Είναι ανοικτή σε συζητήσεις για ενδεχόμενη καταβολή υψηλότερων δικαιωμάτων χρήσης στην Ελλάδα

H Eldorado Gold θα αναζητήσει στρατηγικό εταίρο για τη χρηματοδότηση του ποσού που απομένει, ύψους 680 εκατ. ευρώ, για την αναβάθμιση των εγκαταστάσεων της στις Σκουριές.

H εταιρεία είναι ανοικτή σε συζητήσεις για ενδεχόμενη καταβολή υψηλότερων δικαιωμάτων χρήσης στην Ελλάδα, καθώς επιδιώκει να λάβει τις αναγκαίες άδειες για την επανέναρξη των εργασιών που έχουν σταματήσει στις Σκουριές, δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος Τζορτζ Μπερνς.

H καναδική εξορυκτική εταιρεία θα αναζητήσει, επίσης, στρατηγικό εταίρο για να βοηθήσει στη χρηματοδότηση του κόστους, ύψους 680 εκατ. δολαρίων, της επένδυσης που απομένει να γίνει, είπε ο Μπερνς στο περιθώριο συνεδρίου (Denver Gold Forum).

Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κωστής Χατζηδάκης, δήλωσε στο – ότι η ελληνική κυβέρνηση θέλει να εξασφαλίσει από την Eldorado Gold υψηλότερα δικαιώματα χρήσης για τα εξορυκτικά επενδυτικά σχέδιά της και νέες θέσεις εργασίας.

[ΠΗΓΗ: http://sofokleous10.gr/, 16/9/2019]

Ο Τσίπρας παραμένει πολιτικά επικίνδυνος. Αν και στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων το αποκρουστικό πρόσωπο της προεκλογικής εκστρατείας των ευρωεκλογών («θα ψηφίσετε τον γιο του αποστάτη;») και εμφανίστηκε μειλίχιος, μετριοπαθής και με διάθεση αυτοκριτικής, στην πραγματικότητα υιοθέτησε μια νέα στρατηγική που επιβάλλεται να παρακολουθεί στενά η Ν.Δ.

Για να παραφράσω μια παλαιότερη φράση που είχε πει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής για τις ΗΠΑ, ο αρχηγός της αντιπολίτευσης «είναι περισσότερο επικίνδυνος ως φίλος παρά ως εχθρός». Και τούτο διότι εξακολουθεί, παρά τους όρκους πίστης «στην εμπειρία και την ωρίμανση», να παραπλανά. Ο κατά δήλωσή του αντισυστημικός είναι ο ορισμός του συστημικού. Η διαφορά του με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης του 2012 είναι ότι εγκαταλείπει το πεζοδρόμιο, διαλέγει ανοιχτά αντιπάλους και συμπαρατάσσεται με φίλους. Προσεκτική μελέτη των τοποθετήσεών του στις δύο ημέρες της έκθεσης οδηγεί στο συμπέρασμα πως επιλέγει στρατόπεδο εντός του συστήματος. Δεν μάχεται το σύστημα. Με την κριτική του στην εταιρία που επελέγη για την επένδυση του Ελληνικού (αναζήτηση χρηματοδότησης με δανεικά), με τη διαφωνία του για την παράταση που δόθηκε στην εργοληπτική εταιρία που διαχειρίζεται το μετρό Θεσσαλονίκης, με την αναφορά του σε ζητήματα ολιγοπωλίου στον χώρο διανομής του Τύπου, με την κριτική του στον τρόπο χρηματοδότησης της εξόρυξης του «Χρυσού» (επιδοτήσεις, κατά τον ισχυρισμό του), έδειξε με ποιους επιχειρηματίες δεν είναι.

Με την επιλογή του να δειπνήσει στο ξενοδοχείο «Μakedonia Palace» και να κάνει ξεκάθαρη δήλωση ικανοποίησης για την κατάκτηση του πρωταθλήματος από τον ΠΑΟΚ, με την απόφασή του να κάνει ειδική αναφορά στον διαγωνισμό για το καζίνο στο Ελληνικό και με την ξεκάθαρη θεσμική στήριξή του σε κορυφαία πρόσωπα του πολιτεύματος, τα οποία έχουν και την αποδοχή συγκεκριμένου τμήματος της επιχειρηματικής μας τάξης, έδειξε επίσης ξεκάθαρα με ποιους επιχειρηματίες είναι. Δεν είναι, λοιπόν, αντισυστημικός ο τέως πρωθυπουργός. Συστημικότατος είναι. Και αυτό αποδεικνύεται επίσης από την εκπληκτική φράση για αριστερό αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι «αναζητούμε στρατηγικούς επενδυτές» για την οικονομία μας.

Όπως το διαβάζετε: Ο κύριος Τσίπρας αναζητεί στρατηγικούς επενδυτές! Και, παρά το γεγονός ότι άσκησε δριμεία κριτική στην κυβέρνηση για τη χρηματοδότηση της εξόρυξης του «Χρυσού» στη Χαλκιδική, έκανε μάλλον ότι δεν άκουσε όταν ρωτήθηκε αν θα ηγηθεί των κινητοποιήσεων στις Σκουριές. Η αναιμική φράση του ήταν ότι «οι εκάστοτε κυβερνώντες πρέπει να λαμβάνουν υπ’ όψιν τους τις κινητοποιήσεις». Το ζιβάγκο στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας! Το νέο στοιχείο στην αντιπολίτευση του κυρίου Τσίπρα, λοιπόν, δεν είναι η καθολική ρήξη με το κατεστημένο, όπως έπραξε στο παρελθόν ως ο ταραξίας του δημοσίου βίου, αλλά η επιλογή στρατοπέδου εντός της διαπλοκής εσωτερικού, η καταγγελία της κρατικοδίαιτης διαπλοκής με διευθύνσεις και ονόματα, και η παροχή ιδιότυπης ασυλίας στη διαπλοκή του εξωτερικού.

Όσον αφορά δε τη διαπλοκή στα Μέσα Ενημέρωσης και τη σύγκρουσή του με αυτά, αυτή φαίνεται πως ανήκει στο παρελθόν. Σε μια επίδειξη αυτοκριτικής, ο κύριος Τσίπρας -το κατάλαβε έστω αργά- ομολόγησε ότι το ζήτημα «δεν είναι να ελέγχεις αυτούς που μεταδίδουν τα γεγονότα, αλλά να παράγεις γεγονότα».

Η στάση του απέναντι στους ισχυρούς είναι, λοιπόν, η πρώτη θεμελιώδης αλλαγή στη στρατηγική του. Η δεύτερη αλλαγή είναι η τάση του να ρίξει γέφυρες προς τη… Ν.Δ. Φοβάται κάτι; Τον απασχολεί κάτι; Άγχεται; Ουδείς γνωρίζει. Ωστόσο και η απόφασή του να στηρίξει την επανεκλογή Παυλόπουλου και η άρνησή του να επιτεθεί στη σύζυγο του πρωθυπουργού Μαρέβα για το «πόθεν έσχες» της οικίας του Βολταίρου, αλλά και το «καλά ξεμπερδέματα με τη Νοvartis, εγώ είμαι εδώ» (ως σήμα για συννεννόηση με τον πρωθυπουργό με στόχο την εξουδετέρωση του Αντώνη Σαμαρά ακούστηκε αυτό) μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι τουλάχιστον για την ενδιάμεση φάση ανασύνταξης του ΣΥΡΙΖΑ ο κύριος Τσίπρας δεν πάει γυρεύοντας για καβγά. Εάν ισχύει η εντύπωσή μας και δεν παραπλανηθήκαμε (ο Τσίπρας είναι Ιανός), τότε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης διαθέτει σπάνια ευκαιρία συνεννόησης με τον μεγάλο πολιτικό αντίπαλό του. Τρίτο σημείο αλλαγής στη στρατηγική Τσίπρα -το αναδεικνύουμε με το πρώτο μας θέμα-, οι αποστάσεις που λαμβάνει από τις ΗΠΑ για το ζήτημα των εξορύξεων υδρογονανθράκων στο Αιγαίο, μεταξύ Καστελόριζου και νότιας Κρήτης. Υπαινισσόμενος τον ενταφιασμό τους με στόχο τη… σύγκλιση τάχα των προοδευτικών δυνάμεων, ο αρχηγός της αντιπολίτευσης προχώρησε σε μια διατύπωση που προσφέρεται για πολλές ερμηνείες.

Η καλή είναι ότι, με πρόφαση το περιβάλλον, προτείνει την ακύρωση της συνεκμετάλλευσης, γιατί υποψιάζεται πως οι ΗΠΑ θα μας «ρίξουν» στη μοιρασιά με τους Τούρκους. Ήδη ο Ερντογάν ζητεί το 50% του φυσικού αερίου της Κύπρου. Η κακή είναι ότι υιοθετεί την προεκλογική ατζέντα Βαρουφάκη – Σόρος για να συγκλίνει στρατηγικά με το Μέρα25, που ερωτοτροπεί με τη Ν.Δ. κάτω από τα ραντάρ. Διαλέγετε!

Τέλος, όσον αφορά το κόμμα του, ο κύριος Τσίπρας δικαιώνει τις προβλέψεις μας: Δεν απάντησε στην ερώτηση για την εκλογή προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ από τη βάση. Αντιθέτως, υπαινίχθηκε ηλεκτρονική ψηφοφορία και τόνισε ότι «ούτε ο Τσίπρας θα ήταν κάτι χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ούτε και ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν κάτι χωρίς τον Τσίπρα». Το τελευταίο, πρώτη φορά ειπώθηκε… Προσοχή, λοιπόν. Ο Κυριάκος δεν υποτίμησε τον Τσίπρα ως πρωθυπουργό και τον κατενίκησε. Δεν πρέπει να υποτιμήσει τον Τσίπρα ούτε ως καταβεβλημένο αρχηγό της αντιπολίτευσης, για τους ίδιους λόγους: για να τον κατανικήσει ξανά.

[ΠΗΓΗ: https://www.newsbreak.gr, του Μανώλη Κοττάκη, 16/9/2019]

Με ένα μπαράζ πρωτοβουλιών και θεσμικών μεταρρυθμίσεων επιδιώκει η κυβέρνηση να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη της διεθνούς επενδυτικής κοινότητας προς την Ελλάδα και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την προσέλκυση και υλοποίηση σημαντικών, ξένων και εγχώριων, επενδύσεων.

Το μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση είναι σαφές: η Ελλάδα, έπειτα από τέσσερα χαμένα χρόνια, έχει επιστρέψει. Διαθέτει μια αξιόπιστη κυβέρνηση, με τους σωστούς ανθρώπους στις κατάλληλες θέσεις, που ήδη εργάζονται για να υλοποιηθούν οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και να διαμορφωθεί ένα αξιόπιστο και ελκυστικό περιβάλλον για όσους επενδύσουν στη χώρα, με απώτερο στόχο την αύξηση του ΑΕΠ και της απασχόλησης. Η πρόσφατη ομιλία του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, στη ΔΕΘ έδωσε ένα σαφές στίγμα του οδικού χάρτη που θα οδηγήσει στην επανεκκίνηση σημαντικών επενδύσεων και, το κυριότερο, στη δημιουργία ενός πλαισίου για την προσέλκυση νέων, ξένων και εγχώριων, κεφαλαίων.

Οι κυβερνητικές ενέργειες υλοποιούνται σε δύο επίπεδα. Θεσμικά, συγκεκριμένες ενέργειες, όπως το προσφάτως δημοσιευθέν αναπτυξιακό νομοσχέδιο, προωθούν σημαντικές αλλαγές με στόχο την προσέλκυση και διευκόλυνση στην υλοποίηση επενδύσεων. Μείωση της γραφειοκρατίας, απλούστευση διοικητικών διαδικασιών, επιτάχυνση των αδειοδοτήσεων, μεγαλύτερη ευελιξία στις επενδύσεις που θεωρούνται στρατηγικές αποτελούν ορισμένες από τις κύριες παρεμβάσεις.

Παράλληλα, με τη θεσμική θωράκιση της εγχώριας κεφαλαιαγοράς και την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης, που έχει τρωθεί με αιχμή το –διεθνών διαστάσεων– σκάνδαλο της Folli Follie, επιδιώκεται να σταλεί μήνυμα στις αγορές πως η επενδυτική “τάξη” στην Ελλάδα αποκαθίσταται. Ταυτόχρονα, οι πρωτοβουλίες για την εξυγίανση του τραπεζικού τομέα θα αποδειχθούν κομβικές.

Ήδη, έπειτα από 4 χρόνια, τα capital controls είναι πια παρελθόν και η Ελλάδα επανακτά μία από τις τέσσερις θεμελιώδεις ελευθερίες της Ε.Ε. – την ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων, αναγκαία συνθήκη για την προσέλκυση επενδύσεων και την ανάπτυξη. Παράλληλα, νέα κίνητρα, πέρα από το πρόγραμμα της “χρυσής βίζας”, στοχεύουν στην ανάταξη της αγοράς των ακινήτων.

Επενδύσεις game changer

Λειτουργικά, η κυβέρνηση επιδιώκει να πετύχει “γρήγορες νίκες”, επιλύοντας εμπόδια που (συχνά τεχνηέντως) καθυστερούσαν ήδη δρομολογημένες επενδύσεις, ακόμα και εμβληματικού χαρακτήρα για την οικονομία και τη χώρα. Η επένδυση ύψους 8 δισ. ευρώ στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού, την οποία η κυβέρνηση έχει χαρακτηρίσει “εμβληματική επένδυση πρώτης προτεραιότητας”, αποτελεί τον εμβρυουλκό για την αλλαγή του προφίλ της χώρας. Οι ταχείες ενέργειες για την έγκριση των απαιτούμενων ΚΥΑ που καθυστερούσαν την υλοποίηση της επένδυσης αποτελούν σαφές δείγμα γραφής, το οποίο με τη σειρά του προκαλεί ένα επενδυτικό “ντόμινο”. Ο διαγωνισμός για την παραχώρηση άδειας λειτουργίας καζίνο στο Ελληνικό έφερε στο προσκήνιο το project, εκτιμώμενου ύψους άνω του 1 δισ. ευρώ, για την υλοποίηση του Ολοκληρωμένου Τουριστικού Συγκροτήματος με καζίνο (IRC).

Δύο διεθνείς επενδυτές, η Hard Rock International (HRI) και η Mohegan Gaming & Entertainment (MGE), είναι οι κύριοι διεκδικητές του project. Στην περίπτωση, δε, της Mohegan, η προοπτική του έργου οδήγησε στη σύναψη στρατηγικής συμμαχίας με τη ΓΕΚ Τέρνα. Παράλληλα, η επιτάχυνση των διαδικασιών για το Ελληνικό “ξεκλειδώνει” την καταβολή της πρώτης, ύψους 300 εκατ. ευρώ, από τις τρεις δόσεις του εφάπαξ ανταλλάγματος, αλλά και τον σχεδιασμό για τη χρηματοδότηση του έργου, με τη Lamda Development να εξετάζει τη λήψη πιστωτικής γραμμής-μαμούθ με ξένες και ελληνικές τράπεζες για τη χρηματοδότηση της πρώτης φάσης ανάπτυξης του Ελληνικού. Φυσικά, ένα έργο-μαμούθ θα απαιτήσει την εμπλοκή του συνόλου των επιχειρηματικών δυνάμεων της χώρας, κάτι που θα απελευθερώσει δυναμική και θα ενισχύσει οικονομία και απασχόληση.

ΔΑΑ, ΕΛΠΕ, ΔΕΠΑ

Την ίδια στιγμή, μπαίνει σε τροχιά η ολοκλήρωση κομβικών αποκρατικοποιήσεων. Η πώληση του 30% του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών μπορεί να φέρει στα δημόσια ταμεία κεφάλαια άνω του 1 δισ. ευρώ, με διεκδικητές Έλληνες και ξένους “παίκτες. Η παραχώρηση επιπλέον ποσοστού στα Ελληνικά Πετρέλαια θα αποτελέσει μια κομβική εξέλιξη για τον ενεργειακό κλάδο. Το Δημόσιο, του οποίου η συμμετοχή στα Ελληνικά Πετρέλαια ανέρχεται σε 35%, ευελπιστεί να αποκομίσει από την πώληση έσοδα ύψους 500 εκατ. ευρώ.

Η αρχή, πάντως, αναμένεται να γίνει με τη ΔΕΠΑ, καθώς υπάρχει έτοιμη η πρόταση της McKinsey, η οποία, πιθανόν με μικρές τροποποιήσεις, θα αρχίσει να τρέχει μέχρι τα τέλη του μήνα. Μέχρι το τέλος του μήνα το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας αναμένεται να έχει ετοιμάσει την τροπολογία με την οποία θα αλλάζει τον νόμο της προηγούμενης κυβέρνησης για το σπάσιμο της ΔΕΠΑ. Να σημειωθεί ότι για την αποκρατικοποίηση της ΔΕΠΑ ρόλο και λόγο, εκτός από το ΤΑΙΠΕΔ, που εκπροσωπεί το Δημόσιο, έχει και ο όμιλος των Ελληνικών Πετρελαίων, ο οποίος κατέχει το 35% της εταιρείας αερίου και δεν έχει κρύψει το ενδιαφέρον του για την αποκρατικοποίηση.

Ποιοι επενδυτές δηλώνουν “παρών”

Η πρόσφατη επίσκεψη του Αμερικανού υπουργού Εμπορίου –και γνωστού επενδυτή– Γουίλμπουρ Ρος στην Αθήνα, καθώς και αυτή που προηγήθηκε από τον Πρεμ Γουάτσα, επικεφαλής του επενδυτικού ομίλου Fairfax, σηματοδοτούν την αλλαγή σελίδας στην προσέγγιση της Ελλάδας από τα ξένα επενδυτικά κεφάλαια.

O Αμερικανός υπουργός Εμπορίου έδωσε σαφές στίγμα του ενδιαφέροντος από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αναφέροντας, μεταξύ άλλων, πως η Ελλάδα θα μπορούσε να γίνει κόμβος διανομής LNG. H ανάπτυξη διαφοροποιημένων υποδομών φυσικού αερίου, για τις οποίες υπάρχει έντονο ενδιαφέρον από τις ΗΠΑ, έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον κολοσσών του κλάδου και θα υπηρετήσει τον στόχο της ανάδειξη της χώρας σε στρατηγικό ενεργειακό παίκτη στη Ν.Α. Ευρώπη, ανοίγοντας τον δρόμο για σημαντικές επενδύσεις και ενισχύοντας την ενεργειακή διαφοροποίηση στην Ε.Ε., η οποία τώρα εξαρτάται σημαντικά από τα αποθέματα αερίου της Ρωσίας.

Το αμερικανικό ενδιαφέρον είναι έντονο και αποτυπώνεται σε δηλώσεις όπως αυτή του πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Τζέφρι Πάιατ, ο οποίος από το βήμα του Ενεργειακού Φόρουμ Νοτιοανατολικής Ευρώπης 2019 (Southeast Europe Energy Forum 2019) εξέφρασε την πεποίθηση πως “τώρα είναι η ώρα για επενδύσεις στην Ελλάδα”. Κορυφαίοι διεθνείς επενδυτές, όπως η ExxonMobil και η Total, θέλουν να επενδύσουν εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια στο restart της ελληνικής αγοράς υδρογονανθράκων.

Ο Πρεμ Γουάτσα, επικεφαλής του ομίλου Fairfax, από τους πλέον μακροπρόθεσμους επενδυτές σε ελληνικά assets, ήταν από τους πρώτους που είχαν υποστηρίξει πως “η Ελλάδα μπορεί να επωφεληθεί σημαντικά αν ακολουθήσει πολιτικές φιλικές προς τις επιχειρήσεις”. Στις συναντήσεις που πραγματοποίησε με τη νέα κυβέρνηση, λίγο μετά τις εκλογές της 7ης Ιουλίου, δηλώθηκε σαφέστατα το “παρών” της Fairfax σε μελλοντικές εξελίξεις, με αιχμή τον ασφαλιστικό κλάδο και όχι μόνον.

Η COSCO στο λιμάνι, οι Καναδοί στην Κασσάνδρα

Η ρελάνς των Κινέζων της COSCO με αύξηση των επενδύσεων από τα 600 στα 800 εκατ. ευρώ στο λιμάνι του Πειραιά αποτελεί ακόμα ένα δείγμα γραφής. Με τη νέα επένδυση για την κατασκευή τέταρτου προβλήτα εμπορευματοκιβωτίων, που εντάχθηκε στο επενδυτικό σχέδιο, η ετήσια δυναμικότητα του Πειραιά θα βρεθεί πάνω από τα 10 εκατομμύρια TEUs, ξεπερνώντας λιμάνια όπως το Αμβούργο και πλησιάζοντας άλλα όπως η Αμβέρσα.

Όσο για την πολύπαθη επένδυση των Καναδών της Eldorado, οι κυβερνητικοί χειρισμοί για την αδειοδότηση των projects σε Σκουριές και Ολυμπιάδα “ξεπαγώνουν” την επένδυση του 1 δισ. ευρώ και ανοίγουν τον δρόμο για νέες, στο Πέραμα Έβρου. Ο καναδικός όμιλος έχει εκτιμήσει πως σε διάστημα 25 χρόνων λειτουργίας (η εκτιμώμενη διάρκεια ζωής των μεταλλείων Κασσάνδρας) θα δημιουργηθούν συνολικά 5.000 άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας, ενώ θα κατευθυνθούν 1,5 δισ. ευρώ σε πληρωμές εργαζομένων και 3 δισ. ευρώ σε πληρωμές προς Έλληνες προμηθευτές.

Την ίδια στιγμή, κυοφορούνται σημαντικές συμφωνίες που δύναται να αλλάξουν τους συσχετισμούς δυνάμεων στην αγορά. Σε εξέλιξη βρίσκονται διαπραγματεύσεις υποψήφιων επενδυτών με τράπεζες και funds που έχουν αγοράσει δάνεια, για μια σειρά από επιχειρηματικούς ομίλους που αντιμετωπίζουν προβλήματα υψηλών οφειλών, στα τρόφιμα, την ακτοπλοΐα, τις τηλεπικοινωνίες μεταξύ άλλων. Εφόσον ευοδωθούν, θα μεταβάλουν το σκηνικό και θα εντείνουν τον ανταγωνισμό στην αγορά. Ήδη funds έχουν μεταβάλει το σκηνικό στην αγορά της ιδιωτικής περίθαλψης, με τις εξαγορές των Ιασώ και Υγεία, ενώ και στον ξενοδοχειακό κλάδο δρομολογούνται νέες εξελίξεις (τόσο με το Πόρτο Καρράς όσο και με άλλες γνωστές μονάδες).

[ΠΗΓΗ: https://www.capital.gr, του Νίκου Χρυσικόπουλου, 15/9/2019]

Το Σάββατο απόγευμα άνοιξα την τηλεόραση να δω τι θα πεί ο κος Τσίπρας στην καθιερωμένη του ομιλία στο πλαίσιο της ΔΕΘ, με την ιδιότητα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και του πρόεδρου του ΣΥΡΙΖΑ.

Περίμενα κατ’ ελάχιστον να ακούσω τους λόγους της εκλογικής ήττας, μια –περιορισμένη έστω– αυτοκριτική, προθέσεις συνεργασίας για το καλό του τόπου, τεκμηριωμένη αντιπολίτευση…

Αντ’ αυτών άκουσα τι καλά που τα έκανε όλα ο ΣΥΡΙΖΑ για 4,5 χρόνια, και τι τυχερή είναι η σημερινή κυβέρνηση που θα επωφεληθεί από το τεράστιο έργο που άφησε πίσω του (!!!)…. Δεν παρέλειψε βέβαια να αναφερθεί στην μεγάλη… αγάπη του ΣΥΡΙΖΑ, την Eldorado Gold, και έκανε λόγο και γενικά τις εξορυκτικές δραστηριότητες κατηγορώντας την κυβέρνηση της ΝΔ λέγοντας “αγνοούν κάθε περιβαλλοντικό όρο και ετοιμάζουν μάλιστα και επέκταση των εργασιών της Eldorado και στην Θράκη παρά την μεγάλη αντίθεση της τοπικής κοινωνίας”.

Πριν ακούσω το πόσο ηλίθιοι είμαστε που δεν ξαναβγάλαμε τον ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση –δεν θα παραξενευόμουν να το ακούσω…–, άλλαξα κανάλι και είδα ότι και η υπόλοιπη Ελλάδα, τον ΠΑΟΚ να παίρνει το διπλό μέσα στο Περιστέρι σε έναν θεαματικό αγώνα με πολλά γκολ..

Εξ άλλου η πρώτη σειρά του κομματικού ακροατηρίου του Αλέξη με Παππά, Φλαμπουράρη, Γεροβασίλη, Περιστέρα κ.λπ., να χειροκροτούν τον αρχηγό, με απώθησε και μου προκάλεσε μια πολύ δυσάρεστη  αίσθηση…

ΠΑΟΚ, ρε…

Ποιοι φοβούνται τα δημοψηφίσματα;

Το Σάββατο, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας έκανε την καθιερωμένη του ομιλία στο πλαίσιο της ΔΕΘ. Στο πλαίσιο αυτής δεν παρέλειψε να κάνει λόγο και για την Eldorado Gold και γενικά τις εξορυκτικές δραστηριότητες κατηγορώντας την κυβέρνηση της ΝΔ λέγοντας «αγνοούν κάθε περιβαλλοντικό όρο και ετοιμάζουν μάλιστα και επέκταση των εργασιών της εταιρίας και στην Θράκη παρά την μεγάλη αντίθεση της τοπικής κοινωνίας».

Να θυμίσουμε πως παλαιότερα υπήρξαν αντιδράσεις την προοπτική εξόρυξης στο Πέρμαμα και τις Σάπες, αλλά από τότε πολύ νερό έχει κυλίσει στο αυλάκι. Έτσι φαντάζει περίεργο πως σε antigold συζήτηση-συγκέντρωση φορέων, που διοργάνωσε ο Βαγγέλης Λαμπάκης, πρώην δήμαρχος Αλεξανδρούπολης το Σάββατο στην Αλεξανδρούπολη, ζήτησε μεταξύ άλλων «να ζητηθεί η δέσμευση από το Δημοτικό Συμβούλιο της Αλεξανδρούπολης ότι τα μέλη του δεν θα συναινέσουν σε ενδεχόμενη πρόταση διεξαγωγής τοπικού δημοψηφίσματος για το θέμα του Χρυσού»! 

Γιατί άραγε; Ποιοι φοβούνται τα δημοψηφίσματα;