Tag Archives: ορυχεια

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΟΡΥΧΕΙΩΝ- Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΜΗΛΟΥ

Προκλήσεις και καλές πρακτικές: αποκατάσταση στα ορυχεία της «IMERYS Βιομηχανικά Ορυκτά Ελλάς s Α.Ε.»: Άρθρο του κ Γεώργιου Πεφάκη προϊστάμενου Αποκατάστασης Τοπίου οτην IMERYS Greece SΑ

Η Μήλος ένα νησί 151 τ. χιλιομέτρων βρίσκεται στο δυτικό μέρος των Κυκλάδων κι έχει πλούσια μεταλλευτική ιστορία που φτάνει στις αρχές της ανθρώπινης ιστορίας. Η εντατικοποίηση της εξόρυξης τις τελευταίες δεκαετίες δημιούργησε την ανάγκη επαναφοράς του φυσικού περιβάλλοντος στους χώρους των ορυχείων για να περιοριστεί η οπτική όχληση.

Η προσπάθεια αποκατάστασης των ορυχείων της IMERYS Βιομηχανικά Ορυκτά Ελλάς ΑΕ συνάντησε αρκετές δυσκολίες: τις ακραίες κλιματικές συνθήκες που επικρατούν στο νησί, την έλλειψη νερού, τη γειτνίαση με τη θάλασσα, την υπερβόσκηση και το φτωχό πολλές φορές σε συστατικά έδαφος Οι ακραίες κλιματικές συνθήκες είναι κυρίως οι μεγάλες περίοδοι έντονης ξηρασίας και το παρατεταμένο θέρος με απόλυτη έλλειψη βροχοπτώσεων που μερικές φορές φτάνει μέχρι και τους οκτώ μήνες.

Η γειτνίαση με τη θάλασσα καθιστά το έδαφος φτωχό σε συστατικά και υφάλμυρο Και σε συνδυασμό με το δυνατό αέρα οι φυτοκοινωνίες δυσκολεύονται να αναπτυχθούν και να εξελιχθούν Επίσης η υπερβόσκηση από τα ανεξέλεγκτα κοπάδια κατσικιών καταστρέφει τα αναπτυσσόμενα φυτά αφού δύσκολα περιορίζονται τα συγκεκριμένα ζώα.

Φυτώριο: Από νωρίς έγινε κατανοητό στην ομάδα του τμήματος αποκατάστασης ότι η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν η μετατροπή των ανωτέρω μειονεκτημάτων σε ευκαιρίες για αποτελεσματικότερη αποκατάσταση.

Μελετήσαμε σχεδόν εξαρχής τις φυτοκοινωνίες της Μήλου και οδηγηθήκαμε σε νέους δρόμους γνώσεων καθώς και στο συμπέρασμα πως οι αποκαταστάσεις των ορυχείων θα έπρεπε να βασίζονται στη χρήση αποκλειστικά ντόπιων και ενδημικών φυτώνπου έχουν αναπτύξει διαδικασίες επιβίωσης και έχουν προσαρμοστεί στις συνθήκες του νησιού.

Για το λόγο αυτό αποφασίσαμε να δημιουργηθεί μέσα στην εταιρεία ένα φυτώριο όπου θα γινόταν συλλογή και αναπαραγωγή των παραπάνω φυτών!

Επικεντρωθήκαμε λοιπόν στη συλλογή φύτευση και ανάπτυξη των ντόπιων φυτών της Μήλου. Έπρεπε να αποκρυπτογραφηθούν οι τρόποι με τους οποίους φυτρώνουν οι σπόροι κάτι που απαίτησε χρόνο επιμονή και συνεργασία με εξειδικευμένα πανεπιστημιακά και ερευνητικά ιδρύματα.

Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι για να μπορέσουν τα ντόπια φυτά της Μήλου να επιβιώσουν στις συνθήκες παρατεταμένου θέρους έχουν αναπτύξει διάφορους βιολογικούς μηχανισμούς ο σπουδαιότερος απ’ τους οποίους είναι η θερινή νάρκη. Μετά την εαρινή ισημερία Μαρτίου τα φυτά της Μήλου αναγνωρίζουν ότι ακολουθεί περίοδος ξηρασίας και ξεκινούν μια σειρά από φυσικοχημικές διεργασίες για να μπουν σε κατάσταση λήθαργου και να μειώσουν τις ανάγκες τους σε νερό Με αυτό το μηχανισμό μηδενίζουν τις ανάγκες τους σε υγρασία τους καλοκαιρινούς μήνες και επιβιώνουν στο άνυδρο περιβάλλον της Μήλου ενώ αφυπνίζονται με τις πρώτες φθινοπωρινές βροχές Σήμερα λοιπόν είμαστε πλέον στην ευχάριστη θέση να μην ποτίζουμε ούτε να διαθέτουμε σύστημα ποτίσματος στις αποκαταστάσεις μας.

Για τις αποκαταστάσεις σε ορυχεία μας κοντά στη θάλασσα χρησιμοποιούμε είδη φυτών που αντέχουν στην αλμύρα και με αυτό τον τρόπο οι φυτοκοινωνίες στις αποκαταστάσεις αναπτύσσονται και εξελίσσονται χωρίς κανένα πρόβλημα.

Τεχνογνωσία: Ακόμη και το πρόβλημα της υπερβόσκησης στην αποκατάσταση των ορυχείων αντιμετωπίζεται με τη χρήση ντόπιων φυτών Πολλά ντόπια φυτά της Μήλου έχουν δικούς τους μηχανισμούς για να προστατεύονται από τη βόσκηση όπως αγκάθια τρίχες ή ουσίες που τα καθιστούν πικρά και δεν τρώγονται από τα κατσίκια Χρησιμοποιώντας αυτά τα είδη φυτών δημιουργούμε πλέον φυτοκοινωνίες που δεν χρειάζονται να τις περιφράσσουμε με τα ακαλαίσθητα πλέγματα που πολύ σύντομα σκουριάζουν καταστρέφονται και παύουν να επιτελούν τον αρχικό σκοπό τους.

Στο φυτώριο της εταιρείας στη Μήλο η έρευνα έχει επικεντρωθεί τα τελευταία χρόνια στην ανάπτυξη τεχνογνωσίας αναφορικά με την καλλιέργεια της μυκόρριζας στα υπό ανάπτυξη φυτά.

Στόχος είναι η εξασφάλιση όσο το δυνατόν μεγαλύτερων ποσοστών επιβίωσης των μεταφυτεμένων φυτών μας στις δύσκολες εδαφολογικές συνθήκες των ορυχείων μας Σε συνεργασία με ερευνητικά ιδρύματα τα συμπεράσματα της έρευνας θα μας οδηγήσουν στη δημιουργία επιτυχημένων φυτοκοινωνιών σε ορυχεία με δύσκολες εδαφολογικές συνθήκες χωρίς την προσθήκη γόνιμου εδάφους.

Όλα τα παραπάνω τα συζητήσαμε με στελέχη της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου στην ημερίδα που διοργανώθηκε στη Μήλο στις 18 Σεπτεμβρίου 2018.

[ΠΗΓΗ: ECOTEC, 1/11/2018]

ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΘΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΟΡΥΚΤΟΥΣ ΜΑΣ ΠΟΡΟΥΣ

Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, ο θεός Ήφαιστος ήταν θεός της φωτιάς και οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι αυτός είχε επινοήσει την κατεργασία των μετάλλων. Ο Ήφαιστος ήταν ο πρώτος μεταλλουργός και μεταλλοτεχνίτης. Γι’ αυτό αναφερόταν και ως “χαλκεύς”. Το όνομά του ήταν και “θείος σιδηρουργός”. Διάφορες χαρακτηριστικές μεταλλοκατασκευές του Ήφαιστου ήταν: η χρυσή πανοπλία και η χάλκινη ασπίδα του Ηρακλή. Η πανοπλία του Αχιλλέα. Το σιδερένιο ξίφος του Πηλέα.

Στην Αθηνά απέδιδαν μεταλλουργικές ικανότητες: την αποκαλούσαν “εργάνη” θεωρώντας την προστάτιδα της εργασίας και των τεχνών. Της απέδιδαν την επινόηση της χρυσοχοΐας και της χαλυβουργίας και προστάτευε τους σιδηρουργούς και τους χαλκοχύτες.

Ο Απόλλων αποκαλούνταν “χρυσοκόμης” (δηλαδή χρυσομάλλης) και “αργυρότοξος”.

Η Άρτεμις αναφερόταν ως “χρυσηλάκατος” (έχει χρυσή ρόκα = ηλακάτη) και “χρυσήνιος” (έχει χρυσά λουριά στα πέδιλα).

Ο Ερμής ήταν “χρυσόρραπις” (είχε χρυσό ραβδί).

Η Ήρα αποκαλούταν “χρυσόθρονος” επειδή καθόταν σε χρυσό θρόνο.

Ο Άρης θεωρούταν “χαλκέος”, δηάδή τυλιγμένος με χαλκό.

Κατά τον Ησίοδο υπήρχαν πέντε ανθρώπινες περίοδοι: πρώτη ήταν η περίοδος του χρυσού, δεύτερη η περίοδος του αργύρου, τρίτη η περίοδος του χαλκού, τέταρτη η περίοδος των ηρώων, και πέμπτη η περίοδος του σιδήρου.

Κατά τη διάρκεια του καταστροφικού Πελοποννησιακού πολέμου τα ορυχεία του Λαυρίου είχαν σταματήσει τη δραστηριότητά τους. Με την αποκατάσταση της Δημοκρατίας από το Θρασύβουλο (403 π.Χ.) ξαναρχίζει η εκμετάλλευσή τους σύμφωνα με τις υποδείξεις του Ξενοφώντα. Οι “Πόροι ή περί προσόδων” είναι έργο του Ξενοφώντα που γράφτηκε μεταξύ 355-354 π.Χ. σε μια χρονική περίοδο που η Αρχαία Αθήνα έχασε το ρόλο της ως ηγεμονική δύναμη και ενώ η δραστηριότητα των ορυχείων του Λαυρίου είχε σχεδόν σταματήσει. “…Ο Ξενοφώντας συνιστά στους Αθηναίους να στηρίξουν την οικονομική ανόρθωση αξιοποιώντας τους πόρους που παρέχει η ίδια τους η χώρα. Το πλούσιο υπέδαφος νέα μεταλλεία αργύρου στο Λαύριο και ώθηση στην εξόρυξη μαρμάρου. Επίσης υποδεικνύει αξιοποίηση του λιμανιού του Πειραιά με την κατασκευή ναυστάθμου, καταλυμάτων και αγορών που όλα αυτά θα συνοδευτούν και με κίνητρα υπέρ των μετοίκων (αλλοδαποί που είχαν επίσημα άδεια παραμονής στην Αττική, αλλά δεν είχαν πολιτικά δικαιώματα) έτσι ώστε ν΄ αυξηθεί ο αριθμός τους. Εισηγείται ισοτέλεια δηλαδή καθεστώς φορολογικής ισότητας (ΣΣ. δεν σας θυμίζει το flat tax;)…”

“…Ο Ξενοφών, οπαδός της φιλειρηνικής πολιτικής, προτείνει καταρχάς αύξηση της γεωργικής και αλιευτικής παραγωγής και εντατικότερη εκμετάλλευση του ορυκτού (κυρίως των λατομείων μαρμάρου) και μεταλλευτικού πλούτου της αττικής γης.(…) Ωστόσο το κλειδί στο δημοσιονομικό πρόγραμμα του Ξενοφώντος είναι η εντατικότερη εκμετάλλευση του αργύρου των μεταλλείων του Λαυρίου. Μας έχουν σωθεί δεκάδες επίσημων κειμένων του 4ου αι. π.Χ. από την αθηναϊκή Αγορά που αναφέρονται στις διαδικασίες εκμίσθωσης των μεταλλείων αυτών. Η εκμετάλλευσή τους παραχωρείτο από το κράτος σε ιδιώτες ύστερα από δημόσιους πλειστηριασμούς. Ήταν τριετούς διάρκειας για τα ήδη γνωστά μεταλλεία και επταετούς για όσα η λειτουργία τους επιχειρείτο για πρώτη φορά. …”

Στα έσοδα (φόρους) από τα ορυχεία του Λαυρίου στηρίχθηκε το Αθηναϊκό ναυτικό, η νίκη κατά των Περσών και η δημιουργία της Ακρόπολης…

Σύμφωνα με το Σύνδεσμο Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων, “…για το δημόσιο ταμείο υπολογίσθηκε ότι το πρώτο πενηντάχρονο της εντατικής εκμετάλλευσης του Λαυρίου η Αθήνα εισέπραττε από ενοίκιά (ΣΣ. δηλαδή φόρους) 300.000 έως 600.000 δρχ. της εποχής. Τα μεταλλεία του Λαυρίου ήταν κρατικά αλλά το κράτος τα μίσθωνε σε ιδιώτες.”

Ο μύθος του Χρυσόμαλλου Δέρατος και η Αργοναυτική εκστρατεία, η οποία αναμφίβολα ήταν μια ποντοπορία, σχετίζεται με την κατάκτηση μεταλλοφόρων χωρών και ξένων αγορών. Δηλαδή ό,τι κάνουν σήμερα όλες οι ισχυρές χώρες: αναζητούν ορυκτούς πόρους σε κάθε μήκος και πλάτος της Γης. Για να το πούμε πιο απλά, όσο και αν αυτό προκαλεί: η Αργοναυτική Εκστρατεία ήταν ένας, ίσως, από τους πρώτους πολέμους για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές (resource wars).

Τί συμπεραίνουμε ίσως από όλα τα παραπάνω;

Η Ελλάδα είναι συνυφασμένη με δύο βασικές οικονομικές δραστηριότητες εδώ και χιλιάδες χρόνια: τους ορυκτούς πόρους (και τη θάλασσα = εφοπλισμός).

Η Ελλάδα είναι η θάλασσά της και οι ορυκτοί της πόροι.

Η αποκοπή από τον ομφάλιο λώρο των επί χιλιάδων ετών βασικών οικονομικών δραστηριοτήτων της χώρας θα σημάνει τον μαρασμό της.

Πατριωτισμός σημαίνει να εκμεταλλευθούμε τους ορυκτούς μας πόρους.

ΥΓ. Ο κλάδος των ορυχείων ήταν ο κλάδος στον οποίο σημειώθηκαν οι μικρότερες μειώσεις μισθών, από την αρχή της κρίσης (2010-2016): η μείωση μισθών στον κλάδο των ορυχείων ήταν της τάξης του 10.1%. Ο κλάδος του τουρισμού υπέστη τις μεγαλύτερες μειώσεις μισθών (25%). Αυτό και μόνο το γεγονός αντικατοπτρίζει το στρεβλό αντι-παραγωγικό μοντέλο που έχουμε υιοθετήσει ως χώρα τα τελευταία 40+ χρόνια: επιμένουμε τα παιδιά μας να γίνονται γκαρσόνια με χαμηλές απολαβές.

 

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr, του Δρ. Σωτήρη Καμενόπουλου, Μηχανικού Ορυκτών Πόρων, 9/10/2017]

ΟΡΥΧΕΙΑ: ΥΨΗΛΟ ΚΟΣΤΟΣ ΑΠΟ ΜΗ ΚΑΘΕΤΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

Έρευνες επιβεβαιώνουν τη διαπίστωση ότι το χάσμα καθετοποίησή των διαδικασιών μεταξύ ορυχείου, εργοστασίου παραγωγής, συντήρησης και εφοδιαστικής αλυσίδας προκαλεί απώλεια παραγωγικότητας στον κλάδο της εξόρυξης, η οποία ξεπερνάει το 20%. Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της Ernst & Young, για να φτάσουν στο επόμενο επίπεδο της αύξησης της παραγωγικότητας, οι εταιρείες εξόρυξης και μετάλλων θα πρέπει να αναζητήσουν τις βέλτιστες πρακτικές σε άλλους τομείς, όπως η μεταποίηση. Οι εταιρείες εξόρυξης έχουν σημειώσει σημαντική πρόοδο ως προς τη μείωση του κόστους και την παραγωγικότητα της εργασίας, ωστόσο η παραγωγικότητα των επενδύσεων σε περιουσιακά στοιχεία του πάγιου ενεργητικού εξακολουθεί να υστερεί. Η έκθεση υπογραμμίζει την ανάγκη για μια ολοκληρωμένη προσέγγιση κάθετου μοντέλου διαδικασιών από την αγορά μέχρι τα ορυχεία. Ο κ. Βασίλειος Καμινάρης, εταίρος, επικεφαλής του ελεγκτικού τμήματος της Ernst & Young Ελλάδος και Κεντρικής και Νοτιοανατολικής Ευρώπης, σχολιάζοντας τα ευρήματα της έρευνας, σημειώνει: «Η έρευνα υπογραμμίζει τα βήματα που πρέπει να κάνουν οι επιχειρήσει εξόρυξης και μεταλλευμάτων για να μπορέσουν να επιβιώσουν στην αυγή μιας νέας μέρας για τον κλάδο».

 

[ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 27/7/2017]

ΕΛΣΤΑΤ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΤΟΝ ΜΑΙΟ, ΚΥΡΙΩΣ ΛΟΓΩ ΟΡΥΧΕΙΩΝ-ΛΑΤΟΜΕΙΩΝ

Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, αύξηση εμφάνισε τον Μάιο του 2017 ο κύκλος εργασιών στον κλάδο της βιομηχανίας. Ειδικότερα, ο σχετικός δείκτης παρουσίασε ετήσια αύξηση 19% έναντι κάμψης 13,1% τον Μάιο του 2016. Η εν λόγω μεταβολή οφείλεται στην αύξηση (31,6%) σε Ορυχεία Λατομεία καθώς ετπ’σης και στην αύξηση (18,8%) που σημειώθηκε σε Μεταποιητικές Βιομηχανίες. Ταυτόχρονα, σε μηνιαίο επίπεδο, ο βιομηχανικός τζίρος κατέγραψε άνοδο κατά 9,1%.

 

[ΠΗΓΗ: HR NEWSLETTER, 24/07/2017]

ΠΗΡΕ ΤΑ ΠΑΝΩ ΤΗΣ Η ΕΓΧΩΡΙΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΧΑΡΗ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΟΡΥΧΕΙΩΝ ΚΑΙ ΛΑΤΟΜΕΙΩΝ

Σημαντική αύξηση εμφάνισε τον Φεβρουάριο του 2017 ο κύλλος εργασιών στον κλάδο της βιομηχανίας, σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Συγκεκριμένα, ο σχετικός δείκτης ενισχύθηκε κατά 20,9% έναντι πτώσης 14,6% τον Φεβρουάριο του 2016, ενώ κατέγραψε άνοδο κατά 6,5% έναντι του Ιανουαρίου του 2017. Η ετήσια άνοδος οφείλεται στους εξής κλάδους:

  • Ορυχεία και λατομεία 10,6%
  • Μεταποιητικές βιομηχανίες 21,1%

Παράλληλα, η μηνιαία βελτίωση αποδίδεται:

  • Ορυχεία και λατομεία 12,0%
  • Μεταποιητικές βιομηχανίες 6,4%

Την ίδια ώρα, ο μέσος δείκτης της περιόδου Μαρτίου 2016 Φεβρουαρίου – 2017 παρουσίασε οριακή αύξηση κατά 0,1% έναντι κάμψης 10,4% το αντίστοιχο διάστημα του 2015 – 2016. «Η θετική εικόνα της ελληνικής βιομηχανίας οφείλεται κυρίως στη σημαντική αύξηση της παραγωγής στη μεταποίηση. Βασικοί κλάδοι συνεχίζουν να καταγράφουν άνοδο, καθώς καταφέρνουν να εξάγουν το μεγαλύτερο ποσοστό της παραγωγής τους», αναφέρεται χαρακτηριστικά σε πρόσφατη ανάλυση της Alpha Bank για την πορεία της ελληνικής οικονομίας κατά το πρώτο φετινό δίμηνο.

[ΠΗΓΗ: ΑΞΙΑ, 22/04/2017]