Ο χρυσός είναι μακράν το εμπόρευμα με την καλύτερη επίδοση φέτος, και προσδίδει λίγη ελπίδα στις εξορυκτικές. Η στιγμή για συγχωνεύσεις και εξαγορές στον χρυσό είναι η καλύτερη, σύμφωνα με στελέχη, τα οποία υποστηρίζουν πως μία τέτοια ευκαιρία εμφανίζεται μόνο μία φορά κάθε 15 20 χρόνια.

Τα χειρότερα έπονται για την εξορυκτική βιομηχανία.  Όταν βρίσκεσαι μέσα σε τρύπα, σταμάτα να σκάβεις. Τουλάχιστον αυτό λέει η κοινή λογική η οποία έχει ξεπεράσει την εξορυκτική βιομηχανία η οποία με τη σειρά της έχει χάσει μετοχική αξία ύψους 1,4 τρισ. δολαρίων με όλες τις… τρύπες που έχει ανοίξει. Η πτώση της βιομηχανίας εξόρυξης έχει φτάσει το 73% από το υψηλό του 2011, και έχει εδώ και καιρό ξεπεράσει την αντίστοιχη πετρελαϊκή του 49%

Το πόσο θα πάρει για τον πλανήτη να “σβήσει” τις ολοένα και αυξανόμενες συγκεντρώσεις μετάλλων, άνθρακα και σιδήρου ήταν και το κύριο θέμα συζήτησης κατά τη διάρκεια της μεγαλύτερης συνάντησης του τομέα που έλαβε χώρα αυτή την εβδομάδα στο Cape Town και προσέλκυσε 6000 διευθυντικά στελέχη, επενδυτές, δημοσιογράφους και υπεύθυνους εξορύξεων από όλο τον κόσμο. Ιδού τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξαν: Το 2016 μπορεί να είναι η χειρότερη χρονιά με τις τιμές να βρίσκονται σε συνεχή πτωτική πορεία, σύμφωνα με τον CEO της Anglo American, Mark Cutifani, ο οποίος αναφέρει πως η εταιρεία του θα πρέπει να είναι καλύτερα προετοιμασμένη για τον “χειμώνα που ακολουθεί το καλοκαίρι”.

Η Rio Tinto Group προετοιμάζεται και αυτή για ένα δύσκολο έτος, με τον CEO Sam Walsh να μιλά στο Bloomberg TV και να υπολογίζει πως τα προβλήματα από την πτώση των εμπορευμάτων θα εγχυθούν και περαιτέρω. Η βιομηχανία είναι χωρισμένη σε δύο τάξεις “πολιτών”: αυτούς που κινδυνεύουν και αυτούς που θα εντυπωσιάσουν τους πάντες βγαίνοντας αλώβητοι και δη ενισχυμένοι από την παρούσα κρίση και προς τον νέο κύκλο.

Ο CEO της Vedanta Resources, Tom Albanese, δεν μπορεί να υπολογίσει τον “πάτο”. Η Vedanta, όπως και άλλες εταιρείες στον κύκλο της, θα επικεντρωθούν στην αποπληρωμή χρεών και την συντήρηση της εταιρείας. Η υπερπροσφορά στα πάντα, από σίδηρο μέχρι και χαλκό είναι η πραγματική πρόκληση για την βιομηχανία. Η πιο επιβραδυμένη πορεία της κινεζικής οικονομίας εδώ και μία γενιά έχει οδηγήσει στην προαναφερθείσα υπερπροσφορά, και η βιομηχανία έχει το μεγαλύτερο φταίξιμο, όπως ανέφερε ο Cutifani. Το μεγάλο κόστος καθαρισμού των αποβλήτων μετά το κλείσιμο ενός ορυχείου αποτρέπει τα κλεισίματα και επιμηκύνει την κρίση.

Ο χρυσός είναι μακράν το εμπόρευμα με την καλύτερη επίδοση φέτος, και προσδίδει λίγη ελπίδα στις εξορυκτικές. Το στάτους του ως haven το προασπίζει ενάντια πολλών εκ των δυνάμεων που επηρεάζουν τα βιομηχανικά μέταλλα και τα εμπορεύματα bulk. Η στιγμή για συγχωνεύσεις και εξαγορές στον χρυσό είναι η καλύτερη, σύμφωνα με στελέχη, τα οποία υποστηρίζουν πως μία τέτοια ευκαιρία εμφανίζεται μόνο μία φορά κάθε 15-20 χρόνια.

Οι μεγαλύτεροι παραγωγοί έχουν πληγεί από την πτώση των εμπορευμάτων και έχουν εξαναγκαστεί στο να ξεπουλήσουν τα λιγότερο σημαντικά ορυχεία και χυτήρια. Η Anglo American, η οποία ξεπουλά τα μισά εκ των περιουσιακών στοιχείων της, μάλλον θα ανακοινώσει πωλήσεις των κεφαλαίων της σε άνθρακα μέσα στις δύο επόμενες εβδομάδες. Τα ιδιωτικά μετοχικά κεφάλαια τριγυρίζουν σαν όρνεα, έτοιμα να ορμήσουν.

Ο Evy Hambro της BlackRock, ένας από τους μεγαλύτερους επενδυτές σε ορυχεία, ήταν πολύ τραχύς στον υπολογισμό της βιομηχανίας. Όταν ερωτήθηκε για την άποψή του ως προς την προσφορά, ανέφερε πως το κυριότερο εμπόρευμα με την μεγαλύτερη υπερπροσφορά θα είναι οι μετοχές των εξορυκτικών. Ο ίδιος αναμένει πως το “φράγμα θα ανοίξει” όσον αφορά την πώληση των μετοχών, τη στιγμή που η βιομηχανία προσπαθεί να συγκεντρώσει χρήματα για να ισορροπήσει τους διαλυμένους ισολογισμούς της.

[ΠΗΓΗ: ΗΧΩ ΤΩΝ ΔΗΜΟΠΡΑΣΙΩΝ, 12/02/2016]

Μετά τις τελευταίες εξελίξεις στις Σκουριές, την Τρίτη 19 Ιανουαρίου στις 24:00, ο Τάσος Τέλλογλου αποτύπωσε  τα νέα δεδομένα βασισμένος σε παλαιότερη έρευνά του με θέμα «Αρχαία σκουριά: Τα πολιτικά διλήμματα μιας ξένης επένδυσης». Ας δούμε τι αποκάλυψε ο καλός δημοσιογράφος, πριν βγει ο Σκουρλέτης να δηλώσει «Τα ΜΜΕ της διαπλοκής χτυπάνε τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή τελειώνει ο χρόνος της απόλυτης ασυλίας τους»…

Η χθεσινοβραδινή εκπομπή του κου Τέλλογλου επιχείρησε μια αναδρομή σε όλη την ιστορία της επένδυσης. Όλα τα λεφτά η επιχειρηματολογία που προσπαθεί να ψελλίσει η κα Ιγγλέζη όταν ερωτάται αν η απόφαση Σκουρλέτη είχε σχέση με την προεκλογική της εκστρατεία. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο δήμαρχος Ζουμπάς, που επιμένει για τις δοκιμές «που έγιναν στην Φινλανδία και όχι στην Χαλκιδική». Ο ίδιος ο Ίλκα Κόγιο, διευθυντής περιβάλλοντος της Φινλανδικής OUTOTEC εξήγησε στην εκπομπή πως οι δοκιμές της Ελληνικός Χρυσός έγιναν με υλικά από την περιοχή των εξορύξεων της Χαλκιδικής όπως έπρεπε, και τα αποτελέσματα ήταν ιδιαίτερα ικανοποιητικά.

Ο Ζουμπάς μας πληροφόρησε επίσης ότι θα χρησιμοποιείται κυάνιο ακόμα και με την μέθοδο ακαριαίας τήξης, για να διαψευστεί βεβαίως στο επόμενο πλάνο από τον κο Δημητριάδη, τον διευθυντή σχεδιασμού και ανάπτυξης της Ελληνικός Χρυσός. Όσο για το πρόβλημα του αρσενικού, ο Ίλκα Κόγιο εξανέμισε τα antigold επιχειρήματα εξηγώντας με κατανοητό τρόπο την διαδικασία εξουδετέρωσής της.

Από την εκπομπή παρέλασαν όλα τα έωλα επιχειρήματα της Ιγγλέζη και των συνοδοιπόρων της, για να καταρριφθούν ένα-ένα, από επίσημα χείλη των αρμοδίων επιστημόνων της εταιρείας.

Ο Τέλλογλου ανέφερε και την υπόθεση της επιβολής προστίμου στην εταιρεία δύο ώρες μετά την ανακοίνωση του Πολ Ράιτ για διακοπή των εργασιών στις Σκουριές.

Ο δήμαρχος Ζουμπάς προσπάθησε πάλι να προβάλλει το επιχείρημα για τον ανταγωνισμό της μεταλλευτικής με άλλες δραστηριότητες, για να διαψευστεί με μαρτυρίες πραγματικών κατοίκων που έκαναν άλλα επαγγέλματα και τελικά κατέληξαν να προτιμήσουν την δουλειά στα ορυχεία, αντιμετωπίζοντας την εχθρότητα των πολέμιων της επένδυσης. O γιατρός κος Βασιλειάδης μας έδωσε να καταλάβουμε τι γίνεται. Ο τουρισμός της Χαλκιδικής είχε αρχίσει να φθίνει πολύ πριν την έλευση της Eldorado, και οφείλεται στην έλλειψη κουλτούρας τουριστικής φιλοξενίας των ντόπιων επιχειρηματιών και στην ποιότητα του τουρισμού που κατευθύνεται σήμερα στην Χαλκιδική. Μας θύμισε επίσης, πως η χρυσή εποχή του τουρισμού στην Χαλκιδική συνυπήρξε με την άνθηση της μεταλλευτικής δραστηριότητας επί TVX.

Η εκπομπή σχεδόν χλευάζει τις μεγαλοστομίες του δημάρχου που θέλει να κάνει την περιοχή «Πήλιο», όπως διατείνεται, αλλά και τις μπουρδολογίες της Ιγγλέζη για τα θρυλικά πλέον «κίτρινα φασολάκια Νεοχωρίου»…

Στη συνέχεια, ακολουθεί μια μικρή «Ζουμπαδιάδα», όπου ο γραφικός δήμαρχος, όσο μιλάει όχι μόνο δεν πείθει, αλλά εκτίθεται ανεπανόρθωτα…

Ο Τέλλογλου κάνει λόγο για τα κεφάλαια που έδωσε η εταιρεία στην περιοχή και την επιχορήγηση προς το Δήμο επί Πάχτα, για να ακολουθήσει ο Ζουμπάς προσπαθώντας να δικαιολογήσει γιατί ο –περήφανος– δήμος δεν δέχεται τα αντισταθμιστικά της εταιρείας. Το μόνο σωστό που είπε ο Ζουμπάς ήταν πως το υπουργείο δεν έχει βρει τρόπο να ζητήσει τα μεταλλευτικά δικαιώματα. Ακόμα και για την «παρανομία» που κατήγγειλε ο Ζουμπάς για τους υπαλλήλους που πλήρωνε επί Πάχτα η εταιρεία για να δουλεύουν στα ευρωπαϊκά προγράμματα του δήμου (με απίστευτη αποτελεσματικότητα), ο Τέλλογλου ανακάλυψε πως η όλη διαδικασία είχε εγκριθεί από το δημοτικό συμβούλιο και είχε αναρτηθεί στην Διαύγεια. Και δικαίως ο δημοσιογράφος αναρωτιέται πως ο δήμαρχος που δεν θέλει την επένδυση στην περιοχή του, απαιτεί να πληρώνεται για την δραστηριότητα αυτή!!!

Η εκπομπή έκλεισε με τις σκηνές απείρου κάλλους των εισαγόμενων ακτιβιστών-μπαχαλάκηδων να πετάνε με σφεντόνες αντικείμενα στους μεταλλωρύχους στα επεισόδια του καλοκαιριού…

Ο Τέλλογλου –σαν καλός επαγγελματίας–, δεν πήρε θέση, αλλά σίγουρα οι θεατές έβγαλαν τα ασφαλή συμπεράσματά τους…

Ο Σωτήρης Ν. Καμενόπουλος, Διπλ. Μηχανικός Παραγωγής & Διοίκησης (M.Eng.) και Υπ. Διδάκτωρ Πολυτεχνείου Κρήτης, Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων δημοσίευσε στις 04/09 ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον άρθρο στον ιστότοπο http://energypress.gr/, όπου εκθέτει την ανάγκη αξιοποίησης των ορυκτών μας πόρων, σε πείσμα των καταστροφολόγων.

Ο κ. Λαφαζάνης σε εκδήλωση που είχε πραγματοποιηθεί το Μάρτιο του 2015 είχε δηλώσει πως «η Ελλάδα δεν θα γίνει ενεργειακή μπανανία» (http://www.tanea.gr/news/economy/article/5217759/lafazanhs-h-ellada-den-prokeitai-na-ginei-energeiakh-mpanania/). Ο κ. Λαφαζάνης επιθυμεί να παραμείνουμε ενεργειακός εισαγωγέας, και να μην αναζητήσουμε δικούς μας ενεργειακούς πόρους. Η ερώτηση φυσικά είναι «ποιός πραγματικά θα ωφεληθεί από αυτό»;

Η άποψη αυτή του κ. Λαφαζάνη μου ήρθε στο μυαλό αμέσως μετά τοδιπλωματικό φιάσκο που υπέστη η Ελληνική εξωτερική και ενεργειακή πολιτική στο συνέδριο της Αγίας Πετρούπολης. Ένα φιάσκο για το οποίο είναιαποκλειστικά υπεύθυνος ο κ. Λαφαζάνης. Ένα φιάσκο το οποίο θα μπορούσε να αποβεί εθνικά καταστροφικό για τη χώρα μας(http://www.defence-point.gr/news/?p=135802). Καθώς μας ώθησε ως βατράχους ανάμεσα στα βουβάλια…

Όλως τυχαίως(;) η άποψη του κ. Λαφαζάνη συμπίπτει σχεδόν απολύτως με την άποψη που έχουν αρκετοί στην Ελλάδα, όχι απαραίτητα αριστεροί, πως δεν πρέπει να βρούμε πετρέλαιο στην Ελλάδα. (http://www.kathimerini.gr/552288/opinion/epikairothta/politikh/giati-den-prepei-na-vroyme-petrelaio-sthn-ellada).

Σε αυτή την άποψη απάντησα άμεσα (http://energypress.gr/news/giati-prepei-na-vroyme-petrelaio-kai-ohi-mono).

Κάποιοι άλλοι θεωρούν πως τώρα που οι τιμές των υδρογονανθράκων πέφτουν θα πρέπει να ξεχάσουμε αυτό το όνειρο. Καταρχήν, όλοι αυτοί ξεχνούν πως ο τομέας των ορυκτών πόρων χαρακτηρίζεται ακριβώς από αυτή την ιδιότητα: όταν οι τιμές των προϊόντων πέφτουν τα ορυχεία και τα πηγάδια κλείνουν. Μετά, όταν οι τιμές ανεβούν, ξανανοίγουν. Αυτό συμβαίνει εδώ και δεκάδες χρόνια.

Πράγματι, οι τιμές των υδρογονανθράκων παγκοσμίως πέφτουν, και απολύσεις γίνονται παγκοσμίως σε μεγάλες εταιρείες, αλλά ευνόητα τίθεται το ερώτημα: τότε γιατί στην Ελλάδα οι έρευνες στην Καβάλα και στο Ιόνιο συνεχίζονται; Γιατί πχ. στην Ελληνική εταιρεία που δραστηριοποιείται στην Καβάλα δεν γίνονται απολύσεις;

Σήμερα υποχρεούμαι να επανέλθω καθώς φαίνεται πως αρχίζει σιγά-σιγά να σχηματίζεται μία πιο ολοκληρωμένη εικόνα για το ποιοί, εντός και εκτός της Ελλάδας, θέλουν να αξιοποιηθούν οι ελληνικοί ορυκτοί πόροι και ποιοί όχι.

Μία χώρα πάσχει από την κατάρα των πλουτοπαραγωγικών πηγών εφόσον αποδεδειγμένα διαθέτει πλουτοπαραγωγικές πηγές και ταυτόχρονα πληρεί και τα τρία κάτωθι κριτήρια (http://energypress.gr/news/exoryxi-ydrogonanthrakon-me-viosimo-tropo):

1. το πολιτικό της προσωπικό είναι διεφθαρμένο,
2. οι θεσμοί της είναι ασθενείς λόγω της διαφθοράς, και
3. το πολιτικό της σύστημα είναι πελατειακό (clientelism)

Η Ελλάδα, μέχρις στιγμής, δυστυχώς πληρεί και τα τρία προαναφερόμενα κριτήρια. Αν πράγματι δεν υπάρξουν μεταρρυθμίσεις (πχ. εφαρμογή της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ) τότε η παρουσία των υδρογονανθράκων υπό τις παρούσες συνθήκες θα ήταν επικίνδυνες για τη χώρα. Σε αυτή την περίπτωση όμως ο εχθρός δεν θα ήταν εκτός των συνόρων: ο εχθρός θα ήταν εντός των πυλών…ο εχθρός αυτός θα ήταν η ολιγαρχική αριστεροδεξιά ελίτ που άφησε να δημιουργηθούν τα τρία προαναφερθέντα κριτήρια. Όμως ας προβούμε στον αντίθετο συλλογισμό: ας υποθέσουμε πως τελικά δεν θα αξιοποιηθούν οι ελληνικοί ορυκτοί πόροι. Θα αλλάξει πράγματι κάτι στη χώρα μας; Θα αρθούν πχ. αυτομάτως τα τρία παραπάνω κριτήρια που μας κατατάσσουν ήδησε χώρα-μπανανία;

Έχω ξαναγράψει, πως η Ελλάδα ήδη πάσχει από την κατάρα των πλουτοπαραγωγικών πηγών και την Ολλανδική ασθένεια (http://energypress.gr/news/i-ellada-pashei-apo-tin-katara-ton-ploytoparagogikon-pigon-kai-tin-ollandiki-astheneia). Η άποψη πως «δεν πρέπει βρούμε πετρέλαιο για να μη γίνουμε μπανανία» δεν εξαλείφει τον κίνδυνο της διαφθοράς και του πελατειακού χαρακτήρα του πολιτικού συστήματος. Αντίθετα, αυτοί θα παραμένουν, και χωρίς την αναζήτηση του πετρελαίου και των ορυκτών πόρων της χώρας. Και να μην αναζητήσουμε τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες θα παραμείνουμε μία χώρα μπανανία. Μία αποτυχημένη χώρα (failed state). Και για αυτό, συνυπεύθυνες είναι τόσο η δεξιά όσο και η αριστερή ολιγαρχική ελίτ.

Η γενεσιουργός αιτία λοιπόν του κινδύνου δεν είναι η πιθανή ύπαρξη πλουτοπαραγωγικών πηγών (αυτό είναι η ευχή για μία χώρα), αλλά το διεφθαρμένο πολιτικό προσωπικό, οι ασθενείς θεσμοί, και ο πελατειακός χαρακτήρας του πολιτικού συστήματος (αυτό είναι η κατάρα για μία χώρα). Αν αυτοί οι πραγματικοί κίνδυνοι εξαλειφθούν, τότε θα μπορέσουμε ως χώρα να αξιοποιήσουμε τους ορυκτούς πόρους μέσα στα πλαίσια της βιώσιμης ανάπτυξης: με σεβασμό στον άνθρωπο και στο περιβάλλον.

Για όλους τους παραπάνω λόγους κρίνεται εθνικά απαραίτητη η εφαρμογή μεταρρυθμίσεων ώστε να αρθούν τα παραπάνω κριτήρια που καθιστούν τη χώρα μας έρμαιο της κατάρας των πλουτοπαραγωγικών πηγών και να δράξουμε όλες τις αναπτυξιακές ευκαιρίες. Είναι απαραίτητο για να χτίσουμε νέες Ακροπόλεις (http://www.capital.gr/story/2087970). Η Ακρόπολη αποτελεί ακόμη και σήμερα, ίσως, το μοναδικό και μακροβιότερο παγκόσμιο μνημείο πολιτισμού ως υπόδειγμα Βιώσιμης Ανάπτυξης στηριζόμενης σε ορυκτούς πόρους.

Όσοι διαρκώς υψώνουν εμπόδια στην εκμετάλλευση-αξιοποίηση των ορυκτών μας πόρων τί θα συμβούλευαν τον Περικλή προκειμένου αυτός να εκμεταλλευθεί τα ορυχεία του Λαυρίου; Θα πρότειναν στον Περικλή να μη προχωρήσει σε εκμετάλλευση του ορυχείου του Λαυρίου; Τότε ξεκάθαρα, ούτε η Ακρόπολη θα είχε χτιστεί (στη θέση της θα υπήρχαν πολυκατοικίες σήμερα: τέτοια ανάπτυξη θα είχαμε), και θα είμαστε κατακτηθεί από τους Πέρσες… με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Ας χρησιμοποιήσουμε ως φάρο μας και ως παγκόσμιο επιτυχημένο παράδειγμα βιώσιμης ανάπτυξης ορυκτών πόρων την Ακρόπολη και ας προχωρήσουμε ως χώρα στην αξιοποίηση των ορυκτών μας πόρων άφοβα. Αν θέλουμε «νέες Ακροπόλεις» πρέπει να αξιοποιήσουμε όλους τους ορυκτούς μας πόρους.

Σε μια ρεαλιστική ανάλυση, η Μιράντα Ξαφά, ερευνήτρια του Center for International Governance Innovation (CIGI) και αντιπρόεδρο της ΔΡΑΣΗΣ, εκθέτει χωρίς καμιά ωραιοποίηση τη σημερινή πολιτική και οικονομική κατάσταση. Και βέβαια, από μια τέτοια ανάλυση δεν μπορεί να λείψει η αναφορά στις Σκουριές… Οι υπογραμμίσεις δικές μας:

«Για τις χώρες που έχουν χάσει την πρόσβαση στις κεφαλαιαγορές, η λιτότητα δεν είναι επιλογή. Είναι αναγκαία συνθήκη για την επιστροφή στη φερεγγυότητα. Η δημοσιονομική πολιτική αποτελεί εργαλείο για να επιτευχθεί η βιωσιμότητα του χρέους, όχι για να αυξηθεί η ζήτηση με δανεικά. Η κυβέρνηση έχει θέσει αντικρουόμενους στόχους: να τερματιστεί η λιτότητα και να διατηρηθεί το πρωτογενές πλεόνασμα που είναι απαραίτητο για να πληρώνεται έστω ένα μέρος των τόκων χωρίς δανεικά. Ελπίζει σε πολιτική συμφωνία χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι χωρίς συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο δεν πρόκειται να συναινέσουν οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης σε εκταμίευση της δόσης. Έχοντας φτάσει σε αδιέξοδο, η κυβέρνηση προσπαθεί να κερδίσει χρόνο υποχρεώνοντας τα όργανα της Τοπικής Αυτοδιοίκηση και άλλους δημόσιους φορείς να μεταφέρουν τα ρευστά τους διαθέσιμα στον λογαριασμό του Δημοσίου στην Τράπεζα της Ελλάδος. Να κερδίσει όμως χρόνο προς τι; Οι πιστωτές δεν πρόκειται να ρίξουν λεφτά σε μία μαύρη τρύπα.

Η κυβέρνηση λέει ότι δέχεται ένα πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 1%-1,5% του ΑΕΠ, χαμηλότερο του 3% που προέβλεπε το πρόγραμμα, αλλά δεν μοιάζει διατεθειμένη να πάρει τα μέτρα που απαιτούνται για να το πετύχει. Όσο διαρκεί η διαπραγμάτευση, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα παρέχει ρευστότητα στις ελληνικές τράπεζες με το σταγονόμετρο. Σε κάθε αίτημα της κυβέρνησης για στήριξη ρευστότητας, οι Ευρωπαίοι απαντούν ότι πρέπει πρώτα να υπάρξει πρόοδος στην εξειδίκευση των μέτρων που θα καταστήσουν την Ελλάδα ανταγωνιστική και αξιόχρεη. Με τα ταμειακά διαθέσιμα να εξαντλούνται, ο χρόνος τρέχει εναντίον μας. Η κυβέρνηση λέει ότι δεν θα πάρει υφεσιακά μέτρα, αλλά η αναβολή των αποφάσεων και η πλήρης σύγχυση που επικρατεί στο κυβερνητικό επιτελείο έχουν στεγνώσει την οικονομία από ρευστό και έχουν παγώσει τις επενδύσει. Όσο αναβάλλεται η λήψη μέτρων, τόσο μεγαλώνει το δημοσιονομικό κενό. Όποιο πακέτο τελικά συμφωνηθεί θα είναι πολύ χειρότερο από το e mail Χαρδούβελη του περασμένου Δεκεμβρίου, ακόμη και αν το πρωτογενές πλεόνασμα είναι χαμηλότερο. Αυτό θα είναι το αποτέλεσμα της ‘σκληρής διαπραγμάτευσης’.

Οι κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης καθιστούν το πρόβλημα δυσεπίλυτο. Η κυβέρνηση προκάλεσε εκλογές στο όνομα μιας συμφωνίας που ήταν ανέφικτη και ελλιπώς προετοιμασμένη, όπως έδειξε το πρόσφατο φιάσκο με τους συντελεστές ΦΠΑ. Στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές η κυβέρνηση αναλώθηκε στο new speak , βαφτίζοντας την τρόικα θεσμούς και το Μνημόνιο Συμβόλαιο . Τέσσερα μήνες μετά την εκλογή της, η κυβέρνηση επιμένει στις κόκκινες γραμμές της: όχι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, όχι μεταρρυθμίσεις στα εργασιακά, όχι ιδιωτικοποιήσεις εκτός από ελάχιστες που έχουν δρομολογηθεί και θα εφαρμοστούν κάποτε με κάποιες τροποποιήσεις. Η δημιουργική ασάφεια θολώνει το περίγραμμα της ‘έντιμης συμφωνίας’. Έχοντας καταναλώσει όλο το απόθεμα καλής θέλησης των εταίρων μέσα σε ελάχιστο χρόνο λόγω αμετροέπειας, ιδεοληψίας και ασχετοσύνης, η κυβέρνηση ανασκαλίζει το παρελθόν με γερμανικές αποζημιώσεις και εξεταστικές επιτροπές, διότι μοιάζει ανίκανη να διαχειριστεί το μέλλον. Με σύνθημα την απαλλαγή από ξένη κηδεμονία, ρίχνει τη χώρα στο έλεος των δανειστών προσβλέποντας σε τρίτο Μνημόνιο. Σε αναμονή της συμφωνίας, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κατεδαφίζει, ως νέοι τζιχαντιστές, ό,τι θετικό κτίστηκε τα τελευταία χρόνια: τη μεταρρύθμιση Διαμαντοπούλου στην ανώτατη παιδεία, την αριστεία στα σχολεία, το πρωτογενές πλεόνασμα, την αξιολόγηση στο Δημόσιο. Επαναπροσλαμβάνει τους απολυμένουs του Δημοσίου αντί να χρησιμοποιήσει τα κονδύλια αυτά για προσλήψεις εξειδικευμένου προσωπικού εκεί που πραγματικά χρειάζονται, στα νοσοκομεία και τις εφορίες. Οι πρωτοβουλίες τις κυβέρνησης δεν πείθουν ότι έχουν σαν στόχο να μετατρέψουν την Ελλάδα σε μία σύγχρονη, ανταγωνιστική οικονομία, κάθε άλλο. Δεν έχει κάνει ούτε μία πρόταση για τη βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος και την προσέλκυση επενδύσεων. Στη γενική συνέλευση του ΣΕΒ τη Δευτέρα ο κ. Τσίπρας τόνισε ότι πέρα από τις εξαγωγές χρειάζεται και τόνωση της εγχώριας ζήτησης, αποφεύγοντας να διευκρινίσει ότι δεν υπάρχει κανείς πρόθυμος να την χρηματοδοτήσει. Επανέλαβε ότι η κυβέρνηση θέλει να εκμεταλλευτεί τον ορυκτό πλούτο της χώρας, ενώ ταυτόχρονα ανακαλεί την άδεια από το χρυσωρυχείο στις Σκουριές. Πως θα εκμεταλλευτεί τον ορυκτό πλούτο χωρίς ορυχεία; Πως αφαιρεί μια άδεια που το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει αποφανθεί ότι είναι σύννομη; Αυτό είναι το κράτος δικαίου;

Η επαναπρόσληψη των απολυμένων του Δημοσίου, η επαναλειτουργία της ΕΡΤ, η επάνοδος των αιωνίων φοιτητών, η εκλογή των διευθυντών των σχολείων από τους δασκάλους, στοχεύουν στην ικανοποίηση συνδικαλιστικών αιτημάτων και στη διαιώνιση το πελατειακού κράτους που η κυβέρνηση λέει ότι θέλει να καταλύσει. Αυτά είναι πολύ, πάρα πολύ κακά δείγματα για το πού πάμε. Κάθε μέρα που περνάει μας φέρνε πιο κοντά στην έξοδο από την Ευρωζώνη. Χωρίς εξωτερική χρηματοδότηση πάμε σε άτακτη χρεοκοπία και συναλλαγματικούς ελέγχους. Η Ελλάδα διολισθαίνει σταδιακά στο περιθώριο της Ευρώπης. Η εθνική κυριαρχία δεν θα ανακτηθεί μετονομάζοντας το Μνημόνιο και την τρόικα. Θα ανακτηθεί όταν αποκατασταθεί η δημοσιονομική ισορροπία και η ανταγωνιστικότητα.

Η μόνη λύση που διαφαίνεται για να αποφύγουμε τη χρεοκοπία είναι μία κρίση που θα αποτελούσε καταλύτη για πολιτικές εξελίξεις. Τέτοιες εξελίξει θα ήταν ένα δημοψήφισμα, εκλογές, ένας νέος συνασπισμός με κεντρώα κόμματα, ή ένας ανασχηματισμός με έξοδο των ακροαριστερών υπουργών από την κυβέρνηση. Ο καταλύτης θα μπορούσε να είναι μία συμφωνία που θα καταψηφιστεί από τουλάχιστον 12 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, θέτοντας τέρμα στη κυβερνητική πλειοψηφία. Θα ρισκάρει ο κ. Τσίπρας ή θα μείνει στην ιστορία σαν ο πρωθυπουργός που οδήγησε την Ελλάδα σε άτακτη χρεοκοπία;»

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΥΡ_ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ, 24/05/2015

Ο πρόεδρος του κόμματος “Δημιουργία Ξανά” Θανάσης Τζήμερος μιλώντας στην ιντερνετική εκπομπή «Το μικρόφωνο» αναφέρθηκε και αυτός με τη σειρά του στις κυβερνητικές παλινωδίες στο ζήτημα της μεταλλευτικής επένδυσης στη ΒΑ Χαλκιδική.

Χαρακτήρισε έλλειψη κράτους δικαίου τις μεθοδεύσεις που ακολουθούνται από την κυβέρνηση με σκοπό την καθυστέρηση του επενδυτικού έργου τη στιγμή που υπάρχουν αποφάσεις του ΣτΕ που επικυρώνουν την ωφέλεια του σε οικονομικό και περιβαλλοντικό πλαίσιο.

Παράλληλα, ο κ. Τζήμερος είπε ότι δεν γίνεται να μιλάει η κυβέρνηση για εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου όταν δεν θέλει να υπάρχουν τέτοιες επενδύσεις. «Εκμετάλλευση ορυκτού πλούτου χωρίς ορυχεία δεν γίνεται» επισήμανε ο πρόεδρος της “δημιουργίας ξανά”.

Δείτε στο βίντεο εδώ, την τοποθέτηση του κ Τζήμερου για το μεταλλευτικό ζήτημα (στο 12ο λεπτό).

[ΠΗΓΗ: http://politesaristoteli.blogspot.gr/, 9/05/2015]