Τα πράσινα άλογα της ανάπτυξης της Μπιρμπίλη τα διαδέχονται τώρα οι κόκκινες αρλούμπες Τσίπρα και Σκουρλέτη. Ο Τσίπρας που έβαλε τον Βαρουφάκη να σώσει την οικονομία και τους Λαφαζάνη – Σκουρλέτη να την ανασυγκροτήσουν… παριστάνει τον περιβαλλοντολόγο. Και να τα αποτελέσματα. Ο κομισάριος Σκουρλέτης κλείνει συγκροτήματα και διατάζει τους ιδιώτες να μην απολύουν…

Και αυτοί οι αστείοι άνθρωποι, οι άσχετοι όχι μόνο στο τι σημαίνει ανάπτυξη αλλά και τι χρειάζεται η οικονομία να λειτουργήσει έστω και σε ρελαντί, μπέρδεψαν τα αριστεριλίκια τους με την επιχειρηματική αγορά, την κοινωνία και τους εργαζόμενους.

Έστειλαν, για λόγους κομματικού ανταγωνισμού, 2.000 εργάτες και τις οικογένειές τους στις στοές των ορυχείων και στους δρόμους και έχουν το θράσος να επικαλούνται δήθεν περιβαλλοντικούς κανόνες και οικολογικές ευαισθησίες.

Πότε πρόλαβαν οι Τσίπρας και Σκουρλέτης να αφήσουν την “αντίσταση”, τις καταλήψεις και την “επανάσταση” και έμαθαν έστω και τα στοιχειώδη για την οικονομία, την παραγωγή, τις επενδύσεις, και την ανάπτυξη ώστε να ασχοληθούν και με το περιβάλλον;

Εδώ φάνηκαν ανίκανοι να αντιληφθούν τι σημαίνουν για την, στεγνή από ρευστότητα, επιχειρηματική αγορά τα capital controls και τίναξαν στον αέρα ό,τι απέμεινε από τζίρο, παραγωγή και εξαγωγές.

Κατέστρεψαν ό,τι βρήκαν στην αγορά ψευδολογώντας και κλαψουρίζοντας… ότι οι δανειστές δεν τους έδωσαν μια εβδομάδα προθεσμία οπότε τους υποχρέωσαν να κλείσουν τις Τράπεζες… που όταν τις έκλεισαν οι ίδιοι έτριβαν και τα χέρια τους που θα έστυβαν (όπως έλεγαν) την κατανάλωση.

Αυτοί οι άσχετοι με την οικονομία ανακατεύονται τώρα δήθεν με το περιβάλλον χωρίς να έχουν ιδέα τι σημαίνει εξόρυξη και ορυκτός πλούτος όχι μόνο για την οικονομία αλλά και την τοπική κοινωνία.

Ο Σκουρλέτης που, προφανώς, δεν καταλαβαίνει την διαφορά του φουγάρου του εργοστασίου από το φουγάρο μιας ψησταριάς… νομίζει ότι είναι σε θέση να βάζει προϋποθέσεις στον διάλογο με τους μετρημένους στα δάκτυλα επενδυτές που παραμένουν στον τόπο μας.

Τα ίδια δηλαδή που έκαναν και με τους δανειστές και τώρα τους γλύφουν για μια δόση…

Τι γνωρίζουν, αλήθεια, οι Τσίπρας, Σκουρλέτης και Λαφαζάνης από παραγωγή, από επενδύσεις, από συνθήκες αγοράς και από οικονομία ώστε να την θυσιάζουν σε κομματικές σκοπιμότητες;

Ο Τσίπρας μπαινοέβγαινε στον ΣΕΒ, παπαγάλιζε ανοησίες που του έδιναν να παπαγαλίσει και έφευγε χωρίς να έχει αντιληφθεί τι του είπαν και τι του ζήτησαν οι επιχειρηματίες.

Ο Λαφαζάνης ούτε που κατάλαβε (προφανώς δεν ενδιαφέρθηκε) όχι τι σημαίνει βαριά βιομηχανία αλλά και τι θα συμβεί στην απλή βιοτεχνία με το μπλοκάρισμα του ΕΣΠΑ από την Κομισιόν όταν του ζήτησαν διευκρινίσεις για τις ελληνικές προτάσεις με ερωτήματα σε 70 σελίδες…

Ο δε διάδοχός του στην ανασυγκρότηση Σκουρλέτης φώναξε εκπροσώπους των επιχειρηματιών (για να δείξει από τηλεοράσεως ότι κάτι αλλάζει) αλλά ανάθεμα και αν διάβασε τα χαρτιά που του έδωσαν αφού με τις χθεσινές ανακοινώσεις έκανε το εντελώς αντίθετο από αυτό που του συνέστησαν αυτοί που ξέρουν από επιχειρήσεις.

Το τραγικότερο όμως όλων είναι ότι οι Τσίπρας, Σκουρλέτης, Λαφαζάνης μιλάνε για ανάπτυξη ενώ με χίλιους δυό τρόπους αποδεικνύουν πως δεν την θέλουν γιατί δεν τους πάει. Δεν την μπορούν βρε αδερφέ…

Η ανάπτυξη έχει κανόνες και επιβάλλει σταθερότητα και υποχρεώσεις. Αλλά οι αριστεροί δεν ξέρουν ούτε από πολιτική όταν έχουν ελεύθερη δημοκρατία και θα μάθουν κανόνες λειτουργίας ελεύθερης οικονομίας και μάλιστα της ευρωπαϊκής;

Δεν ήταν βεβαίως ποτέ καλύτεροι, στην ανάπτυξη, οι προηγούμενοι και ιδιαίτερα η Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ που παρέδωσαν την παραγωγή και τις προοπτικές της σε κακό χάλι.

Αλλά τους προηγούμενους τους περάσαμε (σωστά και δίκαια) στην αντιπολίτευση γιατί με την φαυλότητά τους (από την αρχή της μεταπολίτευσης μέχρι και το 2009) αποβιομηχάνισαν την χώρα, διέλυσαν τον παραγωγικό ιστό, στέγνωσαν την αγορά και φέσωσαν επιχειρήσεις και άλλους ιδιώτες με κρατικά φέσια 4 δισ. ευρώ επικαλούμενοι την οικονομική κρίση την οποία οι ίδιοι, το κράτος τους και τα δημοσιονομικά τους την προκάλεσαν. Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίσθηκε για να τερματίσει την απαράδεκτη μεταπολίτευση φέρνοντας την αλλαγή. Βλέπετε εσείς να το μπορεί έστω και στο βάθος του χρόνου;

capital.gr, 27/08/2015, του Γιώργου Κράλογλου

Το γύρο του διαδικτύου κάνει εδώ και λίγη ώρα η είδηση για την θετική απόφαση του ΣτΕ υπέρ της αίτησης που είχε υποβάλει τον Απρίλιο η Ελληνικός Χρυσός κατά του υπουργού ΠΑΠΕΝ και στελεχών του υπουργείου για παράλειψη οφειλόμενων νόμιμων ενεργειών εξέδωσε το Συμβούλιο της Επικρατείας. Αναμένονται ανακοινώσεις και από την εταιρεία. Σε άρθρο του Δημήτρη Δελεβέγκου στο capital.gr, διαβάζουμε τα εξής:

«Το ΣτΕ, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες, έκανε δεκτή, με την απόφαση 3191, την αίτηση κατά του υπουργείου της Ελληνικός Χρυσός, δηλαδή, σύμφωνα με ερμηνείες νομικών κύκλων, αναγνωρίζει ότι πράγματι το αρμόδιο υπουργείο επέδειξε κωλυσιεργία ως προς την έγκριση των προσαρτημάτων των τεχνικών μελετών της μεταλλουργίας χαλκού, χρυσού και του νέου εργοστασίου εμπλουτισμού στην περιοχή του Μαντέμ Λάκκου που είχε καταθέσει η εταιρεία.

Ουσιαστικά, πρόκειται για τα προσαρτήματα των τεχνικών μελετών που κατά τον κ. Σκουρλέτη η Ελληνικός Χρυσός δεν προσκόμισε, οδηγώντας τον ΥΠΑΠΕΝ να ανακαλέσει τις τεχνικές μελέτες του έργου.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η δικαιοσύνη δέχεται την αίτηση ακύρωσης και αναθέτει την υπόθεση στη Διοίκηση προς νέα νόμιμη κρίση κατά την εκφορά της οποίας θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι απαντήσεις της αιτούσας- δηλαδή της Ελληνικός Χρυσός- ότι δεν είναι δυνατή η αλλαγή των τεχνικών μεθόδων. Αλλά και ότι η επιστροφή φακέλου -κάτι που έκανε ο τέως ΥΠΑΠΕΝ Παναγιώτης Λαφαζάνης- προβλέπεται μόνο εάν εντοπιστούν ανακρίβειες ή ανεπάρκειες και όχι επειδή άλλαξε η πολιτική θεώρηση της νέας κυβέρνησης.

Το ιστορικό

Στις 22 Δεκεμβρίου 2014, η εταιρεία υπέβαλε, όπως ήταν υποχρεωμένη, τα δύο επίμαχα προσαρτήματα που το ΥΠΑΠΕΝ αναφέρει στην απόφασή του ότι απουσιάζουν και γι’ αυτό προχώρησε στην ανάκληση των τεχνικών μελετών.

Ωστόσο, η διοίκηση του ΥΠΑΠΕΝ δεν τα ενέκρινε, ως ορίζει ο νόμος σε 60 ημέρες, με αποτέλεσμα η Ελληνικός Χρυσός να προσφύγει στο ΣτΕ, καταθέτοντας αίτηση ακύρωσης κατά του υπουργείου για παράλειψη οφειλόμενων νόμιμων ενεργειών. Τέσσερις ημέρες, μετά την προσφυγή της Ελληνικός Χρυσός στο ΣτΕ, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης που ήταν τότε υπουργός ΠΑΠΕΝ επέστρεψε τα προσαρτήματα στην εταιρεία για “συμπλήρωση και διόρθωση ελλείψεων”. Ανάμεσα στις ελλείψεις αυτές, σύμφωνα με το ΥΠΑΠΕΝ, ήταν το γεγονός ότι η εταιρεία δεν πραγματοποίησε το πρόγραμμα δοκιμών σε ημιβιομηχανική μονάδα στην περιοχή που βρίσκεται το έργο, αλλά το υλοποίησε σε ερευνητικό κέντρο της Φινλανδίας.

Πλέον, όμως, η έγκριση από το ΣτΕ της αίτησης ακύρωσης που κατέθεσε η εταιρεία απορρίπτει τον ισχυρισμό της διοίκησης του ΥΠΑΠΕΝ. Ότι, δηλαδή, η Ελληνικός Χρυσός θα πρέπει να πραγματοποιήσει τις πειραματικές δοκιμές στην Ελλάδα.

Η Ελληνικός Χρυσός απάντησε άμεσα στην σημερινή επιστολή του Υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης μέσω της οποίας η κυβέρνηση και το ΥΠΑΠΕΝ τοποθετήθηκε στις δημοσιοποιημένες θέσεις της εταιρείας. Κρίνοντας τόσο από το περιεχόμενο όσο και από το ύφος των επιστολών που ανταλλάσσονται, τολμούμε να πούμε πως γίνονται κάποια βήματα (μικρά, μεν, αλλά βήματα…) προς την σωστή κατεύθυνση εκατέρωθεν. Ποτέ δεν είναι αργά και η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, λέει ο σοφός λαός… Περιμένουμε με αγωνία τις εξελίξεις…

Ακολουθεί η επιστολή- απάντηση της Ελληνικός Χρυσός

«Προς: Υπουργό Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος & Ενέργειας κ. Πάνο Σκουρλέτη  – Αθήνα, 26 Αυγούστου 2015 Α.Π.: Α2402

Θέμα: Απάντηση στην υπ’ αριθ. 6312/26-8-2015 επιστολή-απάντηση του Υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης

Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ,

Αναφορικά με την επιστολή-απάντησή σας προς τις ανακοινώσεις και τις δημόσιες τοποθετήσεις της εταιρίας μας, θέλουμε να σημειώσουμε τα ακόλουθα:

Πρώτον, με ιδιαίτερη ικανοποίηση διαβάζουμε την επισήμανσή σας πως η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου δεν είναι εκ προοιμίου αρνητικά τοποθετημένη ως προς την προοπτική υλοποίησης του συνολικού έργου και την επ’ ωφελεία του δημοσίου συμφέροντος, αξιοποίηση του μεταλλευτικού πλούτου της ευρύτερης περιοχής της Κασσάνδρας.

Δεύτερον, είναι δεδομένη η πρόθεση της εταιρείας μας για την εκπλήρωση όλων των συμβατικών υποχρεώσεών της.

Τρίτον, όλες οι υπόλοιπες εργασίες που μπορούν να εκτελεστούν σύμφωνα και με τη δική σας επιθυμία, είναι ήδη σε εξέλιξη και αφορούν την ασφάλεια και την περιβαλλοντική προστασία του έργου, ενώ έχουν διακοπεί οι άλλες εργασίες οι οποίες είναι απολύτως αλληλένδετες μεταξύ τους και η επανεκκίνησή τους είναι δυνατή μόνο με την ανάκληση της δικής σας απόφασης.

Τέταρτον, όπως αποδείξαμε έμπρακτα μέχρι και σήμερα, είμαστε πάντα πρόθυμοι για μια παραγωγική και αποτελεσματική συνεργασία με τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΠΑΠΕΝ.

Ωστόσο υπό τις συνθήκες που διαμορφώθηκαν μετά τις 19-8-2015, για να είναι παραγωγική αυτή η συνεργασία θα πρέπει να συντρέχουν οι παρακάτω τέσσερις προϋποθέσεις:

α. Η απόλυτη και απαρέγκλιτη τήρηση του νόμου

β. Η ανάκληση της απόφασής σας και η επιστροφή στην ομαλότητα της υλοποίησης του έργου που αιφνιδίως και αναίτια κατά τη γνώμη μας ανετράπη

γ. Η συμμόρφωση όλων των μερών, με τις σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου της

Επικρατείας που έχουν εκδοθεί

δ. Η αποκατάσταση εμπιστοσύνης έξω από συκοφαντικές και δυσφημιστικές λογικές, σε συνδυασμό με σαφή προσδιορισμό του στόχου για ανεμπόδιστη συνέχιση του έργου, στα πλαίσια του δημοσίου συμφέροντος, πάντα όταν αυτό δεν προσδιορίζεται κατ’ επιλογή.

Ελπίζουμε η κυβέρνηση να ανταποκριθεί στην από 27-7-2015 επιστολή μας (υπ’ αριθ. Α2386) για ένα διάλογο που θα βοηθήσει στο να βρεθεί μια κοινά αποδεκτή λύση για ανεμπόδιστη συνέχιση του έργου των Μεταλλείων Κασσάνδρας.

Μιχάλης Θεοδωρακόπουλος – Αντιπρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος»

Από τη Δημοτική Παράταξη Μείζονος Μειοψηφίας Δήμου Αριστοτέλη εκδόθηκε η κάτωθι ανακοίνωση με την οποία παρουσιάζεται η θέση της σε ότι –παράλογο και πρωτοφανές– συμβαίνει τελευταία στην περιοχή μας. Η φωνή της ενώνεται με τις άλλες φωνές που διαμαρτύρονται για την κυβερνητική αυθαιρεσία, αλλά και την αναλγησία στο θέμα των εργαζομένων. Και αν παρατηρήσατε, κάθε μέρα που περνάει, οι φωνές αυτές πληθαίνουν…

«Αρναία 26.8.2015

Για μια ακόμα φορά, μετά τη χρήση της ωμής βίας και του παραλογισμού ως μέσων πολιτικής επιβολής, η πολύπαθη περιοχή του δήμου Αριστοτέλη γίνεται ξανά το πεδίο δράσης του φθηνού λαϊκισμού και των μικροκομματικών σκοπιμοτήτων, σε βάρος των εργαζομένων, των δημοτών μας, του δήμου μας και αυτής της ίδιας της οικονομίας και της χώρας. Η κατάσταση εξελίσσεται διαφοροποιούμενη μόνο σε μεθόδους και ανάλογα με τις ισορροπίες και τις εκλογικές ανάγκες των αλληλοσυγκρουόμενων συνιστωσών του Σύριζα.

Με απόφαση του Υπουργού Παραγωγικότητας, Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, η οποία λήφθηκε μόλις μια ημέρα πριν από την παραίτηση της κυβέρνησης, με προσχηματική αιτιολογία, αναστέλλεται και ουσιαστικά απειλείται με διακοπή η μεγαλύτερη επένδυση που πραγματοποιείται τα τελευταία χρόνια σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια και αφορά την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της περιοχής μας. Για μια ακόμα φορά η ανάπτυξη της περιοχής και το μέλλον των κατοίκων της γίνονται αντικείμενο ανίερων πολιτικών σχεδιασμών και σκοπιμοτήτων.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, δέσμια των ιδεοληψιών της, συνεχίζει την προσπάθεια της ενσυνείδητης παραπλάνησης των πολιτών. Προσπαθεί και πάλι να αναγάγει ένα τεχνικό θέμα σε πολιτικό, προσδίδοντάς του χαρακτηριστικά δημοσίου συμφέροντος και προστασίας του περιβάλλοντος. Η συκοφάντηση μιας επένδυσης που έχει λάβει όλες τις προβλεπόμενες από το νόμο άδειες καθώς και τις σχετικές εγκρίσεις του επενδυτικού σχεδίου και των όρων περιβαλλοντικής προστασίας και αποκατάστασης συνεχίζεται χωρίς ντροπή.

Η απόλυτη γύμνια των επιχειρημάτων της, με τα οποία συνειδητά ενέπαιξε τους πολίτες καθ’ όλη την προηγούμενη περίοδο, έχει αποκαλυφθεί πλήρως. Όλα τα επιχειρήματα της για δήθεν βιβλική περιβαλλοντική καταστροφή έχουν καταρρεύσει.

Το ανώτατο δικαστήριο της χώρας, το Συμβούλιο της Επικρατείας, έχει ήδη απαντήσει οριστικά και αμετάκλητα σε όλες τις προσφυγές που έγιναν με την επίκληση του περιβάλλοντος και του δημοσίου συμφέροντος.

Δεν επιτρέπεται ένα τεχνικής φύσεως ζήτημα να γίνει αφορμή για τυχοδιωκτικές πολιτικές συμπεριφορές εκ μέρους της κυβέρνησης. Το ποιος θα είναι ο χώρος της ημιβιομηχανικής και πιλοτικής κλίμακας δοκιμής για την πλήρη καθετοποίηση της παραγωγής, με την παραγωγή προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας, καθαρών μετάλλων, πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο συνεννόησης και συνεργασίας και όχι αφορμή για ανεύθυνα προεκλογικά τρικ και πυροτεχνήματα για τη συσπείρωση των απατημένων ψηφοφόρων του Σύριζα.

Το επενδυτικό σχέδιο για να είναι βιώσιμο μακροχρόνια, για να δοθεί η δυνατότητα δημιουργίας 5.000 άμεσων και έμμεσων θέσεων απασχόλησης, για να μην ξαναζήσουμε στην περιοχή μας τις εφιαλτικές στιγμές της φτώχειας, της ανεργίας και της αβεβαιότητας προηγούμενων περιόδων, χρειάζεται την πλήρη καθετοποίηση της παραγωγής.

Μια υπεύθυνη και σοβαρή κυβέρνηση βρίσκει λύσεις σε ένα θέμα τεχνικού περιεχομένου. Δε διακόπτει το νήμα της ζωής μιας ολόκληρης κοινωνίας ανακαλώντας τις αδειοδοτήσεις των υπολοίπων υποέργων του επενδυτικού σχεδίου που έχουν αυτοτελή και διακριτό αντικείμενο εργασιών.

Η διακοπή της επένδυσης της μεταλλευτικής δραστηριότητας στη ΒΑ Χαλκιδική, μιας ιδιωτικής επένδυσης που αναπτύσσεται εδώ και μια 10ετία και αφορά μια δραστηριότητα που ταυτίζεται με την περιοχή εδώ και 2.500 χρόνια, συνιστά μια πρωτοβουλία έντονα αντιμεταρρυθμιστική, αρνητική για την εικόνα της χώρας και για την όποια προσπάθεια κάνει στην προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων και λειτουργεί σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος και της ανταγωνιστικότητας της τοπικής και εθνικής οικονομίας. Με την απειλούμενη ματαίωσή της, σε μια περιοχή που ζει ουσιαστικά από την επένδυση αυτή, ήδη 2.000 οικογένειες βρίσκονται από χθες χωρίς εισόδημα είτε με τη μορφή της διαθεσιμότητας είτε με τη μορφή της απόλυσης και το μεγάλο παράλληλο έργο της αποκατάστασης του φυσικού περιβάλλοντος μένει ημιτελές.

Η επένδυση παρουσιάζει μέχρι σήμερα σημαντικούς ρυθμούς ανάπτυξης της παραγωγικής δραστηριότητας και συμβάλλει αποφασιστικά τόσο στην αντιμετώπιση της ανεργίας σε τοπικό επίπεδο όσο και στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της εθνικής μας οικονομίας και την αύξηση του εθνικού πλούτου εν μέσω βαθιάς κρίσης, πολιτικής αβεβαιότητας και εφαρμογής ενός σκληρού τρίτου μνημονίου. Με την ολοκλήρωσή της η χώρα καθίσταται η πρώτη χώρα παραγωγής χρυσού στην ευρωπαϊκή ένωση.

Ως εκπρόσωποι της τοπικής κοινωνίας και ιδιαίτερα των δώδεκα (12) χωριών των Μαντεμοχωρίων, που ομόθυμα στηρίζουν την επένδυση και την ανάγκη αξιοποίησης του συνόλου των πλουτοπαραγωγικών πόρων της περιοχής, θα υπερασπιστούμε, όπως πάντα υπεύθυνα, το συμφέρον των δημοτών μας και της χώρας, απέναντι στο λαϊκισμό, την προπαγάνδα και τους εκπροσώπους τους.

Συνυπογράφουν ΟΛΟΙ οι πρόεδροι των Μαντεμοχωρίων.»

Μια μέρα ,λοιπόν, πριν παραιτηθεί η Κυβέρνηση κλείνει τα Μεταλλεία και στέλνει στην ανεργία (υπό προθεσμία) 2.000 άμεσα εργαζόμενους και άλλους τόσους που καρπώνονται ,περιφερειακά,  τα οφέλη του οικονομικού κύκλου της εν λόγω επένδυσης. Προσπάθεια συσπείρωσης; Χτύπημα στο Λαφαζάνη; Επιβράβευση της μνημονιακής στροφής της τοπικής Βουλευτού; Επικοινωνιακό αντιστάθμισμα στην πώληση των αεροδρομίων;

Όπως και να το ερμηνεύσει κανείς , δεν μπορεί να διαφύγει από την προσοχή του απλού αναγνώστη , όπου κι αν προσδιορίζει τον εαυτό του, ότι υπήρξε στυγνή πολιτική εκμετάλλευση του συγκεκριμένου ζητήματος , και μάλιστα την πιο κρίσιμη ώρα: Λίγες ώρες πριν την παραίτηση του κυβερνητικού σχήματος και ελάχιστες μέρες πριν την προκήρυξη των εκλογών. Τι κι αν ο Πρωθυπουργός είχε άλλη άποψη , λίγες μέρες πριν, μιλώντας στο «Κόκκινο FM»; Αλλάζουν αυτά.

Μα, η ανάγκη για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος δεν υποτάσσεται σε χρονικές συγκυρίες και πρωτίστως δεν εξαρτάται από το χρόνο διενέργειας των εκλογών. Είναι ζητούμενο κάθε στιγμής για όλους μας, και δεν την εκχωρούμε σε κανένα, έστω κι αν έχουμε αποδεχτεί ότι το περιβαλλοντικό αποτύπωμα που θα αφήσει αυτή η ανθρωπογενής δράση μπορεί και πρέπει να συνυπάρξει με τα οφέλη κάθε είδους και μπορεί και πρέπει να αποκατασταθεί άμεσα , μετά το τέλος της κάθε επιμέρους δραστηριότητας.

Και τις χιλιάδες οικογένειες , των οποίων ο βιοπορισμός θα κινδυνέψει, τις σκέφτηκε κανείς; Μπήκαν στη ζυγαριά  της απόφασης  του Υπουργείου; Γιατί , προσέξτε, η απόφαση του Υπουργού (με την ταχύτητα που ελήφθη) δεν αναστέλλει τη λειτουργία των Μεταλλείων επειδή η δραστηριότητα τους βρέθηκε να μολύνει ή να ρυπαίνει το περιβάλλον , οπότε θα μιλούσαμε για ανάγκη λήψης άμεσων μέτρων. Ανεστάλη η λειτουργία τους επειδή δεν τηρήθηκε, ακριβώς, μια δέσμευση της τεχνικής μελέτης της επενδύτριας εταιρίας , τα αποτελέσματα της οποίας ανάγονται στο απώτερο μέλλον. Δεν υπήρχε άραγε σημείο επαφής ή εκατέρωθεν εξηγήσεων ή ικανή χρονική πίστωση για να λυθεί ένα πρόβλημα που ανάγεται στο μέλλον, με τα μεταλλεία και τους εργαζόμενους σε ομαλή πορεία εργασίας; Δεν θα μπορούσε να αποφευχθεί η συγκεκριμένη εξέλιξη , έτσι όπως μας σερβιρίστηκε;

Μάλλον οι δύο πλευρές θα λύσουν τις διαφορές τους , εκ νέου, στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της Χώρας, το οποίο ,ειρήσθω εν παρόδω, απεφάνθη πολλάκις για τη νομιμότητα του εγχειρήματος, τολμώντας να πω ότι ,διαχρονικά, έδωσε απαντήσεις και σε διλημματικά και φιλοσοφικά ερωτήματα όλων υμών των κατοίκων της περιοχής.

Αλλά ποιος νοιάζεται; Αρκεί, τώρα, άμεσα, κατά την προεκλογική περίοδο να πάμε «συσπειρωμένοι», κυρίως έναντι του εσωκομματικού εχθρού!

Μήπως νοιάστηκε κανείς , βάζοντας μπροστά την εθνική του συνείδηση, τι αντίκτυπο έχουν για την Πατρίδα μας, τούτη την ώρα, στο παγκόσμιο επενδυτικό στερέωμα, τα τερτίπια της Κυβέρνησης; Τι μήνυμα εκπέμπουμε σε όσους σκέφτονται να επενδύσουν στη Χώρα; Μήπως τους λέμε ότι τυχόν μελλοντικές σας επενδύσεις μπορεί να γίνουν αντικείμενο διαμάχης και όχι συνεννόησης με την εκάστοτε Κυβέρνηση;

Έχοντας μια σταθερή άποψη ότι η εξέλιξη της επένδυσης μπορεί να συνδυαστεί με την προάσπιση των φυσικών πόρων (πρώτα οι εργαζόμενοι θα πρέπει να είναι σε εγρήγορση), εκφράζω το σκεπτικισμό μου απέναντι σε πρόσωπα και καταστάσεις που με απαρχαιωμένο τρόπο ποδηγετούν ανθρώπινες συνειδήσεις και βαθαίνουν το ρήγμα, θέτοντας εν προκειμένω στη θέση του απολογούμενου κυρίως τις κυβερνητικές επιλογές.

Θεωρώντας ότι η περιβαλλοντική συνείδηση επιμερίζεται σε όλους μας, πιστεύω ότι η οικονομική απόδοση  και ο κύκλος εργασιών που έχει σταθεροποιηθεί στην περιοχή, και προέρχεται κυρίως από τις θέσεις εργασίας, θα πρέπει να προστατευτεί και να διασφαλιστεί μέσα από μια εξελισσόμενη επένδυση που θα υπακούει στους κανόνες της αειφορίας και της σταθερής εργασίας.

Αυτά θα πρέπει να είναι και τα σημεία προσέγγισης και επαφής στο εγγύς μέλλον.

Στέλιος Βαλιάνος – Περιφερειακός Σύμβουλος Κεντρικής Μακεδονίας

ergoliptesxalkidikis.blogspot.gr, 25/08/2015