Η θεωρία είναι κάπως παλιά, ενώ έχει χάσει και κάτι από την αίγλη που την έκανε κάποτε τόσο δημοφιλή. Λέει πάντως ότι η εργατική τάξη θα καταλάβει με επανάσταση τα μέσα παραγωγής και θα εγκαθιδρύσει τη δικτατορία του προλεταριάτου, ώστε να εκπληρωθεί στη συνέχεια το όραμα της αταξικής κοινωνίας. Όπως όλες οι μεγάλες θεωρίες, έτσι και αυτή σκόνταψε στην πράξη. Δεν ήταν μόνο η μεσσιανική φύση της. Ήταν και ότι έπεσε θύμα τόσο πολλών στρεβλώσεων και άλλων τόσων διαστροφών, που είναι βέβαιο ότι στο τέλος δεν θα την αναγνώριζε ούτε ο εμπνευστής της

Mια τέτοια στρέβλωση θα έβλεπε ο Μαρξ αν περνούσε ποτέ από το Σύνταγμα. Θα διαπίστωνε ότι μια κυβέρνηση της ριζοσπαστικής Αριστεράς δεν αντιλαμβάνεται την εργατική τάξη ως ενιαίο σύνολο αλλά ως δυο ξεχωριστά σώματα: ένα που εργάζεται για τον δημόσιο τομέα και δικαιούται άκρας προστασίας και ένα δεύτερο, που βιοπορίζεται στον ιδιωτικό τομέα και πέφτει θύμα πογκρόμ. Ο χορδιστής που, σύμφωνα με την Πρόεδρο της Βουλής, πρέπει οπωσδήποτε να προσληφθεί στην ΕΡΤ για να χορδίζει τα πιάνα της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης κάθε τρεις μήνες, είναι το πιο κωμικό δείγμα αυτής της αντίληψης. Στον χώρο των μέσων ενημέρωσης βρίσκεται και το πιο ακραίο: οι εργαζόμενοι της δημόσιας τηλεόρασης πρέπει να αποκατασταθούν, ενώ οι εργαζόμενοι των ιδιωτικών μέσων, που «τρομοκρατούν τον κόσμο» όπως διατείνεται ο Πρωθυπουργός, μπορούν να πάνε και στα σπίτια τους. Η ίδια αντίληψη κυριαρχεί και σε άλλα πεδία της οικονομίας και της κοινωνίας – οι μεταλλωρύχοι το ζουν στο πετσί τους.

Ο δυϊσμός αυτός είναι αποτέλεσμα μιας λογικής που λέει ότι εφόσον η εργατική τάξη δεν μπορεί να καταλάβει τα μέσα παραγωγής, τότε ο Λαφαζάνης και ο Παππάς, που την εκπροσωπούν εξ ορισμού ως Αριστεροί, τα κλείνουν. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει δικτατορία του προλεταριάτου.

Σημαίνει όμως κάτι άλλο: ότι ο Μαρξ θα έβρισκε στο Σύνταγμα την πιο ταξική κυβέρνηση.

ΤΑ ΝΕΑ, 28/05/2015, από τη στήλη Θεωρείο, Του Περικλή Δημητρολόπουλου

ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

22.05.2014

«Απαράδεκτο να μας χαρακτηρίζει πολιορκητικούς κλοιούς και εργαλεία»

Με τη σημερινή ομιλία του Υπουργού ΠΑΠΕΝ κυρίου Λαφαζάνη στη Βουλή, διαπιστώσαμε για ακόμη μια φορά την απαξίωση που ο ίδιος δείχνει στον δίκαιο αγώνα μας για να διασφαλίσουμε το ψωμί των παιδιών μας και τη δουλειά μας.

Έχοντας άλλες δύο εμπειρίες κλεισίματος των Μεταλλείων μας, είναι το λιγότερο απαράδεκτο να μας χαρακτηρίζει πολιορκητικούς κλοιούς και εργαλεία στήριξης επιχειρηματικών συμφερόντων.

Δείξαμε πρόσφατα και επανειλημμένως ότι δε διστάζουμε να στραφούμε προς οποιαδήποτε κατεύθυνση χάρη αυτού του Αγώνα.

Η δικαίωση, η δική μας και μιας ολόκληρης περιοχής που αγωνιά και μάχεται καθημερινά, είναι το μόνο τέλος που βλέπουμε σε αυτόν τον διαχρονικό Αγώνα.

Θα κρατήσουμε λοιπόν, την πρόσφατη εξέλιξη των επαφών μας το Υπουργείο του κυρίου Λαφαζάνη, με δέσμευση για τριμερή συνάντηση εκ μέρους του Υπουργείου στις 2 Ιουνίου και για ειλικρινή διάλογο, μεταξύ εκπροσώπων του Υπουργείου, της επιχείρησης και ημών.

Παραμένουμε με διάθεση συνεργασίας, να προσπαθούμε να αμβλύνουμε όσα μας χωρίζουν και να βρούμε κοινούς τόπους.

Ελπίζουμε η διάθεση αυτή να είναι αμοιβαία και οι σημερινές δηλώσεις του Υπουργού να μην αποτελούν προσπάθεια υπονόμευσης αυτής της συνάντησης.

Σωματείο Επιστημονικού Προσωπικού Μεταλλείων Κασσάνδρας «Ο Αριστοτέλης»     Ο πρόεδρος Δημήτριος Μπάλλας

Σωματείο Εργατοτεχνιτών και Υπαλλήλων Μεταλλείων Κασσάνδρας “Αγία Βαρβάρα”   Ο πρόεδρος Γεώργιος Χατζής

Σωματείο Υπογειτών Μεταλλείων Κασσάνδρας       Ο πρόεδρος Χρήστος Ζαφειρούδας

Το μήνυμα είναι πολύ καθαρό και δυνατό για να το αγνοήσει η κυβέρνηση… Κάτω του μετρίου βαθμολογούν οι πολίτες τις επιδόσεις της κυβέρνησης στην οικονομία, σύμφωνα με δημοσκόπηση του ΠΑΜΑΚ για λογαριασμό του «Σκάι». Με άριστα το «10» στην καταπολέμηση της ανεργίας η κυβέρνηση συγκεντρώνει κατά μέσο όρο 3,8, στη μείωση της ακρίβειας 3,3, στην ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας 2,8!

Μήπως, έστω και τώρα, έστω κι έτσι, κατάλαβαν στην κυβέρνηση τι πρέπει να κάνουν; Έχουν αντιληφθεί πως δεν μπορεί να έχει παγώσει κάθε δραστηριότητα και όλοι μας, πολίτες και κυβερνώντες, απλώς να περιμένουμε τις εξελίξεις μπροστά στις οθόνες της TV; Με τέτοιες επιδόσεις, κάτω από τη βάση δηλαδή, στη μείωση της ανεργίας, στη μείωση της ακρίβειας και στην ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας πως περιμένουν να λυθεί το πρόβλημα της χώρας; Από πού περιμένουν να έρθει η ανάπτυξη και οι θέσεις εργασίας, όταν –όπως ο κόσμος καταλαβαίνει– δεν κάνουν τίποτε γι αυτό; Πού έχουν χαθεί οι αρμόδιοι υπουργοί, δηλαδή οι κ.κ. Σταθάκης και Λαφαζάνης, και τι έχουν κάνει μέχρι τώρα; Καλά, για τον δεύτερο έχουμε καταλάβει πως εκτός από τεμενάδες στους Ρώσους προσπαθεί… να βάλει φρένο και στην επένδυση στις Σκουριές! Έχουν κάνει όμως κάτι αυτό το τρίμηνο διακυβέρνησης για να δημιουργήσουν ΜΙΑ θέση εργασίας; Και δεν εννοούμε το διορισμό κάποιου συμβούλου στο γραφείο τους…

ΠΗΓΗ: ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ, 06/05/2015

Από άλλη οπτική γωνία το έντυπο ΕΠΕΝΔΥΣΗ plus με αρθρο του Γ. Μητράκη προσεγγίζει την θολή κυβερνητική πολιτική για τις Σκουριές.

Εντονα προβληματισμένοι ως προς τις προθέσεις της κυβέρνησης για την επένδυση της μεταλλουργίας χρυσού στη βόρεια Χαλκιδική, αλλά ικανοποιημένοι από τον όγκο και τον παλμό της κινητοποίησης που πραγματοποίησαν στην Αθήνα την Πέμπτη επέστρεψαν τα ξημερώματα της Παρασκευής στα χωριά τους οι εργαζόμενοι της Ελληνικός Χρυσός. Οπως φάνηκε, τόσο από τις επαφές που πραγματοποίησαν με τον αναπληρωτή υπουργό Περιβάλλοντος Γιάννη Τσιρώνη και τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Αρη Αλεξόπουλο όσο και από την ανακοίνωση του εξέδωσε το υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, η κυβέρνηση, χωρίς να το δηλώνει επίσημα, φαίνεται ότι έχει αποφασίσει να βάλει σημαντικά εμπόδια στην επένδυση στις Σκουριές. Ο μεν κ. Τσιρώνης δεν μπήκε στην ουσία, κάνοντας αόριστα λόγο για τήρηση της νομιμότητας , το δε υπουργείο, δηλαδή ο κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης, στην ανακοίνωσή του υπογραμμίζει: Αν και σεβόμαστετη διαμαρτυρία των εργαζομένων, δεν δεχόμαστε τις απαράδεκτες πρακτικές της πολυεθνικής Eldorado Cold και των εγχώριων υποστηρικτών της, η οποία χρησιμοποιεί τους εργαζομένους και τις ανησυχίες τους για να συγκαλύψει παράνομες, αυθαίρετες και αντιπεριβαλλοντικέςσυμπεριφορές που απειλούν τη Χαλκιδική και τους πολίτες της . Αν σε αυτά προσθέσει κανείς ότι στη διαδήλωση της Πέμπτης πήρε ενεργό μέρος ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Αδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος σημείωσε ως πρωτοφανές το ότι κάποιοι κινδυνεύουν να χάσουν τις δουλειές τους επειδή η κυβέρνηση δεν συμπαθεί τον εργοδότη τους, ενώ ο πρώην υπουργός Περιβάλλοντος και στέλεχος του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Μανιάτης θύμισε ότι οι περιβαλλοντικές άδειες της εταιρείας έχουν εκδοθεί νόμιμα κι έχουν κατ’ επανάληψη κριθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας, αντιλαμβάνεται ότι η σύγκρουση παίρνει άλλα χαρακτηριστικά. Δεν περιορίζεται ανάμεσα στους κατοίκους της περιοχής. Εξελίσσεται επισήμως σε σκληρή κομματική αντιπαράθεση, σε σύγκρουση μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, που έως τώρα οδηγεί σε αδιέξοδο. Γιατί χωρίς θεσμικό πλαίσιο, που να ισχύει ανεξαρτήτως του ποιος είναι στην κυβέρνηση ή ποιος είναι υπουργός, ούτε σοβαρές επενδύσεις είναι ποτέ δυνατόν να γίνουν στην Ελλάδα ούτε εμπιστοσύνη στον κρατικό μηχανισμό μπορεί να υπάρξει.