Η ΔΕΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟ 2001 ΜΕ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΑΔΕΙΑ!

ME μια ενιαία και μάλιστα προσωρινή άδεια λειτουργούν οι μονάδες της ΔΕΗ, όταν μια ιδιωτική επιχείρηση, για να λειτουργήσει και να επενδύσει, θα πρέπει να περάσει από πλειάδα δημόσιων υπηρεσιών ώστε να λάβει τις απαραίτητες εγκρίσεις.

Η απίστευτη αυτή άνιση μεταχείριση του κράτους αποκαλύπτετε από καταγγελία που έκαναν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις WWF Ελλάς και ClientEarth σε βάρος της Ελλάδα για την αδειοδότηση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ.

Ειδικότερα οι μεγάλες περιβαλλοντικές οργανώσεις προσέφυγαν κατά  της Ελληνικής Δημοκρατίας στην Επιτροπή Συμμόρφωσης για την εφαρμογή της Διεθνούς Συνθήκης Άαρχους. Πρόκειται για ένα κείμενο που συμφώνησαν και συνυπέγραψαν το 1998 στην ομώνυμη πόλη της Δανίας σχεδόν όλα τα κράτη του πλανήτη και οι διατάξεις του ορίζουν ότι οι χώρες θα πρέπει να παρέχουν τη δυνατότητα στους πολίτες τους να έχουν πρόσβαση στη Δικαιοσύνη και στην πληροφόρηση για περιβαλλοντικά θέματα. Η Ελλάδα έκανε νόμο τη συγκεκριμένη Συνθήκη το 2005.

Όπως περιγράφει στην «Επένδυση» ο υπεύθυνος του τομέα Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής της WWF Ελλάς Νίκος Μάντζαρης, «η Επιτροπή Συμμόρφωσης της Συνθήκη Άαρχους έκανε αποδεκτή την καταγγελία μας την Τρίτη 12 Σεπτεμβρίου και αναμένεται πια να οριστεί ακροαματική διαδικασία.

Παράταση

Σύμφωνα με τον κ. Μάντζαρη, «από το 2001 και μετά  οι εκάστοτε κυβερνήσει χορηγούν ενιαία προσωρινή άδεια λειτoυργίας τριετούς διάρκειας για όλες τις μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της ΔΕΗ». Η μία άδεια για όλους τους σταθμούς, με πιο απλά λόγια, λήγει στα τρία χρόνια και παρατείνεται για άλλα τόσα «με νομοθετικές διατάξεις που φέρνουν τα συναρμόδια υπουργεία στη Βουλή», όπως ο ίδιος εξηγεί.

Και ποιο είναι το πρόβλημα για τις περιβαλλοντικές οργανώσεις που τις οδήγησε στο να προσφύγουν στην Επιτροπή Συμμόρφωσα της Συνθήκη Άαρχους;

Ο κ. Μάντζαρης αναλύει: «Με τη χορήγηση ενιαίας άδειας δεν δίνεται η δυνατότητα σε πολίτη ή σε οργανώσεις να προσφεύγουν στη Δικαιοσύνη σε βάρος της ΔΕΗ όταν μια μονάδα ή ένας σταθμός ηλεκτροπαραγωγής ρυπαίνει».

Η διαδικασία που θα έπρεπε να ακολουθείται για τις μονάδες ρεύματος της δημόσιας επιχείρησης θα έπρεπε να είναι ίδια με εκείνη που ισχύει για τις μεγάλες επενδύσεις ιδιωτικών εταιρειών που εμπίπτουν σε περιβαλλοντικά θέματα. Δηλαδή, να υπάρχει Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων και διακριτές αδειοτοτήσεις για ξεχωριστές δραστηριότητες, δηλαδή ό,τι ισχύει για μια ιδιωτική επιχείρηση. Όπως υποστηρίζει το στέλεχος της WWF Ελλάς, «η ενιαία άδεια που δίδεται με νόμο μπλοκάρει την προσφυγή στη Δικαιοσύνη, καθώς δεν υπάρχει στη συνέχεια της ψήφισής του διοικητική πράξη, π.χ. Υπουργική Απόφαση κ.λπ.».

Ο κ. Μάντζαρης σημειώνει ότι η διαδικασία που ακολουθούν διαχρονικά οι κυβέρνησες είναι αδιαφανής και παραβιάζει τη Διεθνή Συνθήκη Άαρχους. Μάλιστα, η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που αδειοδοτεί με αυτόν τον τρόπο, επικαλούμενη, βέβαια, λόγους ενεργειακής ασφάλειας».

Tα βέλη των περιβαλλοντικών οργανώ σεων, σύμφωνα με πληροφορίες, στρέφονται κατά κύριο λόγο σε βάρος των ΑΗΣ Κυρδίας και Αμυνταίου.

Οι συγκεκριμένες μovάδεs των σταθμών της ΔΕΗ εκπέμπουν ρύπους πολύ υψηλότερους από τους προβλεπόμενους, ενώ τα στελέχη των οργανώσεων εκτιμούν ότι οι μοvάδεs παραγωγής ρεύματος από λιγνίτη της δημόσιας εταιρείας δεν είναι συμμορφωμένες στις τελευταίες κοινοτικές oδnγiεs περί βιομηχυνικών ρύπων.

 

[ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, του Χρήστου Κολώνα, 08/10/2017]