ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΟΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΥΠΕΡΑΚΤΙΑ ΑΙΟΛΙΚΑ ΠΑΡΚΑ

Μεγάλη δυναμική και ισχυρές προοπτικές διαγράφονται για την αιολική βιομηχανία και ειδικά για τα υπεράκτια αιολικά πάρκα, τα οποία τα επόμενα χρόνια αναμένεται να διαδραματίσουν κυρίαρχο ρόλο στον κλάδο της ανανεώσιμης ενέργειας.

Μέχρι το 2030 αναμένεται η ισχύς των υπεράκτιων αιολικών πάρκων να φτάσει τα 111GW και μέχρι το 2050 η ισχύς αυτή σχεδόν θα τριπλασιαστεί. Ήδη πάντως τα κόστη της τεχνολογίας έχουν μειωθεί και τα υπεράκτια αιολικά εμφανίζονται ανταγωνιστικά, και είναι χαρακτηριστικό ότι αυτή τη στιγμή στην Ολλανδία κατασκευάζεται το πρώτο υπεράκτιο αιολικό πάρκο που δεν υποστηρίζεται με κρατική ενίσχυση και θα αμείβεται με ανταγωνιστικές διαδικασίες συμμετοχής στην αγορά. 

Τιμές

Πιο συγκεκριμένα σε ό,τι αφορά τις τιμές, σύμφωνα με το BloombergNEF τo μεσοσταθμικό κόστος της ενέργειας για τα υπεράκτια αιολικά πάρκα από τα επίπεδα πάνω από τα 200 δολάρια η Mwh το 2012, έχει πέσει στα 86 δολάρια η Mwh το 2022, τιμή ευθέως ανταγωνιστική με το φυσικό αέριο και τον άνθρακα (σε κανονικές συνθήκες και όχι σε συνθήκες κρίσης όπου οι τιμές των υπεράκτιων αιολικών εμφανίζονται πολύ πιο ανταγωνιστικές από το φυσικό αέριο). Να σημειωθεί ότι το κόστος των φωτοβολταϊκών είναι στα 40 με 45 δολάρια η μεγαβατώρα και των χερσαίων αιολικών στα 46 δολάρια η μεγαβατώρα, ενώ η αποθήκευση με μπαταρία εμφανίζει κόστος στα 153 δολάρια η μεγαβατώρα (πάντα για το πρώτο μισό του 2022).

Πώς έπεσε το μεσοσταθμικό κόστος των υπεράκτιων αιολικών; Σημαντικό ρόλο έπαιξε η εξέλιξη της τεχνολογίας των ανεμογεννητριών που έφερε με την πάροδο του χρόνου σημαντικά μεγαλύτερες σε μέγεθος και ισχύ μηχανές. Έτσι από τις ανεμογεννήτριες του 0,5MW που ξεκίνησαν το 1990, το 2005 φτάσαμε στα 4MW, το 2010 στα 7MW ενώ για το 2025 σχεδιάζονται και αναμένεται να μπουν στην παραγωγή ανεμογεννήτριες με εγκατεστημένη ισχύ από 13 έως 15MW.

Η εξέλιξη

Όσον αφορά στην εξέλιξη της αιολικής βιομηχανίας στην Ευρώπη, σύμφωνα με τη WindEurope σήμερα είναι εγκατεστημένα 255GW που καλύπτουν το 17% της ηλεκτρικής ζήτησης. Στην κορυφή βρίσκεται η Δανία με 7GW εγκατεστημένης ισχύος που καλύπτουν το 55% της ζήτησης στη χώρα, ενώ ψηλά βρίσκεται επίσης η Ιρλανδία με 5GW που καλύπτουν το 34% της ζήτησης, η Μεγάλη Βρετανία με 29GW που καλύπτουν το 28% της ζήτησης, η Γερμανία με 66GW που καλύπτουν το 26% της ζήτησης, η Ισπανία με 30GW που καλύπτουν το 25% και η Πορτογαλία με 6GW που καλύπτουν το 26% της ζήτησης. Στη χώρα μας έχουμε 5GW που καλύπτουν το 19% της ζήτησης. 

Η εικόνα για τα υπεράκτια αιολικά δεν είναι τόσο θετική ακόμη τουλάχιστον. Offshore αιολικά πάρκα υπάρχουν σε 4 χώρες της Ευρώπης: στη Δανία 2GW που καλύπτουν το 25% της ζήτησης, στη Μεγάλη Βρετανία 14GW που καλύπτουν το 14% της ζήτησης, στο Βέλγιο 2GW που καλύπτουν το 8% της ζήτησης, στην Ολλανδία 3GW που καλύπτουν το 7% της ζήτησης, στη Γερμανία 8GW που καλύπτουν το 5% της ζήτησης και στη Γαλλία 0,5GW. 

Τα επόμενα χρόνια αναμένεται σημαντική αύξηση της εγκατεστημένης ισχύος τόσο στα χερσαία όσο και στα υπεράκτια αιολικά καθώς σχεδιάζονται πολυάριθμα σημαντικά πρότζεκτ. Συγκεκριμένα μέχρι το 2030 αναμένεται η ισχύς των χερσαίων αιολικών να φτάσει τα 329GW και των υπεράκτιων τα 111GW. Μέχρι το 2050 η ισχύς των χερσαίων θα φτάσει τα 1000GW και των υπεράκτιων στα 300GW.

Προκλήσεις

Παρά τις ευοίωνες προοπτικές και τις θετικές εξελίξεις, αυτήν την περίοδο η αγορά είναι αντιμέτωπη με προκλήσεις καθώς η αλυσίδα προμήθειας είναι ευάλωτη και δεν παράγει κέρδη καθώς τα κόστη των πρώτων υλών αυξάνονται, με αποτέλεσμα οι εταιρείες που αναπτύσσουν τα έργα να αντιμετωπίζουν δυσκολίες και σε κάποιες περιπτώσεις να απειλείται η βιωσιμότητα των πρότζεκτ. Αποτέλεσμα οι εταιρείες ανάπτυξης υπεράκτιων αιολικών πάρκων να “παλεύουν” λόγω της χαμηλής κερδοφορίας τους σε μια περίοδο που θα έπρεπε να επενδύουν όλο και περισσότερο.

Τέλος αξίζει να σημειωθεί ότι εκτός από τα αυξημένα κόστη, σημαντικός παράγοντας που ενισχύει το ρίσκο των επενδύσεων στην υπεράκτια αιολική βιομηχανία είναι το πρόβλημα των χρονικών καθυστερήσεων και των γραφειοκρατικών εμποδίων που μπαίνουν από τις κυβερνήσεις.

[ΠΗΓΗ: https://www.capital.gr/, του Χάρη Φλουδόπουλου, 29/6/2023]