Ο διεθνούς φήμης Δόκτορας Γεωλογίας Nίκος Αρβανιτίδης σε σχόλιο που έκανε στην προσωπική σελίδα του στο f/b θέτει ένα κρίσιμο ερώτημα, που κανείς κυβερνητικός αξιωματούχος, ιδίως μέσα από το ΥΠΕΝ δεν έχει ΠΟΤΈ την ειλικρίνεια να απαντήσει μέχρι σήμερα.

Τι είναι αυτό που εμποδίζει τον εκάστοτε υπουργό περιβάλλοντος και τους συνεργάτες του να επισκεφτούν τα μεταλλεία Κασσάνδρας έτσι ώστε να διαμορφώσουν προσωπική άποψη;

Είναι ένα από τα μείζονα ερωτήματα που θέτουμε από την εποχή της κ. Μπιρμπίλη, χωρίς βεβαίως να πάρουμε κάποια απάντηση. Ακολουθεί το σχόλιο του κ. Αρβανιτίδη.

“Ξανά στα υπόγεια, πάλι επίσκεψη μεταλλείου, νέα γνώση και βάση για επανερμηνεία, επαναδιατύπωση και σίγουρα πιο κοντά στα πραγματικά δεδομένα και κατάσταση που ισχύουν. 

Σαν άνθρωπος αυτής της δουλειάς είχα μεγάλη επαγγελματική βοήθεια από μελέτες, εκθέσεις, συμμετοχές σε συνέδρια και κάθε είδους επιστημονικές δημοσιεύσεις. Τίποτα όμως από αυτά δεν συγκρίνεται με την αληθινή και “ζωντανή” εικόνα που διαμορφώνεται από την άμεση επαφή με την μεταλλευτική δραστηριότητα. 

Είχα διαχρονικά την δυνατότητα να επισκεφθώ περισσότερα από 100 ενεργά και μη μεταλλεία σε διάφορα σημεία, κυρίως της Ευρωπης, γεγονός που πέρα από την ανεκτίμητη εμπειρία που προέκυψε, επέτρεψε την ενίσχυση του βαθμού τεκμηρίωσης πολλών ερευνητικών ενδείξεων και συμπερασμάτων, παρουσίασε πιο ξεκάθαρα αρχικές επιφυλάξεις σε συγκεκριμένα θέματα και ανέδειξε την ανάγκη για αποφάσεις και μέτρα για βελτίωση της παραγωγής και βιώσιμης λειτουργίας. 

Με άλλα λόγια αποτελεί η επίσκεψη ενός μεταλλείου ένα σημαντικό εργαλείο για να κατανοήσει και να πάρει κάποιος απαντήσεις σε ερωτήματα και απορίες που έχει.

Στην περίπτωση για παράδειγμα των μεταλλείων Κασσάνδρας οι αποφάσεις και η διοικητική διαχείριση των αδειοδοτήσεων και άλλων θεσμικών θεμάτων γίνονται “εκ του μακρόθεν”. 

Αντί της όποιας διαιτησίας, σκέψεων περί επιφανειακής η μη εξόρυξης, συνεχόμενων και ατέρμονων συζητήσεων για την επιλογή της μεταλλουργίας και του τρόπου κατασκευής του φράγματος, γιατί αντί αυτών δεν επιλέγουν οι διοικητικά αρμόδιοι μια επίσκεψη στην περιοχή. 

Τι εμποδίζει στο υπουργικό επιτελείο να πάει στην περιοχή για να δει τα πράγματα με δικά του “μάτια”. Τι πιο λογικό και άμεσο. Βλέπω, αντιλαμβάνομαι, ρωτάω, παίρνω απαντησεις, ερμηνεύω, διαμορφώνω άποψη. Ορθολογική και αποτελεσματική προσέγγιση. 

Διαφορετικά θα γίνεται αυτό που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια, δηλαδή ρυθμοί χελώνας, στασιμότητα και αβεβαιότητα για την επόμενη μέρα.”

[ΠΗΓΗ: http://politesaristoteli.blogspot.com/, 25/6/2018]

Σε επενδυτικό Ελντοράντο αναδεικνύεται η Χαλκιδική, με Ρώσους και Βούλγαρους επιχειρηματίες να επιδεικνύουν ισχυρό ενδιαφέρον για τη δημιουργία νέων πολυτελών ξενοδοχειακών μονάδων, που στόχο έχουν την αναβάθμιση των τουριστικών υπηρεσιών της περιοχής. Επιχειρηματικά σχέδια πολλών εκατομμυρίων ευρώ βρίσκονται στα σκαριά τόσο από Έλληνες όσο κι από ξένους επενδυτές οι οποίοι δράττονται της ευκαιρίας να τοποθετηθούν στον ξενοδοχειακό χάρτη ενός από τους πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς της χώρας. Ενθαρρυντικά, όσον αφορά τα μεγαλεπήβολα σχέδια των επενδυτών, δρα και το μεγάλο περιθώριο περαιτέρω ανάπτυξης που έχουν οι ξενοδοχειακές υποδομές της Χαλκιδικής.

Έντονη είναι η παρουσία Ρώσων επιχειρηματιών, οι οποίοι βολιδοσκοπούν την αγορά και εστιάζουν στην κατασκευή πολυτελών ξενοδοχειακών μονάδων, θέλοντας να επωφεληθούν από την αυξημένη τουριστική κίνηση που καταγράφεται στην περιοχή και από την ανάγκη προσθήκης περισσότερων κλινών, έτσι ώστε να μπορέσουν οι επιχειρηματίες να ανταποκριθούν στην ισχυρή ζήτηση. Με ορίζοντα ολοκλήρωσης το 2020, στο στάδιο των μελετών βρίσκεται η επένδυση ρωσικών κεφαλαίων στην περιοχή Αζάπικο του Νέου Μαρμαρά, ενώ μία ακόμη επιχειρηματική πρωτοβουλία των Ρώσων βρίσκεται στα σκαριά στην περιοχή Ξηροποτάμι της Ιερισσού, στο τρίτο πόδι της Χαλκιδικής. Τα αδέλφια Κολέσνικοφ, τα οποία με όχημα την αλυσίδα Cronwell έχουν ήδη επενδύσει στη Χαλκιδική, σχεδιάζουν να ισχυροποιήσουν την παρουσία τους στη βόρεια Ελλάδα με την κατασκευή δύο 5άστερων ξενοδοχείων δυναμικότητας 300 κλινών. Οι επενδυτές στο σχήμα των οποίων βρίσκεται και ένα ξένο fund (σ.σ.: μη ρωσικών συμφερόντων), αγόρασαν από ιδιώτες παραθαλάσσια έκταση 120 στρεμμάτων και βρίσκονται στο μελετητικό στάδιο μιας επένδυσης ύψους 35 εκατ. ευρώ, με σκοπό να δημιουργήσουν και πολυτελείς βίλες. Στόχος είναι το νέο συγκρότημα να λειτουργήσει το αργότερο το 2020.

«Υπάρχει μια έντονη επενδυτική τάση τα τελευταία χρόνια και τα ξενοδοχειακά συγκροτήματα που θα προσθέσουν χιλιάδες κλινών στις προσφερόμενες τουριστικές υπηρεσίες του νομού αναμένεται να ενισχύσουν τον ρόλο της Χαλκιδικής στον τουρισμό», επισημαίνει ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων, Γρηγόρης Τάσιος.

[ΠΗΓΗ: REAL NEWS_REAL MONEY, της Εύας Οικονομάκη, 24/06/2018]

Η στάση των αγορών, και μάλιστα σε μια περίοδο υψηλών αναταραχών λόγω της αλλαγής του κόστους του χρήματος διεθνώς, θα κρίνει την αξιοπιστία της συμφωνίας για το χρέος. Ειδικά, δε, το αν θα ανοίξει μέσα στις επόμενες εβδομάδες “παράθυρο” για την έκδοση πολυετούς (δεκαετούς) ομολόγου από το ΥΠΟΙΚ θα αποτελέσει την έμπρακτη απάντηση της αγοράς και της στάσης της απέναντι στην επιχείρηση “επιστροφής” των ελληνικών ομολόγων στη δευτερογενή αγορά.

Η γενική εκτίμηση είναι ότι αφενός η βραχυπρόθεσμη διασφάλιση με τα διαθέσιμα αποθεματικά και αφετέρου η μεσοπρόθεσμης διάρκειας επιμήκυνση του δανείου του EFSF (περί τα 110 δισ. ευρώ συν η εξυπηρέτησή του με επιτόκια ESM) δίνουν την αίσθηση ενίσχυσης της μεσοπρόθεσμης βιωσιμότητας.

Το σημείο που φαίνεται να αποτελεί την “αχίλλειο πτέρνα” της συμφωνίας αφορά τον μακροπρόθεσμο ορίζοντα βιωσιμότητας, για τον οποίο η διασφάλιση στη συμφωνία είναι εξαιρετικά “νεφελώδης”.

Στον ορίζοντα αυτό προβλέπεται ότι μετά το 2032, ήτοι μετά την περίοδο της νέας δεκαετούς επιμήκυνσης, εάν και εφόσον χρειαστεί, θα επανεξεταστεί το θέμα ενίσχυσης της βιωσιμότητας του χρέους στη βάση της λογικής που είχε κατατεθεί με την περιβόητη “γαλλική πρόταση”, ήτοι με τη σύνδεση της εξυπηρέτησης του χρέους με την πορεία της οικονομίας.

Τόσο η κυρία Λαγκάρντ όσο και ο κ. Ντράγκι, στις δηλώσεις που ακολούθησαν, εκφράστηκαν θετικά (με μεγάλη βεβαιότητα η κυρία Λαγκάρντ) για τη βιωσιμότητα του χρέους σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα. Η επικεφαλής του ΔΝΤ υποστήριξε με μεγάλη βεβαιότητα τη βιωσιμότητα του χρέους μεσοπρόθεσμα, ενώ ο κ. Ντράγκι μίλησε για σημαντική ενίσχυση της βιωσιμότητας σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα.

Επιβεβαιώθηκε, έτσι, η αρχική πληροφορία του “Κεφαλαίου” και του Capital.gr, ότι το ΔΝΤ θα “ξεφύγει” από τη δυσκολία για ενιαία στάση απέναντι στο ελληνικό χρέος με τη “σαλαμοποίηση” της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους σε συνάρτηση με τις περιόδους που θα καλύπτουν τα μέτρα στήριξης από την Ευρωζώνη.

Τα μέτρα και το χρέος

Οι παρεμβάσεις που τελικά έγιναν εντοπίζονται σε δύο χρονικές περιόδους.

Η πρώτη αφορά μέχρι το 2023. Ήτοι την περίοδο στην οποία το ελληνικό Δημόσιο θα πρέπει να εξασφαλίζει πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ. Αυτή περιλαμβάνει τη διευρυμένη απόδοση της πέμπτης δόσης του δανείου στα 15 δισ. ευρώ, μέρος των οποίων θα διατεθεί στην προεξόφληση ακριβών δανείων (όπως του ΔΝΤ) και το υπόλοιπο θα ενισχύσει το “μαξιλάρι” διαθεσίμων, που τελικά θα διαμορφωθεί στα 24,1 δισ. ευρώ.

Σε επίπεδο “αριθμητικής”, το “μαξιλάρι” αυτό καλύπτει ως “εγγύηση” τη χρονική περίοδο μέχρι το 2020 για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους. Στην πραγματικότητα, όμως, η διάρκειά του φτάνει μέχρι και το 2022, καθώς στις πραγματικές προθέσεις του ESM και παρά τις σχετικές δηλώσεις του κ. Τσακαλώτου, εκτιμάται ως μάλλον βέβαιη η προπληρωμή των δύο πρώτων ετών του δανείου του ΔΝΤ. Επιπλέον, στο ίδιο διάστημα θα αρχίσουν να συσσωρεύονται στο ειδικό ταμείο διαθεσίμων για την εξυπηρέτηση του χρέους και τα 4 περίπου δισ. ευρώ από τα κέρδη των κεντρικών τραπεζών από τα ελληνικά ομόλογα που κατέχουν…

Στα κεφάλαια αυτά θα πρέπει να συνυπολογιστεί αφενός η ετήσια συσσώρευση των 7 περίπου δισ. ευρώ από το πρωτογενές πλεόνασμα (3,5% του ΑΕΠ), το οποίο θα πρέπει να εξαντλείται στην αποπληρωμή χρέους. Και αφετέρου τα κεφάλαια που θα συγκεντρώνονται από τις νέες εκδόσεις τίτλων, που κατά τη διετία αυτή θα είναι τουλάχιστον 12-14 δισ. ευρώ. Με άλλα λόγια, διαμορφώνεται μια διαθέσιμη ρευστότητα στο ελληνικό Δημόσιο η οποία ξεπερνά τα 40 δισ. ευρώ.

Το δεύτερο κομμάτι της συμφωνίας, που αφορά την κατά δέκα έτη επιμήκυνση του δανείου από τον EFSF, έχει ένα ορατό και ένα… αόρατο όφελος.

Το ορατό έχει να κάνει με το γεγονός ότι στη δεκαετία 2023-2032 δεν θα υπάρχει η υποχρέωση αποπληρωμής του δανείου, που είναι 26,5 δισ. ευρώ. Στην ίδια δεκαετία “τρέχουν” αφενός τα διακρατικά δάνεια (GLF) και αφετέρου οι αποπληρωμές των ομολόγων που υπάρχουν στη δευτερογενή αγορά. Το “αόρατο” όφελος έχει να κάνει με το γεγονός ότι στη δεκαετία που αποφεύγει, λόγω της επιμήκυνσης, την αποπληρωμή του δανείου, το ελληνικό Δημόσιο θα είχε την επιπρόσθετη επιβάρυνση της χρηματοδότησης των πληρωμών με επιτόκια τριπλάσια του ESM, ήτοι εξοικονομεί περί τα 2,2 – 2,5 δισ. ετησίως από τόκους.

Συνολικά με τις δύο αυτές ρυθμίσεις διασφαλίζεται, σύμφωνα με τον ESM, η διατήρηση της δαπάνης εξυπηρέτησης του χρέους σε επίπεδα πολύ κάτω του 15% του ΑΕΠ, όριο που από το ΔΝΤ ορίζεται ως διασφάλιση της βιωσιμότητας του χρέους μέχρι το 2032.

Το ΔΝΤ ετοιμάζεται για “βελούδινη” αποχώρηση μετά το 2023

Η μορφή που τελικά πήρε η τελική συμφωνία φαίνεται να ικανοποιεί όλες τις πλευρές, και κυρίως τη Γερμανία και το ΔΝΤ. Η μεν Γερμανία εξασφάλισε την παραμονή του ΔΝΤ ως ισχυρού μέλους της μεταμνημονιακής εποπτείας μέσω της “εκκρεμότητας” του εν ισχύ δανείου. Ο σχεδιασμός που πρόκειται να προωθηθεί πιθανώς από το φθινόπωρο περιλαμβάνει την προεξόφληση τουλάχιστον ενός μέρους του δανείου (3,9 δισ. ευρώ) και επανεξέταση της δυνατότητας αυτής μετά την έναρξη είσπραξης των αποδόσεων από τα ANFAs και SMPs από τις κεντρικές τράπεζες, καθώς εκτιμάται ότι η διατήρηση ανοιχτού του δανείου του ΔΝΤ λειτουργεί θετικά όσον αφορά τη στάση των αγορών.

Και για το ΔΝΤ, όμως, η διευθέτηση είναι θετική. Στις προθέσεις του Ταμείου είναι να δώσει το “πράσινο φως” για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους μέχρι το 2032 στη βάση των μέτρων που συμφωνήθηκαν. Έτσι διατηρεί την παρέμβασή του μέσω Ελλάδος στην Ευρωζώνη…

*Αναδημοσίευση από το “Κεφάλαιο” που κυκλοφορεί

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr/, του Γ. Αγγέλη, 24/6/2018]

Στη δημοσιότητα δόθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το τεχνικό κείμενο του μνημονίου που συνοδεύει και εξειδικεύει την τέταρτη αξιολόγηση των 88 προαπαιτούμενων, μέρος των οποίων θα συνοδεύουν την Ελλάδα και στη μεταμνημονιακή εποπτεία.

Το κείμενο “Technical Memorandum of Understanding Accompanying the MoU of the ESM Programme” με ημερομηνία 20 Ιουνίου αναλύει τους στόχους της 4ης αξιολόγησης και τις δεσμεύσεις της Ελλάδας και βασίζεται σε ρυθμό ανάπτυξης 1,9% το 2018 (σ.σ. έναντι 2% ρυθμού που προβλέπει η κυβέρνηση).

Υπάρχει ρητή αναφορά για επιπλέον μείωση συντάξεων άνω του 18% μετά το 2019. Επιπλέον, αφήνει “παράθυρο” για εμπροσθοβαρή μείωση αφορολογήτου, αν το κρίνει το ΔΝΤ και αν δεν επιτευχθούν οι στόχοι.

Ουσιαστικά, στην έκθεση, παραμένει η πρόβλεψη ότι μπορεί να έρθει “εμπρός” η μείωση του αφορολογήτου από το 2019 (και τούτο παρά το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο  Compliance Report που έδωσε στη δημοσιότητα την Τετάρτη αναφέρει ότι θα εφαρμοστεί το 2020, όπως είχε θεσπιστεί). Αναφέρει επίσης ότι τα αντίμετρα θα εφαρμοστούν αν διασφαλισθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι.

Περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο θα υλοποιηθεί η εξάλειψη του ΕΚΑΣ και οι υπόλοιπες παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό, η συγκράτηση των δαπανών υγείας και η επέκταση του clawback έως το 2022, αλλά και τα πρόσθετα μέτρα για την κεντρική διαχείριση των προμηθειών στο πεδίο της υγείας και της συγκράτησης της φαρμακευτικής δαπάνης.

Καταγράφει επίσης αναλυτικούς στόχους για τις επιδόσεις του φοροεισπρακτικού μηχανισμού έως το τέλος του 2018 και των ελέγχων που θα γίνουν. Αναλυτική λίστα υπάρχει για τις προσλήψεις που θα γίνουν φέτος και τα επόμενα χρόνια, περιγράφει ένα προς ένα τα βήματα που πρέπει να γίνουν στις τράπεζες και τη μείωση των NPLs, για την ενίσχυση του εξωδικαστικού συμβιβασμού, τις παρεμβάσεις στο νόμο Κατσέλη αλλά και τη χρονική επέκταση του ΤΧΣ έως το τέλος του 2022.

Ειδικά για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς αναφέρεται η δέσμευση των ελληνικών αρχών να παρέχουν μηνιαία στοιχεία για την πορεία διενέργειάς τους ανά την ελληνική επικράτεια.

Περιγράφονται επίσης αναλυτικές δεσμεύσεις αναφορικά με την ολοκλήρωση της διαδικασίας ταχύτερης αδειοδότησης, τις παρεμβάσεις που θα πρέπει να γίνουν στα κλειστά επαγγέλματα, στο Κτηματολόγιο, στην αγορά ενέργειας (με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για την εξυγίανση της οικονομικής κατάστασης της ΔΕΗ έως και το 2022).

Αναλυτικό χρονοδιάγραμμα αναφέρεται και για τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου και για τις τοποθετήσεις γενικών και ειδικών γραμματέων μέχρι το τέλος του 2018.

Η μείωση των συντάξεων θα συνεχιστεί και το 2020

Μειώσεις και μετά από το κούρεμα έως 18% το οποίο θα ισχύσει από την 1η Ιανουαρίου 2019 θα υποστούν οι πραγματικές αποδοχές των συνταξιούχων.

Συγκεκριμένα, αναφέρεται στο εν λόγω αρχείο σημειώνεται πως:

“Η προσωπική διαφορά, αν είναι αρνητική (σε περίπτωση που η επανυπολογισθείσα σύνταξη είναι χαμηλότερη της τρέχουσας) θα μειωθεί μέχρι του σημείου η κύρια σύνταξη, μαζί με τα οικογενειακά επιδόματα, να μειώνεται κατά 18%. Οι εναπομείνασες αρνητικές προσωπικές διαφορές θα περιορισθούν, σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 4387”.

Υπενθυμίζεται πως το άρθρο 14 του εν λόγω νόμου (σ.σ. Κατρούγκαλου) προβλέπει ρητά πως: “Από 1ης Ιανουαρίου 2019, εφόσον το καταβαλλόμενο ποσό των συντάξεων αυτών είναι μεγαλύτερο από αυτό που προκύπτει από τον υπολογισμό τους ( ….) το επιπλέον ποσό εξακολουθεί να καταβάλλεται στον δικαιούχο ως προσωπική διαφορά, συμψηφιζόμενο κατ’ έτος και μέχρι την πλήρη εξάλειψή του, με την εκάστοτε αναπροσαρμογή των συντάξεων”.

Υπενθυμίζεται πως οι αναπροσαρμογές στις οποίες αναφέρεται η παραπάνω διάταξη του νόμου Κατρούγκαλου θα προκύψουν από τις μεταβολές του ΑΕΠ και του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή. Αν αυτές είναι θετικές, τότε, θα αναπροσαρμόζονται προς τα πάνω και οι συντάξεις (σ.σ. προφανώς, θα ισχύει το αντίστροφο σε περίπτωση αρνητικών μεταβολών σε ΑΕΠ – Δείκτη Τιμών Καταναλωτή).

Δεδομένου ότι οι αρνητικές προσωπικές διαφορές, με βάση όσα ψήφισε η κυβέρνηση τον Μάιο του 2017, θα μειωθούν από την 1η Ιανουαρίου 2019 μέχρι του σημείου που οι νυν καταβαλλόμενες συντάξεις να μη μειώνονται πάνω από 18%, οι διατάξεις περί συμψηφισμού αρνητικών προσωπικών διαφορών -εκάστοτε αναπροσαρμογών- θα ισχύσουν, όπως ρητά αναφέρεται στο τεχνικό Μνημόνιο, στο εναπομείναν κομμάτι των προσωπικών διαφορών.

Αξίζει να σημειωθεί πως η ρήτρα της μείωσης των αρνητικών προσωπικών διαφορών ”μέχρι την εξάλειψή τους” (δηλαδή την κατάργηση τους) τίθεται την ώρα που η κυβέρνηση έχει ούτως ή άλλως ψηφίσει το πάγωμα των ονομαστικών αυξήσεων στις συντάξεις (εφόσον υπάρξει θετική μεταβολή ΑΕΠ – ΔΤΚ) την περίοδο 2019 -2021.

Τι αναφέρεται για μέτρα και για αντίμετρα

Επαναλαμβάνεται η δέσμευση ότι εάν το ΔΝΤ, σε συνεργασία με τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και τις ελληνικές αρχές, στο πλαίσιο της τελικής αναθεώρησης του προγράμματος κρίνει ότι, με βάση μια διαφανή εκ των υστέρων αξιολόγηση, είναι απαραίτητη η εφαρμογή της μείωσης του αφορολογήτου εμπροσθοβαρώς, αυτό θα εφαρμοστεί.

Όπως αναφέρεται, αυτό θα συμβεί προκειμένου να επιτευχθεί ο συμφωνημένος δημοσιονομικός στόχος για το πρωτογενές πλεόνασμα του 3,5% το 2019, ο οποίος θα πρέπει να διασφαλιστεί χωρίς επιζήμια για την ανάπτυξη μέτρα.

Επιπλέον, αναφέρει για τα αντίμετρα ότι οι αρχές θα υιοθετήσουν, μετά από μια διαφανή διαδικασία, την απαραίτητη δευτερογενή νομοθεσία. Λέει όμως ότι  το ποσό θα είναι σύμφωνο με τις ανάγκες διατήρησης των δημοσιονομικών στόχων.

Δείτε ολόκληρο το κείμενο του τεχνικού μνημονίου εδώ.

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr, των Δήμητρας Καδδά – Δημήτρη Κατσαγάνη, 22/6/2018]