Μια απόφαση που μπορεί να οδηγήσει σε «κύμα» μετατροπών κατοικιών και άλλων κτιρίων σε ξενοδοχεία/ενοικιαζόμενα μικρής κατηγορίας έλαβε το αρμόδιο υπουργείο. Καταργώντας έναν περιορισμό του 1986, απελευθερώνει τη δημιουργία ξενοδοχείων και ενοικιαζόμενων δωματίων έως γ’ κατηγορίας σε περιοχές όπου αυτό είχε απαγορευθεί, λόγω της μεγάλης τουριστικής τους ανάπτυξης. Η απόφαση επηρεάζει περιοχές της Σαντορίνης, της Κρήτης, της Ρόδου, της Κω, της Μυκόνου, της Πόρου, της Χαλκιδικής, της Κέρκυρας, τα νησιά του Αργοσαρωνικού, τους Δελφούς, την Αράχοβα και το Ναύπλιο.

Από το 1955 έως το 1981 η πολιτεία θέσπισε οκτώ νόμους με οικονομικό κίνητρα για την ανάπτυξη της τουριστικής δραστηριότητας. Ως αποτέλεσμα, στις αρχές της δεκαετίας του ’80 τα πρώτα σημάδια κορεσμού ήταν ήδη εμφανή σε πολλά σημεία της χώρας, με κύριο πρόβλημα τη διασπορά πολλών μικρών μονάδων σε εκτός σχεδίου περιοχές

Έτσι το 1986 το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας (που ήταν αρμόδιο για θέματα τουρισμού) πήρε τη γενναία για την εποχή απόφαση να «βάλει φρένο». Όρισε 85 περιοχές (το μεγαλύτερο μέρος στην Αττική) ως κορεσμένες, όπου απαγόρευσε υπό κάποιες προϋποθέσεις τη δημιουργία νέων ξενοδοχειακών μονάδων

Και ακόμα 76 έως «περιοχές ελέγχου τουριστικής ανάπτυξης», όπου επιτρεπόταν η δημιουργία μόνο υψηλής ποιότητας καταλυμάτων (ξενοδοχεία άνω των 4 αστέρων, ενοικιαζόμενα α’ κατηγορίας). Στόχος ήταν να αναβαθμιστεί το τουριστικό προϊόν στις «ναυαρχίδες» του τουρισμού της περιόδου εκείνης

Οι περιορισμοί απέδωσαν και έτσι διατηρήθηκαν για αρκετά χρόνια. Στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας άρχισαν να καταργούνται οι «κορεσμένες» περιοχές ενόψει των αναγκών των Ολυμπιακών Αγώνων, μέχρι που το 2005 ο χαρακτηρισμός καταργήθηκε εντελώς. Οι «περιοχές ελέγχου τουριστικής ανάπτυξης» όμως παρέμειναν ως είχαν. Τα τελευταία χρόνια, το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΞΕΕ) και άλλοι τουριστικοί φορείς ζητούσαν την άρση του περιορισμού ως προς τα υφιστάμενα ξενοδοχεία, καθώς είχε μια σημαντική παρενέργεια: «μπλόκαρε» τις αναβαθμίσεις των χαμηλής κατηγορίας καταλυμάτων. Έτσι ένας ιδιοκτήτης που ήθελε να αναβαθμίσει το ξενοδοχείο του έπρεπε υποχρεωτικά να προχωρήσει σε μια μεγάλη επένδυση που ενδεχομένως δεν μπορούσε να αντέξει, ή, στην αντίθετη περίπτωση, εκείνοι που είχαν προχωρήσει στην επένδυση, να μην μπορούν να «ανέβουν κατηγορία».

Με πρόσφατη απόφασή της, λοιπόν, η αναπλ. υπουργός για θέματα Τουρισμού Έλενα Κουντουρά κατήργησε τις «περιοχές ελέγχου τουριστικής ανάπτυξης» ως «παρωχημένες» και «ασύμβατες με τη σύγχρονη τουριστική πραγματικότητα». Με τον τρόπο αυτό λύνεται μεν το πρόβλημα των υφισταμένων τουριστικών μονάδων. Όμως ταυτόχρονα απελευθερώθηκε η δημιουργία μικρών (λίγων αστέρων) τουριστικών μονάδων στις περιοχές όπου απαγορευόταν: λ.χ. σε όλη τη Μύκονο και τη Σκιάθο, στο Καμάρι και την Περισσά στη Σαντορίνη, σε μεγάλο μέρος της Βόρειας Κέρκυρας, στο Ναύπλιο, την Αράχοβα και τους Δελφούς

«Η διάταξη αυτή σε μια περίοδο που κύριος στόχος μας είναι η ποιοτική αναβάθμιση του τουρισμού θα αποβεί καταστροφική, καθώς θα “φυτρώσει” τεράστιος αριθμός μονάδων λίγων αστέρων σε περιοχές “πνιγμένες” στον τουρισμό», σχολιάζει μέλος του ΞΕΕ, που προτιμάει να διατηρήσει την ανωνυμία του. Η «Κ» ζήτησε την άποψη της κ. Κουντουρά, η οποία όμως, σύμφωνα με συνεργάτες της, δεν μπορούσε να ανταποκριθεί λόγω φόρτου εργασίας.

[ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, του Γιώργου Μάλιου, 15/9/2016]

Προ δυσάρεστης έκπληξης βρέθηκαν οι εταιρείες του εξορυκτικού κλάδου, όταν διαπίστωσαν πως εξαιρούνται από τον νέο αναπτυξιακό νόμο. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των βιομηχάνων η απόφαση αυτή βασίστηκε στον πρόσφατο κανονισμό της E.Ε. 2014 για ισορροπία στην εξαίρεση από τις ενισχύσεις του χάλυβα και του άνθρακα. Όπως τονίζουν πρόκειται για μια εξέλιξη αρνητική που δείχνει την αντίφαση συνολικά της Ευρώπης απέναντι στην άποψη περί ανάπτυξης, ειδικά του πρωτογενούς τομέα και του εξορυκτικού κλάδου. Η απόφαση αυτή, συμπληρώνουν, έρχεται να προσθέσει ένα ακόμη πρόβλημα ειδικά στις ελληνικές εξορυκτικά επιχειρήσεις που πλήττονται από τη γραφειοκρατία και τη νομική ασάφεια στην αδειοδότηση έρευνας και εκ μετάλλευσης των λατομικών προϊόντων εξαιτίας της έλλειψης λατομικού νόμου, που σβήνεται και γράφεται από το 2003.

[ΠΗΓΗ: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, 16/09/2016]

Ανοδικά κινήθηκαν χθες οι τιμές του χρυσού, με την αγορά να είναι σε αναμονή περισσότερων ενδείξεων για το χρονοδιάγραμμα της επόμενης αύξησης επιτοκίων στις ΗΠΑ. Η τιμή σποτ του χρυσού κατέγραφε οριακά κέρδη της τάξης του 0,3%, στα 1.322,55 δολάρια ανά ουγκιά, έχοντας ανακάμψει από τα χαμηλά εβδομάδας που είχε καταγράψει στην προηγούμενη συνεδρίαση, αγγίζοντας τα 1.315,27 δολάρια ανά ουγκιά. Η άνοδος του χρυσού έδωσε ώθηση και στα υπόλοιπα πολύτιμα μέταλλα, με το ασήμι να ενισχύεται περισσότερο από μισή ποσοστιαία μονάδα, κοντά στα 19 δολάρια ανά ουγκιά. Οριακά κέρδη και για την πλατίνα, ενώ το παλλάδιο ενισχύθηκε σε ποσοστό 0,5%, στα 654,5 δολάρια ανά ουγκιά, έπειτα από το ναδίρ οκτώ εβδομάδων που είχε αγγίξει στην προηγούμενη συνεδρίαση.

[ΠΗΓΗ: Ναυτεμπορική, 15/9/2016]

Μία ιδιαίτερα πετυχημένη προσπάθεια αναβίωσης των αρχαίων Αριστοτελείων, πραγματοποιήθηκε τη δεκαετία του 1960 στην Ιερισσό. Τα αρχαία «Αριστοτέλεια» ήταν εορταστικές εκδηλώσεις στη μνήμη του μεγάλου φιλοσόφου της αρχαιότητας, Αριστοτέλη, που τελούνταν στην πατρίδα του, τα Στάγειρα, τον 4ο και 3ο αιώνα π.Χ. .

Ήδη από τη δεκαετία του 1950 υπήρχε μία δυναμική αλλά άτυπη αθλητική κίνηση στην κωμόπολη της Ιερισσού. Με πρωτοβουλία της Ε.Α.Ψ,μιας αντισυμβατικής ομάδας νέων της εποχής, που ανάμεσα στα μέλη της ήταν ο Νικόλαος Πασχαλίδης, ο Ιωάννης Τσιριγώτης, ο Θεόδωρος Γκατζώνης κ.α. , καθώς και άλλοι νέοι Ιερισσιώτες[i], συστάθηκε το 1957 ο μουσικογυμναστικός σύλλογος «Άκανθος» Ιερισσού.

Το 1960, με πρωτοβουλία του καθηγητή Σωματικής Αγωγής Ιωάννη Μάγκλαρη που υπηρετούσε την εποχή αυτή στο γυμνάσιο της Αρναίας, τον πρόεδρο της κοινότητας Ιερισσού Περικλή Βεργίνη[ii], τον πρόεδρο του «Α.Μ.Σ. Άκανθος» Κωνσταντίνο Παπαστεργιαννό, τον γραμματέα της κοινότητας Ιωάννη Μαρίνο και τους τότε αθλητές Βασίλειο Γκατζώνη και Ιωάννη Ζέκιο, προτάθηκε η αθλητική και πολιτιστική διοργάνωση των «Α’ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΩΝ». Η πρόταση αυτή υιοθετήθηκε από το κοινοτικό συμβούλιο, τους τοπικούς συλλόγους και παράγοντες με ενθουσιασμό.

Το πρόγραμμα που καταρτίστηκε περιελάμβανε αγώνες στίβου, ιπποδρομίες, ποδηλατοδρομίες, διαγωνισμό παραδοσιακών χορευτικών συγκροτημάτων και θεατρικές παραστάσεις. Η συμμετοχή αθλητών και χορευτικών ομίλων από τον πρώτο κιόλας χρόνο ήταν επιτυχής, πέρα από κάθε αισιόδοξη πρόβλεψη, όπως αναφέρει στο βιβλίο του «Ιερισσός, αιώνιο ταξίδι στους δρόμους της παράδοσης και του πολιτισμού» ο συνεργάτης του περιοδικού μας Ιωάννης Μαρίνος[iii]. Πλήθος κόσμου επισκεπτόταν την Ιερισσό για να παρακολουθήσει τους αθλητικούς αγώνες και να θαυμάσει τα χορευτικά συγκροτήματα και τις άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις. Σύντομα, μπορούμε να πούμε, η Ιερισσός έγινε το κέντρο της πολιτιστικής και αθλητικής κίνησης της Χαλκιδικής.

Τα «Αριστοτέλεια» από τότε εξελίχθηκαν, εμπλουτίστηκαν με νέους αγώνες (όπως η σκοποβολή), και νέες πολιτιστικές εκδηλώσεις. Από το 1963 μαζί με τα «Αριστοτέλεια» ενσωματώθηκε και η “ημέρα του Ναύτη” με διοργανωτή το Λιμεναρχείο Ιερισσού, δίνοντας τη δροσερή, γαλάζια πινελιά της στον όμορφο και δυναμικό αυτόν καμβά της γιορτής.

Γράφει γι’ αυτή ο τύπος της εποχής[iv]:

«… Εἰς τὴν θαυμασίαν ἑορτὴν μετέσχον ὅλα τὰ σκάφη τῆς Ἱερισσοῦ, τὰ ὁποῖα ἐνεφάνισαν φαντασμαγορικόν θέαμα ὡς ἦσαν φωταγωγημένα.  Τὴν φαντασμαγορίαν καθίστων ἐντονωτέραντὰ πυροτεχνήματα τὰ ὁποῖαἀ φθόνως ἐκάησαν.

Θαυμάσιον ἐπίσης ἦτοτὸ θέαμα, τὸ ὁποῖον παρουσίασεν ὁμάς λευκοφορεμένων κοριτσιῶν τῆς Ιερισσοῦ, τὰ ὁποῖα ἐπὶ τῆς – ἅςτὴνεἴπωμεν – ναυαρχίδος τοῦ στόλου ἐκράτουν πολύχρωμα φανάρια καὶ ἔψαλλον διάφορα δημοτικὰ καὶ δὴ ναυτικὰ ᾄσματα».

Όλοι οι πολιτικοί και κοινωνικοί φορείς της Χαλκιδικής θεωρούσαν χρέος τους να παρευρίσκονται στο μεγάλο αυτό γεγονός. Ανάμεσά τους οι Βουλευτές του νομού, ο Νομάρχης, οι δήμαρχοι, κοινοτάρχες, εκπαιδευτικοί, αθλητικοί παράγοντες, κ.α.

Όμως, η σημαντική αυτή εκδήλωση για τον νομό μας και την Ιερισσό, δε θα είχε καμία τύχη αν δεν αγκαλιαζόταν εθελοντικά από συλλόγους, φορείς και τους κατοίκους της όμορφης και δημιουργικής αυτής κωμόπολης.

Τα επόμενα χρόνια ο στίβος αναπτύχθηκε ανάμεσα στη νεολαία της Ιερισσού. Το 1965 π.χ., στη τελική κατάταξη των αθλητών στίβου της Χαλκιδικής στα «Αριστοτέλεια», πρώτος αναδείχθηκε ο Πολύγυρος με 27 β. , δεύτερη η Ιερισσός με 18 β. και τρίτη η Αρναία με 12β.[v] .

Το τέλος των «Αριστοτελείων» ήρθε το 1971. Το τότε δημοτικό συμβούλιο Ιερισσού αποφάσισε να σταματήσει την όμορφη και σημαντική αυτή αθλητική γιορτή με πρόφαση το οικονομικό κόστος!

Στα «Ι’ Αριστοτέλεια» το 1970, που ήταν και τα τελευταία, συμμετείχαν 120 αθλητές από όλη τη Μακεδονία.

Εν  όψει του έτους «Αριστοτέλη» που διανύουμε φέτος (2016), η ομάδα του «Κυττάρου» Ιερισσού κάνει ανοιχτή πρόταση στο δήμο Αριστοτέλη και στους αθλητικούς, πολιτιστικούς και κοινωνικούς φορείς της περιοχής, για αναβίωση της τόσο σημαντικής και απαραίτητης σήμερα αυτής διοργάνωσης.

[i] Πληροφορία του Νικόλαου Πασχαλίδη τον Ιανουάριο του 2016 στον γράφοντα.

[ii] Ο Περικλής Βεργίνης διατέλεσε επί σειρά ετών κοινοτάρχης και κατόπιν δήμαρχος Ιερισσού.

[iii] Ιωάννης Μαρίνος, Ιερισσός, αιώνιο ταξίδι στους δρόμους της παράδοσης και του πολιτισμού, σ. 26.

[iv]Εφημερίδα «Φωνή της Χαλκιδικής», 7 Ιουλίου 1963, σ. 4

[v]Εφημερίδα «Φωνή της Χαλκιδικής», 20 Ιουνίου 1965, σ.4.

[ΠΗΓΗ: http://respentza.blogspot.gr/, των Χρήστου Καραστέργιου & Σωτηρίας Καραστέργιου, δημοσιεύθηκε στο πολιτισμικό περιοδικό “Κύτταρο Ιερισσού, τ.13/2016]