Αντιπρόεδρος της Eldorado Gold στην Ελλάδα Χρήστος Μπαλάσκας: «Τους θέλουμε ή δεν τους θέλουμε τους επενδυτές; Δεν μπορούμε να τους κρατάμε και να τους λέμε πως κάποια στιγμή θα αποφασίσουμε!»

Η συνεισφορά της εξορυκτικής βιομηχανίας της χώρας θα μπορούσε να φτάνει το 7%- 10% του ΑΕΠ, αλλά παραμένει καθηλωμένη στο 3,4% εξαιτίας σειράς αγκυλώσεων. Όπως υποστήριξαν χθες στελέχη της αγοράς και πανεπιστημιακοί κατά τη διάρκεια συνεδρίου για τον ορυκτό πλούτο της Ελλάδας, η χώρα μας διαθέτει μεταλλεύματα (περλίτης, μπετονίτης, βωξίτης, λιγνίτης) που την κατατάσσουν σε κορυφαίες θέσεις της ευρωπαϊκής ή και της παγκόσμιας αγοράς. Όμως οι καθυστερήσεις (και ενίοτε οι αντιδράσεις) εμποδίζουν την ανάπτυξη της εξορυκτικής βιομηχανίας.

«Δεν βάζουμε στην εξίσωση για την επόμενη ημέρα της ελληνικής οικονομίας έναν κλάδο που αποδεδειγμένα βοηθάει» υποστήριξε ο πρόεδρος του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ) Θανάσης Κεφάλας. Κατά τον πρόεδρο του ΣΜΕ, στα χρόνια της κρίσης στον μεταλλευτικό κλάδο διατηρήθηκε η απασχόληση, μολονότι υπάρχουν και υποκλάδοι (όπως τα αδρανή υλικά) με προβλήματα κερδοφορίας και αποδοτικότητας. Υπάρχουν, όμως, και υποκλάδοι που κυριολεκτικά απογειώθηκαν, όπως το μάρμαρο, που τα τελευταία χρόνια αναπτύσσεται με ρυθμό σχεδόν 20% ετησίως.

Ο αντιπρόεδρος της καναδικής Eldorado Gold στην Ελλάδα Χρήστος Μπαλάσκας θεωρεί ότι δεν υπάρχει πολιτική βούληση για την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου. «Τους θέλουμε ή δεν τους θέλουμε τους επενδυτές; Δεν μπορούμε να τους κρατάμε και να τους λέμε πως κάποια στιγμή θα αποφασίσουμε!» είπε ο κ. Μπαλάσκας.

Ο πρόεδρος της Euromines, της ομοσπονδίας των ευρωπαϊκών εταιριών του κλάδου Μαρκ Ραχοβΐδης θεωρεί, πάντως, ότι II παρά την γκρίνια η Ελλάδα έχει πιο φιλικό πλαίσιο στις επενδύσεις του εξορυκτικού κλάδου από αγορές όπως η Βρετανία. «Πρέπει να εξηγήσουμε και να εκπαιδεύσουμε τους πολίτες γι’ αυτό που κάνουμε» είπε ο κ. Ραχοβίδης.

Νομοθεσία

Ο γενικός διευθυντής πρώτων υλών και εξόρυξης της ΑΓΕΤ Ηρακλής Κυριάκος Ασημακόπουλος θεωρεί ότι το ελληνικό κράτος έχει «καλή και σωστή νομοθεσία».

Όμως, «όταν πρόκειται να εφαρμοστεί μια καινοτομία, αφήνει τη βιομηχανία να μπει, να φάει το πρώτο ξύλο, να ακούσει τις αντιδράσεις και στη συνέχεια παρεμβαίνει πυροσβεστικά». Αυτό σημαίνει «ότι η άσχημη εικόνα που έχουμε απέναντι στην κοινωνία επιδεινώνεται εξαιτίας των τοπικών αντιδράσεων» εξήγησε. Ο κ. Ασημακόπουλος επισημαίνει: «Πρέπει να καθίσουμε στο τραπέζι και να αποφασίσουμε από κοινού, γιατί ο κλάδος θα έχει άνθηση τα επόμενα χρόνια».

Στην εύκολη κριτική απέναντι στο Δημόσιο απάντησε η κυρία Ρεβέκκα Μπατμάνογλου, διευθύντρια της Διεύθυνσης Κλιματικής Αλλαγής του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Συγκεκριμένα ανέφερε: «Κάποιες εξορυκτικές δραστηριότητες έχουν μεγάλα προβλήματα, κάποιες άλλες όχι μόνο δεν έχουν, αλλά έχουν καταφέρει να έχουν αγαστή συνεργασία και συνύπαρξη. Ποιες είναι οι αιτίες; Πιθανές περιβαλλοντικές επιπτώσεις, πώς η κοινωνία εντάσσεται, πώς η εταιρία αντιμετωπίζει την τοπική κοινωνία»

[ΠΗΓΗ: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, του Φώτη Κόλλια, 2/6/2018]

Μέχρι τον Μάρτιο του 2017 αναμένεται να είναι έτοιμες οι νομοθετικές παρεμβάσεις που απαιτούνται για την απλοποίηση της αδειοδότησης στις εξορυκτικές δραστηριότητες, όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού, στο πλαίσιο της ηλεκτρονικής διαβούλευσης του νέου νόμου για την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας που αναμένεται να ολοκληρωθεί στο τέλος Αυγούστου και κατόπιν να ψηφιστεί από την Ολομέλεια της Βουλής τον Σεπτέμβριο 2016.

Όπως ιονίζουν στη Ν στελέχη ίου μεταλλευτικού χώρου, «τα βήματα που μπορούν να γίνουν με στόχο την απλοποίηση των διαδικασιών στην εξορυκτική βιομηχανία αφορούν την ενεργοποίηση του Ηλεκτρονικού Περιβαλλοντικού Μητρώου, τη λειτουργία του αρμόδιου υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας ως ουσιαστικού one stop shop, με τις υπηρεσίες να συναποφασίζουν συνεργαζόμενες για τα έργα και όχι αντιμαχόμενες, την εφαρμογή της Εθνικής Πολιτικής για την Αξιοποίηση των Ορυκτών Πρώτων Υλών, τη δημιουργία σώματος αξιολογητών και επιθεωρητών περιβαλλοντικών μελετών με τη διαδικασία του outsourcing, καθώς και την απλοποίηση της δασικής νομοθεσίας».

Σύμφωνα με μελέτη του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων και με βάση τις εκτιμήσεις του υπουργείου Περιβάλλοντος, n αξία του ορυκτού φυσικού πλούτου στην Ελλάδα υπολογίζεται κοντά στα 30 δια ευρώ. Ωστόσο, η ύπαρξη των ορυκτών πόρων δεν αποτελεί αναγκαστικά και στοιχείο οικονομικής δραστηριότητας και εκμετάλλευσης, καθώς οι ορυκτοί πόροι δεν μετατρέπονται απαραίτητα σε αποθέματα και πλούτο. Η μετατροπή τους θα πρέπει να εξεταστεί υπό το πρίσμα πολλών παραγόντων, όπως για παράδειγμα το κόστος εξόρυξης και αρχικής επένδυσης, παράγοντες αβεβαιότητας που μπορεί να ανακύψουν για την εκμετάλλευση τους και ο χρονικός ορίζοντας εκμετάλλευσης των αποθεμάτων. Δυστυχώς ο αριθμός των επιχειρήσεων στον κλάδο μειώνεται σταδιακά από το 2010 και το 2014 ανήλθε στις 124 επιχειρήσεις. Το μεγαλύτερο ποσοστό επιχειρήσεων δραστηριοποιείται στα αδρανή υλικά (53%) και στα μάρμαρα (27%). Αμετάβλητος παραμένει ο αριθμός των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στα βιομηχανικά ορυκτά, αλλά και στους κλάδους μεταποίησης που εντάσσονται στην εξορυκτική βιομηχανία. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε κανέναν κλάδο εξόρυξης δεν παρατηρήθηκε αύξηση του αριθμού των επιχειρήσεων, ενώ η μεγαλύτερη μείωση ετησίως σημειώθηκε το 2014 στους κλάδους των μαρμάρων και των μεταλλικών ορυκτών.

Όπως τονίζεται στη μελέτη του ΣΜΕ, οι διαδικασίες αδειοδότησης για την αξιοποίηση πρώτων υλών εξακολουθούν να είναι χρονοβόρες, χωρίς σαφώς προσδιορισμένη μεθοδολογία. Στην καθυστέρηση της αδειοδότησης συμβάλλει η πολυνομία, καθώς και η σχετική γραφειοκρατία στο υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο. Το δαιδαλώδες νομοθετικό σύστημα συσχετίζεται άμεσα και με τις πολυάριθμες προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας, προκαλώντας σημαντικές καθυστερήσεις στην υλοποίηση επενδύσεων. Παράλληλα, το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ) δεν έχει αξιοποιηθεί στο μέγιστο βαθμό, με αποτέλεσμα η πληροφόρηση για το δυναμικό των πρώτων υλών στη χώρα να είναι σχετικά περιορισμένη. Σε συνδυασμό με δυσμενείς εξελίξεις στο μη μισθολογικό κόστος (όπως τέλη, μισθώματα, λοιπή φορολογία και κόστος ενέργειας), οι εκκρεμότητες στο ρυθμιστικό πλαίσιο δυσχεραίνουν την ανταγωνιστικότητα και την περαιτέρω ανάπτυξη της εξορυκτικής βιομηχανίας στην Ελλάδα.

Εξειδίκευση και υλοποίηση της εθνικής πολιτικής

Η εξάλειψη των υφιστάμενων παραλείψεων στο ρυθμιστικό πλαίσιο και ευρύτερα στην πολιτική για τις ορυκτές πρώτες ύλες αποτελεί βασική προϋπόθεση για πληρέστερη αξιοποίηση των αναπτυξιακών προοπτικών της εξορυκτικής βιομηχανίας Η εξειδίκευση και η υλοποίηση της Εθνικής Πολιτικήςγια την Αξιοποίηση των Ορυκτών Πρώτων Υλών ( ΕΠΑ-ΟΠΥ) αποτελεί ένα βασικό βήμα σε αυτή την κατεύθυνση, τονίζουν τα στελέχη της μεταλλευτικής αγοράς. Όπως επισημαίνεται από τους άμεσα εμπλεκόμενους, η εθνική πολιτική δομείται σε έξι στρατηγικούς άξονες που αφορούν την περιφερειακή και εθνική ανάπτυξη, ευρύτερα θέματα χωροταξικού σχεδιασμού, την κωδικοποίηση εις υφιστάμενης νομοθεσίας, την εξασφάλιση της κοινωνικής αποδοχής μέσα από την προώθηση διαλόγου, την ενίσχυση της έρευνας και εκπαίδευσης και, τέλος, την ευρύτερη βελτίωση της αποδοτικότητας της διαχείρισης των ορυκτών πρώτων υλών. Ωστόσο, η εθνική πολιτική δεν έχει λάβει m μορφή νομοθετικών κειμένων και έτσι τελικά δεν εφαρμόζεται στην πράξη. Ως αποτέλεσμα, να υφίστανται σημαντικά εμπόδια στην περαιτέρω ανάπτυξη της εξορυκτικής βιομηχανίας.

Αιφνιδιαστική απόφαση για τροποποίηση της κατηγοριοποίησης

Στο μεταξύ, αλλαγή δεδομένων φέρνει η νέα μέσα στο κατακαλόκαιρο απόφαση του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας περί τροποποίησης της κατηγοριοποίησης των ερευνητικών μελετών των εξορυκτικών έργων. Με βάση την υπουργική απόφαση της 10ης Αυγούστου 2016 ΔΙΠΑ οικ.37674 2016 ΦΕΚ2471 Β 10 2016,οιερευνητικές γεωτρήσεις για ανεύρεση τόσο ορυκτών όσο και μετάλλων πλέον περνούν στην κατηγορία Α2 από την Α1, στην οποία ανήκε με βάση την προηγούμενη υπουργική απόφαση (2012) η εξόρυξη μεταλλευμάτων και ερευνητικές γεωτρήσεις για ανεύρεση μεταλλευμάτων . Η νέα απόφαση δεν κάνει διάκριση για ερευνητικές γεωτρήσεις για ανεύρεση μετάλλων, όπως έκανε η προηγούμενη υπουργική απόφαση, αλλά μιλάει μόνο για την εξόρυξη μεταλλευμάτων, που τη βάζει στην κατηγορία Α1, και κάνει λόγο για ερευνητικές γεωτρήσεις για ανεύρεση ορυκτών (στις οποίες φαίνεται πως συμπεριλαμβάνει και τις ερευνητικές γεωτρήσεις για ανεύρεση μεταλλευμάτων) που ανήκουν στην κατηγορία Α2. Πρακτικά σημαίνει ότι οι αδειοδοτήσεις για τέτοιου τύπου δραστηριότητες που είναι πολύ σημαντικές για τη μεταλλουργία και την εξορυκτική βιομηχανία και τις επενδύσεις τους περνούν στα χέρια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης από τα χέρια της Κεντρικής Διοίκησης. Η συγκεκριμένη απόφαση που βρήκε τα περισσότερο στελέχη του κλάδου στις παραλίες, εν μέσω καυτού θέρους, θα τεθεί υπόψη των ενδιαφερόμενων επιχειρήσεων. Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες, οι απόψεις διίστανται όσον αφορά τον σκοπό και το όφελος γι’ αυτή την τροποποίηση.

[ΠΗΓΗ: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, της Λέττας Καλαμαρά, 20/08/2016]

Αλήθεια τι περίμεναν να ακούσουν οι κ.κ. Γλέζος και Χρυσόγονος, ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, όταν έκαναν επερώτηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την εξόρυξη στην Χαλκιδική, με επιχειρήματα επιπέδου… Παρατηρητηρίου; Εισέπραξαν μια πληρωμένη απάντηση, η οποία μεταφράζεται σε απλά ελληνικά… «καλά, εντάξει… πάμε στο επόμενο θέμα…». Παραθέτουμε την ερώτηση και την απάντηση του κ. Vella, που μίλησε εξ ονόματος της Επιτροπής.

«Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης E-007974/2014 προς την Επιτροπή

Άρθρο 130 του Κανονισμού των ευρωβουλευτών Μ.Γλέζου και Κ.Χρυσόγονου

Θέμα:   Η “Ελληνικός Χρυσός ΑΕ” επιβαρύνει το οικοσύστημα της Χαλκιδικής

Η οδηγία 92/43/ΕΟΚ «για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων και της άγριας πανίδας και χλωρίδας» θεσμοθετήθηκε για να συμβάλει στην προστασία της βιοποικιλότητας στα κράτη μέλη όπου αυτή εφαρμόζεται. Τα μέτρα της εν λόγω οδηγίας αποσκοπούν στη διασφάλιση της διατήρησης ή της αποκατάστασης των φυσικών οικοτόπων και των άγριων ειδών χλωρίδας και πανίδας κοινοτικού ενδιαφέροντος.

Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη οδηγία, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι οικονομικές, κοινωνικές και πολιτιστικές απαιτήσεις, καθώς και οι περιφερειακές και τοπικές ιδιομορφίες.

Στην περίπτωση των εξορυκτικών δραστηριοτήτων της εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός ΑΕ», ένα τμήμα του έργου βρίσκεται στην περιοχή του δικτύου NATURA 2000, ενώ άλλες δύο προστατευόμενες περιοχές βρίσκονται σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων από το έργο.

Ερωτάται η Επιτροπή:

1.     Θα προβεί σε πλήρη απαγόρευση χρήσης του κυανίου για να σωθεί το περιβάλλον;

2.     Θα ζητηθούν στοιχεία για ενέργειες και παραλείψεις; Γιατί δεν έχουν ληφθεί υπόψη όλες οι οικονομικές, κοινωνικές και πολιτιστικές απαιτήσεις, καθώς και οι περιφερειακές και τοπικές ιδιομορφίες οι οποίες πλήττονται εξαιτίας των δραστηριοτήτων της «Ελληνικός Χρυσός ΑΕ», όπως απαιτεί η παραπάνω οδηγία»;

Απάντηση

«Όσον αφορά την απαγόρευση της χρήσης κυανίου, η Επιτροπή επιθυμεί να παραπέμψει τους κ. βουλευτές στην απάντησή της στη γραπτή ερώτηση E-6197/2012 που υποβλήθηκε από τις κ. Hassi και Pietikäinen.

Όσον αφορά τις περιοχές του δικτύου Natura 2000 που είναι πιθανό να επηρεαστούν από τις εν λόγω εξορυκτικές δραστηριότητες, οι ελληνικές αρχές πρέπει να διασφαλίσουν ότι λαμβάνονται κατάλληλα μέτρα για την αποφυγή της υποβάθμισης των περιοχών αυτών και ότι όλες οι άδειες χορηγούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 6 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ[2] για τους οικοτόπους.

Η Επιτροπή μπορεί να παρεμβαίνει μόνον εφόσον υποβληθούν αποδεικτικά στοιχεία για πράξεις ή παραλείψεις που υποδεικνύουν παραβίαση των διατάξεων αυτών και μόνο στην περίπτωση που δεν έχουν ληφθεί κατάλληλα μέτρα από τις αρμόδιες αρχές για να αντιμετωπιστεί μια κατάσταση μη συμμόρφωσης.»

Πάμε γι’ άλλα, παιδιά….