Πρόσφατα, επιστημονική επιτροπή της Βουλής ολοκλήρωσε μία μελέτη σχετική με το δημογραφικό πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει η Ελλάδα το 2050. Στους στόχους και κατευθυντήριες γραμμές που παρουσιάζει η μελέτη για την πολιτική ανόρθωσης της γονιμότητας στη χώρα μας προτείνονται τα εξής:

Πρώτον, να δοθεί έμφαση κυρίως στην δημιουργία ευνοϊκού για την τεκνογονία περιβάλλοντος. Εάν τελικά ληφθούν και μέτρα επιδοματικού χαρακτήρα, αυτά θα πρέπει βασικά να στοχεύουν τις πρώτες και δεύτερες γεννήσεις. Δεύτερον, οι επιδοματικές πολιτικές έχουν άκρως περιορισμένη εμβέλεια και δεν έχουν ιδιαίτερα αποτελέσματα παρά μόνον αν συνδυαστούν και με μέτρα εναρμόνισης της επαγγελματικής με την οικογενειακή ζωή.

Η μελέτη της Βουλής αναγνωρίζει το οξύ μεταναστευτικό πρόβλημα των Ελλήνων, οι οποίοι φεύγουν από τη χώρα μαζικά αναζητώντας σε άλλες χώρες εργασία. Σύμφωνα με τη μελέτη «ως κεντρικός στόχος της μεταναστευτικής πολιτικής πρέπει να τεθεί η ανακοπή της εξόδου από την χώρα μας και η αλλαγή του πρόσημου του μεταναστευτικού ισοζυγίου…

Τα προαναφερθέντα προφανώς συνδέονται αφενός μεν με την ριζική αλλαγή της οικονομικής κατάστασης και υψηλούς ρυθμούς μεγέθυνσης και ανάπτυξης, αφετέρου δε με μέτρα που θα διευκολύνουν τον επαναπατρισμό τμήματος των νέων Ελλήνων που μετανάστευσαν την τρέχουσα δεκαετία και με ενεργές πολιτικές ενσωμάτωσης των εγκατεστημένων αλλοδαπών».

Ένας νάνος με έναν γίγαντα

Το 2016 είχε δοθεί μία επιπλέον διάσταση του δημογραφικού προβλήματος που θα αντιμετωπίσει η Ελλάδα έως το 2050: η γεωπολιτική διάσταση. Η Τουρκία το 2050 θα έχει περίπου 95 εκατομμύρια κατοίκους. Εάν δεν αλλάξουν ραγδαία τα δημογραφικά δεδομένα με στοχευμένες πολιτικές, η Ελλάδα το 2050 θα είναι ένας νάνος, ο οποίος θα συνορεύει με ένα γίγαντα.

Η Τουρκία για να αντέξει ως ενιαία χώρα, συγκροτημένη σε κράτος, πρέπει να αποκτήσει οπωσδήποτε πρόσβαση σε ενεργειακούς πόρους. Ειδάλλως, δεν θα μπορέσει να ταΐσει και ζεστάνει τα 95 περίπου εκατομμύρια πληθυσμού της το έτος 2050.

Αν δεν αποκτήσει πρόσβαση σε ενέργεια, η Τουρκία θα καταρρεύσει. Θα διαλυθεί. Το 2016, ο Βεϊσέλ Έρογλου (υπουργός Δασών και Υδάτινων Υποθέσεων της Τουρκίας) φέρεται πως έθεσε την ημερομηνία-στόχο για την ολοκλήρωση της αναβίωσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας: το έτος 2053. Εάν αυτή η αναφορά του Έρογλου είναι αληθής (ας υπογραμμισθεί η λέξη «εάν»), τότε τα παραπάνω δεδομένα αποκτούν ακόμη μεγαλύτερο βάρος-αξιοπιστία.

Η επιτροπή της Βουλής ορθότατα συνδέει την επίλυση του δημογραφικού προβλήματος με μέτρα οικονομικού χαρακτήρα και πολιτικές ριζικής αλλαγής της οικονομικής κατάστασης. Από πού, όμως, θα προέλθουν οι απαραίτητοι οικονομικοί πόροι για τη στήριξη τέτοιων κοινωνικών-οικονομικών-δημογραφικών πολιτικών;

Η Ελλάδα, όσον αφορά το Δείκτη Οικονομικής Ελευθερίας, το 2018 βρίσκεται στην 108η θέση παγκοσμίως (ανάμεσα σε 162 χώρες) μαζί με τη Σουαζιλάνδη και κοντά στη Ναμίμπια! Και οι δύο χώρες βρίσκονται στην Αφρική. Η Κύπρος βρίσκεται στην 18η θέση, η Ρουμανία στην 20η και η Αλβανία στην 34η θέση.

Ο ρόλος των ορυκτών

Σε αυτό μπορούν να συμβάλλουν, μεταξύ άλλων φυσικά, και οι ορυκτοί πόροι. Η αξιοποίηση των ορυκτών πόρων προσφέρει αυτή τη δυνατότητα. Το κράτος θα έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει οικονομικούς πόρους από την αξιοποίηση των ορυκτών πόρων. Tα έσοδα του κράτους από τα μερίσματα, τα δικαιώματα και τη φορολογία των εταιρειών που θα αναλάβουν την έρευνα και την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων θα αυξηθούν.

Το άρθρο 161 του νόμου 4001/2011, προβλέπει τη φορολογία με συντελεστή 20% των αναδόχων (εταιρειών) που πρόκειται να πραγματοποιήσουν τις έρευνες / εκμεταλλεύσεις των κοιτασμάτων των ελληνικών υδρογονανθράκων.

Ο νόμος 4162/2013 αφορά την ίδρυση του Εθνικού Λογαριασμού Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γενεών (ΕΛΚΑΓ). Σκοπός του Εθνικού Λογαριασμού είναι η δημιουργία αποθεματικού για τη χρηματοδότηση των κλάδων σύνταξης των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης και κυρίως για τη διασφάλιση των συντάξεων των νέων γενιών.

Ωστόσο, οι ορυκτοί πόροι, όπως οι υδρογονάνθρακες αλλά και οι σπάνιες γαίες, ή μας αρέσει ή δεν μας αρέσει, σχετίζονται με θέματα γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής υφής. Το 2015 είχαν κατατεθεί δημοσίως τρεις προτάσεις οι οποίες επαναλαμβάνονται:

Μικρό ποσοστό από το 20% των εσόδων του κράτους από τους υδρογονάνθρακες (και από τις σπάνιες γαίες αλλά και από όλα τα υπόλοιπα ορυκτά) να κατατίθεται σε Ειδικό Ταμείο για την Ενίσχυση της Εθνικής Άμυνας.

Η χρηματοδότηση από τον Εθνικό Λογαριασμό να αφορά επίσης επιστημονική έρευνα σε ελληνική στρατιωτική τεχνολογία.

Δημιουργία μόνιμης συνεργασίας σε άμεσο επίπεδο μεταξύ Υπουργείου Ανάπτυξης, Ακαδημίας Αθηνών και Υπουργείου Εθνικής Άμυνας για δημιουργία τεχνογνωσίας / τεχνολογίας στρατιωτικής υφής.

Κάνε το όπως ο Καναδάς

Όσοι ακόμη αντιδρούν στην αξιοποίηση των ορυκτών πόρων και ιδιαιτέρως των υδρογονανθράκων, το κάνουν λόγω κεκτημένης ταχύτητας περασμένων δεκαετιών και παρωχημένων ιδεολογημάτων: πόσο ακόμη πρέπει να πολεμηθούν οι επενδύσεις στη χώρα μας;

Δεν φτάνει ο πάτος που έχουμε πιάσει; Πόσο πιο κάτω πια; Όσοι υποστηρίζουν πως υπάρχουν και άλλες ενεργειακές εναλλακτικές (υπονοώντας την πράσινη ενέργεια) θα συμφωνήσω μαζί τους, αλλά να προστεθεί το γεγονός ότι ακόμη και οι φανατικοί υποστηρικτές της Συμφωνίας του Παρισιού για την Κλιματική Αλλαγή δεν διστάζουν να αξιοποιήσουν ταυτόχρονα και τους υδρογονάνθρακες χάριν της ανάπτυξης της χώρας τους.

Παν μέτρον άριστον. Αδιαμφισβήτητο παράδειγμα ο Καναδάς, του οποίου ο «πράσινος» λαοπρόβλητος ηγέτης, ο κ. Τριντό, ανακοίνωσε πολύ πρόσφατα (2 Οκτωβρίου 2018) με μεγάλη υπερηφάνεια την έναρξη του μεγαλύτερου ιστορικά ενεργειακού έργου του Καναδά ύψους 40 δισ. δολαρίων. Tο έργο αφορά την παραγωγή και μεταφορά υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) από το Dawson Creek προς τις ακτές του Καναδά με αγωγό μήκους 640 χιλιομέτρων.

Το αξιοσημείωτο; Ο αγωγός θα περνά μέσα από περιοχές αυτόχθονων ινδιάνων (indigenous people) με τη συγκατάθεσή τους. Κανείς εκ των περιβαλλοντικά «ευαίσθητων» δεν αντέδρασε σε αυτό το πραγματικά μεγαλειώδες έργο του κατά τα άλλα «πράσινου» Τριντό. Η αξιοποίηση των ορυκτών πόρων της χώρας μας πρέπει να επιταχυνθεί με αυστηρότατη τήρηση της σχετικής νομοθεσίας και απόλυτο σεβασμό στο περιβάλλον. Είναι θέμα εθνικής επιβίωσης.

* Ο Σωτήρης Καμενόπουλος είναι κάτοχος διδακτορικού τίτλου από τη Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης. Οι τομείς του ερευνητικού του ενδιαφέροντος είναι η βιώσιμη αξιοποίηση των ορυκτών πόρων, η γεωπολιτική και η διαχείριση κινδύνων.

[ΠΗΓΗ: http://politesaristoteli.blogspot.com/, του Δρ. Σωτήρη Καμενόπουλου, από slpress.gr, 27/10/2018]

Εάν θέλουμε να βρούμε δισεκατομμύρια, μπορεί και τρισεκατομμύρια, δεν χρειάζεται παρά να κοιτάξουμε κάτω. Στο υπέδαφος η Ελλάδα διαθέτει σημαντικές ποσότητες κοιτασμάτων σε λιγνίτη, βωξίτη, νικέλιο, μαγνησίτη, σπάνιες γαίες, χρυσό, πετρέλαιο, και φυσικά ο κατάλογος δεν σταματά εκεί. Ο ορυκτός πλούτος της χώρας αποτελεί ένα πλεονέκτημα άμεσης εκμετάλλευσης, που θα αποφέρει σημαντικά οφέλη ειδικά στην περιφέρεια, ωθώντας στην αποκέντρωση και παράλληλα δίνοντας ευκαιρίες και κίνητρα ώστε να δημιουργηθούν νέα οικονομικά κέντρα.

Είναι αξιοπρόσεκτο ότι μεταξύ των κρατών μελών της Ε.Ε. η Ελλάδα κατατάσσεται πρώτη στο μερίδιο της αξίας εξαγωγών. Οι πωλήσεις της εξορυκτικής βιομηχανίας το 2013 ανήλθαν σε 2,1 δισ. ευρώ, ενώ απασχολούνταν πάνω από 15,5 χιλιάδες άνθρωποι. Στην κορυφή των εξαγωγών βρίσκεται το αλουμίνιο (300 εκατ. ευρώ το 2015), και ακολουθούν το νικέλιο (192 εκατ. ευρώ) και η αλουμίνα (110 εκατ. ευρώ), ενώ και σε πολλές περιπτώσεις άλλων ορυκτών πρώτων υλών έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια ο δυναμισμός των εξαγωγών, με ενδεικτικό παράδειγμα το μάρμαρο, τα βιομηχανικά ορυκτά και μέταλλα. Σημαντικό ρόλο σ’ αυτή τη διαδικασία σαφώς έπαιξε η εύκολη πρόσβαση που έχουν οι αντίστοιχες βιομηχανίες στον Πειραιά, ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια της Μεσογείου, με ιδιαίτερη στρατηγική θέση.

Σε όλα τα παραπάνω μπορούμε να προσθέσουμε ότι ο κλάδος, ακόμα και όταν ήρθε αντιμέτωπος με την κρίση, έδειξε μια συνολικότερη ανθεκτικότητα (οι μισθοί και ο αριθμός των απασχολουμένων μεταβλήθηκαν ελάχιστα έως καθόλου), στοιχείο που υποδηλώνει ότι υπάρχει η δυνατότητα να δώσει ώθηση και σε άλλους τομείς, όπως οι μεταποιητικές δραστηριότητες, ώστε να αναδειχτούν σε μεγάλους παίκτες τουλάχιστον περιφερειακά

Δεν αξιοποιούμε πλήρως τα κοιτάσματά μας

Σύμφωνα με έρευνες, ένα από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα πανευρωπαϊκά βρίσκεται στη βορειοανατολική Χαλκιδική, όπου υπολογίζεται ότι υπάρχουν «θαμμένοι» περίπου 160 τόνοι χρυσού, 2.000 τόνοι αργύρου, πάνω από 1 εκατ. τόνοι χαλκού και σχεδόν 1,5 εκατ. τόνοι μολύβδου και ψευδαργύρου.

Έκθεση της Ακαδημίας Αθηνών για το 2018 με τίτλο «Ενεργειακές προοπτικές της Ελλάδας» αναφέρει ότι, αν η χώρα μας αξιοποιήσει πλήρως τον πετρελαϊκό πλούτο που διαθέτει (βέβαια για αν γίνει κάτι τέτοιο είναι απαραίτητη η δημιουργία κρατικού φορέα για τη χρηματοδότηση και έρευνα, αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση), θα μπορέσει να καλύψει τις εσωτερικές ενεργειακές ανάγκες της για περίπου 139 χρόνια.

Φυσικά, δεν είναι μόνο ο χρυσός, το πετρέλαιο και οι υδρογονάνθρακες. Υπάρχει ανάγκη να πραγματοποιηθούν και έρευνες προκειμένου να εντοπιστούν κοιτάσματα σπάνιων γαιών σε περιοχές όπως η Χαλκιδική, η Θράκη και αλλού. Ο εντοπισμός και η κατάλληλη αξιοποίησή τους θα δώσει μια εντελώς διαφορετική διάσταση στην οικονομία της χώρας, στις εξαγωγές, στην απασχόληση και στους μισθούς.

Είναι αλήθεια ότι η πολιτεία δεν έχει σταθεί αρωγός στις προσπάθειες να δημιουργηθεί βαριά βιομηχανία και να αξιοποιήσει η πατρίδα μας τον ορυκτό της πλούτο. Ο τεράστιος αριθμός μικρών και μεσαίων βιομηχανιών και βιοτεχνιών που παράγουν προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας (π.χ. χαλυβουργία, κλωστοϋφαντουργία) μπορούν να δώσουν χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, να περιορίσουν τις εισαγωγές, να ενισχύσουν τις εξαγωγές, να συνεισφέρουν στην οικονομία. Ενδεικτικά, τα χρόνια της κρίσης αυξάνεται με ταχύτατο ρυθμό η παραγωγή προϊόντων δεύτερης μεταποίησης αλουμινίου από ελληνικές μεταποιητικές μονάδες, όπως φύλλων και foils (τα πρώτα χρησιμοποιούνται ως καινοτόμα αντιολισθητικά πατώματα σε φορτηγά ψυγεία έως και σε ταχύπλοα της ακτοπλοΐας, ενώ τα δεύτερα έχουν εφαρμογές στη συσκευασία τροφίμων, φαρμάκων κ.ά.). Από το 2008 οι ετήσιος εξαγωγές έχουν σχεδόν διπλασιαστεί, αγγίζοντας τα 800 εκατ. ευρώ ετησίως. Τα κέρδη που προέρχονται από τέτοιες δραστηριότητες θα αποκτήσουν πολλαπλασιαστικά οφέλη που θα ισχυροποιήσουν ακόμα περισσότερο τη θέση της Ελλάδας στη σημερινή αβέβαιη εποχή. Στο πλαίσιο αυτό, οι πολιτικές αποφάσεις που απαιτούνται, όπως η δημιουργία ειδικού πλαισίου χωροταξικού σχεδιασμού, ο εκσυγχρονισμός του μεταλλευτικού κώδικα, η απλοποίηση και επιτάχυνση των αδειοδοτήσεων, πρέπει να επισπευσθούν.

Πέρυσι έγραφε ο ΣΕΒ σε special report αναφορικά με τις εξορυκτικές δραστηριότητες: «Με το κατάλληλο εθνικό σχέδιο, η εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου μπορεί να αποτελέσει αιχμή για σημαντικές νέες επενδύσεις. Μάλιστα, καθώς ο κλάδος είναι έντασης κεφαλαίου και παραδοσιακά έχει καταφέρει να προσελκύσει επενδύσεις από το εξωτερικό, αυτό σημαίνει ότι μπορεί να συνεισφέρει ουσιαστικά και εμβληματικά στην επενδυτική κινητοποίηση που έχει ανάγκη η χώρα. Οι επενδύσεις αυτές με τη σειρά τους μπορεί να οδηγήσουν τον κλάδο στην πρώτη γραμμή της βιώσιμης ανάπτυξης, επιταχύνοντας τη μετάβαση προς την κυκλική οικονομία και αξιοποιώντας τις σχετικές νέες τεχνολογίες ως ευκαιρίες ανάπτυξης».

Η πλήρης αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου, οι ευκαιρίες για επενδύσεις και ό,τι αυτό συνεπάγεται, εφόσον λειτουργήσουν προς όφελος της χώρας, με μισθούς που θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες των εργαζομένων, δημιουργούν το ζητούμενο της εποχής, της Ελλάδας που παράγει.

Τα πλεονεκτήματα που προκύπτουν όχι μόνο στον κλάδο της εξόρυξης, αλλά και σε όλους τους υπόλοιπους τομείς που θα υποστηρίξει, θα έχουν ακόμα μεγαλύτερη ένταση αν πλαισιωθούν από πολιτικές κατευθύνσεις που θα αντιστρέφουν το brain drain και θα εκμεταλλεύονται όσες δυνατότητες προσφέρει η ψηφιακή εποχή και η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση.

Και αν όλα αυτά συνδυαστούν με τα υπόλοιπα διεθνώς ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της χώρας, όπως είναι ο τουρισμός, η ναυτιλία, η αγροτική παραγωγή κ.ά., τότε θα αναδυθεί εναργέστερη η δυνατότητα να οδηγηθούμε αθροιστικά στη συνολικότερη ανάκαμψη της χώρας.

[ΠΗΓΗ: ΣΤΕΝΤΟΡΑΣ, του Απόστολου Ζαβιτσάνου, 27/10/2018]

Συνεχίστηκε την Παρασκευή για δεύτερη μέρα στην αίθουσα του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης η δίκη για την εμπρηστική επίθεση στο εργοτάξιο της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός το Φεβρουάριο του 2013 στις Σκουριές Χαλκιδικής , για την οποία κατηγορούνται κάτοικοι της περιοχής. Η διαδικασία εξελίσσεται με καταθέσεις μαρτύρων κατηγορίας και παρά τις επίμονες ερωτήσεις του δικαστηρίου ουδείς εξ αυτών ήταν σε θέση να αναγνωρίσει ανάμεσα στους κατηγορούμενους κάποιον από τους δράστες της επίθεσης.

Αντιθέτως, όσοι κατέθεσαν ότι τους γνωρίζουν τους περιέγραψαν ως φιλήσυχους ανθρώπους και οικογενειάρχες που δεν θα μπορούσαν να προβούν στις βαρύτατες πράξεις που τους καταλογίζει το κατηγορητήριο. Χαρακτηριστική ήταν η κατάθεση εργολάβου που έχασε εκείνη τη νύχτα από τον εμπρησμό μηχανήματα αξίας ευρώ σύμφωνα με το κατηγορητήριο. “Οι άνθρωποι αυτοί είναι συγχωριανοί μου και ποτέ δεν θα έκαιγαν τις περιουσίες μας Είμαστε φίλοι συμμαθητές μεγαλώσαμε μαζί και πήγαμε μαζί φαντάροι είπε ενώ δεύτερος εργολάβος που υπέστη ζημιά ευρώ εξαιτίας του εμπρησμού έκανε λόγο για βιοπαλαιστές και παιδιά που δεν έχουν αναρχική διαγωγή”.

Ο ίδιος μάρτυρας περιέγραψε άλλο περιστατικό κατά το οποίο άγνωστοι άσχετοι με την περιοχή της Χαλκιδικής σπάσανε τα τζάμια των μηχανημάτων του. “Πιστεύω ότι το έκαναν ξένοι όχι ντόπιοι”, ανέφερε άλλος μάρτυρας, εργοδηγός της εταιρείας χρυσού, όταν ρωτήθηκε σχετικά από την έδρα. Υπάλληλοι της εταιρείας φύλαξης του εργοταξίου αφού περιέγραψαν την επίθεση,  κλήθηκαν να καταθέσουν για αντικείμενα που συνέλλεξαν από το εργοτάξιο συνδεόμενα με την επίθεση.  Οι συνήγοροι υπεράσπισης σχολίασαν ότι ενώ οι ίδιοι μάρτυρες ήταν ιδιαίτερα περιγραφικοί στις καταθέσεις που έδωσαν στην Αστυνομία για το θέμα αυτό εντούτοις στην επ’ ακροατηρίω εξέτασή τους δεν θυμούνταν και δεν απαρίθμησαν πολλά από τα αντικείμενα, κάποια πολύ χαρακτηριστικά ,τη στιγμή μάλιστα που ορισμένοι κατέστησαν κατηγορούμενοι με βάση αυτά.

Όπως φαίνεται από την έως τώρα εξέλιξη της ακροαματικής διαδικασίας, το ζήτημα των πειστηρίων είναι κάτι που αμφισβητείται από τους υπερασπιστές, που υποστηρίζουν ότι δεν τεκμαίρεται εάν αυτά συλλέχθηκαν από τον τόπο της επίθεσης και ότι πράγματι συνδέονται με αυτή. Η δίκη διακόπηκε το απόγευμα και θα συνεχιστεί την ερχόμενη Δευτέρα οπότε αναμένεται να καταθέσουν μάρτυρες αστυνομικοί

ΠΗΓΗ: ΤΥΠΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 27/10/2018

Μπορεί το συνολικό στοκ των επιστροφών φόρου να έχουν μειωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, ωστόσο η αγορά εξακολουθεί να στερείται ένα πολύ σημαντικό ποσό ρευστότητας από τη μη επιστροφή εκκαθαρισμένων φόρων. Αυτό προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων που δόθηκαν χθες στη δημοσιότητα. Αυτό που δεν προκύπτει από τους πίνακες είναι οι λόγοι για τους οποίους μειώθηκε το στοκ των επιστροφών, όπως και οι λόγοι για τους οποίους ένα πολύ σημαντικό ποσό δεν έχει ακόμη επιστραφεί στους φορολογούμενους, επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα.

Από τα στοιχεία προκύπτει ότι το “απόθεμα” των επιστροφών φόρου έφθασε στο ανώτερο σημείο του τον Ιούλιο του 2016. Ανερχόταν τότε στα 3,8 δις ευρώ ενώ στον τέλος του περασμένου μήνα (Σεπτέμβριος 2018) είχε περιοριστεί στα 1,08 δις ευρώ. Η μείωση αυτή οφείλεται σε τρεις λόγους. Πρώτον στο γεγονός ότι με την σταδιακή κατάργηση των περισσότερων φοροαπαλλαγών για τα φυσικά πρόσωπα (π.χ. ιατρικές δαπάνες) περιορίστηκαν δραματικά τα ποσά που επιστρέφονται στους φορολογούμενους από τη φορολογία εισοδήματος. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι σημαντικά ποσά επιστρέφονται στους φορολογούμενους με τους δανειστές να βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό του υπουργείου Οικονομικών. Η πίεση αυτή έγινε με τη σύνδεση της αποταμίευσης δόσεων του τρίτου μνημονίου με την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων αποκλιμάκωσης των ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου προς ιδιώτες. Μάλιστα, μέρος των δόσεων δινόταν από τους δανειστές αποκλειστικά για την αποπληρωμή οφειλών του δημοσίου. Ο τρίτος λόγος είναι ότι φορολογική διοίκηση αργά αλλά σταδιακά βελτιώνει τις διαδικασίες για την επιστροφή φόρων.

Η προσπάθεια για την επιτάχυνση των επιστροφών φόρου, μετά από πίεση των δανειστών, συνεχίζεται από το υπουργείο Οικονομικών. Πρόσφατα ψηφίστηκε διάταξη του υπουργείου Οικονομικών η οποία προβλέπει ότι ποσά επιστροφών έως 10.000 ευρώ που εκκρεμούν για περισσότερες από 90 ημέρες θα καταβληθούν στους δικαιούχους τους χωρίς περαιτέρω έλεγχο και προϋποθέσεις.

Από τα στοιχεία της ΑΑΔΕ προκύπτουν επίσης ότι  οι εκκρεμείς επιστροφές φόρων που έχουν καθυστερήσει για περισσότερο από 90 ημέρες ανέρχονταν στα 464,8 εκατ. ευρώ. Για ποσό ύψους 261 εκατ. ευρώ έχουν αποσταλεί ειδοποιήσεις στους φορολογούμενους προκειμένου να κάνουν κάποιες απαραίτητες ενέργειες για την ολοκλήρωση της επιστροφής (προσκόμιση δικαιολογητικών κα).

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr/, του Σπύρου Δημητρέλη, 26/10/2018]