Οι εκτιμήσεις στην αρχή του χρόνου πως περί τα τέλη του πρώτου μήνα θα είχαμε αποκλιμάκωση της πανδημίας αποδεικνύονται υπεραισιόδοξες.
Οι απώλειες που αποδίδονται στον “Covid-19” αντί να αποκλιμακωθούν παρουσιάζουν κλιμάκωση.
Την Παρασκευή που πέρασε ο μέσος όρος των απωλειών του 7ημέρου αυξήθηκε στις 93 έναντι 66 στις αρχές του μήνα. Υπενθυμίζουμε πως το επίπεδο περί τις 100 απώλειες την ημέρα αποτελεί την κορυφή των τριών κυμάτων που έχουν προηγηθεί.
Τούτο καθιστά δύσκολη τη μείωση των περιορισμών που έχουν τεθεί από την αρχή του χρόνου υπό τον φόβο της υψηλής μεταδοτικότητας που παρουσιάζει η μετάλλαξη “Όμικρον”.
Υπενθυμίζεται πως στον κλάδο της εστίασης π.χ. από την 30η Δεκεμβρίου 2021 έχουν τεθεί μέτρα περιορισμού τα οποία την περασμένη εβδομάδα πήραν παράταση έως τις 31 Ιανουαρίου 2022.
Τα βασικότερα από τα μέτρα αυτά προβλέπουν, τα καταστήματα της εστίασης να λειτουργούν έως τα μεσάνυχτα, απαγορεύουν τη μουσική στην εστίαση προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί το ενδεχόμενο διασποράς, δεν επιτρέπονται όρθιοι πελάτες, αλλά μόνο καθήμενοι και στα τραπέζια επιτρέπονται έως έξι άτομα…
Υπάρχουν κατηγορίες οικονομικών δραστηριοτήτων οι οποίες έχουν πληγεί σημαντικά από τα μέτρα περιορισμού της εξάπλωσης. Με μια ενδεχόμενη παράτασή τους, η οποία με βάση τα στοιχεία εξέλιξης της πανδημίας θεωρείται πολύ πιθανή, θα πληγούν ακόμη περισσότερο.
Παρά ταύτα όμως καθώς οι περιορισμοί αυξάνουν τις συμπεριφορές κοινωνικών συναναστροφών μόλις οι συνθήκες το επιτρέψουν κατά την περίοδο υποχώρησης της πανδημίας από την Άνοιξη μέχρι το επόμενο Φθινόπωρο τουλάχιστον, αναμένεται έκρηξη της ζήτησης για όσα ήταν υπό περιορισμό τον Χειμώνα.
Τούτο για χώρες η οικονομία των οποίων βασίζεται στον τουρισμό και την ψυχαγωγία όπως η Ελλάδα είναι θετικό μεν συγκυριακά αλλά τα χάσματα μεταξύ προσφοράς και ζήτησης που δημιουργούν τα κατά περιόδους και περιστάσεις μέτρα αυξάνουν τις πληθωριστικές εξάρσεις.
Αν παρακολουθήσει κάποιος τους ειδικούς θα καταλάβει πως κάθε εκτίμηση περί οριστικής απαλλαγής από την πανδημία από το επόμενο Φθινόπωρο είναι πρόωρη. Τούτο γιατί δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο μιας νέας μετάλλαξης που θα επιβάλλει εκούσια ή ακούσια νέα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης και του χρόνου.
Τέτοιου είδους εκτιμήσεις έχουν τις ανάλογες αναβλητικές συνέπειες στη λήψη οικονομικών αποφάσεων. Στις συνέπειες αυτές θα πρέπει προστεθούν και οι υπόλοιπες που δημιουργούν εξελίξεις όπως:
- Οι προσδοκίες λήψης μέτρων για την ανάσχεση του ανοδικού ρυθμού του πληθωρισμού,
- Η ενεργειακή κρίση που πλήττει νοικοκυριά και επιχειρήσεις,
- Οι γεωπολιτικές εντάσεις στην Ουκρανία, της Κίνας με την Ταιβάν αλλά και αυτές μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας,
- Η ανάγκη περιορισμών στην “αχαλίνωτη” νομισματική πολιτική,
- Η ανάγκη συμμαζέματος των δημοσιονομικών εκτροχιασμών, και
- Οι ενδιάμεσες εκλογές στις ΗΠΑ που ενδέχεται να δυσκολέψουν τη λήψη σημαντικών αποφάσεων λόγω απώλειας της ισχνής πλειοψηφίας των Δημοκρατικών στο Κογκρέσο…
Όλα αυτά συντείνουν πως το 2022 σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να υπολογίζεται σαν μια χρονιά επιστροφής στην προ του 2019 κανονικότητα.
Τα κεφάλια μέσα λοιπόν…
[ΠΗΓΗ: https://www.capital.gr/, του Κώστα Στούπα, 24/1/2022]