Πάγια εκτίμηση αυτής της στήλης τα τελευταία χρόνια είναι ό,τι η χώρα έχασε τις τελευταίες ευκαιρίες να αποφύγει μια κατάρρευση, κατ’ αναλογία σαν αυτές των γειτονικών σοβιετικών χωρών, το 2010 και το 2012. Αυτό εκ των υστέρων, γιατί το 2010 η στήλη πίστευε πως η ευκαιρία της χρεοκοπίας με τη στήριξη των εταίρων ήταν αρκετή για να ανακάμψει και να γίνει μια περισσότερο φυσιολογική δυτική χώρα.
Εκτίμηση ήταν και παραμένει επίσης πως η κυβέρνηση της “παλαβής” αριστεράς, παρά την εκ των υστέρων προσπάθεια ρεαλιστικής στροφής, θα προκαλέσει στη χώρα τη μεγαλύτερη καταστροφή που έχει υποστεί μετά τον τελευταίο μεγάλο πόλεμο. Από τον οποίο η χώρα βγήκε ισοπεδωμένη.
Αυτό γιατί ο συνδυασμός αριστερής μεταφυσικής “παλαβομάρας” και νεοελληνικού ιδιοτελούς ραγιαδισμού συνθέτουν ένα εκρηκτικό μείγμα ικανό να διαλύσει τα περισσότερα απ’ όσα αυτός ο τόπος κατέκτησε στα 200 χρόνια της ύπαρξης του ελληνικού κράτους.
Αριστερή μεταφυσική “παλαβομάρα” π.χ. είναι στα πλαίσια κάποιων γενικών αρχών προλεταριακού διεθνισμού και αντιαποικιακής αλληλεγγύης να καλείς μερικά εκατομμύρια από τα 1-2 δισ. πληθυσμού κοινωνιών με εκρηκτικούς δημογραφικούς δείκτες να αποκτήσουν εύκολα ταξιδιωτικά έγγραφα για να πλημμυρίσουν τη Δύση με επαναστατικά υποκείμενα (Το δόγμα της κυρίας Τασίας και των συντρόφων της…).
Αριστερή οικονομολογική “παλαβομάρα” είναι να πιστεύεις πως ο καπιταλισμός είναι κάτι που μοιάζει με το θησαυροφυλάκιο του θείου-Σκρουτζ, όπου αν αποκτήσεις τα κλειδιά μπορείς να ασκήσεις πολιτική αναδιανομής εισοδημάτων.
Η χώρα έχει αρχίσει ήδη να εμφανίζει τα πρώτα χαρακτηριστικά της ανεπανόρθωτης ζημιάς που θα έχει υποστεί όταν η κυβέρνηση της “παλαβής” αριστεράς θα παραδώσει στην επόμενη.
Το καλοκαίρι απειλήθηκε με αποπομπή από το ευρώ καίτοι κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται από τις συνθήκες, γεγονός που η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα προσπάθησε να χρησιμοποιήσει ως εκβιασμό προκειμένου να αποκτήσει πόρους για το πελατειακό κράτος.
Από το καλοκαίρι και μετά οι τράπεζες παραμένουν ουσιαστικά κλειστές για τους καταθέτες και για την οικονομία.
Πρόσφατα η χώρα απειλήθηκε με αποκλεισμό από τη συνθήκη ΣΕΓΚΕΝ γιατί διαπιστώθηκε αδυναμία να φυλάξει ασφαλή και αδιαπέραστα τα εθνικά της σύνορα.
Την εβδομάδα που πέρασε ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης παραδέχθηκε πως υπάρχουν περιοχές στη χώρα που είναι άβατες για το κράτος δικαίου και την εξουσία του. Παραδέχθηκε δηλαδή, πως υπάρχει συρρίκνωση της εθνικής κυριαρχίας. Ούτε ο ίδιος, ούτε ο πρωθυπουργός του σκέφθηκαν πως αυτό συνιστά αποτυχία και λόγο παραίτησης…
Μήνες τώρα τα σύνορα της χώρας έχουν γίνει “σουρωτήρι”. Αυτό το έχουν διατυπώσει δημόσια δεκάδες ξένοι πολιτικοί, σύμμαχοι, εταίροι και άσχετοι με την Ελλάδα. Ο πρωθυπουργός και ο υπουργός άμυνας, η υπόλοιπη κυβέρνηση και η αντιπολίτευση συμπεριφέρονται σαν αυτό να μην αφορά τη χώρα μας, αλλά κάποια άλλη που δεν είναι ούτε καν γειτονική…
Η FYROM οι πολίτες της οποίας πριν μερικά χρόνια προσπαθούσαν να εισέλθουν έστω και λαθραία στη χώρα μας, σηκώνουν φράχτες στα σύνορα με την Ελλάδα.
Οι καταθέσεις έχουν φύγει από τις τράπεζες και παραμένουν μακριά από αυτές. Οι επιχειρήσεις συνεχίζουν να μεταφέρουν τις έδρες εκτός Ελλάδας. Οι Έλληνες που μπορούν και έχουν κάποια ειδίκευση συνεχίζουν να μεταναστεύουν μαζικά.
Ο υπουργός Ανάπτυξης κ. Σταθάκης δήλωσε προχθές πως η χώρα χρειάζεται περί τα 70 δισ. επενδύσεις για να επανέλθει στην κατάσταση του 2010. Εκτιμά δε πως ο αναπτυξιακός, το ΕΣΠΑ και το πακέτο Γιουνκέρ θα βοηθήσουν. Αν δεν έχει καταλάβει ακόμη πως και τα τρία αυτά συνιστούν το ίδιο και αυτό ποσό χρημάτων δεν θα το καταλάβει ποτέ. Η χώρα χρειάζεται πάνω από 100 δισ. ευρώ τα επόμενα 5-6 χρόνια και αυτά στην καλύτερη περίπτωση δεν είναι πάνω από 17-18 δισ…
Η κυβέρνηση έχει κερδίσει το επικοινωνιακό παιγνίδι. Το νέο καθεστώς αδειοδοτήσεων έχει λειάνει την κριτική των καναλιών, ενώ η αντιπολίτευση βρίσκεται σε αποσύνθεση. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως έχει κερδίσει το παιγνίδι. Η πραγματικότητα (οικονομία, δημόσια και εθνική ασφάλεια) είναι αδυσώπητη και το αποδεικνύει ήδη.
Εν τω μεταξύ ο ηθικός και πολιτικός ξεπεσμός έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Ο οδοντίατρος κομματικός παλαμακιστής της Υπουργού που χόρευε ζεϊμπέκικο πριν λίγες μέρες, την επομένη διορίζεται επικεφαλής δημόσιου νοσοκομείου. Ο υπουργός Παιδείας νομιμοποιεί τις καταλήψεις και τα γραφεία του κόμματος της κυβέρνησης παρέχουν νομική προστασία σε όσους συλλαμβάνονται κατά τη διάρκεια επεισοδίων από την αστυνομία της κυβέρνησης.
Όλα αυτά συνιστούν τα συμπτώματα μιας εν εξελίξει κατάρρευσης. Η κατάσταση αυτή είναι μη αναστρέψιμη καθώς δεν υπάρχει πολιτική δύναμη ή συνασπισμός δυνάμεων που μπορεί να εγγυηθεί την επάνοδο στην ομαλότητα και να διαθέτει μια επαρκή, ευρεία και αταλάντευτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Ακόμη και το σχέδιο της οικουμενικής που προβάλλεται σαν λύση δεν εγγυάται καμιά διέξοδο. Το κομματικό και πολιτικό σύστημα είναι τόσο σάπιο που θα χρησιμοποιήσει μια οικουμενική όχι σαν ευκαιρία τομών που θα σώσουν τη χώρα, αλλά σαν ευκαιρία απραξίας για την αναδιοργάνωση των κομματικών στρατών.
Το διεθνές περιβάλλον
Εν τω μεταξύ όλα αυτά λαμβάνουν χώρα σε ένα διεθνές περιβάλλον που στην καλύτερη περίπτωση ετοιμάζεται για μια διεθνή οικονομική καταιγίδα.
Η αξία των εταιρικών ομολόγων υψηλού κινδύνου στις διεθνείς αγορές έχει αρχίσει να κάμπτεται καθώς οι επενδυτές αντιλαμβάνονται την αύξηση του ρίσκου. Κάθε φορά που η αξία των ομολόγων αυτών αποκλίνει από τους χρηματιστηριακούς δείκτες, ακολουθεί πτώση.
Οι τιμές του πετρελαίου είναι στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων 10-15 ετών και η αυξημένη προσφορά δεν είναι αρκετή εξήγηση γι’ αυτό…
Τα ναύλα μεταφοράς ξηρού φορτίου όπως τα δείχνει ο δείκτης BDI (Baltic Dry Index) είναι στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων ετών.
Η άνοδος των αμερικάνικων επιτοκίων μετά από την καθ’ υπερβολή παραμονή για χρόνια σε μηδενικά επίπεδα αρχίζουν να δημιουργούν αναταράξεις στη διεθνή οικονομία καθώς αφαιρούν ρευστότητα.
Η Κίνα, η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη εισέρχεται βαθμιαία στην πρώτη ανατάραξη μετά τη μετεξέλιξη της οικονομίας από κομμουνιστική σε κάτι που δεν μπορεί να προσδιοριστεί με ακρίβεια. Οι εξελίξεις στην Κίνα δεν πρόκειται να αφήσουν ανεπηρέαστη την παγκόσμια οικονομία.
Οι οικονομίες της Δύσης συνεχίζουν να υποφέρουν από υψηλό χρέος και αρνητικούς δημογραφικούς δείκτες με αποτέλεσμα κάθε νέα αναταραχή και ύφεση να αποδεικνύεται χειρότερη από τις προηγούμενες.
Η Δύση εν μέσω όλων αυτών έχει περιορίσει το πνεύμα του καπιταλισμού και της ελεύθερης αγοράς που αποτελούσαν τον πυρήνα της αναζωογόνησης μετά από κάθε κρίση.
Το μεταναστευτικό έχει αρχίσει να λαμβάνει ιστορικές διαστάσεις για τις δυτικές κοινωνίες, ενώ η μουσουλμανική διείσδυση τείνει να πάρει χαρακτήρα ανοιχτής εισβολής και αντιπαράθεσης.
Όλα αυτά συνιστούν ένα διεθνές περιβάλλον αβεβαιότητας και η χώρα βρίσκεται απροετοίμαστη με μερικούς αδαείς, εμμονικούς ερασιτέχνες να παριστάνουν την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση.
Καλή μας τύχη. Γιατί θα τη χρειαστούμε…
[ΠΗΓΗ: www.capital.gr, του Κώστα Στούπα, 18/12/2015]
