Η ΛΑΡΚΟ ακόμη δεν έχει μεταβιβαστεί, ως γνωστόν, στους νέους ιδιοκτήτες της, δηλαδή στη ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ -ακόμη δεν έχουν κριθεί οι ενστάσεις των Ιρλανδών ενδιαφερόμενων- όμως υπάρχουν πληροφορίες ότι η ελληνική βιομηχανία σιδηρονικελίου και τα ορυχεία λατερίτη που (θα) εκμεταλλεύεται έχουν μπει στο ραντάρ ενός κολοσσού της χημικής βιομηχανίας διεθνώς, της γερμανικής BASF. 

Η γερμανική εταιρεία έχει αναπτύξει σχετικά πρόσφατα μια νέα διαδικασία υδρομεταλλουργικής κατεργασίας του λατερίτη, με χημικά που η ίδια έχει δημιουργήσει, ώστε να παράγεται ακριβώς αυτό που δεν μπορούσε να παράγει ως τώρα η ΛΑΡΚΟ: καθαρό νικέλιο και κοβάλτιο, δύο μέταλλα στρατηγικής σημασίας για την παραγωγή μπαταριών για ηλεκτρικά οχήματα κ.α. -η ΛΑΡΚΟ, ως γνωστόν, παρήγαγε σιδηρονικέλιο με μεθόδους πυρομεταλλουργίας του περασμένου αιώνα. Η BASF έχει ήδη επιβεβαιώσει ότι η μέθοδός της είναι αξιοποιήσιμη σε βιομηχανική κλίμακα για την παραγωγή νικελίου και κοβαλτίου, καθώς χρησιμοποιείται με επιτυχία στη Δυτική Αυστραλία από την εταιρεία Queensland Nickel Inc. Η λογική λέει ότι οι Γερμανοί θα μπορούσαν να είναι ένας κατάλληλος εταίρος για να στηθεί και στην Ελλάδα μια μεγάλη μονάδα υδρομεταλλουργικής κατεργασίας του λατερίτη, που θα επέτρεπε τη σοβαρή αξιοποίηση των ελληνικών κοιτασμάτων για να παράγονται μέταλλα υψηλής αξίας και ζήτησης, αντί του ξεπερασμένου από τις τεχνολογικές εξελίξεις και χαμηλής οικονομικής απόδοσης, σιδηρονικελίου. Προς το παρόν, το ενδιαφέρον βρίσκεται στα πρώτα στάδια, ενώ δεν αποκλείεται να υπάρξουν και άλλοι ενδιαφερόμενοι που έχουν προχωρημένες λύσεις στην υδρομεταλλουργία.

Και μια σημείωση: η ειρωνεία είναι ότι οι πρώτες έρευνες που κατέληξαν και σε σοβαρά αποτελέσματα για την υδρομεταλλουργία στους λατερίτες είχαν γίνει προ σαράντα ετών από την ίδια τη ΛΑΡΚΟ και επιστήμονες του Πολυτεχνείου. Είπαμε: η Ελλάδα είναι η χώρα των πολλών και μεγάλων, χαμένων ευκαιριών.

(Φωτό: από https://www.cnbc.com/, Thomas Lohnes | Getty Images)

[ΠΗΓΗ: https://www.businessdaily.gr/, 4/1/2024]