Tag Archives: μεταλλευτική δραστηριότητα

OI ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ANTIGOLD ΔΡΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ & ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ

 

002 arnaiaΟι antigold δράσεις είναι γνωστές όλα αυτά τα χρόνια, με τις πορείες, τις βιαιοπραγίες, τις αντιπεριβαλλοντικές εκδηλώσεις στο δάσος κλπ.

Η πρόσφατη όμως άρνηση του Δημάρχου να συνεργαστεί με την Ομοσπονδία Άρσης Βαρών για τη διενέργεια του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος Άρσης Βαρών Εφήβων, Νεανίδων και Παίδων επικαλούμενος τυχόν αντιδράσεις από τους antigold λόγω του γεγονότος ότι χορηγός του συγκεκριμένου πρωταθλήματος είναι η Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. είναι πρωτόγνωρη και αδιανόητη.

Και βέβαια το πρωτάθλημα βρήκε εύκολα φιλόξενη στέγη στο γειτονικό Δήμο Πυλαίας-Χορτιάτη Θεσσαλονίκης, αφού τα ωφελήματα είναι ποικίλα και πολλά.

Ο Δήμαρχος απορρίπτοντας την πρόταση της Ομοσπονδίας απέρριψε ουσιαστικά μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να τονωθεί οικονομικά η τοπική οικονομία της ΒΑ Χαλκιδικής αυτή την κρίσιμη περίοδο, αφού σύμφωνα με μετριοπαθείς εκτιμήσεις, την περίοδο του πρωταθλήματος, θα πραγματοποιούνται περίπου 1500 διανυκτερεύσεις και 5000 γεύματα τουλάχιστον, μη συμπεριλαμβανομένων των επισκεπτών μία ημέρας.

Η συγκεντρωμένη κίνηση των συμμετεχόντων, των συνοδών και των επισκεπτών στην Αρναία και στην Ιερισσό, όπου σύμφωνα με την πρόταση προβλεπόταν η διενέργεια του πρωταθλήματος, θα είχε ως αποτέλεσμα την ισχυρή οικονομική ενίσχυση των συναφών επιχειρήσεων, οι οποίες έχουν τόσο μεγάλη ανάγκη από ενέσεις ρευστότητας.

Πέραν του άμεσου οικονομικού οφέλους θα υπήρχε ασφαλώς και όφελος σχετικό με την προβολή του Δήμου μας τόσο απευθείας μέσω της δημοσιογραφικής κάλυψης του αθλητικού γεγονότος από τα ΜΜΕ, όσο και από τη διαφήμιση μέσω των επισκεπτών, οι οποίοι υπό άλλες συνθήκες ενδεχομένως να μην βρίσκονταν ποτέ στη ΒΑ Χαλκιδική.

Και βέβαια μέσω των γευμάτων που θα καταναλώνονταν, θα ήταν δυνατή η διαφήμιση και η διάδοση της τοπικής κουζίνας, για την προβολή της οποίας τόσο κόπο καταβάλλει ο Δήμος.

Επιπροσθέτως, οι κάτοικοι του Δήμου θα είχαμε την μοναδική ευκαιρία να απολαύσουμε μία εξαιρετική αθλητική δραστηριότητα, που όμοιά της ποτέ δεν είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε στον τόπο μας.

Σε συνδυασμό με αυτό το γεγονός, θα είχανε τη δυνατότητα τα μικρά παιδιά να λάβουν ερεθίσματα που όμοιά τους δεν συναντούν συχνά, ενώ αρκετοί γονείς πληρώνουν ακριβά τη μετάβασή τους σε μεγάλα αστικά κέντρα προκειμένου να τροφοδοτήσουν τα παιδιά τους με ανάλογα ερεθίσματα.

Περαιτέρω, η διενέργεια της συγκεκριμένης αθλητικής διοργάνωσης θα μπορούσε να αποτελέσει μία καλή αρχή για την ανάπτυξη του αθλητικού τουρισμού στη ΒΑ Χαλκιδική, ο οποίος μπορεί να ενισχύσει την τουριστική και εμπορική επιχειρηματικότητα.

Ο Δήμαρχος απέρριψε την πρόταση της Ομοσπονδίας Άρσης Βαρών και συγχρόνως πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων όλα τα ωφελήματα, άμεσα και έμμεσα, που θα είχε ο Δήμος και οι κάτοικοι.

Φαίνεται ότι ο Δήμαρχος δεν μπορούσε να αποδεχθεί το γεγονός ότι η μεταλλευτική δραστηριότητα όχι μόνον δεν αντιστρατεύεται τον τουρισμό, αλλά αντιθέτως τον ενισχύει κιόλας.

Ο Δήμαρχος δεν μπορούσε να αποδεχθεί ότι το σχετικό επιχείρημα των antigold είναι έωλο και ανυπόστατο. Το θέμα όμως πλέον είναι ότι και με αυτή τη δράση των antigold η ΒΑ Χαλκιδική δυσφημείται και αποδυναμώνεται το τουριστικό ρεύμα προς το Δήμο μας.

Ο Δήμαρχος πρέπει να ξεπεράσει τις πολιτικές ιδεοληψίες του και να αντιληφθεί το όφελος του Δήμου και των πολιτών του. Ας ξυπνήσουν επιτέλους!!!

[ΠΗΓΗ: http://politesaristoteli.blogspot.gr/, του Α. Καρίνα Μεταλλειολόγου  Μηχανικού – Γεωτεχνικού, 24/4/2016]

1,5 ΕΚΑΤ. ΤΟ ΜΗΝΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΤΟΠΙΟΥΣ ΕΡΓΟΛΑΒΟΥΣ

IMG_4532Σε χθεσινή ανακοίνωσή τους, εργολάβοι και υπεργολάβοι της Β.Α. Χαλκιδικής που τα τελευταία χρόνια στήριξαν τη δραστηριότητά τους στη μεταλλευτική δραστηριότητα, εκπέμπουν SOS δηλώνονταν «είμαστε τώρα στον αέρα».

Το Σωματείο Εργολάβων, Υπεργολάβων Δήμου Αριστοτέλη εξέδωσε την κάτωθι ανακοίνωση:

«    Σαν σωματείο των εργολάβων και υπεργολάβων της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός της περιοχής του Δήμου Αριστοτέλη, θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι μετά την αναστολή των εργασιών στο εργοτάξιο των Σκουριών, σαν συνέπεια της «εχθρικής» αντιμετώπισης της εταιρείας και της επένδυσης γενικότερα από πλευράς της Ελληνικής Κυβέρνησης, τα μέλη του σωματείου μας καθώς και οι εργαζόμενοι αυτών βρίσκονται αντιμέτωποι ξανά με την ανεργία.

    Μέχρι σήμερα τα έσοδα για κάθε μήνα εργασίας μας άγγιζαν το 1,5 εκ. € που από αυτά, εκτός από την κάλυψη των μισθών των εργαζομένων, καλύπταμε με συνέπεια τις υποχρεώσεις μας απέναντι στο κράτος (εφορία, ασφαλιστικές εισφορές, ΦΠΑ). Ενδεικτικά παρουσιάζονται στον παρακάτω πίνακα:

 lista ergolavon

Ο αριθμός των εργαζομένων που έχουν απολυθεί ανέρχεται στους 354 μόνο από μέλη του σωματείου μας, οι οποίοι είναι στο σύνολό τους μόνιμοι κάτοικοι του Δήμου Αριστοτέλη. Όπως γίνεται αντιληπτό, πέρα από την προσωπική ζημία κάθε εργαζομένου και της οικογένειάς του, θα υπάρχει και έντονα αρνητικός αντίκτυπος και στην οικονομία της ευρύτερης περιοχής.

Για το Διοικητικό Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος, Παπαγιάννης Θεόδωρος /. Ο Γενικός Γραμματέας, Καραγιάννης Κων/νος»

 

 

ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ΜΑΖΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ (ΠΕΡΙ ΡΗΓΜΑΤΩΝ, ΣΕΙΣΜΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΙΣΤΟΡΙΩΝ ΜΕ ΔΡΑΚΟΥΣ…)

του δρ. Γεωλογίας Ν. Αρβανιτίδη

BRESSAN_GIS_World«Το θέμα λοιπόν και το πρόβλημα δεν βρίσκεται έτσι απλά και μόνο στις συχνά και πολύ εύκολα προβεβλημένες καταστροφικές συνέπειες από την γειτνίαση ενεργών ρηγμάτων με την μεταλλευτική δραστηριότητα. Σημαντικό και βασικό ζητούμενο είναι όλες οι υποδομές, και οι κτιριακές και άλλες εγκαταστάσεις να κατασκευάζονται με προδιαγραφές που σε κάθε περίπτωση απαιτούνται από τον ελληνικό αντισεισμικό κανονισμό.»

13-Parartima_X-dragged

Είμαστε πολλοί περισσότεροι αυτοί (υπάρχουμε και ας μην φαινόμαστε) που πιστεύουμε ότι η παραγωγική αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου αποτελεί κυρίαρχη αναπτυξιακή ευκαιρία και δυνατότητα για την Ελλάδα. Μια θέση, ένας ισχυρισμός που αναφέρονται και στηρίζονται κυρίως στην επιστημονική γνώση, τεκμηρίωση και πίστη, και οδηγούν στην «ιδεολογική» πεποίθηση ότι ένας από τους βασικούς αναπτυξιακούς πυλώνες της χώρας μας είναι «μεταλλευτικός». Μαζί με δυναμικό και βιώσιμο αποθεματικά κεφάλαιο αποτελούν αδιαπραγμάτευτα βασικές αξίες που εδώ και δεκαετίες παρεμβαίνουν ανοικτά σε δημόσιες διαβουλεύσεις, ανεξάρτητα από εκάστοτε κυβερνητικά σχήματα και εμπλεκόμενες εταιρίες. Μοναδικός οδηγός και βάση το αναπτυξιακό μέλλον και δημόσιο  συμφέρον της χώρας, μέσα από τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτει. Απέναντι σε αυτή τη διαχρονική, ανεπηρέαστη, καθαρή, ξάστερη, απρόσκοπτη και αντικειμενική προσέγγιση βρίσκουν, εδώ και μερικά χρόνια, χώρο και περιθώρια διείσδυσης αντιφατικές αντιλήψεις και πρακτικές, που συχνά διαφοροποιούνται σε σχέση με τις ιδεοληπτικές  και πολιτικές εξελίξεις που ισχύουν κάθε φορά.  Η ατζέντα καθορίζεται από το τι επιδιώκουν αυτοί που τη γράφουν. Ανάλογα με τις συγκεκριμένες και συχνά ειδικές καταστάσεις που σε κάθε περίπτωση προασπίζονται, ψάχνουν να βρουν το κατάλληλο κινδυνολογικό ή ακόμη καταστροφικό σενάριο για να κλείσουν τα  μεταλλεία και να σταματήσουν, μια και για πάντα, τη μεταλλευτική δραστηριότητα. Έτσι λοιπόν τη μια πρόκειται για οικολογική καταστροφή, την άλλη για την χαμηλή τιμή αγοράς των μεταλλείων και την παράλλη για την παρουσία εκμεταλλεύσιμου ουρανίου που, «άκουσον άκουσον», αποτελεί στην ουσία το πραγματικό ενδιαφέρον για την οικονομικότητα του μεταλλεύματος. Τελευταία αμφισβητείται η πιλοτική δοκιμή της επιλεγμένης μεταλλουργικής τεχνολογίας επειδή δεν έγινε στην Ελλάδα, ενώ παράλληλα αναζητείται απεγνωσμένα η κυάνωση και επαναφέρεται στην επικαιρότητα το γνωστό θέμα της σεισμικότητας στην περιοχή. Το μεταλλοφόρο ρήγμα Στρατωνίου-Βαρβάρας, «ταλαιπωρείται» με διάφορους χαρακτηρισμούς, και η θέση του μεταφέρεται ανάλογα με το πως βολεύει στην κάθε σεναριακή ερμηνεία και άποψη. Και βέβαια η αόριστη και κάπως τυχαία γεωγραφική, γεωλογική και ονομαστική αναφορά των ρηγμάτων Στρατωνίου-Βαρβάρας, Ιερισσού ή/και Γοματίου δημιουργεί σύγχυση σε ότι αφορά στη χωροταξική τους σχέση με τα σχεδιαζόμενα φράγματα και άλλες εγκαταστάσεις, γεγονός που προκαλεί και προσφέρει ανοικτό πεδίο για τυχόν δημοσιογραφική κα άλλη εκμετάλλευση.

Η ΕΠΙτροπή ΤΗρησης περιβαλλοντικών όΡΩν (ΕΠΙΤΗΡΩ), στα περίπου πέντε χρόνια λειτουργίας της, κατέθεσε μέσα από τις εκθέσεις της συγκεκριμένα συμπεράσματα και προτάσεις για όλα τα παραπάνω θέματα. Τα αποτελέσματα γνωστοποιήθηκαν σε όλες τις αρμόδιες υπηρεσιακές βαθμίδες δημόσιας διοίκησης, αλλά και ευρύτερα, και παρουσιάστηκαν ανοικτά σε κοινές διαβουλεύσεις και συζητήσεις με τις τοπικές κοινωνίες και τους πολίτες της περιοχής. Γεωλογικά (έμφαση σε τεκτονικά, τεχνικογεωλογικά, λιθογεωχημικά), κοιτασματολογικά κα περιβαλλοντικά (όλοι οι φυσικοί αποδέκτες) δεδομένα, καθώς και στοιχεία για τα επιφανειακά και υπόγεια έργα, βρίσκονται τα περισσότερα στις σελίδες των εκθέσεων της ΕΠΙΤΗΡΩ. Και είναι γεγονός ότι ρήγματα «εν μέσω» και στον περίγυρο των μεταλλευτικών έργων συνδέονται ιστορικά με τη σεισμική δραστηριότητα της περιοχής. Και βλέποντας κάπως το θέμα από την αντικειμενική αλλά και φιλοσοφική του πλευρά, θα μπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί, τι σημαίνει τελικά αυτό? Μήπως ότι στη σεισμογενή και σεισμόπληκτη Ελλάδα θα σταματήσουμε να υπάρχουμε ή να δημιουργούμε?  Ή μήπως θα έπρεπε σε άλλα ποιο σεισμοπαθή τμήματα της χώρας να αδειάσουμε τις πόλεις, να κλείσουμε τα εργοστάσια, να μην κτίζουμε σχολεία και νοσοκομεία, να σταματήσουμε δηλαδή με άλλα λόγια να ζούμε? Όχι βέβαια. Άλλωστε σπουδαίες μεγαλουπόλεις στον πλανήτη, όπως Λος Άντζελες και Σαν Φρανσίσκο στην Καλιφόρνια, αστικά κέντρα στην Ιαπωνία και αλλού, παραμένουν απόλυτα «ζωντανές» και μεγαλουργούν παρά την συνύπαρξη τους με μεγαλύτερης κλίμακας σεισμικότητα. Δεν είναι της στιγμής, ούτε είναι αυτό το καταλληλότερο μέσο για να κάνει κάποιος λεπτομερέστερη επιστημονική ανάλυση, για τους τύπους και τα χαρακτηριστικά των ρηγμάτων, τη σχέση τους με το γεωλογικό χρόνο και τη μεταλλογενετική εξέλιξη, καθώς επίσης και την επίδραση και επιπτώσεις που μπορούν να έχουν στη μεταλλευτική δραστηριότητα του πολυγώνου Ολυμπιάδας, Στρατωνίου, Βαρβάρας, Σκουριών. Σε κάθε περίπτωση υπάρχουν αρκετά πορίσματα από διάφορες ερευνητικές μελέτες που έχουν εκπονηθεί, και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο απαντούν σε αρκετά από τα παραπάνω ερωτήματα.

Η παρουσία ρηγμάτων σε συγκεκριμένα γεωλογικά περιβάλλοντα δημιουργεί συχνά ευνοϊκές μεταλλογενετικές συνθήκες με αποτέλεσμα τον σχηματισμό πολλών και πλούσιων κοιτασμάτων. Μεταλλευτικά μεγέθη και δυναμικά αποθέματα που οι κοινωνίες επιλέγουν να αξιοποιούν πριν και πάνω από όποιες άλλες λειτουργικές προτεραιότητες και περιορισμούς. Σπουδαία λοιπόν μεταλλεία χρυσού έχουν διαχρονική παρουσία στη νότια Καλιφόρνια (Briggs Mine, Mesquite Mine, Castle Mountain Mine, και κάπως ανατολικότερα στη Nevada). Τα μεγαλύτερα κοιτάσματα χαλκού στο κόσμο, μαζί με τα μεταλλεία και τις εγκαταστάσεις τους λειτουργούν παραγωγικά στη ιδιαίτερα σεισμοπαθή οροσειρά των Άνδεων (Escondida, Collahuasi, El Teenient). Στις σεισμικά επικίνδυνη Ινδονησία αναπτύσσεται επίσης έντονη και σημαντική μεταλλευτική δραστηριότητα με τα σπουδαία μεταλλεία χρυσού, Grasberg Gold Mine, και χαλκού, Tembagapura, σε πλήρη παραγωγική ανάπτυξη.

Το θέμα λοιπόν και το πρόβλημα δεν βρίσκεται έτσι απλά και μόνο στις συχνά και πολύ εύκολα προβεβλημένες καταστροφικές συνέπειες από την γειτνίαση ενεργών ρηγμάτων με την μεταλλευτική δραστηριότητα. Σημαντικό και βασικό ζητούμενο είναι όλες οι υποδομές, και οι κτιριακές και άλλες εγκαταστάσεις να κατασκευάζονται με προδιαγραφές που σε κάθε περίπτωση απαιτούνται από τον ελληνικό αντισεισμικό κανονισμό.  Να υπάρξει δηλαδή η μέγιστη δυνατή προστασία και θωράκιση από  ενδεχόμενο σεισμικό  κίνδυνο. Ο έλεγχος θα πρέπει να επικεντρώνεται στη τήρηση των κανόνων και τεχνικών προδιαγραφών που ισχύουν για το σχεδιασμό αντισεισμικών κατασκευών και όχι απλά στην παρατήρηση και το υποθετικό σενάριο κάποιου καταστροφικού κινδύνου. Γιατί τελικά ο κόσμος δεν μπορεί παρά να συνεχίζει να εξελίσσεται και να δημιουργεί για να μπορεί ζει και να υπάρχει.

Αλουμίνιο, Νικέλιο, Μαγγάνιο, Μόλυβδος, Ψευδάργυρος, Λευκόλιθος, Μπεντονίτης, Περλίτης, Χαλαζίας, μάρμαρα και άλλα ορυκτά και πετρώματα. Η Ελλάδα επιλέγει διαχρονικά να εκμεταλλεύεται τον ορυκτό της πλούτο. Και αν ο χρυσός και ο χαλκός δεν είναι σήμερα, θα είναι σίγουρα αύριο ή μεθαύριο. Γιατί σε καμία χώρα δεν ταιριάζει να αρνείται την αναπτυξιακή αξιοποίηση του παραγωγικού πλούτου που διαθέτει. Αυτή άλλωστε η πρόσθετη αξία που προκύπτει αποτελεί δυναμική παρακαταθήκη και το συγκριτικό της πλεονέκτημα.

Γεωλογία και άνθρωπος, χέρι-χέρι, προσπερνούν αλλά μαθαίνουν από το παρελθόν, αντιμετωπίζουν, σχεδιάζουν και δημιουργούν το παρόν, και παραμερίζουν κάθε δυσκολία για να κερδίσουν το μέλλον.

[ΠΗΓΗ: http://greenminerals.blogspot.gr/, 24/01/2016]

ΈΝΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ) ΕΓΚΛΗΜΑ

metalloruxoi-poreia-skouriesΣτον κόσμο υπάρχουν δυο κατάρες: ο εθνικισμός και ο φανατισμός (θρησκευτικός ή ιδεολογικός). Όταν οι δυο αυτές θυέστειες προσβολές συναντώνται και γίνονται εργαλείο στα χέρια ανερμάτιστων εξουσιομανών, όπως στον νεοελληνικό μεσαίωνα, η κατάληξη είναι πάντα η ύβρις. Και ο χορός απομένει συφοριασμένος πάνω από τα ερείπια να χτυπιέται για το τι πήγε στραβά.

Αυτό που συντελείται στη Χαλκιδική είναι, πέρα από κοινωνικό και οικονομικό, ένα μεγάλης κλίμακας περιβαλλοντικό έγκλημα. Όχι όμως αυτό που νομίζετε. Στη χώρα αυτή τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Σαν την Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων, η πραγματικότητα είναι συχνά αντεστραμμένη και ο Χάμπτυ Ντάμπτυ κουνάει τη στρογγυλή φασιστομουτσουνάρα του από ψηλά, με το κυνικό του χαμόγελο.

Εξηγούμαι όσο είναι δυνατόν χωρίς πολλές λεπτομέρειες.

Α. Η μεταλλευτική δραστηριότητα στη συγκεκριμένη περιοχή της Χαλκιδικής είναι συνεχής από την αρχαιότητα ως τις μέρες μας. Είναι μέρος της ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς των Μαντεμοχωριών. Με γενιές μεταλλωρύχων, τεχνογνωσία, μνήμες και αντίστοιχες κοινωνικές δομές και λειτουργίες της σύγχρονης βιομηχανικής εποχής. Αυτές θα σβήσουν και η περιοχή θα ερημώσει.

Β. Η οικονομική αξία της επένδυσης και η απόδοσή της για την εθνική οικονομία μέσω της απασχόλησης, άμεσης και έμμεσης, είναι πολύ υψηλή. Τα βεβαιωμένα κοιτάσματα ανέρχονται στο ύψος των 17 δις ευρώ, ενώ σε βάθος χρόνου της εξόρυξης δισεκατομμύρια θα δαπανηθούν για αμοιβές εργαζομένων, ερευνητών, εργατών, υπεργολάβων. Χρήματα που εισέρχονται στην τοπική οικονομία μέσω των δαπανών και στο κράτος μέσω κάθε είδους φόρων και εισφορών. Όλα αυτά δεν θα υπάρξουν πλέον. Ενώ οι υφιστάμενες θέσεις εργασίας και υποδομές θα εξαφανιστούν, προσθέτοντας νέα μεγάλα βάρη στον προϋπολογισμό, δηλαδή σε όλους τους φορολογούμενους.

Ταυτόχρονα, η αξιοπιστία της Ελληνικής οικονομίας, που έχει βυθιστεί στον φαύλο κύκλο της αποεπένδυσης και της φτώχειας και χρειάζεται απελπισμένα επενδύσεις υψηλής εγχώριας προστιθέμενης αξίας όπως αυτή, που εκμεταλλεύονται φυσικούς πόρους της χώρας και ταυτόχρονα παράγουν τεχνολογία και ειδικευμένο εργατικό δυναμικό και όχι αρπαχτές του real estate, θα πληγεί ανεπανόρθωτα. Ποιος θα ξαναβάλει τα χρήματά του σε ένα αφερέγγυο κράτος που οποιαδήποτε σοβαρή επένδυση με δέσμευση βάθους χρόνου αντιμετωπίζεται ως λάφυρο πολιτικάντηδων;

Τα περιβαλλοντικά εγκλήματα και τα αντίστοιχα ψέματα.

  1. Κάθε ανθρώπινη παραγωγική δραστηριότητα (τουρισμός, βιομηχανική δραστηριότητα, γεωργία) έχει ένα περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Το ερώτημα είναι ποια δραστηριότητα έχει μικρότερο ή μεγαλύτερο συγκριτικά με κάποια άλλη για κάθε ευρώ που παράγει και αν είναι το περιβάλλον βιώσιμο σε βάθος χρόνου ή όχι με αυτή τη χρήση. Το περιβαλλοντικό αποτύπωμα συνίσταται κατά κύριο λόγο στα ακόλουθα: κατανάλωση ενέργειας, νερού, πίεση στα οικοσυστήματα με την αποψίλωση δασών και καταστροφή ακτών για τη χρήση τους στη δραστηριότητα, παραγωγή CO2.

Δεν έχει κανείς παρά να επισκεφθεί την περιοχή πέρα από τα βουνά όπου ασκείται η μεταλλευτική δραστηριότητα, στην ανατολική πλευρά της Χαλκιδικής, και να τη συγκρίνει με τις περιοχές της τουριστικής ανάπτυξης της δυτικής πλευράς για να επιβεβαιώσει αυτό που όλες οι μελέτες αποδεικνύουν. Παρθένα δάση και αδόμητες ακτές, οικισμοί περιορισμένοι στον πολεοδομημένο ιστό από τη μια και η γνωστή εικόνα των τσιμεντένιων συγκροτημάτων από την άλλη, σπαρμένα σε όλη τη Χαλκιδική μαζί με ακτές χτισμένες, εκτάσεις κατειλημμένες, «δασικούς» αλλά στην ουσία δασοκτόνους δρόμους, έντονη πίεση της γεωργίας και της δόμησης προς τα δάση για τη δημιουργία υποδομών (δρόμων, δικτύων, οικισμών που χρησιμοποιούνται μόνο δύο μήνες τον χρόνο), τα τέσσερα στρέμματα παντού με τα γνωστά κουτιά απλωμένα εκτός οικισμών μες στα δάση, συγκεντρωτική μεγάλη κατανάλωση ενέργειας και νερού για δυο μήνες τον χρόνο, αυτοκίνητα, μποτιλιαρίσματα ακόμη, κίνηση.

Η σύγχρονη υπόγεια και εστιασμένη σε συγκεκριμένα επιφανειακά σημεία μεταλλευτική δραστηριότητα, συγκρινόμενη με την εξίσου σύγχρονη τουριστική εκμετάλλευση, είναι αντικειμενικά πολύ πιο φιλική στο περιβάλλον για πολύ μεγαλύτερη παραγωγή πλούτου. Αν μάλιστα συγκριθεί η ελεγχόμενη με νέες μεθόδους μεταλλευτική δραστηριότητα με την άναρχη τουριστική ανάπτυξη αλά ελληνικά, η διαφορά είναι αβυσσαλέα.

Παρόλα αυτά, αποδεχόμαστε τον τουρισμό (και καλά κάνουμε σε έναν βαθμό, διότι από κάτι πρέπει να ζήσουμε) ενώ το δεύτερο μας προκαλεί αλλεργία. Γιατί; Γιατί αυτοί που ωρύονται είναι φλομωμένοι με ψέματα. Κι αυτοί που τους φλομώνουν στο ψέμα ανταμείβονται με ψήφους για να καταστρέψουν κάτι για το οποίο δεν ενδιαφέρονται, καθώς σε αυτό δεν διορίζουν και αυτοί εκεί δεν τους ψηφίζουν. Με δυο λόγια, δεν τρώνε άμεσα ή έμμεσα από αυτό.

  1. Σημαίνει αυτό πως τουρισμός και μεταλλευτική δραστηριότητα είναι δυο παραγωγικές δραστηριότητες εξ ορισμού αντιτιθέμενες; Όχι. Το αντίθετο. Ούτε η σύγχρονη μεταλλευτική δραστηριότητα απωθεί τον τουρισμό ούτε ο τουρισμός χρειάζεται για να αναπτυχθεί τους πόρους της υπόγειας και τοπικής μεταλλευτικής δραστηριότητας. Μπορεί να είναι συμπληρωματικές και αλληλοτροφοδοτούμενες. Με δεκάδες τρόπους. Επιπροσθέτως του μαζικού τουρισμού, ήλιος και θάλασσα, μπορούν να αναπτυχθούν βιομηχανικά μουσεία και αξιοθέατα άλλων εποχών, branding της περιοχής για την προσέλκυση επισκεπτών (Ρώσων, Αράβων, Αμερικάνων) που έλκονται από τον χρυσό, με την ενίσχυση με έξυπνους τρόπους της τοπικής χρυσοχοΐας και τη σύνδεσή της με τις παραδόσεις και αρχαιότητες της Μακεδονίας, ερευνητικός και επιστημονικός τουρισμός.
  2. Υπάρχει όμως κάτι ακόμη χειρότερο. Η σημερινή εκμετάλλευση χρησιμοποιεί μεθόδους που περιορίζουν στο ελάχιστο την περιβαλλοντική επιβάρυνση, ανακυκλώνοντας το νερό και μη χρησιμοποιώντας υλικά που στο παρελθόν μόλυναν το περιβάλλον, ενώ αποκαθιστά με εκτεταμένες αναπλάσεις και αναδασώσεις τις περιοχές που χρησιμοποιούνται. Όμως η αλήθεια είναι πως στο παρελθόν οι βιομηχανικές πρακτικές του Μποδοσάκη είχαν προκαλέσει σημαντικές αλλοιώσεις:
  • Η κύρια πηγή ρύπανσης υπήρξαν και είναι ακόμη οι ανοιχτές παλιές στοές (δεκάδες χιλιόμετρα) που δεν χρησιμοποιούνται και έχουν εγκαταλειφθεί. Το μέτωπο του μεταλλεύματος όταν έρχεται σε επαφή με τον αέρα και το νερό οξειδώνεται, ρέει ως οξύ μέσα από τις στοές και καταλήγει στο περιβάλλον ή στον υδροφόρο ορίζοντα. Η τρέχουσα επένδυση είχε αναλάβει, ανάμεσα σε άλλες υποχρεώσεις, να γεμίσει και να σφραγίσει όλες τις παλιές στοές με τον ίδιο τρόπο που θα κλείνει τις νέες μετά τη χρήση τους.
  • Επίσης, στις δεκαετίες των παλαιότερων εκμεταλλεύσεων τα τέλματα δεν καθαρίζονταν όπως γίνεται σήμερα ώστε να ανακυκλωθούν, αλλά ρίχνονταν σε ορισμένα σημεία και στη θάλασσα. Η παραλία του Στρατωνίου είναι ανάμεσα στα σημεία που υπέστησαν αυτή την τρομερή ζημιά και μεγάλες ποσότητες μολυσμένων υλικών βρίσκονται θαμμένες στον πυθμένα της. Ανάμεσα στις δραστηριότητες της επένδυσης και τους όρους της μελέτης ήταν να ανασύρει από το έδαφος και από τον πυθμένα όλες τις ποσότητες των παλαιών τελμάτων ώστε, αφού αφαιρεθούν τα μέταλλα που είναι εκμεταλλεύσιμα, να ανακυκλωθούν στο σφράγισμα των στοών. Η επιχείρηση καθαρισμού αυτή έχει κόστος εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ που ουδείς στην Ελλάδα διαθέτει να πληρώσει ούτε την ειδική τεχνογνωσία να υλοποιήσει. Οι στοές θα συνεχίσουν να χαίνουν ξερνώντας οξύ (μαζί με τις νέες που πιθανότατα θα εγκαταλειφθούν) και οι «τουρίστες» θα κάνουν μπάνιο πάνω από τα τέλματα. Αυτή η αποκατάσταση που δεν θα γίνει από κανέναν είναι το δεύτερο τεράστιο περιβαλλοντικό έγκλημα.
  1. Το οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό έγκλημα που συντελείται από μερικούς φανατισμένους και πλιατσικολόγους, που όταν δεν διορίζουν οι ίδιοι δεν θέλουν να δουλεύει κανείς άλλος, που προτιμούν να καταστρέφουν οι ίδιοι το περιβάλλον αλλά και τη λογική με γκεμπελικά ψέματα, έχει και μια άλλη οικονομική πλευρά. Η εταιρεία έκανε στους αντιδρώντες δυο προτάσεις.

Η πρώτη ήταν, αντί να παρουσιάζουν διάφορους αμφίβολης ποιότητας καλοθελητές, να επιλέξουν μερικούς διεθνούς κύρους επιστήμονες για να επιβλέπουν την αυστηρή εφαρμογή των περιβαλλοντικών όρων και να τους πληρώνει η ίδια.

Η δεύτερη είχε να κάνει με τον τουρισμό. Η καναδική πολυεθνική εταιρεία απασχολεί δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους σε όλον τον κόσμο, στους οποίους παρέχει πακέτα διακοπών. Πρότεινε να ενοικιάζει τα δωμάτια στις τουριστικές περιοχές (οι οποίες βρίσκονται μακριά από τις εκμεταλλεύσεις, έτσι κι αλλιώς) κατά τη low season που είναι άδεια, και να τους φέρνει στην Ελλάδα.

Αρνήθηκαν περήφανα και αποφασιστικά να συζητήσουν και τις δυο…

[ΠΗΓΗ: http://katoptra.blogspot.com.es/, του Γιώργου Γιαννούλη- Γιαννουλόπουλου, 13/01/2016]

 

ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ Κ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ: «ΠΛΑΣΤΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΙ ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΤΑ ΟΣΑ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ»

viopoikilotita fotoΑίσθηση προκάλεσαν σε όσους δεν γνωρίζουν την δομή των «antigold» επιχειρημάτων τα όσα δήλωσε από το Στρατώνι ο αντιπεριφερειάρχης επιχειρηματικότητας και περιβάλλοντος Θεοφάνης Παπάς για της καταγγελίες που εκτοξεύονται κατά καιρούς εναντίον της Ελληνικός Χρυσός από της πολέμιους της μεταλλευτικής δραστηριότητας στη ΒΑ Χαλκιδική.

Ο κ. Παπάς λοιπόν δεν μάσησε τα λόγια του και παίρνοντας το λόγο κατά τη διάρκεια του εορταστικού κουρμπανιού της τιμήν της Αγίας Βαρβάρας στην αίθουσα του ΟΑΕΔ είπε της:

«Έωλα για να μην πω ψέματα τα όσα λέγονται μέχρι τώρα κατά της Ελληνικός Χρυσός. Με πλαστές φωτογραφίες και με ψεύτικες καταγγελίες προσπαθούν πολλοί να στραφούν κατά της εταιρείας», αναφερόμενος σε έρευνες που κλήθηκε να κάνει η αντιπεριφέρεια.

Νομίζουμε ότι είναι ένα θέμα το οποίο πρέπει να μείνει στα λόγια του κ. Παπά, αλλά να αναδειχθεί μέσα από τα ντοκουμέντα στα οποία αναφέρεται. Να μάθουν και εκτός Χαλκιδικής τι σημαίνει και που βασίζεται η αντιμεταλλευτική ρητορική και επιχειρηματολογία.

Το βίντεο εδώ εμπεριέχει της δηλώσεις του κ. Παπά, της και της δηλώσεις του δημάρχου Πολύγυρου Αστέριου Ζωγράφου, ο οποίος κάλεσε της παρευρισκόμενους κατοίκους να μην μείνουν στην απουσία εκπροσώπων της τωρινής δημοτικής αρχής, καθώς της είπε υπάρχουν δήμαρχοι και τοπικές κοινωνίες που αγαπούν τη μεταλλευτική δραστηριότητα και της ανθρώπους της.

[ΠΗΓΗ: ergoliptesxalkidikis.blogspot.gr, 5/12/2015]