Εν μέσω έντονων διενέξεων μεταξύ κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ ολοκληρώθηκε χθες στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής π δεύτερη ανάγνωση του δασικού νομοσχεδίου, το οποίο αναμένεται να ψηφιστεί την Παρασκευή στο β’ θερινό τμήμα της Βουλής. Αφορμή για τις νέες αντιπαραθέσεις αποτέλεσε η κατάθεση της τροπολογίας η οποία, μεταξύ άλλων, απλοποιεί και διευκολύνει την αδειοδότηση κτιριακών εγκαταστάσεων και τη δόμηση εντός μεταλλευτικών και λατομικών χώρων. Με την τροπολογία δεν απαιτείται πλέον ούτε έγκριση ούτε άδεια δόμησης για πρόχειρα και κινητά καταλύματα, ενώ την έκδοση της έγκρισης και της άδειας δόμησης αναλαμβάνει πλέον το ΥΠΕΚΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ, διά της εισηγήτριας Κατερίνας Ιγγλέζη, χαρακτήρισε την επίμαχη παράγραφο 8 της τροπολογίας «φωτογραφική» και κατήγγειλε ότι με αυτή εξυπηρετούνται τα συμφέροντα της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός στις Σκουριές της Χαλκιδικής. Απαντώντας ο αναπληρωτής υπουργός ΠΕΚΑ, Νίκος Ταγαράς, δήλωσε ότι n ρύθμιση δεν κατατέθηκε αποκλειστικά για την εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική, αλλά στοχεύει στον εκσυγχρονισμό του Μεταλλευτικού Κώδικα. Οι Σκουριές μπορεί να είναι η αρχή, αλλά υπάρχουν και άλλα ζητήματα. Υπήρχε νομικό κενό στο μεταλλευτικό κώδικα , τόνισε ο κ Ταγαράς και επισήμανε ότι με την παράγραφο 8 επικαιροποιείται ο μεταλλευτικός κώδικας για να προσαρμοστεί στον τρόπο που εκδίδονται οι οικοδομικές άδειες σήμερα . Υπέρ του νομοσχεδίου τάχθηκαν οι βουλευτές της ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ενώ όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης καταψήφισαν στην επιτροπή τις προωθούμενες ρυθμίσεις.

[ΠΗΓΗ: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, 30/07/2014]

Ο Πέτρος Τζεφέρης είναι Διδάκτωρ ΕΜΠ- συγγραφέας και στο κάτωθι άρθρο του στο protagon.gr λέει τα πράγματα με την αληθινή τους διάσταση, όπως θα έπρεπε να σκέφτεται κάθε νοήμων Έλληνας για την υπόθεση του χρυσού στην Χαλκιδική. Διαβάστε και αναρωτηθείτε τι στ’ αλήθεια συμβαίνει στις Σκουριές.

«Με λένε χρυσοφόρο πυρίτη και στα 2013-2014 οδεύω προς την Κίνα… Ευελπιστώ κάποτε να μένω στον τόπο μου την Ελλάδα και να παράγω ουγγιές… Ουγγιές από χρυσάφι!

Σύμφωνα με τα στατιστικά για τον Ορυκτό Πλούτο που τηρεί σε ετήσια βάση το ΥΠΕΚΑ, εντός του 2013 η εταιρεία ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ ΑΕ κατεργάστηκε 552,6 χιλ. τον. παλαιού τέλματος της περιοχής Ολυμπιάδας, από την οποία προήλθαν περίπου 64.837 τον. συμπυκνώματος χρυσοφόρου αρσενοπυρίτη, με μέση σύσταση Ag= 40,52 gr/τον. και Au=22,50 gr/τον. Η κατεργασία αυτή έγινε στο πλαίσιο αποκατάστασης του περιβάλλοντος της περιοχής Ολυμπιάδας στη Χαλκιδική από τις παλαιές μεταλλευτικές εκμεταλλεύσεις. Από το συμπύκνωμα αυτό διατέθηκαν στην Κίνα 49.832 τον. αξίας 21,3 εκατ. ευρώ. Οι Κινέζοι κατεργάζονται το συμπύκνωμα αυτό και παράγουν χρυσό.

Αν η κατεργασία του αρσενοπυρίτη γινόταν στον τόπο μας θα μπορούσαν να παραχθούν πάνω από 50 χιλ. ουγγιές χρυσού, μόνο για το 2013. Η ιδιαίτερη σημειολογία είναι ότι η χώρα μας θα μπορούσε -για πρώτη φορά στα νεότερα χρόνια- να καταστεί παραγωγός χρυσού, και μάλιστα από εργασίες αποκατάστασης περιβάλλοντος οι οποίες λαμβάνουν χώρα στα 265 στρέμματα των τελμάτων της παλαιάς εκμετάλλευσης στην Ολυμπιάδα, όπου περιέχονται συνολικά πάνω από 2,4 Mt χρυσοφόρου πυρίτη. Δηλαδή, θα επιτυγχάναμε ταυτόχρονα και αποκατάσταση περιβάλλοντος και παραγωγή χρυσού!

Δυστυχώς, οι χρυσοφόροι πυρίτες, εξαιτίας της μη ύπαρξης μεταλλουργικής μονάδας παραγωγής χρυσού στον τόπο μας, εξάγονται στην Κίνα και την υπεραξία καρπούται η χώρα αυτή. Επισημαίνεται ότι η κατασκευή μεταλλουργικής μονάδας προβλέπεται στον Ν.3220/04 που κύρωσε την μεταβίβαση των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην Ελληνικός Χρυσός ΑΕ, αλλά η υλοποίησή της δεν έχει καταστεί δυνατή μέχρι σήμερα.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με το ελληνικό μάρμαρο που οδεύει σήμερα κατά δεκάδες χιλιάδες κυβικά ετησίως στην Κίνα, με τη μορφή των ανεπεξέργαστων όγκων. Οι Κινέζοι αποτελούν μια τεράστια αγορά που σαρώνει τα πάντα. Εντούτοις, πάνω από το 60% των εισαγωγών τους είναι αγαθά που απλώς μεταφέρονται στη χώρα αυτή για να υποστούν επεξεργασία. Και φυσικά η Κίνα καρπούται σε μεγάλο βαθμό τις υπεραξίες, από τα φτηνά εργατικά χέρια που διαθέτει σε αφθονία.

Με ρωτούν συχνά τι ανάπτυξη να κάνουμε αντί της παροχής υπηρεσιών «κατανάλωσης» κάθε είδους, είτε αυτές περιορίζονται στην εστίαση είτε επεκτείνονται στην «ξαπλώστρα» και την αυθαίρετη δόμηση  πάνω στο κύμα, υπηρεσίες όπου άλλωστε εξαντλείται σε μεγάλο βαθμό το όραμά μας για τον τουρισμό. Να λοιπόν μια διέξοδος. Η καθετοποίηση των παραγωγικών μονάδων αφήνει προστιθέμενη αξία και μάλιστα με πολλαπλασιαστικό όφελος, προσφέροντας ταυτόχρονα εργασία μονιμότερη αλλά και πλέον εξειδικευμένη, άρα καλύτερα αμειβόμενη. Αρκεί σε κάθε περίπτωση να μην διακυβεύονται υπερκείμενα στην τάξη αγαθά: η ασφάλεια, η υγεία, το περιβάλλον, ο πολιτισμός.

Και κάτι ακόμη. Όπως μια επανάσταση γίνεται από πολλές μικρές επαναστάσεις, έτσι και η ανάπτυξη υλοποιείται από πολλές μικρές παραγωγικές «success stories» που λειτουργούν ως θρυαλλίδα ανάπτυξης. Ως «φιτίλι» που πυροδοτεί τον μηχανισμό της ανάπτυξης».

Στο www.capital.gr έχει αναρτηθεί ένα ενδιαφέρον άρθρο του Χάρη Φλουδόπουλου με τίτλο «Αν θέλουμε πετρέλαιο, να ξεχωρίζουμε μεταξύ σοβαρών και ανύπαρκτων», όπου επιστείται η προσοχή στις δημόσιες υπηρεσίες μας όσον αφορά τους υποψήφιους μνηστήρες για την περίφημη εξόρυξη υδρογονανθράκων, αλλά και γενικότερα για τις μεγάλες, εθνικής σημασίας επενδύσεις.

«Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Και η αγορά υδρογονανθράκων βρίσκεται ακριβώς σε αυτήν την αρχή, όπου θα καθορίσει τη συνολική πορεία του εγχειρήματος. Άλλωστε υπάρχουν πολλά και διαφορετικά παραδείγματα αγορών πετρελαίου: από τη Νορβηγία και τη Βρετανία, μέχρι τη Νιγηρία. Η κυβέρνηση έχει συμπεριλάβει -και σωστά- την έρευνα και εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στους τομείς εκείνους που θα παίξουν ρόλο-κλειδί για την μελλοντική αναπτυξιακή πορεία της χώρας. Τώρα λοιπόν είναι η κρίσιμη στιγμή καθώς οι αποφάσεις που θα ληφθούν θα κάνουν τη διαφορά.

Σε όλο τον κόσμο, όπου υπάρχει σοβαρή βιομηχανία έρευνας και παραγωγής πετρελαίου, οι διαγωνισμοί έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά: από τις εταιρείες που συμμετέχουν ζητείται να αποδειχθεί η οικονομική αλλά και η τεχνική τους επάρκεια. Δε μιλάμε για τυπικούς ελέγχους κάποιων δεικτών αλλά για σοβαρή και σωστή τεκμηρίωση.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο.

Τα πετρέλαια είναι μια από τις πιο απαιτητικές δουλειές. Υπάρχει μεγάλο ρίσκο και απαιτείται επένδυση εντάσεως κεφαλαίου. Άρα το πρώτο ζητούμενο είναι ο επενδυτής να έχει τα χρήματα που χρειάζονται για να προχωρήσουν οι έρευνες. Ταυτόχρονα οι γεωτρήσεις είναι μια περίπλοκη τεχνικά διαδικασία που γίνεται ακόμη δυσκολότερη όταν αφορά σεγεωτρήσεις. Γι’ αυτό και υπάρχει το ζητούμενο της τεχνικής εμπειρίας. Μάλιστα στους πιο σοβαρούς διαγωνισμούς ζητείται να υπάρχει όχι μόνο εμπειρία αλλά η εταιρεία να διαχειρίζεται κοίτασμα σε παραγωγή.

Είπαμε, δε χρειάζεται να ανακαλύψουμε την Αμερική, αλλά να αντιγράψουμε ό,τι γίνεται στην… Αμερική, τη Βρετανία ή τη Νορβηγία, προσαρμόζοντάς το στην ελληνική πραγματικότητα.

Και επειδή εδώ στη χώρα μας είχαμε οδυνηρές εμπειρίες από εταιρείες που άφησαν τις τρύπες ανοιχτές και έφυγαν ή χρησιμοποίησαν τις παραχωρήσεις για ύποπτα χρηματιστηριακά παιχνίδια, πρέπει να είμαστε διπλά προσεκτικοί.

Εντός των επόμενων μηνών αναμένεται η προκήρυξη του νέου γύρου παραχωρήσεων. Είναι σαφές λοιπόν ότι το δημόσιο πρέπει να διασφαλίσει ότι σε αυτούς τους διαγωνισμούς θα συμμετάσχουν εταιρείες που έχουν αποδεδειγμένη εμπειρία σε δύσκολες περιβαλλοντικές συνθήκες (όπως είναι οι offshore περιοχές) και δυνατότητα να επενδύσουν. Διότι στην αγορά του πετρελαίου δεν είναι λίγα τα παραδείγματα εταιρειών που παίζουν χρηματιστηριακά παιχνίδια και όχι μόνο. Και μέχρι τώρα είναι αλήθεια ότι το ΥΠΕΚΑ και οι άνθρωποι που χειρίζονται την υπόθεση “Υδρογονάνθρακες” έχουν επιδείξει τη δέουσα σοβαρότητα. Διότι κάποια κρούσματα υπήρξαν. Στους πρόσφατους διαγωνισμούς έκαναν την εμφάνισή τους εταιρείες με μετοχικό κεφάλαιο 1 εκατομμύριο ευρώ, εταιρείες ειδικού σκοπού χωρίς … «βιογραφικό» στην αγορά ή εταιρείες που προσκόμισαν ανύπαρκτα τεκμήρια εμπειρίας. Η ενασχόληση με τις προσφορές αυτών των εταιρειών όχι μόνο οδήγησε σε απώλεια χρόνου αλλά έπληξε και την εικόνα της χώρας, ιδιαίτερα όταν στην γειτονική Αλβανία έδινε το παρών η Shell ή στην Κύπρο η ENI και η Total. Οφείλουμε πάντως να σημειώσουμε ότι τα θέματα αυτά αντιμετωπίστηκαν εν τέλει με τη δέουσα σοβαρότητα.

Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει εκ των προτέρων εάν ο πλούτος των κοιτασμάτων είναι τέτοιος που μπορεί να βγάλει τη χώρα από την οικονομική δυσκολία και να φέρει ανάπτυξη. Εκείνο που είναι σίγουρο είναι ότι η Ελλάδα αξίζει να προσπαθήσει να ανοίξει μια αγορά που θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας, θα φέρει έσοδα και ανάπτυξη. Υπό τον όρο ότι αυτό θα γίνει σωστά, οργανωμένα και με κανόνες.

Ζητούμενο λοιπόν, είναι να υπάρξει μεγάλη προσοχή στο νέο γύρο για το ποιες εταιρείες θα μπουν στο παιχνίδι. Πλέον η κυβέρνηση έχει την εμπειρία να ξεχωρίζει ποιός μπορεί και ποιός είναι… αέρας. Καταστάσεις τύπου Regal, της εταιρείας που ανακοίνωνε το 2003 εκατοντάδες εκατομμύρια βαρέλια στον Πρίνο μόνο και μόνο για να φουσκώσει τη χρηματιστηριακή της αξία, δεν πρέπει να επαναληφθούν.»

Η κακή εμπειρία από τα κωλύματα που προκαλεί το ΥΠΕΚΑ στην εκμετάλλευση του κοιτάσματος ζεόλιθου στα πετρωτά Έβρου κινητοποίησε το Δήμο Αλεξανδρούπολης, που προχωρεί μόνος του στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων εξόρυξης ενός άλλου κοιτάσματος ζεόλιθου, στην Κίρκη Έβρου, 25 χλμ. ΒΔ της Αλεξανδρούπολης και 14 χλμ. ΝΑ των Σαπών Ροδόπης. Εκεί, σύμφωνα με ερευνητικές εργασίες εκ μέρους του Ινστιτούτου Ορυκτολογίας Πετρογραφίας του Πανεπιστημίου του Αμβούργου, που διενήργησε ο υφηγητής του Ινστιτούτου, Κυριάκος Αρίκας, έχει βρεθεί αρίστης ποιότητας κοίτασμα ζεόλιθου. Αφορμή για τις έρευνες αποτέλεσαν τα προβλήματα που προέκυψαν στην πορεία της αδειοδότησης της εξόρυξης στα Πετρωτά, τα οποία δυστυχώς εμποδίζουν αδικαιολόγητα την ενδιαφέρουσα αυτή επένδυση, τονίζει ο Κ. Αρίκας. Αναφερόμενος στις προγραμματιζόμενες εκμεταλλεύσεις χρυσού στο Πέραμα και Σάπες της Θράκης, υποστηρίζει ότι αυτές θα έχουν «ολέθριες συνέπειες στο περιβάλλον, στη δημόσια υγεία και σε διάφορες επαγγελματικές και κοινωνικές δραστηριότητες στη Θράκη». Στην προκειμένη όμως περίπτωση επιδοκιμάζει με έμφαση την προτεινόμενη εκμετάλλευση ζεολίθου στα Πετρωτά Έβρου, ιδιαίτερα «στη σημερινή συγκυρία της ανεργίας και οικονομικής κρίσης». Ο δε δήμαρχος Αλεξανδρούπολης, Βαγγέλης Λαμπάκης, υπογραμμίζει ότι η υπόθεση των Πετρωτών θα καταλήξει στα ποινικά δικαστήρια. Αυτή η αρνητική εμπειρία των Πετρωτών ώθησε το Δήμο Αλεξανδρούπολης να προχωρήσει μόνος του στη διεκδίκηση της άδειας ερευνών, προκειμένου να σωθεί η εκμετάλλευση του κοιτάσματος της Κίρκης από κωλυσιεργίες και όσα άλλα συνέβησαν στη περίπτωση των Πετρωτών. Εκεί όπου, σύμφωνα με τον Β. Λαμπάκη, «υπάρχει αρίστης ποιότητας και τεράστιων ποσοτήτων ζεόλιθος που δεν είναι ακόμη εκμεταλλεύσιμος, δυστυχώς, κι αυτό είναι ένα αρνητικό πρόσημο για την Ελλάδα . Ο δήμος έχει ήδη ετοιμάσει τον απαραίτητο φάκελο και το επόμενο διάστημα πρόκειται να τον καταθέσει στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης μαζί με την υποβολή αιτήματος για την έκδοση άδειας ερευνών. Ο δήμος θέλει να πάρει τη δυνατότητα εκμετάλλευσης του ζεόλιθου στην Κίρκη και να προχωρήσει σε συνεκμεταλλεύσεις ή παραχωρήσεις της εκμετάλλευσης επεξεργασίας του ζεόλιθου σε ιδιωτικά σχήματα, σε επιχειρηματίες. Έτσι και θα δημιουργηθούν για το δήμο θέσεις εργασίας, αλλά κι ένα προϊόν που θα είναι περιζήτητο σε ολόκληρο τον κόσμο», τονίζει. Υπογραμμίζει ακόμη ότι στην Κίρκη μπορεί να δημιουργηθεί, όχι μόνο εργοστάσιο εξόρυξης, αλλά και επεξεργασίας του ζεόλιθου, από το οποίο το προϊόν θα εξάγεται με την επεξεργασία που απαιτείται για κάθε διαφορετική χρήση (μαγειρική, φαρμακευτική, αγροτική, κτηνοτροφική), οπότε τα οφέλη αναμένεται να είναι τεράστια. «Νομίζω ότι θα μιλάμε για πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια μέσα στο Δήμο της Αλεξανδρούπολης, θα είναι ένα τεράστιο γεγονός και μια πηγή πλούτου φανταστική», υπογραμμίζει ο Β. Λαμπάκης.

Το δικό μας σχόλιο είναι ότι έτσι, και μάλιστα ενόψει εκλογών, αμβλύνονται οι εντυπώσεις από την αντίθεση του δήμου στην εξόρυξη χρυσού που βρίσκει αντίθετους πολλούς κατοίκους. Έτσι ο Βαγγέλης Λαμπάκης μπορεί να βγει και να δηλώνει ευθαρσώς: «Εγώ, αντίθετος στις εξορύξεις; Μα τι λέτε… Εγώ δεν προωθώ τον ζεόλιθο;…». Βέβαια, για τον χρυσό ο επενδυτής έχει βρεθεί και μάλιστα με τα χρήματα στο χέρι… Για τον ζεόλιθο της Κίρκης, είμαστε στην αρχή ακόμα…

Η φωτό που δημοσιεύουμε είναι από τα εγκαταλελειμμένα μεταλλεία της Κίρκης που ουδόλως ενοχλούν τον τάχαμου οικολόγο δήμαρχο!

[ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 18/03/2014]