του Δρ. Γεωλογίας Νικολάου Αρβανιτίδη
Αν μη τι άλλο η απερχόμενη διακυβέρνηση αποτέλεσε μια πρωτόγνωρη εμπειρία με ότι αυτό σημαίνει σε σχέση με πρόσωπα, πρακτικές και φόντο τον εκδραχμισμό της χώρας.. Κάτι σαν μια ξέφρενη κούρσα τρόμου που οδηγούσε συνεχώς στο αντίθετο ρεύμα, με σβησμένα φώτα, κομμένα φρένα, κακή ευθυγράμμιση και χωρίς φλας. Περνούσε με κόκκινο και αγνοούσε βασικούς κανόνες οδικής κυκλοφορίας.
Τελικά 7 μήνες μετά δεν τον γλύτωσε τον γκρεμό ούτε τον κατακερματισμό με ότι αυτό συνεπάγεται. Μια διακυβέρνηση που ξεκίνησε ολόκληρη και κατέληξε μισή και κυριαρχικά αποδεκατισμένη. Το σωστό ή το λάθος έχουν συχνά υποκειμενικό υπόβαθρο, αλλά κανείς δεν μπορεί σίγουρα να αμφισβητήσει πραγματικά γεγονότα. Το γεγονός για παράδειγμα ότι κάποιος άλλα λέει και άλλα εννοεί. Να υπερασπίζεται το κράτος και το δημόσιο αλλά να μην υπολογίζει στη συμβουλευτική και υπηρεσιακή λειτουργία τους.
Η αντιμνημονιακή διαπραγμάτευση να καταλήγει σε μνημονιακή συμφωνία. Η δημόσια περιουσία να γίνεται ιδιωτική. Το Όχι να μετατρέπεται σε Ναι. Οι μεταλλευτικές εγκρίσεις και αδειοδοτήσεις αρμόδιων υπηρεσιακών λειτουργών να ακυρώνονται από το Υπουργείο στο οποίο ανήκουν. Οι αλλεπάλληλες θετικές αποφάσεις του ΣτΕ για τη μεταλλευτική επένδυση της Χαλκιδικής να ερμηνεύονται αρνητικά από την κυβέρνηση.
Σε μια χώρα με σαθρές οργανωτικές και άλλες υποδομές, περιορισμένους οικονομικούς πόρους και ελλειμματικές κοινωνικές παροχές, μοναδική αχτίδα και ελπίδα σωτηρίας είναι ή βιώσιμη ανάπτυξη και τα παραγωγικά εισοδήματα. Με τους χιλιάδες εργαζόμενους και δεδομένη τη δυναμική τους τα μεταλλεία συμβάλλουν ήδη στην απασχόληση και την κοινωνική πρόοδο.
Είναι φανερό ότι οι Σκουριές παρέμειναν όλο το προηγούμενο διάστημα στο ρόλο της προεκλογικής υποθήκης και του υποσχεσιολογικού άλλοθι, και επαναφέρθηκαν τώρα στο προσκήνιο για να υπηρετήσουν τη νέα προεκλογική περίοδο. Δηλαδή, προχθές η ακύρωση των αδειοδοτήσεων, χθες ή παραίτηση, σήμερα η προκήρυξη των εκλογών. Μόνο που αυτή τη φορά οι ψηφοφόροι άλλαξαν στρατόπεδο και οι περισσότεροι στηρίζουν το δικαίωμα στην εργασία και την ανάπτυξη.
Ολική επαναφορά λοιπόν της ισχύουσας αδειοδοτικής διαδικασίας και άμεση επαναδραστηριοποίηση των μεταλλευτικών έργων. Σε επίπεδο χώρας διακυβερνητική συνεννόηση στη βάση ευρύτερης συνεργασίας προοδευτικών πολιτικών δυνάμεων που στηρίζουν την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας.