Σε υψηλά 12 ετών η τιμή του με διαρκή άλματα στην τετραετία. Η τιμή του ροδίου κυμαινόταν την προηγούμενη εβδομάδα πάνω από τα 8.000 δολάρια, έχοντας κερδίσει 32% μέσα στο μήνα

Η εντυπωσιακή έναρξη του φετινού έτους για το παλλάδιο ωχριά μπροστά σε ένα λιγότερο γνωστό, αλλά εξίσου ακριβό μέταλλο, το ρόδιο.

Το ρόδιο, που κυρίως χρησιμοποιείται στους καταλύτες αυτοκινήτων και είναι πέντε φορές πιο ακριβό από τον χρυσό, είδε την τιμή του να ενισχύεται 32% μόνο αυτό τον μήνα, αγγίζοντας το υψηλότερο επίπεδο από το 2008. Οι αυστηρότεροι κανόνες για τις εκπομπές ρύπων πυροδότησαν ένα ασυγκράτητο ράλι εδώ και ένα έτος, εν μέσω φημολογιών ότι οι τιμές θα αυξηθούν ακόμη περισσότερο.

Στη διάρκεια της τελευταίας τετραετίας η τιμή του ρόδιου έχει δωδεκαπλασιαστεί ξεπερνώντας σε επίδοση όλα τα υπόλοιπα κορυφαία εμπορεύματα, κυρίως επειδή υπάρχει πολύ μεγάλη ζήτηση από την αυτοκινητοβιομηχανία. Όπως το παλλάδιο, το μέταλλο εξορύσσεται ως υποπροϊόν της πλατίνας και του νικελίου, όμως συνιστά πολύ μικρότερη αγορά και συνεπώς υπόκειται σε μεγάλες και έντονες διακυμάνσεις των τιμών όταν αλλάζει κάτι στην ισορροπία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης. «Το ρόδιο υπόκειται σε απίστευτη μεταβλητότητα», αναφέρει ο Άντον Μπέρλιν της ρωσικής MMC Norilsk Nickel PJSC, n οποία εξορύσσει περίπου το 10% της συνολικής παραγωγής ροδίου του πλανήτη. Η προσφορά είναι περιορισμένη και οι κερδοσκόποι έσπευσαν να αγοράσουν μεγάλες ποσότητες μετάλλου στις αρχές του νέου έτους, από τη στιγμή που οι μεγάλοι χρήστες της βιομηχανίας εξασφάλισαν τις δικές τους ποσότητες στα τέλη του 2019.

Η τιμή του ροδίου κυμαινόταν την προηγούμενη εβδομάδα πάνω από τα 8.000 δολάρια, αγγίζοντας την Τετάρτη τα 8.200 δολάρια. Τα κέρδη του φετινού Ιανουαρίου έλαβαν χώρα αφότου πληθώρα επενδυτών στράφηκε στο πολύτιμο μέταλλο αναζητώντας ασφαλές καταφύγιο στις γεωπολιτικές εντάσεις της Μέσης Ανατολής. Μαζί με αυτό και το παλλάδιο ενισχύθηκε περίπου 10%. «Η βασική κατευθυντήρια δύναμη από τις αρχές Ιανουαρίου είναι η φυσική ζήτηση από την Ασία, ένα μεγάλο μέρος της οποίας σχετίζεται με την αυτοκινητοβιομηχανία. Το αρχικό αγοραστικό ενδιαφέρον έφερε και άλλους αγοραστές στην αγορά, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια κίνηση η οποία γίνεται με συχνότητα δεκαετίας», επισημαίνει σ Αντρέας Ντάνιελ trader στη Heraeus Holding. Η ζήτηση μετριάστηκε στο τέλος της προηγούμενης εβδομάδας με αποτέλεσμα να μετριαστεί και η τιμή.
Το ρεκόρ του 2008

Παρότι ένα πισωγύρισμα ή μια διόρθωση θεωρούνται πιθανά σενάρια στη διάρκεια του τρέχοντος έτους, το ρόδιο είναι πολύ πιθανόν να επαναλάβει το ρεκόρ των 10.100 δολαρίων που είχε αγγίξει και το 2008, σύμφωνα με τονΆφστν Ναμπάνι της MKS ΡΑΜΡ Group στην Ελβετία. Αυτή η μεγάλη άνοδος της τιμής του ροδίου πριν από μία δεκαετία είχε αναγκάσει τους κατασκευαστές καταλυτών αυτοκινήτων να στραφούν στην πλατίνα και στο παλλάδιο ως εναλλακτική λύση.

Ένα θέμα που δυσκολεύει τους επενδυτές στη συγκεκριμένη αγορά είναι το γεγονός ότι είναι πολύ πιο δύσκολο να τοποθετήσει κάποιος τα χρήματά του σε ρόδιο συγκριτικά με τα υπόλοιπα πολύτιμα μέταλλα. Και αυτό επειδή το ρόδιο δεν διαπραγματεύεται σε χρηματιστήριο, ενώ n αγορά του σε μπάρες ή και σε νομίσματα είναι μικροσκοπική συγκριτικά με τον χρυσό ή τον άργυρο. Άλλωστε, οι περισσότερες συμφωνίες γίνονται απευθείας μεταξύ προμηθευτών και βιομηχανικών χρηστών. Επιπλέον, η παγκόσμια παραγωγή ροδίου είναι αντίστοιχη με λίγο περισσότερα από το ένα δέκατο της παραγωγής της πλατίνας ή του παλλαδίου.

Κυρίαρχη η Ν. Αφρική

Οι υψηλότερες τιμές ροδίου αποτελούν πάντως θετική είδηση για τους παραγωγούς της Ν. Αφρικής, που εκπροσωπούν περισσότερο από το 80% της παγκόσμιας παραγωγής. Ωστόσο, η κυριαρχία της Ν. Αφρικής σημαίνει ότι οι κίνδυνοι όσον αφορά την παραγωγή τους επηρεάζουν ολόκληρη την αγορά. Η διακοπή ρεύματος πέρυσι σταμάτησε προσωρινά τη λειτουργία κάποιων μεταλλείων της Ν Αφρικής, ενώ θα πρέπει να προστεθούν και οι παρατεταμένες απεργιακές κινητοποιήσεις στα μεταλλεία της τα προηγούμενα έτη από τους εργαζομένους που διεκδικούσαν υψηλότερους μισθούς.

[ΠΗΓΗ: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, της Έφης Τριήρη, 20/1/2020]

Ας σταματήσουμε το παραμύθι, πριν ξεκινήσει. Το 2,8% είναι κάτι αλλά όχι η ανάπτυξη που θέλουμε. Ανάπτυξη θα φέρουν οι μεταρρυθμίσεις. Θα τολμήσουμε;

Και όταν λέμε μεταρρυθμίσεις η προσοχή μας δεν πρέπει να φεύγει από την οικονομία. Εκεί βρίσκεται ο “κακοήθης όγκος” που πρέπει να χειρουργηθεί.

Εκεί είναι χωμένο το κομματικό μικρόβιο που τρώει τα σωθικά του φορολογούμενου, για να συντηρήσει ένα οικονομικό μοντέλο ξεπερασμένο σε όλο τον πραγματικά ανεπτυγμένο κόσμο. Τον κόσμο που κατατάσσει στους ανεπτυγμένους και ο ΟΟΣΑ, που τον πληρώσαμε δύο φορές για συνεργασία μπας και δούμε και εμείς τους δρόμους της πραγματικής ανάπτυξης. 

Αν θέλουμε λοιπόν ανάπτυξη επί της ουσίας και όχι στατιστικά νούμερα δημιουργικής λογιστικής …, το μισό κράτος (έτσι όπως το καταντήσαμε με την αναποτελεσματικότητά, τους αργόμισθους και το χάος στην λειτουργία του), πρέπει να παραδοθεί στα χέρια ικανών ατόμων της νέας επιχειρηματικότητας.

Αντί να τρώμε χρόνια και χρόνια με την δήθεν καταπολέμηση της γραφειοκρατίας, την δήθεν απλοποίηση των κρατικών διαδικασιών, ας μεταβιβάσουμε αρμοδιότητες σε ικανούς νέους μηχανικούς, πολεοδόμους, χημικούς, μεταλλειολόγους, συγκοινωνιολόγους και γνώστες του κυκλώματος της ενέργειας, να πάρει εμπρός η μηχανή, ως πραγματικό Δημόσιο, αντί του σημερινού μίζερου και κομματικοποιημένου κρατικού συστήματος.

Η “χειρουργική” αυτή τομή, βεβαίως και μοιάζει επιστημονικής φαντασίας, σε μια Ελλάδα που τα πάντα φιλτράρονται από τον σοβιετισμό, “σποράς” του 1975 και καλλιέργειας μετά το 1980, για να αποδώσει τους “καρπούς” ότι σοσιαλισμός και αριστερά σημαίνει πρόοδος και όχι οπισθοδρόμηση.

Μετά από 40 χρόνια εκμετάλλευσης του λαού με το ψέμα αυτό (στην Ελλάδα και μόνο στην Ελλάδα) ποιος θα φέρει αντίρρηση στην σύγχρονη κοινωνία μας ή και στην επιχειρηματική κοινότητα όταν με την ιδιωτικοποίηση της παλαιολιθικής κρατικής νοοτροπίας θα περάσουμε σε ψηφιακά συστήματα.

Γιατί δεν μπορώ να φανταστώ, επαγγελματική δράση ιδιωτών επιστημόνων σε γραφεία με τα γνωστά, ογκωδέστατα βιβλία, (αυτά που βλέπουμε ακόμη στα Τελωνεία και σε πολλές άλλες υπηρεσίες) και με στιλό διαρκείας…

Η ψηφιακή εποχή λειτουργεί ήδη και στον τόπο μας. Λέγεται όμως ιδιωτικός τομέας. Ας της ανοίξουμε την πόρτα, αύριο το πρωί. Το έχουμε ανάγκη.

Παράλληλα ας περιμένουμε… και την ψηφιοποίηση του υπόλοιπου κράτους, μια 20ετία. Γιατί (όπως λένε οι περισσότεροι κρατικοί μας υπάλληλοι) “…εμείς δεν προσληφθήκαμε για κομπιουτεράδες…”.

Δεύτερη τομή (μεταρρύθμιση) που καλεί σε θεραπεία στο καρκίνωμα της ελληνικής (σε όλη την Ευρώπη) κρατικής οικονομίας είναι το άνοιγμα  στον ανταγωνισμό, όλων των αναγκών προτεραιότητας των πολιτών, (ηλεκτρισμός, φυσικό αέριο, καύσιμα και κάθε μορφής μεταφορές σε ξηρά και θάλασσα), με το κράτος να έχει μόνο παρεμβατικότητα, για να μη χαθούν τα όρια.

Το κάνουμε άλλωστε, σε μικρή κλίμακα, από τότε που οι τηλεπικοινωνίες, πολλά κρατικά λιμάνια, κρατικά αεροδρόμια και μέρος της παροχής ηλεκτρικού πέρασε στην ελεύθερη και ανταγωνιστική αγορά. Τα γνωστά, χειροπιαστά, θετικά αποτελέσματα στα τηλέφωνα και στα αεροδρόμια αρκούν, ως απόδειξη.

Ποια κοινωνική ομάδα, από τον εργάτη, υπάλληλο, στέλεχος ή συνταξιούχο θα έχει αντίρρηση αν του πούμε πως η ΔΕΗ (η δική μας ΔΕΗ και όχι η γαλλική ή γερμανική) παραδίδει την πλειοψηφία των μετοχών της σε ιδιώτες (όπως παλαιότερα ο κρατικός ο ΟΤΕ) και το ρεύμα θα είναι πλέον θέμα ανταγωνισμού (όπως και οι τηλεπικοινωνίες) και όχι μονοπωλιακό αντικείμενο στις ορέξεις κρατικών εργατοπατέρων ή κομμάτων εξουσίας που εξυπηρετούν (κατά προτεραιότητα) το κομματικό πελατειακό δυναμικό τους ή εκείνο που επιθυμούν να “γραπώσουν”. 

Ούτε και στην μεταρρύθμιση αυτή θα δούμε (εκτός από κομματόσκυλα) κοινωνική αντίδραση, στην Ελλάδα του 2020.

Διότι στην σημερινή κοινωνία αντιλαμβάνονται πλέον (όσοι δεν τα γνωρίζουν από πρώτο χέρι…) πως τα 350 δισ. δανεικά, που προκάλεσαν την κρίση τα σκορπίσαμε, παριστάνοντας τους σοσιαλιστές…, στην συντήρηση 50 κρατικοποιήσεων του 1975-1985, (στις οποίες βολέψαμε 100-150.0000 κομματόσκυλα – αυτός ήταν άλλωστε και ο σκοπός). Τα  κατασπαταλήσαμε (μαζί με τα ΜΟΠ που βάλαμε στο χέρι.., αλλά τα “πατσίσαμε” χάνοντας επιδοτήσεις αγροτών.., -τόσο ξύπνιοι είμαστε) σε χιλιάδες άχρηστους κρατικούς Οργανισμούς (που αποφεύγουμε να διαλύσουμε) και σε απίθανους κρατικούς μισθούς και επιδόματα αυτών που διορίσαμε. Ποιος φορολογούμενος θα αρνηθεί να δει το φως του. Ας το τολμήσουμε.

[ΠΗΓΗ: https://www.capital.gr/, του Γιώργου Κράλογλου, 20/1/2020]

Η βαθιά οικονομική κρίση φαίνεται να τελειώνει στην Ελλάδα, ο προϋπολογισμός να ισοσκελίζεται και η οικονομία να μπαίνει σε τροχιά ανάκαμψης, ωστόσο το πρόβλημα της ανεργίας παραμένει και ο κίνδυνος της ανέχειας δεν έχει εξαλειφθεί για τους πολίτες.

«Η χώρα», όμως, «έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα», υποστηρίζει μιλώντας στο πρώτο τηλεοπτικό πρόγράμμα της δημόσιας τηλεόρασης ARD, ο  Παναγιώτης Πετράκης, καθηγητής του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανειστήμιο Αθηνών. «Ένας επενδυτής μπορεί να βρει εργατικά χέρια και να υλοποιήσει τα επιχειρηματικά του σχέδια σε αντίθεση με άλλες πλούσιες χώρες», σημειώνει, για να προσθέσει:. «Στην Ελλάδα συμβαίνει το εξής:  Όταν ένας επενδυτής στην κλωστοϋφαντουργία ή στον τουρισμό ψάχνει για εργατικό δυναμικό μπορεί να βρει πολύ εύκολα ανάμεσα σε ανέργους. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργεί ανάπτυξη, τόσο εύκολο είναι» συμπληρώνει ο κ.Πετράκης. 

Όπως αναφέρει η Deutsche Welle, και στην περίοδο της κρίσης, οι Έλληνες μπορούσαν να βρουν απασχόληση σε ξενοδοχεία ή εστιατόρια. Όχι μόνο διότι η Ελλάδα με χαμηλές προσφορές προσέλκυε τουρίστες αλλά γιατί γειτονικές της τουριστικές χώρες αντιμετώπιζαν προβλήματα, όπως ήταν οι ταραχές στην Αίγυπτο, οι τρομοκρατικές επιθέσεις στην Τυνησία ή το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία, με αποτέλεσμα να προτιμούν οι τουρίστες την Ελλάδα.

«Για εμάς ήταν εύκολο να προσελκύσουμε νέους τουρίστες, αλλά τώρα θα πρέπει να τους κρατήσουμε και αυτό επιτυγχάνεται», δηλώνει ο Έλληνας καθηγητής. «Έρχονται μάλιστα και ξένοι επενδυτές. Αγοράζουν ξενοδοχεία που οι ιδιοκτήτες τους κατά τη διάρκεια της κρίσης πτώχευσαν. Οι επενδυτές τα ανακαινίζουν και φέρνουν νέους τουρίστες. Με τον τρόπο αυτό δίνεται ώθηση στον τομέα του τουρισμού». Και όχι μόνο εκεί. Για απόφοιτους πανεπιστημίου δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας, κυρίως στον τομέα της τεχνολογίας, της πληροφορικής και της επικοινωνίας. Το προτέρημα αυτού του κλάδου είναι ότι δεν χρειάζεται να διαθέτει κάποιος εκατομμύρια, παρά μόνο καλές ιδέες και επαφές με το εξωτερικό.

Όπως αναφέρει η DW o καθηγητής Πετράκης είναι και επιστημονικός υπεύθυνος του E – Learning του ΕΚΠΑ και μαζί με τους συνεργάτες του αναπτύσσουν προγράμματα ηλεκτρονικής μάθησης από απόσταση μέσω υπολογιστή για σχολεία, πανεπιστήμια και στην ιδιωτική οικονομία. «Αν γυρίσετε τον όροφο, θα δείτε 50 συνεργάτες, αλλά στην πραγματικότητα έχω 550. Πού είναι οι άλλοι; Εργάζονται στο σπίτι τους, παντού στην Ελλάδα, ακόμη και στο εξωτερικό, στην Αυστραλία για παράδειγμα. Ο καλύτερος συνεργάτης μου ζει και εργάζεται στην Κρήτη, δεν έρχεται ποτέ εδώ». Για να προσελκύσει ακόμη περισσότερους επενδυτές, η κυβέρνηση Μητσοτάκη μείωσε τη φορολογία στα κέρδη των επιχειρήσεων ώστε να επιτύχει φέτος ανάπτυξη γύρω στο 2,8%, την υψηλότερη στην ΕΕ.

[ΠΗΓΗ: https://www.liberal.gr/, 20/1/2020]

Τι σχέση μπορεί να έχει το Στόουνχεντζ με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και συγκεκριμένα με τον Κρητομυκηναϊκό; Σύμφωνα με τον ερευνητή Αιγαιακών Γραφών, Μηνά Τσικριτσή, στενή.

Ο κ. Τσικριτσής υποστηρίζει ότι αφαιρετικά συγκρίνοντας το αποτύπωμα του μηχανισμού του Παλαικάστρου με μία κάτοψη του Στόουνχετζ μπορούν να διαπιστωθούν αξιοσημείωτες ομοιότητες.

Επαφές του μινωικού πολιτισμού με τους υπερβόρειους

«Αν τοποθετήσουμε το αποτύπωμα του μηχανισμού του Παλαικάστρου πάνω σε ένα σκίτσο του Στόουνχεντζ, έτσι ώστε η ευθεία συμμετρίας που στοχεύει στο θερινό ηλιοστάσιο στο Στόουνχετζ να ταυτιστεί με την εσωτερική γραμμή της διπλής σειράς του σταυρού στο δίσκο του Παλαικάστρου και αν φέρουμε και μία κάθετη γραμμή στον άξονα, τότε παρατηρούμε τα εξής:

α) στο δίσκο του Παλαικάστρου, οι αριθμοί χαράξεων -14 & 15 άνω, 16 &14 κάτω- που υπάρχουν στο καθένα από τα 4 τεταρτημόρια όπως χωρίζονται με τους κάθετους άξονες, ταυτίζονται ομοιόμορφα με τους κύκλους Ζ΄ και Υ΄ με τις 29 και 30 λίθους του Στόουνχετζ.

β) γενικότερα, το πλήθος των χαράξεων (29 και 30) στον εσωτερικό κύκλο του Παλαικάστρου σχετίζονται με το πλήθος των οπών των δύο κύκλων Ζ΄(29) και Υ΄(30) του Στόουνχετζ. Το πλήθος αυτών των οπών ή χαράξεων αντιστοιχούν σε σεληνιακό μήνα 29,5 ημερών. Επιπρόσθετα, μπορεί το πλήθος των 59 χαράξεων του Παλαικάστρου να ταυτιστεί και με τον κύκλο από τις 59 μικρότερες γαλαζόπετρες, που ονομάζεται Κύκλος από Γαλαζόπετρες, γύρω από τα 5 τρίλιθα του Στόουνχετζ.

γ) ο εξωτερικός τελικός κύκλος που περιβάλλει όλο το Στόουνχεντζ, με τις 57 οπές με το όνομα κύκλος Όμπρι (Aubrey Holes), μπορεί να ταυτιστεί με τον εξωτερικό κύκλο του δίσκου του Παλαικάστρου που έχει και αυτός 58 οπές.

δ) μέσα από τα τρίλιθα στο Στόουνχεντζ υπάρχουν 19 πέτρες σε σχήμα πετάλου, με το όνομα Πέταλο από Γαλαζόπετρες, ενώ το ίδιο πλήθος υπάρχει και στο δίσκο του Παλαικάστρου με μορφή μικρών οπών σε δύο περιοχές του εσωτερικού σταυρού», εξηγεί ο κ. Τσικριτσής.

Τελικά, με βάση τα περιγραφόμενα, διαφαίνεται, λέει ο ερευνητής, ότι «ο Μινωικός Πολιτισμός θα πρέπει να είχε σχέση και επαφή με τους υπερβόρειους. Όπως αναφέρει και ο Διόδωρος (Β2,47), υπάρχει στο νησί μεγαλοπρεπής ναός, κυκλικός στο σχήμα, αφιερωμένος στον Απόλλωνα, όπου οι ιερείς του, κιθαρίζοντας, έψαλαν ύμνους σε μια διάλεκτο κοντά στην Ελληνική. Η σχέση των Υπερβόρειων με τους Αθηναίους λέγουν ότι είναι εκ παλαιών χρόνων».

Συνεχίζοντας εξηγεί ότι, με βάση την τελευταία χρονολόγηση, η κατασκευή του πετάλου με τις γαλάζιες Πέτρες Stonehenge III τοποθετείται από το 2200 έως, περίπου, το 1600 π.Χ.

Η έρευνα και διδακτορική διατριβή του Ι. Velsing (2017) έδειξε ότι ο Μινωικός Υπολογιστής χρονολογείται ΜΜΙΙ, δηλαδή την ίδια περίοδο με την κατασκευή του πετάλου με τις «Γαλάζιες πέτρες».

Σύμβολα της γραμμικής Α’ στο Στόουνχετζ

«Σύμφωνα με τον Andrew Fitzpatrick, διευθυντή του ανασκαφικού προγράμματος στο Wessex» λέει ο κ. Τσικριτσής «ο τάφος του Τοξότη, με ράδιο χρονολόγηση C14, χρονολογείται περίπου το 2200 πΧ. Με την πετρογραφική ανάλυση των ογκόλιθων, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι αυτοί οι μονόλιθοι λαξεύτηκαν και μεταφέρθηκαν από λατομεία της Ουαλίας και υπολόγισαν ότι το μνημείο παρέμεινε σε χρήση για περίπου 1500 χρόνια, ως λατρευτικός χώρος και ως αστρονομικό παρατηρητήριο».

Συνεχίζοντας ο κ. Τσικριτσής εξηγεί: «Μια ομάδα ειδικών του Wessex Salisbury το 2003 πραγματοποίησαν μια hi-tech έρευνα του μνημείου, χρησιμοποιώντας σάρωση με λέιζερ πάνω σε όλες τις πέτρες του Στόουνχετζ. Με αυτόν τον τρόπο για πρώτη φορά ανακαλύφθηκαν και άλλα γλυπτά αποτυπώματα εκτός από τα δύο γνωστά ξίφη.

Τα πρώτα πετρογλυφικά σύμβολα στο Stonehenge, βρέθηκαν από τον Richard Atkinson το 1953 και αναγνωρίσθηκαν ως μαχαίρια ή ξίφη με διαστάσεις από 8 έως 36 εκατοστά. Στην εσωτερική όψη της πέτρας με αριθμό Sarsen 53 βρέθηκαν κάποια σύμβολα, τα οποία εάν τοποθετηθούν κάτω από τα γλυφικά σύμβολα της γραμμικής Α’ γραφής, τότε αυτά διαβάζονται ως to-na. Με βάση τους κανόνες ανάγνωσης διαβάζουμε την λέξη Στόνα ή Στόνη που ερμηνεύεται ως πέτρα, από τα αρχαία ελληνικά στίον: ψηφὶς, λίθος. Ο Ησύχιος αναφέρει: «ψήφους·οἱ δὲ στίας. δηλοῖ δὲ καὶ στενοχωρίαν, στιάζει·λίθοις βάλλει»».

Παρόμοια σύμβολα, λέει ότι, βρέθηκαν στην εξωτερική όψη της πέτρας Sarsen 4, και στην εξωτερική επιφάνεια της πέτρας 3. Ειδικά στην πέτρα 3 υπάρχουν κοιλότητες, ένα ρηχό ορθογώνιο.

Η σημασία αυτών των γλυπτών συζητείται από τους αρχαιολόγους και μαρτυρούν πιθανόν ότι οι εγχάρακτοι πέλεκεις και τα ξίφη που μοιάζουν με τα Μυκηναϊκά ξίφη μπορεί να έχουν χαραχθεί από αυτούς που θα κατασκεύαζαν το Στόουνχεντς, τους Κρήτες, όπως συμπληρώνει ο ερευνητής.

«Σε πολλά ορθόλιθα εμφανίζεται το σύμβολο το οποίο μορφολογικά ομοιάζει με τον κίονα του ναού, δηλαδή μια στήλη και πάνω μια πλαγιαστή πέτρα.

Το σύμβολο αυτό είναι μία συλλαβή της γραμμικής Α’ με φωνητική αξία na και είναι ακροφωνία της λέξης ναFός που μαρτυρείται έμμεσα στο επίθετο na-Fi-jo νάFιος στην γραμμική Β’ γραφή», υποστηρίζει ο ερευνητής.

Προσθέτει ότι «συμπερασματικά, το ότι εμφανίζεται η λέξη to-na, Στόνα=πέτρα τρεις φορές και πάρα πολλές φορές η ακροφωνία na, μάς παραπέμπει στη λογική των χαραγμάτων που έχουμε στα Μινωικά ανάκτορα, όπου σε πέτρες βρίσκονται χαράγματα συλλαβογραμμάτων της γραμμικής Α’, τα οποία έβαζαν οι λιθοξόοι κατασκευαστές -διεθνώς λέγονται Tekton marks- και πιθανόν δήλωναν ότι η επεξεργασία της πέτρας είχε ολοκληρωθεί και ήταν έτοιμη για να μεταφερθεί από το ορυχείο στον χώρο που θα έπρεπε να τοποθετηθεί».

«Τελικά, θεωρούμε ότι τα σύμβολα που έχουν χαρακτηριστεί ως ξίφη είναι συλλαβές της Μινωικής γραφής που δηλώνουν τη λέξη πέτρα και ναός», υποστηρίζει ο ερευνητής Αιγαιακών Γραφών.

Και συμπληρώνει: «Επιπλέον, με βάση την ανωτέρω συσχέτιση του Stonehenge με τον δίσκο του Παλαικάστρου θεωρούμε ότι το Stonehenge είναι μια μεγέθυνση του μινωικού αστρονομικού «μηχανισμού του Παλαικάστρου», που αποδεδειγμένα πλέον αποτελεί τον πρώτο υπολογιστή που μετράει χρόνο και προβλέπει σεληνιακές εκλείψεις. Μπορούμε, επομένως, να ισχυρισθούμε ότι οι πιο πιθανοί κατασκευαστές του είχαν σχέση με τον Μινωικό Πολιτισμό».

Για τον κ. Τσικριτσή ακόμα και το όνομα, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς, ότι προέρχεται από την αρχαία ελληνική γλώσσα.

«Αν λάβουμε την ετυμολόγηση που βρίσκουμε στο λεξικό του George W. Lemon 1783, όπου ερμηνεύει την λέξη Stone ως Πέτρα με βάση την λέξη Στίον. Το δε Henge, που στα Νορβηγικά σημαίνει κρεμώ και στα αγγλικά η λέξη Hang σημαίνει κρέμασμα, πιθανόν συνδέεται ετυμολογικά με την αρχαία ελληνική λέξη ῎Αγχω <Γ 371> πνίγω, παρὰ τὸ ἄγω οὐδὲν γάρ ἐστιν ἄλλο τὸ ἄγχω ἀλλ’ ἢ τὸ ἄγω καὶ συνάγω τὸν φάρυγγα. Δηλαδή κρεμώ και πνίγω όπου κλείνει ο φάρυγγας και δεν μπορώ να αναπνεύσω».

 «Οι πέτρες, λοιπόν, πιθανόν να λειτουργούσαν και θεραπευτικά σε ανθρώπους που είχαν δυσκολία αναπνοής (άγχος) οι οποίοι, ερχόμενοι σε επαφή με τις πέτρες στα τρίλιθα, θεραπευόταν», ισχυρίζεται κλείνοντας ο ερευνητής.

Το Στόουνχεντζ είναι μία ανερμήνευτη, μέχρι σήμερα, κατασκευή που βρίσκεται στην Αγγλία. Ο σκοπός της κατασκευής του συνδέθηκε από τους περισσότερους ερευνητές με αστρονομικές παρατηρήσεις με βάση τα ζεύγη των μεγάλων κατακόρυφων ογκολίθων, τεσσάρων μέτρων ο καθένας, που συνδέονται στην κορυφή με ένα ογκώδες υπέρθυρο και σχηματίζουν τα γνωστά πέντε Τρίλιθα στο κέντρο της παρατηρούμενης εικόνας.

Η κατασκευή του Στόουνχεντζ, τον Μεσαίωνα είχε αποδοθεί στους αρχαίους Κέλτες και στους διδασκάλους τους Δρυίδες, ωστόσο τα ανασκαφικά ευρήματα στην περιοχή δεν οδηγούν σε αυτή τη θεωρία, καθότι η κατασκευή αυτή χρονολογείται τη 2η χιλιετία π.Χ.. Την εποχή του Χαλκού οι γνωστοί πολιτισμοί που θα μπορούσαν να συσχετισθούν με την κατασκευή του Στόουνχετζ θα ήταν ο πολιτισμός της Μεσοποταμίας, ο Αιγυπτιακός και ο Κρητομυκηναϊκός»

[ΠΗΓΗ: http://www.kerdos.gr/, 20/1/2020]

Τον Ιούνιο κατά την 6η αξιολόγηση της Ελλάδας στο πλαίσιο της έκθεσης ενισχυμένης εποπτείας θα εξεταστεί το ζήτημα της αλλαγής χρήσης των ελληνικών ομολόγων. Αυτό αναφέρει ο Νικόλα Τζιαμαριόλι, ο γενικός γραμματέας του ESM σε συνέντευξη του στα “ΝΕΑ”. Όπως αναφέρει, “η Ελλάδα υποδαπανά για επενδύσεις, οπότε πρέπει να δούμε αν υπάρχει ανάγκη για επιπλέον χρήματα” και προσθέτει ότι καθώς η επόμενη έκθεση δεν συνδέεται με εκταμίευση SMP’s και ANFA’s το θέμα θα μπορούσε να διευθετηθεί τον ερχόμενο Ιούνιο.

Ο κ. Τζιαμαριόλι ερωτηθείς αναφορικά με την προοπτική της μείωσης των πρωτογενών πλεονασμάτων του 3,5%, έθεσε ένα χρονικό πλαίσιο μετά το 2022, τονίζοντας ότι θα πρέπει να εμπίπτει εντός του ευρωπαϊκού δημοσιονομικού πλαισίου. “Θα εξετάσουμε προσεκτικά τις μακροπρόθεσμες παραδοχές για την ανάπτυξη και τα επιτόκια της ανάλυσης βιωσιμότητας του χρέους. Μόλις ολοκληρωθεί η τεχνική αυτή ανάλυση, άπτεται του Eurogroup να συζητήσει αν υπάρχει περιθώριο αλλαγής των στόχων”, αναφέρει.

Αναφορικά με τις αναβαθμίσεις της Ελλάδας από τους οίκους αξιολόγησης, ο γενικός γραμματέας του ESM εκτιμά ότι εντός του 2020 θα ακολουθήσουν και άλλες, υπό την προϋπόθεση ότι θα συνεχίσουν οι μεταρρυθμίσεις, η χώρα θα ικανοποιεί τους δημοσιονομικούς στόχους και θα συνεργάζεται καλά με τους Ευρωπαίους εταίρους. Σύμφωνα με τον κ. Τζιαμαριόλι η Ελλάδα βαδίζει προς την επενδυτική βαθμίδα, υπό την προϋπόθεση ότι η κυβέρνηση θα διατηρήσει την δυναμική των μεταρρυθμίσεων.

Τέλος, ο αξιωματούχος του ESM αναφέρει ότι την επόμενη εβδομάδα στο πλαίσιο της επίσκεψης του οργανισμού στην Αθήνα, θα εξεταστούν η εκτέλεση του προϋπολογισμού, η εξέλιξη των ληξιπρόθεσμων οφειλών, η εξέλιξη των ιδιωτικοποιήσεων, καθώς και θέματα που αφορούν τον χρηματοπιστωτικό τομέα- όπως το σχέδιο “Ηρακλής” και το πτωχευτικό δίκαιο.

[ΠΗΓΗ: https://www.capital.gr/, 18/1/2020]