Επί δεκαετίες επικράτησε ο μύθος ότι οι Έλληνες είμαστε καλοί έμποροι αλλά ανίκανοι να παράγουμε το οτιδήποτε. Το αφήγημα είναι ελκυστικά λογικοφανές. Μια μικρή χώρα δεν μπορεί να έχει μεγάλη βιομηχανική παραγωγή γιατί δεν έχει τους φυσικούς πόρους και τις υποδομές. Εξωστρεφείς, μορφωμένοι και πονηροί, οι Έλληνες θα γίνουμε έμποροι και στελέχη υπηρεσιών, αυτό μας ταιριάζει.

Με την οικονομική ύφεση να ξεγυμνώνει τις παθογένειες της ελληνική οικονομίας, νομίζω αρχίζει να προκύπτει μια πολύ διαφορετική εικόνα. Το εμπορικό σκέλος της οικονομίας στηριζόταν στην εισαγωγή και μεταπώληση προϊόντων, σε συνθήκες χαμηλού ανταγωνισμού και με καταναλωτές που ξόδευαν δανεικό πλούτο.

Οι βασικές δεξιότητες του εμπορίου –logistics, οικονομίες κλίμακας, εξυπηρέτηση πελατών– έμειναν ατροφικές σε έναν κλάδο που δεν χρειάστηκε να τις εξασκήσει σε συνθήκες διεθνούς ανταγωνισμού.

Η απουσία αυτών των δεξιοτήτων φαίνεται έντονα στους κλάδους που θα μπορούσαν να είναι εξαγωγικοί. Σε προϊόντα που έχουμε άνισο γεωγραφικό πλεονέκτημα, όπως το λάδι και το γιαούρτι, αλλά δυσκολευτήκαμε να δημιουργήσουμε αναγνωρίσιμα brands και να στήσουμε διεθνείς εμπορικές υποδομές.

Αφήσαμε έτσι το μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους σε ξένους διανομείς ή ανταγωνιστές. Αντίστοιχα, στις αγορές της Ανατολικής Ευρώπης, οι ελληνικές επιχειρήσεις προσπάθησαν και μάλλον απέτυχαν να ανταγωνιστούν τους Δυτικοευρωπαίους, παρά τα όποια αρχικά πλεονεκτήματα.

Παρόμοια εικόνα και στις υπηρεσίες. «Τα γκαρσόνια της Ευρώπης» ήταν η απαξιωτική φράση που δικαιολόγησε στο συλλογικό μας υποσυνείδητο την επιθυμία μας να γίνουμε δικηγόροι, διαφημιστές και τραπεζικά στελέχη, πουλώντας μέτριες υπηρεσίες σε μια μικρή και οικονομικά ασήμαντη αγορά, μακριά από τον ανταγωνισμό των ξένων ομολόγων μας. Τα γκαρσόνια τουλάχιστον χρειάζονται να έχουν καλύτερο τουριστικό προϊόν σε διεθνές επίπεδο, γι’ αυτό και έχτισαν έναν κλάδο που επιβιώνει και σηκώνει το βάρος του στο ΑΕΠ της χώρας.

Όχι, δεν είμαστε καλοί έμποροι, αλλά τοπικοί μεταπωλητές μετρίου αναστήματος, με χαμηλή τεχνολογία, κακή εξυπηρέτηση πελατών και περιθώρια κέρδους που στηρίζονταν σε μικροπαραβατικότητα, προστατευτισμό και αποφυγή μακροπρόθεσμων επενδύσεων. Όσο βγαίνουν χρήματα, είναι εύκολο να μπερδέψεις τον έξυπνο με τον οπορτουνιστή, την ανταγωνιστικότητα με την κουτοπονηριά.

Αντίθετα, στην παραγωγή εξαγώγιμων προϊόντων, η εικόνα είναι πιο αισιόδοξη. Έχουμε αρκετές επιτυχημένες, υγιείς επιχειρήσεις που φτιάχνουν από καλλυντικά και τρόφιμα μέχρι βιομηχανική τεχνολογία και λογισμικό. Κάτι γίνεται. Το κοινό χαρακτηριστικό είναι η έμφαση στην παραγωγή για μεσαίου μεγέθους αγορές προϊόντων υψηλής διαφοροποίησης.

Η μαζική βιομηχανία έχει αποδημήσει στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Όμως οι πλούσιες αγορές της Δύσης δημιουργούν ζήτηση για προϊόντα χαμηλής μαζικότητας, τοπικής ιδιαιτερότητας ή υψηλής τεχνολογίας. Τέτοια προϊόντα, είτε πρόκειται για ποιοτικά εδέσματα, υπηρεσίες ιατρικού τουρισμού, προϊόντα αγροτεχνολογίας, ενεργειακή τεχνολογία ή εξειδικευμένο λογισμικό, μπορούμε να φτιάξουμε και ήδη φτιάχνουμε στην Ελλάδα.

Σε απόλυτα μεγέθη, αυτοί οι κλάδοι είναι μικροί, έχουν όμως δυναμισμό. Θα μπορούσαν να αναπτυχθούν και να στηρίξουν την οικονομία με συνάλλαγμα και θέσεις εργασίας καλής ποιότητας.

Αυτό που απαιτούν μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις με μορφωμένο επιστημονικό προσωπικό, που υπάρχει στην Ελλάδα ή τώρα δουλεύει στο εξωτερικό και θα επιστρέψει ακόμη πιο καταρτισμένο να τις στελεχώσει.

Η σύγχρονη εμπορική τεχνολογία φέρνει αγορές-στόχους πιο κοντά. Έτσι, μια εταιρεία που μπορούσε να εξυπηρετήσει δέκα εκατομμύρια Έλληνες μπορεί τώρα να φτιάξει ένα προϊόν για τον ίδιο αριθμό πελατών διεθνώς. Αγορές που είναι πολύ μικρές για να ασχοληθούν μαζί τους οι αμερικανικοί και οι κινεζικοί κολοσσοί μπορούν να αποτελέσουν προνομιακό πεδίο δράσης για ελληνικές εταιρείες.

Οι ανάγκες χρηματοδότησης τέτοιου τύπου εταιρειών είναι μετριοπαθείς και αυξάνονται σταδιακά. Ύστερα από μία δεκαετία χαμηλών επιτοκίων, πολύ χρήμα μετακινήθηκε σε venture capital funds που, λόγω συνωστισμού, αρχίζουν να αναζητούν ευκαιρίες σε περιφερειακές αγορές με επιστημονικό προσωπικό και μη ανεπτυγμένους τεχνολογικούς κλάδους. Εταιρείες μεσαίας και υψηλής τεχνολογίας στην Ελλάδα έχουν ήδη δείξει ότι η πρόσβαση σε αυτά τα κεφάλαια είναι ανοιχτή, φέρνοντας δεκάδες εκατομμύρια επενδύσεων από το εξωτερικό.

Ίσως το σημαντικότερο, αυτές είναι και οι δουλειές που δύσκολα θα αντικατασταθούν με ρομπότ και τεχνητή νοημοσύνη – μια ραγδαία εξέλιξη που θα αλλάξει τον κόσμο μέσα στην επόμενη δεκαετία. Για τον συμβολαιογράφο, τον φαρμακοποιό, τον διανομέα και τον χρηματιστή, η τεχνητή νοημοσύνη είναι υπαρξιακή απειλή.

Για τον μηχανικό που σχεδιάζει ποτιστήρια ακριβείας στη Βόρεια Ελλάδα, η τεχνητή νοημοσύνη είναι εργαλείο που πολλαπλασιάζει την παραγωγικότητά του. Στη νέα παγκόσμια οικονομία, βιομηχανία και μεγάλες επιχειρήσεις δεν σημαίνουν πλέον εργατιά και μαζικότητα. Σημαίνουν ποιοτικότερες, ασφαλέστερες δουλειές και ανταγωνιστική οικονομία.

Έπειτα από χρόνια ύφεσης, οι πιο εύθραυστες και εφήμερες δραστηριότητες καταρρέουν. Ο,τι επιζεί και αναπτύσσεται μας δείχνει με τι θα μοιάζει το μέλλον μας. Η εικόνα είναι μάλλον αισιόδοξη.

Οι άνεργοι των 25-35 ετών σήμερα δεν θα (ξανα)γίνουν διαφημιστές και πωλητές ξένων προϊόντων στην τοπική αγορά. Θα δουλεύουν σε μεσαίου μεγέθους, υψηλής τεχνολογίας βιομηχανικές επιχειρήσεις, που φτιάχνουν προϊόντα χαμηλής μαζικότητας και υψηλής αξίας για διεθνείς αγορές.

Θα είναι μηχανικοί, επιστήμονες και στελέχη μεσαίου management σε λειτουργίες παραγωγής και τα προϊόντα τους θα τα εμπορεύονται συνάδελφοί τους στο εξωτερικό. Και αυτό θα είναι μια πολύ καλή εξέλιξη για τον τόπο.

[ΠΗΓΗ: http://politesaristoteli.blogspot.gr/, του Νίκου Μωραϊτάκη, CEO της Workable.

αναδημοσίευση από kathimerini, 19/3/2017]

Πολλοί από όσους ασχολούνται με την παγκόσμια οικονομία θεωρούν ότι η κρίση που ξεκίνησε το 2008 και συνεχίζεται, άγνωστο μέχρι πότε, οφείλεται στον πόλεμο επικράτησης ανάμεσα στο δολάριο και το ευρώ. Η πρώτη μάχη σε αυτόν τον πόλεμο φαίνεται να αφορά το νόμισμα στο οποίο θα γίνονται οι συναλλαγές αγοραπωλησίας πετρελαίου. Αν δηλαδή θα συνεχίσει να είναι το δολάριο αυτό το νόμισμα ή θα αντικατασταθεί από το ευρώ, όπως φάνηκε να προωθείται σε κάποιες περιπτώσεις. Έτσι, πολλοί θυμήθηκαν τη Συμφωνία του Μπρέττον Γουντς, πολλοί όμως είναι και αυτοί που δεν ξέρουν τι ήταν αυτή η Συμφωνία. Ας δούμε εν συντομία τι αφορούσε και πως επηρέασε την παγκόσμια αγορά χρυσού.

Με λίγα λόγια, το σύστημα σταθερών ισοτιμιών του Μπρέττον Γουντς ήταν ένα σύστημα το οποίο προσδιόριζε σταθερές ισοτιμίες μεταξύ των νομισμάτων των χωρών που συμμετείχαν σε αυτό. Ονομάστηκε έτσι από την ομώνυμη Νομισματική και Χρηματοοικονομική Διάσκεψη στο Μπρέττον Γουντς στο Νιου Χάμσαϊρ των ΗΠΑ η οποία έγινε το από την 1 έως τις 22 Ιουλίου του 1944 και στην οποία συμμετείχαν οι 44 συμμαχικές δυνάμεις, οι οποίες είχαν βγει νικήτριες από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ο κανόνας του χρυσού

Πριν τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ίσχυε ο κανόνας του χρυσού για τις συναλλαγματικές ισοτιμίες στο διεθνές εμπόριο. Από τις αρχές του 20ου αιώνα, η μεγάλη ανάγκη που υπήρξε για την καθιέρωση ενός διεθνούς νομισματικού συστήματος για την διευκόλυνση του διαρκώς αναπτυσσόμενου διεθνούς εμπορίου, οδήγησε στην καθιέρωση εκ των πραγμάτων (defacto) στον κλασικό κανόνα του χρυσού. Σύμφωνα με αυτό το σύστημα κάθε χώρα καθόρισε μια συγκεκριμένη ισοτιμία του εθνικού της νομίσματος με τον χρυσό. Το σύστημα αυτό ίσχυσε από την αρχή του 20ου αιώνα έως και τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο οπότε και σταδιακά εγκαταλείφτηκε από τις χώρες που το ακολουθούσαν έως τότε. Μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και κυρίως από το 1920 έως το 1935 υπήρξε μια διεθνής προσπάθεια για την επαναφορά του συστήματος του κανόνα του χρυσού με πολλά προβλήματα και πολλές δυσλειτουργίες. Έτσι οι ΗΠΑ καθόρισαν την αντιστοιχία 1 ουγκιάς χρυσού στα 35 δολάρια.

Η διάσκεψη, το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα

Κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η ανθρωπότητα γνώρισε μια περίοδο πολύ μεγάλης νομισματικής αστάθειας που περιλάμβανε υπερπληθωριστικές τάσεις με φυσικό επακόλουθο τις συχνές και μεγάλες μεταβολές στις συναλλαγματικές ισοτιμίες. Έτσι προς το τέλος του πολέμου, πραγματοποιήθηκε η Διάσκεψη του Μπρέττον Γουντς και εκεί αποφασίστηκε η δημιουργία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), της Παγκόσμιας Τράπεζας, της GATT καθώς και η υιοθέτηση του συστήματος σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών που έγινε γνωστό ως το σύστημα του Μπρέττον Γουντς.

Οι συναλλαγματικές ισοτιμίες

Σύμφωνα με το σύστημα Μπρέττον Γουντς κάθε χώρα που συμμετείχε αναλάμβανε την υποχρέωση να ασκήσει τέτοια νομισματική πολιτική που να διατηρεί την συναλλαγματική της ισοτιμία σταθερή σε μια καθορισμένη τιμή, με μέγιστη απόκλιση ένα τοις εκατό, σε σχέση με τον χρυσό. Σκοπός της δημιουργίας αυτού του συστήματος ήταν η ύπαρξη ενός ομαλού και προβλέψιμου διεθνούς κλίματος συναλλαγών ανάμεσα στις συμμετέχουσες χώρες, που θα διέπονταν από συγκεκριμένους κανόνες, με περιορισμό των ελέγχων, και την επίτευξη της μετατρεψιμότητας των νομισμάτων όλων των χωρών που συμμετείχαν στο σύστημα του Μπρέττον Γούντς, μέσω των σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών. Το σύστημα αυτό διέφερε από το κλασικό σύστημα του κανόνα του χρυσού των αρχών του 20ου αιώνα στο ότι οι ισοτιμίες των νομισμάτων των χωρών που συμμετείχαν ήταν σταθερές μεν σε σχέση με τον χρυσό, δεν ήταν όμως τα νομίσματα τους απ’ ευθείας μετατρέψιμα σε χρυσό. Μετατρεψιμότητα σε χρυσό διατηρούσε μόνο το αμερικάνικο δολάριο στην τιμή των 35 δολαρίων ανά ουγγιά χρυσού. Οι υπόλοιπες χώρες καθόριζαν τις ισοτιμίες τους σε σχέση με τον χρυσό μόνο έμμεσα καθώς υπολόγιζαν την σχέση εθνικού νομίσματος ανά ουγγιά χρυσού που επιθυμούσαν και όριζαν αντίστοιχα την ισοτιμία τους με το δολάριο. Το δολάριο έτσι έγινε «παρεμβατικό νόμισμα» για την διατήρηση των συναλλαγματικών ισοτιμιών. Οι συμμετέχουσες χώρες στο σύστημα αυτό ήταν υποχρεωμένες να διατηρούν την ισοτιμία τους με το δολάριο σταθερή με μικρές μόνο αποκλίσεις της τάξης του 1% από την κεντρική-ορισμένη ισοτιμία. Για να επιτευχθεί η σταθερότητα αυτή οι χώρες αναλάμβαναν να αγοράσουν ή να πουλήσουν την απαραίτητη ποσότητα σε χρυσό ή σε συνάλλαγμα ώστε να βρίσκεται η ισοτιμία τους μέσα στα στενά όρια του +/- 1% από τις κεντρικές ισοτιμίες.

Αποτελέσματα και επιπτώσεις

Το νέο αυτό σύστημα καθορισμού των συναλλαγματικών ισοτιμιών κατά την επόμενη δεκαετία του 1950 άρχισε να φέρνει τα αναμενόμενα αποτελέσματα με την μορφή της μεγάλης ανάπτυξης του διεθνούς εμπορίου, της οικονομικής ανάπτυξης και των επενδύσεων. Ταυτόχρονα όμως οι ΗΠΑ άρχισαν αν εμφανίζουν σοβαρά ελλείμματα στο ισοζύγιο πληρωμών τους δημιουργώντας ένα αίσθημα νευρικότητας και έρπουσας ανησυχίας για το παρόν και κυρίως το μέλλον του διεθνούς νομισματικού συστήματος. Το συνεχόμενα ελλειμματικό ισοζύγιο πληρωμών σήμαινε ότι όλο και μεγαλύτερη ποσότητα συναλλαγματικών αποθεμάτων των ΗΠΑ και χρυσού έφευγαν προς το εξωτερικό. Τα ελλείμματα αυτά καθώς συντηρούνταν επί σειρά ετών άρχισαν να δημιουργούν αμφιβολίες στις διεθνείς χρηματαγορές για την δυνατότητα που είχαν οι ΗΠΑ να συνεχίσουν να μετατρέπουν το δολάριο σε χρυσό.

Τελικά, το Σύστημα σταθερών ισοτιμιών του Μπρέττον Γουντς ίσχυσε έως και το 1971. Το 1971, ο Ρίτσαρντ Νίξον, ο τότε πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, ανέστειλε μονομερώς το σύστημα του BrettonWoods, ακυρώνοντας την άμεση μετατρεψιμότητα του δολαρίου σε χρυσό.

Το «Εργοτάξιο Ιδεών» αποτελεί μια πρωτοβουλία των εκδόσεων Ευρασία και ξεκίνησε πριν από έξι χρόνια, συζητήσεις και ομιλίες σε κεντρικά σημεία της Αθήνας, υπό τον συντονισμό του Μίλτου Θεοδοσίου. Αυτή την Τρίτη, Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, η βραδιά είναι αφιερωμένη στον Αριστοτέλη, με κεντρικό ομιλητή τον Στασινό Σταυριανέα, επίκουρο καθηγητή Φιλοσοφίας του Παν/μίου Πατρών.

Τα βιολογικά έργα του Αριστοτέλη αποτελούν το εκτενέστερο μέρος του σωζόμενου έργου του. Στα «Περί τα ζώα ιστορίαι» , «Περί ζώων μορίων» και «Περί ζώων γενέσεως», ο Αριστοτέλης μελετά λεπτομερώς και εισηγείται εξηγήσεις των διαφόρων οργάνων του σώματος των ζώων αλλά και των στοιχείων που το συνθέτουν. Η μελέτη αυτή, σύμφωνα με τον σπουδαίο φιλόσοφο, είναι κεντρική για την ίδια τη θεωρητική κατανόηση της φύσης.

Ποια αντίληψη για τη φύση όμως αναδύεται στο έργο του; Πώς αντιδρά στον υλισμό των προσωκρατικών φιλοσόφων και τη μεταφυσική πλατωνική τελεολογία; Και κυρίως πώς εξηγεί την ενότητα των έμβιων όντων, την ένωση ψυχής και σώματος; Σε αυτή τη συνάντηση, ο Στασινός Σταυριανέας θα εξηγήσει πώς η ζωολογία του Αριστοτέλη μάς βοηθάει να κατανοήσουμε τις απαντήσεις σε αυτά τα διαχρονικά φιλοσοφικά ερωτήματα.

Ο Στασινός Σταυριανέας είναι επίκουρος καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών και διδάκτωρ του Τμήματος Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα αφορούν θέματα φιλοσοφίας της βιολογίας και της φυσικής επιστήμης του Αριστοτέλη. Την Τρίτη, 21 Μαρτίου 2017, στις 20.00, στο Καφέ Έναστρον (Σόλωνος 101, Αθήνα, τηλ. 2103828139). Είσοδος ελεύθερη.

Αυξημένες κατά 30% σε σχέση με πέρυσι είναι οι προκρατήσεις από την αγορά της Γερμανίας, όπως προκύπτει από τις επαφές που πραγματοποίησαν οι ελληνικές αντιπροσωπείες στη Διεθνή Έκθεση Τουρισμού ΙΤΒ στο Βερολίνο, που ολοκληρώθηκε την Κυριακή.

Από την περιοχή Θεσσαλονίκης και Χαλκιδικής συμμετείχαν η περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, ο δήμος Θεσσαλονίκης, ο οργανισμός Τουρισμού Χαλκιδικής, οι ξενοδόχοι. Διοργανώθηκε μια ελληνική γαστρονομική βραδιά σε ελληνικό εστιατόριο του Βερολίνου, όπου συμμετείχαν Γερμανοί δημοσιογράφοι και μπλόγκερς.

Εκεί έγινε και η παρουσίαση του «made in Thessaloniki food basket», το οποίο περιείχε γευστικά προϊόντα από τη Θεσσαλονίκη και την ευρύτερη περιοχή.

«Η Γερμανία είναι μια ώριμη αγορά, οι Γερμανοί μας γνωρίζουν», είπε στο «Πρακτορείο 104,9 FM» ο αντιπεριφερειάρχης Τουρισμού και Πολιτισμού Κεντρικής Μακεδονίας Αλέξανδρος Θάνος και πρόσθεσε: «Περιμένουμε τα αποτελέσματα στην πράξη και φυσικά ελπίζουμε σε μια κανονικότητα σε ό,τι αφορά τις γεωπολιτικές εξελίξεις».

[ΠΗΓΗ: ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, 14/03/2017]

Μπορεί στην Ελλάδα του 2017 ο επιχειρηματικός κλάδος να μην διάγει ακριβώς τις καλύτερες μέρες του λόγω της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, όμως η διεθνής έκθεση HORECA, από τις μεγαλύτερες εκθέσεις στην Ευρώπη για την τροφοδοσία και τον εξοπλισμό των Ξενοδοχείων και των μονάδων Μαζικής Εστίασης, συνεχίζει να αποτελεί και φέτος φάρο ελπίδας για το επιχειρείν στη χώρα μας, ακόμα και κάτω από αυτές τις δύσκολες συνθήκες.

Κόντρα σε όλα τα δεδομένα της εποχής, η έκθεση κατέγραψε (και) φέτος εντυπωσιακά νούμερα, αποδεικνύοντας για ακόμα μια φορά πως ο επαγγελματισμός, η προσοχή στη λεπτομέρεια και πάνω από όλα το μεράκι και η αφοσίωση σε αυτό που κάνουν είναι ίδιον των διοργανωτών της.

Όπως ανακοινώθηκε, συνολικά 125.000 επαγγελματίες από 48.000 επιχειρήσεις από τον ξενοδοχειακό και τον ευρύτερο επισιτιστικό κλάδο επισκέφθηκαν τη 12η HORECA 2017 στο Metropolitan Expo, το πλέον σύγχρονο εκθεσιακό κέντρο στην Ελλάδα, δημιουργώντας νέο ρεκόρ επισκεπτών, με τους εκθέτες και τους επισκέπτες να μιλούν με τα καλύτερα λόγια και για τη φετινή έκθεση, επισημαίνοντας το υψηλό οργανωτικό επίπεδο και την αποτελεσματικότητα των εμπορικών επαφών που είχαν κατά τη διάρκεια της έκθεσης . Ο αριθμός των εκθετών άγγιξε τους 550, οι οποίοι κάλυψαν μια έκταση 55.000 τ.μ. Η φετινή HORECA εγκαινιάστηκε από την Υπουργό Τουρισμού, κα Έλενα Κουντουρά, ενώ παρόντες ήταν οι Πρόεδροι του ΞΕΕ, κ. Γιώργος Τσακίρης, του ΣΕΤΕ, κ. Ανδρέας Ανδρεάδης, της ΠΟΞ, κ. Γιάννης Ρέτσος, και του ΕΒΕΑ, κ. Κωνσταντίνος Μίχαλος, καθώς και ο γενικός γραμματέας του EOT, κ. Δημήτρης Τρυφωνόπουλος. Στο πλαίσιο της HORECA, επίσης, διοργανώθηκαν έξι θεματικές ενότητες με special events (Hotel Build & Design, Future Hotel on the Web, Gastronomy Forum, Coffee Events, Beer & Spirits Show, Ελληνικό Πρωινό από το ΞΕΕ).

Κομβικός ο ρόλος της έκθεσης

Επαγγελματίες από κάθε τομέα επιχειρηματικής δραστηριότητας, που σχετίζεται με τον τουρισμό και την εστίαση, προερχόμενοι από κάθε γωνιά της Ελλάδας δεν έχασαν την ευκαιρία να επισκεφτούν την έκθεση. Στην ανακοίνωση αναφέρεται πως, όπως προκύπτει από την επεξεργασία των barcode προσκλήσεων, σημειώθηκε αύξηση του ποιοτικού επισκεπτικού κοινού σε ποσοστό 20% .

Η αυξημένη προσέλευση ξενοδόχων και επιχειρηματιών από την αγορά της καφεστίασης, αντανακλά το έκδηλο επιχειρηματικό και επενδυτικό ενδιαφέρον που υπάρχει για τους συγκεκριμένους κλάδους, επιβεβαιώνοντας έτσι ότι η HORECA απαντά στις πραγματικές ανάγκες των δύο βασικών πυλώνων της ελληνικής οικονομίας: του Τουρισμού και της Εστίασης. Μάλιστα, η παρουσία στα εγκαίνια της HORECA εκπροσώπων από όλους τους θεσμικούς φορείς του Τουρισμού, επιβεβαιώνει τον κομβικό ρόλο που διαδραματίζει η έκθεση στην αναβάθμιση του εγχώριου ξενοδοχειακού δυναμικού και την ανάπτυξη του τουριστικού κλάδου . Σημαντική ήταν και η εκπροσώπηση επιχειρηματιών και επαγγελματιών από την περιφέρεια, τόσο από περιοχές με μεγάλο ξενοδοχειακό δυναμικό όσο και από αναδυόμενους τουριστικούς προορισμούς. Όπως ανακοινώθηκε βάσει στοιχείων, το 56% των επισκεπτών προήλθε από την επαρχία και την Κύπρο. Εκτός από τις περιοχές με μεγάλο ξενοδοχειακό δυναμικό (Νότιο Αιγαίο, Κρήτη, Ιόνια Νησιά, Χαλκιδική), εκπροσωπούνται με σημαντικό μερίδιο μεταξύ του επισκεπτικού κοινού και αναδυόμενοι τουριστικοί προορισμοί, όπως η Πελοπόννησος, η Στερεά και η Δυτική Ελλάδα.

Οι εκθέτες και οι επισκέπτες της HORECA εμφανίστηκαν απολύτως ικανοποιημένοι από το επίπεδο της διοργάνωσης αλλά και την αποτελεσματικότητα των εμπορικών επαφών που πραγματοποίησαν κατά τη διάρκεια τής έκθεσης. Όπως προκύπτει, από τα αποτελέσματα του ψηφιακού συστήματος Private Review, το οποίο μετρά άμεσα την ικανοποίηση του κοινού, το 86% των επισκεπτών δήλωσε εξαιρετικά ή πολύ ικανοποιημένο από την επίσκεψή του στη HORECA , αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση. Μάλιστα, επισημαίνεται ότι είναι η πρώτη φορά που σε μία εμπορική έκθεση στην Ελλάδα εφαρμόστηκε ένα τέτοιο σύστημα και μάλιστα σε ένα πολύ σημαντικό δείγμα 9.324 ατόμων που χρησιμοποίησαν τις ειδικές συσκευές που τοποθετήθηκαν στις εξόδους και στον κεντρικό διάδρομο του Metropolitan Expo.

[ΠΗΓΗ: ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ, 01/03/2017]