βρίσκεται σε εκκρεμότητα τουλάχιστον από το 2011 και αφορά στην εξόρυξη και εκμετάλλευση του ζεόλιθου, έγινε πριν από μερικές εβδομάδες.

Η έγκριση από το υπουργείο Περιβάλλοντος της τεχνικής μελέτης εκμετάλλευσης του λατομείου ζεόλιθου στην περιοχή Κόκκαλο Πετρωτών του Δήμου Ορεστιάδας, που είχε καταθέσει η εταιρεία Όλυμπος Βιομηχανικά Ορυκτά, ανοίγει τον δρόμο για να βγει στην επιφάνεια το ορυκτό, το οποίο βρίσκεται σε αφθονία στο ελληνικό υπέδαφος.

Τα κοιτάσματα της Θράκης κρύβουν, σύμφωνα με έρευνες, έναν πλούτο της τάξης των 100 εκατ. τόνων, ενώ η αξία του αποτιμάται στα 300 ευρώ ανά τόνο. Κι ενώ η Ελλάδα αφήνει εδώ και χρόνια αναξιοποίητο τον κρυμμένο θησαυρό της, άλλες χώρες, όπως η γειτονική Τουρκία, η Βουλγαρία και η Βοσνία Ερζεγοβίνη, είναι από τους μεγαλύτερους παραγωγούς και εξαγωγείς ζεόλιθου στον κόσμο, με αποτέλεσμα η χώρα μας να εισάγει περίπου 10.000 τόνους σε ετήσια βάση.

Αν δεν υπάρξουν δικαστικές εμπλοκές (στο παρελθόν υπήρχαν αντιδράσεις από ομάδες κατοίκων, με πολλές προσφυγές να έχουν απορριφθεί), έως το τέλος του έτους αναμένεται να έχουν ολοκληρωθεί οι ενδιάμεσες διαδικασίες (αποστολή της περιβαλλοντικής μελέτης στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης και προσκόμιση των απαιτούμενων εγγυητικών επιστολών για να καταρτιστεί το συμβόλαιο μίσθωσης), προκειμένου να εκδοθεί η άδεια εκμετάλλευσης του ζεόλιθου, που θα αποτελεί την πρώτη στην Ελλάδα για το συγκεκριμένο πέτρωμα. Στους σχεδιασμούς της εταιρείας είναι μέσα σε χρονικό ορίζοντα διετίας να δημιουργηθεί και μονάδα παραγωγής στα Πετρωτά.

Η προϊστορία εκμετάλλευσης του ζεόλιθου στην Ελλάδα δεν είναι ενθαρρυντική. Στο παρελθόν η εταιρεία Geovet είχε επιχειρήσει να δραστηριοποιηθεί, αλλά οι προσπάθειές της δεν ευδοκίμησαν. Αιτία ήταν η διάσταση απόψεων με το υπουργείο Περιβάλλοντος για τη μίσθωση χωρίς διαγωνισμό το 2011 (από την περιφέρεια) στην εταιρεία λατομικής έκτασης 160 στρεμμάτων. Η τότε ηγεσία του υπουργείου υποστήριζε πως πρέπει να γίνει διεθνής διαγωνισμός, ακυρώνοντας τη διαδικασία και με τις δύο πλευρές να καταλήγουν στα δικαστήρια.

Οι χρήσεις του ορυκτού

Η πέτρα που βράζει , όπως υποδηλώνει το όνομα του ζεόλιθου, με ανάδοχο τον Σουηδό ορυκτολόγο Αξελ Κρόνστεντ, έχει πολλαπλές χρήσεις και εφαρμογές. Από τη γεωργία και την κτηνοτροφία έως τη βιομηχανία, την υγεία και τη διατροφή.

ΓΕΩΡΓΙΑ Οι απορροφητικές ιδιότητές του βρίσκουν εφαρμογή στη γεωργία, όπου χρησιμοποιούνται τα επιμέρους είδη του ως βελτιωτικά του εδάφους, επειδή συγκρατούν τα θρεπτικά συστατικά των φυτών, ιδίως την αμμωνία και το κάλιο. Ως φυσικό προϊόν μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη βιολογική γεωργία, ενώ η χρήση του στις καλλιέργειες, εκτός της ποιοτικής βελτίωσης των καρπών, προσφέρει αύξηση της παραγωγής κατά 30% -55% στο σιτάρι, κατά 33% στο ρύζι, κατά 50% στο καλαμπόκι, κατά 17% στο βαμβάκι, κατά 73% στο σταφύλι, κατά 48% -52% στην τομά τα, κατά 45% στο ακτινίδιο και κατά 25% στην ανθοφορία στα γαρίφαλα. Μειώνεται η ανάγκη χρήσης λιπασμάτων, ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως υπόστρωμα που βοηθά στην ανάπτυξη υδροπονικών καλλιεργειών. Επίσης, τα τελευταία χρόνια κυκλοφορεί στην αγορά και το ζεόλαδο, το λάδι που παράγεται με αποκλειστική χρήση ζεόλιθου σε μη ποτιστικές ελιές.

ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ Επειδή οι ζεόλιθοι είναι αβλαβείς, προστίθενται σε ζωοτροφές για να δεσμεύουν τις τοξικές ουσίες μικρής μοριακής μάζας. Η χρήση τους ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα των ζώων και μειώνει τη θνησιμότητά τους. Επίσης, συμβάλλει στην αύξηση παραγωγής γάλακτος και στην ποιότητα του κρέατος. Στη γαλακτοπαραγωγή των αγελάδων έχει διαπιστωθεί αύξηση κατά 17%, ενώ στα πουλερικά αύξηση της ωοτοκίας τους και 7% αύξηση του βάρους τους.

ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ Πολύτιμοι είναι οι ζεόλιθοι στη βιομηχανία καυσίμων, αλλά και σε εκείνη των απορρυπαντικών. Στη βιομηχανία καυσίμων αξιοποιούνται οι καταλυτικές ιδιότητες του για την παρασκευή βενζίνης από ορυκτέλαια, μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται cracking, καθώς και για την παρασκευή βενζίνης υψηλού βαθμού οκτανίων από βενζίνη χαμηλού βαθμού οκτανίων. Στη βιομηχανία απορρυπαντικών αξιοποιείται η ιδιότητα του ζεόλιθου να προσροφά ιόντα ασβεστίου αποδίδοντας ιόντα νατρίου, με αποτέλεσμα να αποσκληρύνεται το νερό του πλυσίματος. Άλλες χρήσεις του αφορούν στην κατασκευή καταλυτών αυτοκινήτων.

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ Η χρήση ζεόλιθου συμβάλλει στη βελτίωση της ποιότητας του πόσιμου νερού, βοηθά στον καθαρισμό διαφόρων τύπων λυμάτων, ρυθμίζει το ph του νερού σε λίμνες και άλλους υδάτινους όγκους, δεσμεύει και απομακρύνει βαρέα μέταλλα και ραδιενεργά νουκλεοτίδια από το έδαφος κ.ά.

ΙΑΤΡΙΚΗ Ο ζεόλιθος χρησιμοποιείται και στην ιατρική, καθώς ως συμπλήρωμα διατροφής αυξάνει την ενέργεια και την απορροφητικότητα των θρεπτικών ουσιών από τον οργανισμό, σταθεροποιεί και ρυθμίζει το ανοσοποιητικό σύστημα, ενώ βοηθά και στην καταπολέμηση του έλκους του στομάχου. Για αυτό και χρησιμοποιείται είτε σε φαρμακευτικά σκευάσματα είτε ως συστατικό σε ορισμένα εξειδικευμένα είδη μπαχαρικών.

[ΠΗΓΗ: ΑΓΟΡΑ, της Εύης Κατσώλη, 19/11/2016]