ΔΝΤ: ΜΟΝΟ ΕΞΩΓΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΠΕΙΛΗΣΟΥΝ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΕΟΣ

Μόνο μια εξωγενής κρίση η οποία μπορεί να προκαλέσει την απότομη άνοδο των αναγκών χρηματοδότησης του χρέους πάνω από το 20% του ΑΕΠ μπορεί να επιβραδύνει την καθοδική πορεία του χρέους, σημειώνει σε έκθεσή του το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ). 

Συγκεκριμένα στο δυσμενές σενάριο της έκθεσης βιωσιμότητας του χρέους σύμφωνα με το οποίο έχουμε θα και αύξηση των επιτοκίων και υποχώρηση της ανάπτυξης, το ΔΝΤ σημειώνει ότι μπορεί να υπάρξει κίνδυνος με τη μορφή της αύξησης των αναγκών χρηματοδότησης του χρέους στο 20% του ΑΕΠ από το 9,5% – 10% του ΑΕΠ που θα βρίσκονται στο βασικό σενάριο μέχρι και το 2032. 

Σημειώνεται πάντως ότι το σενάριο αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσα από συνδυασμό πολλών εξωγενών παραγόντων όπως μια απρόβλεπτη κλιμάκωση της έντασης στη Μέση Ανατολή και την Ουκρανία. Σύμφωνα με το Ταμείο, ο κίνδυνος βασίζεται στο ότι το ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ είναι ακόμη σχετικά υψηλός και αυτό, θα δημιουργήσει υψηλές δημοσιονομικές πιέσεις που θα ανατρέψουν την πορεία του χρέους.

Τονίζεται ωστόσο, ότι η γενικότερη πορεία του χρέους βρίσκεται προς τη σωστή κατεύθυνση και η πιθανότητα απότομης ανατροπής του είναι σημαντικά μικρότερη από ότι το 2022, λόγω προόδου των μεταρρυθμίσεων και ανάκτησης της επενδυτικής βαθμίδας. Σύμφωνα με την έκθεση πρόοδος από χρόνο σε χρόνο υποβιβάζει το κίνδυνο υλοποίησης αυτού του σεναρίου, από “υψηλό”, σε “μέτρια”.

Το βασικό σενάριο

Στο βασικό του σενάριο, το Ταμείο, προβλέπει σταθερά πτωτική τροχιά την περίοδο 2022 -2032 κατά 45,9% του ΑΕΠ. Συγκεκριμένα, ως ποσοστό του ΑΕΠ, το χρέος αναμένεται να αποκλιμακωθεί από το 179,5% το 2022, στο 133, 6% το 2032, δηλαδή της χρονιά κατά την οποία θα ξεκινήσει να αποπληρώνει και το χρέους του λεγόμενου “επίσημου τομέα” δηλαδή του EFSF και τον διαδόχου οργανισμό του, τον ESM.

Όπως τονίζεται, το ευνοϊκό προφίλ του χρέους που συνθέτει η μακρά περίοδος αποπληρωμής, οι χρηματοδοτικής ανάγκες που βρίσκονται κάτω από το 10% του ΑΕΠ μέχρι και το 2032 και τα υψηλά ταμειακά διαθέσιμα του δημοσίου, εγγυώνται τη βιωσιμότητα του χρέους. Από την άλλη, ο συνδυασμός θετικού ονομαστικού ΑΕΠ, σε συνδυασμό με την δέσμευση της Κυβέρνησης μ για σταθερά υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα πάνω από το 2% του ΑΕΠ ως το 2030 μ εγγυώνται τη σταθερή ταχεία αποκλιμάκωση του ως ποσοστό του ΑΕΠ, για όλη την εξεταζόμενη περίοδο, Μάλιστα, προβλέπει ότι λόγω των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων, το χρέος θα μειωθεί κατά 22% του ΑΕΠ λόγω της ανάπτυξης, κατά 20%, από τη σχετική μείωση των επιτοκίων λόγω πληθωρισμού θα μειωθεί κατά 2% και λόγω άλλων διαχειριστικών πράξεων το χρέος θα μειωθεί περαιτέρω κατά επιπλέον 2% του ΑΕΠ 

Βιώσιμο και μακροπρόθεσμα το χρέος 

Στην έκθεση του το ΔΝΤ, αλλάζει καθώς φαίνεται τη θέση του και για τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του χρέους, για την οποία είχε δείξει να έχει πολλές αμφιβολίες σε παλαιότερες εκθέσεις του. Στη φετινή έκθεσή του, σημειώνει ότι οι μεταρρυθμίσεις για το ασφαλιστικό βρίσκονται σε εξέλιξη και η πτωτική πορεία των καθαρών δαπανών συνεχίζεται. Με μια μικρή επιφύλαξη για την πορεία του δυνητικού ΑΕΠ μετά το 20226, το ΔΝΤ διαπιστώνει τελικά, τη σταθερή πτωτική τροχιά του χρέους και μετά το 2032. 

[ΠΗΓΗ: https://www.capital.gr/, του Τάσου Δασόπουλου, 25/1/2024]