Κουτσά στραβά, η αξιολόγηση κάποια στιγμή θα κλείσει. Μέχρι το Πάσχα; Δύσκολο. Το πιθανότερο είναι να ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση μέχρι τις 10 – 15 Μαΐου. Γιατί αυτό; Γιατί τον Μάιο πολύ απλά τελειώνουν τα λεφτά. Και θα αρχίσουν τα προβλήματα πληρωμής όχι μόνο των υποχρεώσεων της χώρας προς τους δανειστές, αλλά και προς τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους.

Άντε λοιπόν και έκλεισε η αξιολόγηση. Και μετά; Τι θα γίνει; Θα αρχίσει να ρέει το χρήμα άφθονο; Από τα κάθε λογής πακέτα, τύπου Γιουνκέρ ή Ντράγκι κλπ; Ή απλώς θα καλυφθούν οι υποχρεώσεις προς τρίτους, άντε να μπει και ένα χεράκι να μην τους πάρουν οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι στο κυνήγι, μένοντας απλήρωτοι και η σεμνή τελετή αισιοδοξίας θα λάβει τέλος; Το αναφέρω γιατί σε όλη τη διάρκεια των συζητήσεων δεν ακούστηκε πουθενά η λέξη ανάπτυξη. Μόνο μέτρα και φόρους και χαράτσια βλέπουμε γύρω μας. Κανένα αναπτυξιακό κίνητρο… τίποτα. Μηδέν εις το πηλίκον.

Α, ναι ξέχασα, θα έρθει σύντομα ο αναπτυξιακός νόμος. Με το καλό να μας έρθει, όμως να με συμπαθάτε, αλλά τον περιμένουμε από πέρυσι το καλοκαίρι και έχει καταντήσει χειρότερος και από το γεφύρι της Άρτας. Ή μήπως θα χρηματοδοτηθεί η οικονομία από τις εναλλακτικές πλευρές που οραματίζεται ο κ. Δραγασάκης επαναφέροντας μοντέλα της δεκαετίας του 1990 και παλιότερα; Δεν θέλω να γίνω μάντης κακών, αλλά φοβάμαι ότι λεφτά δεν θα υπάρχουν. Ή μάλλον θα υπάρχουν με το σταγονόμετρο. Θυμάστε τι είπε ο Σόιμπλε; ” It’s the implementation stupid”.

Εμ, αυτή η ρημάδα η εφαρμογή είναι που τα φταίει όλα. Και η εφαρμογή είναι και αυτή που θα σοκάρει. Γιατί καλά οι υπογραφές. Από μόνες τους δεν σημαίνουν και τίποτα. Και πέρυσι έβαλε την υπογραφή του φαρδιά πλατιά ο κ. Τσίπρας σε ό,τι του έβαλαν μπροστά του, πανικόβλητος μετά από μία… σκληρή διαπραγμάτευση της οποίας καρμπόν δείχνει να είναι η φετινή. Αλλά τι από αυτά εφαρμόστηκαν είναι το θέμα. Και τι απέδωσαν. Τώρα ετοιμάζονται και πάλι να υπογράψουν τα πάντα –και άλλα τόσα– αλλά και να δεσμεύσουν πολιτικά έναντι των “θεσμών” και τις επόμενες κυβερνήσεις.

Η εφαρμογή λοιπόν δεν βγαίνει. Μην το πάτε μακριά. Δείτε τι απέδωσαν οι προηγούμενες φορομπηχτικές πολιτικές και υπολογίστε. Η ζημιά που θα προκληθεί στην αγορά από τα νέα μέτρα θα είναι πολύ μεγαλύτερη του αποτελέσματος που αυτά θα εξασφαλίσουν. Αυτό είναι νομοτελειακό. Όταν δεν αυξάνεις τη φορολογική βάση αλλά απλά ξεζουμίζεις τους ίδιους και τους ίδιους, δεν μπορεί να δεις προκοπή. Απλό είναι, αλλά κάνουν πως δεν το καταλαβαίνουν. Μπορεί και πράγματι να μην το καταλαβαίνουν. Στο τέλος της ημέρας μικρή σημασία έχει αν πρόκειται περί ανικανότητας και άγνοιας ή περί ιδεοληψίας. Το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Καταστροφή της αγοράς.

Εκείνο ωστόσο που ακόμα δεν έχουν συνεκτιμήσει, είναι οι ανοχές της κοινωνίας. Όλων αυτών που έχουν στοχοποιήσει ως αντιπάλους, αλλά και εκείνων που μέχρι σήμερα στήριξαν τον Αλέξη Τσίπρα ακόμη και όταν τους κορόιδευε. Οι αντοχές όμως έχουν όρια. Και τα όρια αυτά τα έχουν ήδη υπερβεί. Πού να τα ξεχειλώσουν άλλο τόσο… Δεν βγαίνει το σενάριο με τίποτα. Βεβαίως, ποντάρουν στο καλοκαίρι. Πού θα πάει σου λέει. Λίγο ο τουρισμός, λίγο ο ήλιος και η θάλασσα, ξεχνιέται ο Έλληνας. Έλα όμως που θα έρθει και ο λογαριασμός. Και αυτόν το  λογαριασμό δεν θα μπορεί να τον αντέξει με τίποτα η κοινωνία. Ακόμη και εκείνοι που ακόμη βάζουν την οργή πάνω από τη λογική. Και τότε η αποκαθήλωση θα είναι ραγδαία.

[ΠΗΓΗ: www.capital.gr/, του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου, 21/4/2016]

Σημαντικά κέρδη χθες για τον χρυσό, ενώ το ασήμι άγγιξε υψηλά δέκα μηνών και η πλατίνα ενισχύθηκε στα υψηλότερα επίπεδα εξαμήνου, με την εξασθένηση του δολαρίου να προσφέρει στήριγμα σας τιμές των πολυτίμων μετάλλων. Ο χρυσός άγγιξε υψηλά εβδομάδας, καταγράφοντας κέρδη έως και 2% και με την τιμή να «σκαρφαλώνει» έως και τα 1.256,80 δολάρια ανά ουγκιά.

Κέρδη πάνω από 3% και για την πλατίνα, που ενισχύθηκε σια 1.013,71 δολάρια ανά ουγκιά, στα υψηλότερα επίπεδα από τις 23 Οκτωβρίου. Την παράσταση όμως έκλεψε το ασήμι, με άνοδο 5,2% και την τιμή στα 17,07 δολάρια ανά ουγκιά, τα υψηλότερα επίπεδα από τον Ιούνιο του 2015, προτού σταθεροποιηθεί στα 16,90 δολάρια. Παράλληλα, οι traders αναζητούν ενδείξεις για τα επόμενα βήματα νομισματικής πολιτικής της Fed.

[ΠΗΓΗ: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, 20/4/2016]

Σταθεροποιητικές τάσεις επικράτησαν χθες στην αγορά πολυτίμων μετάλλων του Λονδίνου, με την τιμή του χρυσού να παραμένει σχεδόν αμετάβλητη, μετά τη μεγαλύτερη τριμηνιαία άνοδο σε διάστημα σχεδόν 30ετίας κατά τους τρεις πρώτους μήνες του έτους, εν μέσω υποβάθμισης των προσδοκιών για τις επόμενες αυξήσεις επιτοκίων που σχεδιάζει φέτος η Φέντεραλ Ριζέρβ των ΗΠΑ.

Η τιμή σποτ του πολύτιμου μετάλλου παρέμενε σχεδόν σταθερή, στα 1.233,65 δολ ανά ουγκιά, ανακάμπτοντας έπειτα από τις απώλειες μισής ποσοστιαίας μονάδας στη διάρκεια της προηγούμενης εβδομάδας.

Σταθεροποιητικές τάσεις επικράτησαν και μεταξύ των υπολοίπων πολυτίμων μετάλλων, πλην της πλατίνας, που υπέστη απώλειες σχεδόν 1% στα972,90 δολ. ανά ουγκιά. Σχεδόν αμετάβλητη και η τιμή του αργύρου, στα 16,20 δολ. ανά ουγκιά, ενώ σταθερό ή τον και το παλλάδιο, με την τιμή στα 563,99 δολ. ανά ουγκιά.

[ΠΗΓΗ: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, 19/4/2016]

Photographer: Andrey Rudakov/Bloomberg

Ανοίγει και πάλι η όρεξη της Κίνας για μέταλλα και αγροτικά προϊόντα, γεγονός που γεννά προσδοκίες για ανάκαμψη των εμπορευμάτων, οι οποίες μετά τα κέρδη που εξασφάλισαν το δίμηνο Φεβρουαρίου-Μαρτίου βρέθηκαν ξανά να δέχονται ισχυρές πιέσεις αυτόν τον μήνα.

Η αβεβαιότητα σχετικά με τις προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας εξακολουθεί πάντως να είναι ένας παράγοντας ο οποίος ρίχνει τη σκιά του στις αγορές και αποθαρρύνει τους επενδυτές να αυξήσουν σημαντικά την έκθεσή τους σε ενεργητικό, που ενέχει ρίσκο.

Η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη είδε τις εισαγωγές της να κινούνται πτωτικά, για ακόμη έναν μήνα τον Μάρτιο. Ωστόσο, η πτώση αυτή ήταν πολύ μικρότερη των προβλέψεων, καθώς οι εισαγωγές αρκετών πρώτων υλών αυξήθηκαν κόντρα στο γενικότερο αρνητικό ρεύμα.

Τα νέα ήταν ιδιαιτέρως καλά για τις βιομηχανίες χαλκού, καθώς οι αγορές χαλκού του ασιατικού δράκου από το εξωτερικό έκαναν «άλμα» 39% τον προηγούμενο μήνα σε σχέση με τον Μάρτιο του 2015.

Η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος, με διαφορά, εισαγωγέας μετάλλων και ο δεύτερος μεγαλύτερος εισαγωγέας μετάλλων παγκοσμίως. Η «υγεία» κινεζικής οικονομίας είναι ο κρισιμότερος ίσως παράγοντας για την αγορά εμπορευμάτων και την κατεύθυνση των τιμών

Η συγκεκριμένη χώρα καλύπτει το 13% του παγκόσμιου ΑΕΠ, ενώ φιλοξενεί το 20% του παγκόσμιου πληθυσμού. Οι ανάγκες της είναι τεράστιες. Καταναλώνει το 60% του τσιμέντου, το 54% του αλουμινίου, το 50% του νικελίου, το 48% του χαλκού και το 46% του χάλυβα παγκοσμίως.

[ΠΗΓΗ: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, της Νατάσας Στασινού, 18/04/2016]