Το «δίλημμα του κρατούμενου» είναι ένα παιχνίδι σκέψης και τακτικής ως προς τις ενέργειες του ανθρώπου στον τρόπο λειτουργίας του σε σχέση με τους γύρω κι απορρέει από τη γνωστή οικονομική θεωρία των παιγνίων, την οποία εισήγαγε στη βιολογία ο John Maynard Smith. Ας δούμε την εκδοχή του παιχνιδιού, σύμφωνα με το «δίλημμα του κρατούμενου».

Δύο ληστές, ο Α και ο Β , συλλαμβάνονται και κρατούνται για ανάκριση. Ο κάθε κρατούμενος έχει την επιλογή είτε να ομολογήσει είτε να μην ομολογήσει. Αν κανένας από τους δύο δεν ομολογήσει τότε λόγω έλλειψης στοιχείων θα τιμωρηθούν από 1 χρόνο ο καθένας. Αν και οι δύο ομολογήσουν τότε η τιμωρία τους θα είναι 5 χρόνια έκαστος. Εάν όμως ο ένας ομολογήσει (και εμπλέξει τον άλλο) και ο άλλος όχι, τότε αυτός που ομολόγησε θα αφεθεί ελεύθερος επειδή συνεργάστηκε με τις αρχές και ο άλλος θα τιμωρηθεί με 10 χρόνια φυλάκιση. Να τονίσουμε ότι η ανάκριση θα γίνει στον κάθε κρατούμενο ξεχωριστά κι έτσι ο ένας δεν μπορεί να γνωρίζει τι θα πει ο άλλος στην κατάθεσή του κι ούτε μπορούν να συνεννοηθούν για την στρατηγική τους.

Ας υποθέσουμε πώς μπορεί να σκεφτεί ο κρατούμενος Α.

1η περίπτωση: Αν ο Β ομολογήσει τότε ο Α ή θα ομολογήσει και θα φυλακιστεί 5 χρόνια ή δε θα ομολογήσει και θα φυλακιστεί 10. Άρα καλύτερα να ομολογήσει.

2η περίπτωση: Αν ο Β δεν ομολογήσει, τότε ο Α ή θα ομολογήσει και θα αφεθεί ελεύθερος ή δεν θα ομολογήσει και θα φυλακιστεί 1 χρόνο. Άρα καλύτερα να ομολογήσει.

Και στις δύο περιπτώσεις λοιπόν είναι καλύτερα να ομολογήσει!! Με την ίδια λογική πιθανότατα να σκεφτεί και ο Β, και έχοντας ομολογήσει και οι δύο, καταλαβαίνουμε πως καταλήγουν στη φυλακή για 5 χρόνια ο καθένας. Το παράδοξο είναι πως η επικράτηση αυτής της λογικής δε θα ήταν δυνατό να οδηγήσει τους δύο αυτούς κρατούμενους στο βέλτιστο δυνατό αποτέλεσμα!

Μεταφέροντας το παραπάνω παιχνίδι στο επίπεδο της κοινωνίας, ως ένα μοντέλο για την εξέλιξη της συνεργασίας, εξηγούμε την παραβολή του Lietaer για το δόγμα της ανάπτυξης ως εξής.

Λειτουργώντας οι άνθρωποι ατομικώς κι έξω από τις αρχές της κοινωνίας, πετυχαίνουν ενδεχομένως ατομικούς στόχους και κέρδη, αλλά αυτό συμβαίνει πιθανώς μ’ επίπτωση στους συνανθρώπους τους και σε βάρος της κοινωνίας.

Όμως, όπου η συνεργασία μεταξύ ατόμων πράγματι αναπτύσσεται, ξεπερνώντας το δίλημμα του κρατουμένου, τότε με τη στρατηγική της ανταπόδοσης και την προσεκτική ανταλλαγή εξυπηρετήσεων, επιτρέπεται να χτιστεί εμπιστοσύνη πάνω σε μια σκαλωσιά ατομικών αμοιβών, στη βάση του συλλογικού συμφέροντος. Κοιτώντας ο άνθρωπος το όλον, τον συνάνθρωπο και το περιβάλλον του, οδηγείται νομοτελειακά στην ανάπτυξη συνεργασιών, αφού μέσω αυτών μπορεί να εκφραστεί εποικοδομητικά και να τον εκφράσει η ολότητα.

Συνεπώς η ανάπτυξη που κοιτά την κοινωνία και το μέλλον της, στηριζόμενη στη συγκροτημένη λειτουργία και στην αγαστή συνεργασία των μελών της, από τα οποία δεν αναστέλλεται η ατομική λειτουργία, ούτε τούς αποστερείται αυτή στα πλαίσια πρωτοβουλιών κι ατομικών επιδιώξεων, είναι κείνη που στο τέλος θα καταστεί βιώσιμη και θετική για τη συνέχεια της ζωής στη γη.

[ΠΗΓΗ: elladitsamas.blogspot.com, 25/5/2019]

Σε σύγκριση με τον αντίστοιχο δείκτη του Απριλίου 2018.

Αύξηση 13,4% σημείωσε ο γενικός δείκτης κύκλου εργασιών στη βιομηχανία (σύνολο εγχώριας και εξωτερικής αγοράς) τον Απρίλιο εφέτος σε σύγκριση με τον αντίστοιχο δείκτη του Απριλίου 2018, έναντι αύξησης 6,5% που σημειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση το 2018 με το 2017.

Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, η αύξηση αυτή στον τζίρο των εγχώριων βιομηχανιών προήλθε:

1. Από τις εξής μεταβολές των δεικτών των επιμέρους τομέων της βιομηχανίας:

*Αύξηση κατά 1,1% του δείκτη κύκλου εργασιών ορυχείων- λατομείων.

*Αύξηση κατά 13,6% του δείκτη κύκλου εργασιών μεταποιητικών βιομηχανιών.

2. Από τις εξής μεταβολές των δεικτών των επιμέρους αγορών:

*Αύξηση κατά 18,2% του δείκτη κύκλου εργασιών εγχώριας αγοράς.

*Αύξηση κατά 8,5% του δείκτη κύκλου εργασιών εξωτερικής αγοράς.

Ο γενικός δείκτης παρουσίασε αύξηση 10,7% τον Απρίλιο 2019 σε σύγκριση με τον αντίστοιχο δείκτη του Μαρτίου 2019.

[ΠΗΓΗ: https://www.in.gr, 19/6/2019]

Θετικό πρόσημο έβαλε η αγορά στην παρουσία του αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκου Μητσοτάκη και στις δεσμεύσεις που ανέλαβε για τη δημιουργία ενός θετικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης του ΣΕΒ, χθες.

“Είναι πράγματα για τα οποία μίλησε και στην περυσινή ΓΣ και είναι ευπρόσδεκτα” σημειώνει εκπρόσωπος ενεργοβόρου βιομηχανίας, ο οποίος βαθμολογεί με πολύ θετικό βαθμό την ομιλία Μητσοτάκη. “Θα κριθεί στην πράξη, θα πρέπει να κινηθεί γρήγορα και να προχωρήσει τις αναγκαίες τομές στις πρώτες 200 μέρες, μέχρι το τέλος του 2019” σημειώνει άλλος εκπρόσωπος βιομηχανικού ομίλου μέλος του Γενικού Συμβουλίου του ΣΕΒ, ο οποίος προεξοφλεί την  αυτοδύναμη νίκη της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές.

“Το ένα τρίτο των όσων είπε εάν εφαρμόσει θα είναι ευχής έργο” τονίζει πρόεδρος περιφερειακού βιομηχανικού συνδέσμου που παρέστη στην εκδήλωση του ΣΕΒ και ο οποίος εμφανίζεται επιφυλακτικός όχι ως προς τις προθέσεις αλλά ως προς το εάν μπορεί να προχωρήσουν οι αναγκαίες τομές για τη δημιουργία φιλοεπενδυτικού περιβάλλοντος.

“Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν πολύ καλός, είπε αυτά που έπρεπε” ανέφερε άλλος εκπρόσωπος μεγάλου επιχειρηματικού ομίλου της χώρας και ηγετικό στέλεχος του ΣΕΒ, μεταφέροντας το κλίμα της Γενικής Συνέλευσης του ΣΕΒ.

Η φετινή απογευματινή εκδήλωση της ετήσιας ΓΣ πάντως ήταν διαφορετική. Διότι μπορεί να ξεκίνησε με δύο ομιλίες του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Γ. Δραγασάκη και του προέδρου της BUSINESSEUROPE Pierr Gattaz, στη συνέχεια ωστόσο ακολούθησαν δύο πρωτότυπες συνεντεύξεις: με τον πρόεδρο του ΣΕΒ Θ. Φέσσα να αναλαμβάνει δημοσιογραφικό ρόλο, “ανακρίθηκαν” ο ομότιμος καθηγητής του ΕΜΠ Θ. Τάσιος και η αριστούχος μαθήτρια και υπότροφος του σωματείου επιχειρηματικότητας νέων Μ. Κοκάλα.

Και οι δύο προσκεκλημένοι ενθουσίασαν το κοινό, το οποίο συχνά διέκοψε τις ομιλίες τους για να τους χειροκροτήσει. Ο Θ. Τάσιος επιχειρηματολόγησε υπέρ της ηθικής στο επιχειρείν, τονίζοντας ότι το ήθος παράγει πλούτο, ενώ μίλησε για ένα ευρύ φάσμα κοινωνικών φαινομένων από τις καταλήψεις στα πανεπιστήμια, μέχρι την αριστεία, το ρόλο της παιδείας, την κλοπή που συντελέστηκε σε βάρος των επόμενων γενεών με την διόγκωση του δημοσίου χρέους και την ανάγκη για ένα 15ετές πλάνο για αλλαγές στην παιδεία με στόχο την αλλαγή των προτύπων και των αξιών. Από την άλλη η Μ. Κοκάλα, παρουσίασε την οπτική ενός νέου ανθρώπου, μίλησε για τα κενά και τα λάθος πρότυπα του εκπαιδευτικού συστήματος και ζήτησε να δοθούν ευκαιρίες στη νέα γενιά.

Παράλληλα με τις συνεντεύξεις προβλήθηκαν βίντεο από επιχειρήσεις ή ανθρώπους που ξεχωρίζουν για την καινοτομία, το ήθος και την κοινωνική τους συνεισφορά. Η πρωτοβουλία αυτή του ΣΕΒ να αλλάξει τον τρόπο που διεξάγεται η απογευματινή συνεδρίαση, έγινε αποδεκτή με θετικά σχόλια από τους συμμετέχοντες και είναι χαρακτηριστικό ότι παρά τη μεγάλη χρονική διάρκεια, εντούτοις σχεδόν το σύνολο της αίθουσας παρέμεινε μέχρι τέλους και παρακολούθησε τον πραγματικά ενδιαφέροντα αλλά και ελπιδοφόρο για το μέλλον διάλογο.

Τέλος να σημειωθεί ότι δεν έλειψαν τα σχόλια στους διαδρόμους του Μεγάρου Μουσικής για την απουσία του πρωθυπουργού Α. Τσίπρα, ενώ και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γ. Δραγασάκης “δοκίμασε” τις αντοχές της αίθουσας, όταν μίλησε για εμμονές σε μοντέλα 7ήμερης εργασίας.

Η συγκεκριμένη αναφορά, η οποία συζητήθηκε έντονα προ ημερών με το ΣΥΡΙΖΑ να επικρίνει τον κ. Μητσοτάκη και τη Νέα Δημοκρατία να κάνει λόγο για fake news, δημιούργησε δυσαρέσκεια και θόρυβο στο ακροατήριο του Μεγάρου Μουσικής.

Το ενδιαφέρον με την αναφορά του κ. Δραγασάκη είναι ότι στο ακροατήριο της ΓΣ του ΣΕΒ βρισκόταν  ο επικεφαλής της Παπαστράτος Χρ. Χαρπαντίδης, της εταιρείας που εφαρμόζει το μοντέλο 7ήμερης λειτουργίας το οποίο ως γνωστόν επικαλέστηκε ο κ. Μητσοτάκης.

[ΠΗΓΗ: https://www.capital.gr, του Χάρη Φλουδόπουλου, 19/6/2019]

Η Νέα Δημοκρατία δίνει μια μάχη. Σύσσωμοι μαχόμαστε για να πείσουμε και τον τελευταίο συμπολίτη μας, ακόμα και αυτούς που δεν μας ψήφισαν ποτέ. Βγαίνουμε στην κοινωνία, στους δρόμους, στις πλατείες και κάνουμε όλοι την ίδια διαπίστωση.

Οι συνθήκες έχουν ωριμάσει και η χώρα είναι έτοιμη…

για τη μεγάλη αλλαγή. Οι πολίτες πρέπει να προσέλθουν στις κάλπες και να επιλέξουν ποια Ελλάδα θέλουν: Την Ελλάδα των επιδομάτων, των κούφιων παλικαρισμών και της αναξιοκρατίας ή την Ελλάδα της σκληρής δουλειάς, της ανάπτυξης και της προόδου;

Το δίλημμα είναι τόσο απλό. Έχει έρθει η ώρα ν’αφήσουμε πίσω μας αγκυλώσεις δεκαετιών, να προχωρήσουμε σε ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις για να πάει η χώρα μπροστά. Η νέα εποχή θα ξεκινήσει με την ψήφο των πολιτών.

Η λαϊκή εντολή πρέπει να είναι σαφής και ξεκάθαρη. Η αυτοδυναμία της ΝΔ αποτελεί το κλειδί για να πάμε παρακάτω. Σταθερή κυβέρνηση σημαίνει ασφάλεια, εξωστρέφεια, επενδύσεις, ασφαλές φορολογικό περιβάλλον και νέες θέσεις εργασίας.

Δεν υπάρχει χρόνος για πειράματα. Το νοικοκύρεμα δεν παίρνει αναβολή και θα γίνει από αυτούς που ήταν, είναι και θα είναι εδώ στον τόπο μας.

Σε όλη τη διάρκεια του πολιτικού μου βίου πορευόμουν με γνώμονα το συμφέρον της Χαλκιδικής. Ξέρω τις ανάγκες της καλά και τα δυνατά της σημεία. Έκανα δύσκολες επιλογές όταν χρειάστηκε, δεν δίστασα ούτε στιγμή να συγκρουστώ όταν διαπίστωσα αδικίες εις βάρος της και ανέλαβα την ευθύνη.

Αυτό θέλω να συνεχίσω να κάνω, μέχρι να πάρει ο τόπος μας τη θέση που του αξίζει. Γι’ αυτό, σας χρειάζομαι όλους και όλες δίπλα μου, συνοδοιπόρους.

[ΠΗΓΗ: http://aetoshal.blogspot.com, 19/6/2019]

Τις τελευταίες ημέρες αποδεικνύεται περίτρανα η αλήθεια ενός άτυπου δόγματος. Η οικονομία είναι -σε μεγάλο βαθμό- ζήτημα ατομικής και, κατ’ επέκτασιν, συλλογικής ψυχολογίας. Η εντυπωσιακή επικράτηση της ΝΔ στις ευρωεκλογές και η επίσπευση εθνικών εκλογών, υπό συνθήκες που προοιωνίζονται το ίδιο αποτέλεσμα, αρκούσαν για να τονώσουν το Χρηματιστήριο, την απόδοση των ελληνικών ομολόγων και την εμπιστοσύνη των αγορών και των διεθνών οίκων αξιολόγησης. Και όλα αυτά, χωρίς καμία ρυθμιστική επέμβαση, απλώς υπό το κράτος μιας θετικής προσδοκίας.

Η προσδοκία αυτή δεν είναι ανεδαφική, ακριβώς γιατί βασίζεται στα δείγματα γραφής του επόμενου Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη. Συγκροτημένος, ρεαλιστής, με γνώση των αγορών από επαγγελματική εμπειρία στην αριστεία του ιδιωτικού τομέα, συνειδητοποιεί ότι η εμπιστοσύνη δεν οικοδομείται με παροχολογία, αλλά με κοστολογημένες προτάσεις που διευκολύνουν την καθημερινότητα και απελευθερώνουν τις δημιουργικές δυνάμεις. Όλα όσα περιγράφονται, δηλαδή, στο κυβερνητικό πρόγραμμα της ΝΔ: μείωση φόρων και ασφαλιστικών εισφορών, δικαιότερη κατανομή των βαρών, παροχή κινήτρων για νέες επενδύσεις. Ακόμη και η άρση γραφειοκρατικών εμποδίων με την απλούστευση διαδικασιών, δηλαδή μέτρα χωρίς δημοσιονομική επιβάρυνση ή επικινδυνότητα, έχουν συχνά ουσιώδες αναπτυξιακό πρόσημο. Τι άραγε εμπόδισε τον κ. Τσίπρα από το να τα λάβει;

Η επικείμενη αλλαγή δεν είναι μόνο προγραμματική. Είναι και βαθιά αλλαγή αξιών και ήθους. Η προηγούμενη κυβέρνηση απέτυχε, μεταξύ άλλων, γιατί ανέκαθεν θεωρούσε την ιδιωτική πρωτοβουλία ταξικό κακό. Την ανεχόταν, γιατί δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς, χωρίς ποτέ να τη διευκολύνει, να την ενθαρρύνει, πόσω μάλλον να την επιβραβεύει. Η επόμενη κυβέρνηση όχι μόνον είναι απαλλαγμένη από αυτά τα σύνδρομα. Είναι και αποφασισμένη να τα πολεμήσει σκληρά.

Η επένδυση του Ελληνικού, η μεγαλύτερη που σχεδιάζεται στη χώρα ύψους 7 δισ. ευρώ, αποτελεί καίριο παράδειγμα της καθυστέρησης και αποθάρρυνσης των επενδύσεων από την απερχόμενη κυβέρνηση. Έχει αποκτήσει συνεκδοχικά τα χαρακτηριστικά εκείνα στα οποία συμπυκνώνεται όλη η κακοδαιμονία του ελληνικού κρατισμού και της αντιαναπτυξιακής νοοτροπίας. Η προσωπική δέσμευση του Κυριάκου Μητσοτάκη ότι οι εκκρεμείς υπουργικές αποφάσεις για την άμεση εκκίνηση των έργων θα ληφθούν κατά την πρώτη εβδομάδα της θητείας της νέας κυβέρνησης και ότι στις νέες επενδύσεις θα υπάρξουν ειδικές ρυθμίσεις ταχείας αδειοδότησης υπό την άμεση επίβλεψη του γραφείου πρωθυπουργού και σύντομη εκδίκαση όλων των τυχόν προσφυγών δίνει το μήνυμα του αναπτυξιακού και επενδυτικού κύματος που επιθυμεί να φέρει στη χώρα η Νέα Δημοκρατία. Η δέσμευση του κ. Μητσοτάκη υπηρετεί και σε επίπεδο συμβολισμού το νέο θετικό αφήγημα για την ελληνική οικονομία.

* Η Κα Ιωάννα Καλαντζάκου-Τσατσαρώνη είναι υποψήφια Βουλευτής Βορείου Τομέα Β΄ Αθηνών (Ν.Δ.)

[ΠΗΓΗ: https://www.capital.gr/, της Ιωάννας Καλαντζάκου-Τσατσαρώνη, 19/6/2019]