Στο Μαξίμου ήξεραν ότι το αφήγημά τους περί προσδιορισμού των μεσοπρόθεσμων μέτρων και ένταξης στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης με σκοπό την δοκιμαστική έξοδο στις αγορές το καλοκαίρι, κατέρρευσε ήδη από το βράδυ του Eurogroup της 22ης Μαϊου.
Η σύμπλευση της Κριστίν Λαγκάρντ με τον Βόφλγκανγκ Σόιμπλε, δίδοντάς του επί της ουσίας το περιθώριο να διαφύγει τον πολιτικό κίνδυνο του προσδιορισμού των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος μεσούσης της γερμανικής προεκλογικής περιόδου, έβαζε οδυνηρό τέλος στις προσδοκίες που καλλιεργούσε η κυβέρνηση σε εαυτήν και αλλήλους, εδώ και μήνες.
Ακολούθησαν οργίλες δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα προς Βερολίνο, απειλές για πρόκληση “ανακατωσούρας” στην Ε.Ε μέσω μιας Συνόδου Κορυφής ( καθόλου βέβαιο δεν είναι ότι ο Ντ. Τουσκ διατίθεται να συμπεριλάβει το ελληνικό ζήτημα στην ατζέντα της 22ης Ιουνίου- σύμφωνα με πληροφορίες, μάλλον το αντίθετο συμβαίνει) και ανταλλαγή πυρών Σόιμπλε- Κυβέρνησης, την προηγούμενη εβδομάδα.
Οι δηλώσεις της επικεφαλής του ΔΝΤ μόλις προχθές, οδήγησε στο να ρίξουν και μεταξύ τους πια τις μάσκες.
Χθες, η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ συνήλθε για πρώτη φορά μετά το καταστροφικό βράδυ της 22ης Μαίου με στόχο ο πρωθυπουργός και το οικονομικό επιτελείο να προετοιμάσουν τα μέλη του Οργάνου για την “πρόσκρουση” στην πραγματικότητα.
Χρέος , QE και μέτρα
Είναι πρόδηλο ότι τα σύννεφα πάνω από Κουμουνδούρου και Μαξίμου, είναι πυκνά και “βαριά”. Το δεκαπενθήμερο της διαχείρισης της κρίσης και των εντυπώσεων, έλαβε τέλος και πλέον η Κυβέρνηση καλείται να προετοιμάσει το έδαφος του συμβιβασμού για την αποδοχή μιας (ευελπιστούν) βελτιωμένης πρότασης από τον Γερμανό ΥΠΟΙΚ η οποία στην πραγματικότητα να μην κλείνει τον δρόμο της επιστροφής της Ελλάδας στις αγορές.
Ρύθμιση για χρέος αυτή τη στιγμή δεν πρόκειται να υπάρξει και κατά συγκλίνουσες πληροφορίες ήδη αποχαιρετούν στην Κυβέρνηση και το πρόγραμμα της ένταξης των ελληνικών ομολόγων στην ποσοτική χαλάρωση.
Οι αποσκευές του Ευκλείδη Τσακαλώτου στις 15/6 οπότε και θα βρεθεί με τον γερμανό ΥΠΟΙΚ και τους λοιπούς ομολόγους του της ευρωζώνης , θα είναι άδειες και οι προσδοκίες να γεμίσουν με κάτι χειροπιαστό για την κυβέρνηση, εξανεμίζονται.
Στα σενάρια που ανέπτυξε άλλωστε ο ΥΠΟΙΚ ενημερώνοντας χθες τον ΣΥΡΙΖΑ, θέση δεν έχει ούτε το χρέος ούτε και το QE.
Είτε το ΔΝΤ αποχωρήσει, είτε παραμείνει χωρίς χρηματοδότηση μέχρι νεοτέρας, “σήμα” στον Μάριο Ντράγκι για να βάλει τη χώρα στο πρόγραμμα της ΕΚΤ, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, δεν πρόκειται να δοθεί.
Αυτό που επιδιώκεται πια από την Κυβέρνηση, ως κατέστησε σαφές και η ανακοίνωση που εξεδόθη αμέσως μετά το πέρας της συνεδρίασης της ΠΓ, είναι η επίτευξη μιας “καθαρής λύσης για το χρέος που θα το καθιστά βιώσιμο με βάση τις αναλύσεις όλων των θεσμών, συμπεριλαμβανομένης και της ΕΚΤ”.
Παρά τους υψηλούς τόνους της ανακοίνωσης, στην οποία η “μάχη” της ρύθμισης του χρέους παραμένει στα ζητούμενα δια επιθέσεων σε Βερολίνο και ΔΝΤ και εκκλήσεων στους ευρωπαίους να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους, οι προσδοκίες όλων είναι εξαιρετικά χαμηλές.
Παρά ταύτα, επαναδιατυπώθηκε χθες η δέσμευση του Αλέξη Τσίπρα πως χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ δεν πρόκειται να εφαρμοστούν τα μέτρα που ψηφίστηκαν για το 2019-2020, ήτοι μείωση αφορολόγητου και συντάξεων, επομένως δίνεται ένα “αντίδωρο” ρητορικό τουλάχιστον στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ως διέξοδο στις απανωτές ματαιώσεις των τελευταίων μηνών.
Λύση στο Eurogroup
Μαξίμου και οικονομικό επιτελείο, προσανατολίζονται στην προσπάθεια να πάρουν “κάτι” στην προσεχή σύναξη των ΥΠΟΙΚ της ευρωζώνης ώστε να μη χρειαστεί να συρθεί το θέμα στη Σύνοδο Κορυφής, μια εβδομάδα μετά.
Πρώτον διότι η παράταση στη λύση κοστίζει ήδη βαριά στην ελληνική οικονομία και το κλίμα και η κυβέρνηση δεν θέλει να χάσει το “θετικό momentum” στο οποίο ομνύει ότι βρίσκονται οι δείκτες.
Δεύτερον, ίσως και κυριότερο για τους ρεαλιστές, διότι το να απασχολήσει για δεύτερη φορά σε διαστημα δύο χρόνων τη Σύνοδο Κορυφής, ελληνικό ζήτημα, είναι εξόχως πιθανό και να εξαγριώσει τους μη-συμμάχους εντός της Ε.Ε (υπερέχουν άλλωστε κατά κράτος αριθμητικά των φίλα προσκείμενων στην Κυβέρνηση) και να χρειαστεί να περάσει η Αθήνα ξανά κάτω από τον πήχη των προσδοκιών της.
Παρότι επισήμως επιμένουν ότι οριστική απόφαση να “καεί” το σενάριο της αναζήτησης διεξόδου στη Σύνοδο Κορυφής, δεν υπάρχει ακόμη, στην Κυβέρνηση ελπίζουν ότι δεν θα χρειαστεί να μπουν σε σχετικό δίλημμα.
[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr, της Νίκης Ζορμπά, 7/6/2017]