Το εξώδικο που απέστειλε ο ειδικός διαχειριστής της ΛΑΡΚΟ προς τους συνδικαλιστές και τους εργαζόμενους που πραγματοποιούν κατάληψη των κτιριακών εγκαταστάσεων της εταιρείας επαναφέρει στο προσκήνιο την υπόθεση της πολύπαθης προβληματικής, υπό κρατικό έλεγχο, βιομηχανίας.
Σε αυτό το εξώδικο ο ειδικός διαχειριστής προειδοποίησε για τον κίνδυνο της άμεσης αναστολής της λειτουργίας του εργοστασίου στις επόμενες ημέρες. Οι πληροφορίες θέλουν το χρονόμετρο να μετρά αντίστροφα καθώς τα αποθέματα πρώτης ύλης εξαντλούνται και κατά συνέπεια είναι ορατό το ενδεχόμενο παύσης της λειτουργίας του εργοστασίου. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος για αμετάκλητες συνέπειες σε ό,τι αφορά την τελευταία ευκαιρία που δόθηκε στην πάλαι ποτέ κραταιά βιομηχανία, μέσω του σχεδίου υπαγωγής σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης. Άλλωστε το σχέδιο προβλέπει ότι μέσα σε ρητό χρονοδιάγραμμα θα προχωρήσουν οι διαδικασίες για την τμηματική πώληση της υπό κρατικό έλεγχο εταιρείας.
Όσοι παρακολουθούν την υπόθεση της ΛΑΡΚΟ γνωρίζουν ότι πρόκειται για την τελευταία ευκαιρία προκειμένου να υπάρξει επόμενη ημέρα στην επιχείρηση που επί πολλά χρόνια με τη ζημιογόνο λειτουργία της φορτώνει υπέρογκες ζημιές και χρέη Δημόσιο και προμηθευτές.
Αν και το πρόβλημα της ΛΑΡΚΟ δεν είναι σημερινό, ωστόσο τα τελευταία χρόνια η εταιρεία βρίσκεται στο “μη παρέκει”. Είναι χαρακτηριστικά τα όσα αναφέρει ο ειδικός διαχειριστής όχι μόνο στο εξώδικο αλλά και στην επιστολή που έστειλε προς τους εργαζόμενους με αφορμή την κατάληψη και τις κινητοποιήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη, προειδοποιώντας για τον κίνδυνο άμεσης και αιφνίδιας απώλειας του συνόλου των θέσεων εργασίας της εταιρείας. Υπενθυμίζεται ότι έργο του ειδικού διαχειριστή είναι μέσα σε ρητό χρονοδιάγραμμα να ολοκληρώσει τις διαδικασίες προκειμένου σε διάστημα λίγων μηνών η υπό κρατικό έλεγχο βιομηχανία να διατεθεί προς πώληση. Σε διαφορετική περίπτωση η ΛΑΡΚΟ οδηγείται σε αμετάκλητο λουκέτο.
Σημειώνεται ότι η ΛΑΡΚΟ αποτελεί μια διαχρονικά προβληματική εταιρεία, η οποία παράγει ζημιές και χρέη, με τη θέση της να έχει επιδεινωθεί δραματικά τα τελευταία χρόνια ιδίως κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Στο παρελθόν είχαν γίνει αρκετές άκαρπες προσπάθειες να εξυγιανθεί προκειμένου στη συνέχεια να διατεθεί προς πώληση, ωστόσο αυτές προσέκρουσαν σε ανυπέρβλητα προβλήματα, έντονες αντιδράσεις αλλά και σε παιχνίδια μικροπολιτικής. Είναι χαρακτηριστικό ότι παραμονές των εκλογών πέρυσι, η προηγούμενη διοίκηση της ΛΑΡΚΟ, κόντρα στις εισηγήσεις των συμβούλων Oliver Wyman, επιχείρησε να εγκρίνει νέα ειδική συλλογική σύμβαση εργασίας, που οδηγούσε σε αύξηση του εργατικού κόστους κατά 3 εκατ. ευρώ. Και όλα αυτά όταν επικρατούσε ομίχλη γύρω από τα οικονομικά στοιχεία της εταιρείας, η οποία επιμελώς δεν είχε δημοσιεύσει ισολογισμό από το 2015.
Ωστόσο, όπως αποκαλύφθηκε με την αλλαγή της διοίκησης μετά τις περυσινές εκλογές, με βάση τα τελευταία οικονομικά στοιχεία η χρήση του 2018 έκλεισε με αρνητική θέση 308 εκατ. ευρώ ενώ στην 3ετία 2015-2018 ενέγραψε ζημιές ύψους 148 εκατ. ευρώ. Παράλληλα όπως έχει γίνει γνωστό χρωστά πάνω από 600 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων η μερίδα του λέοντος, πάνω από 350 εκατ. ευρώ, στη ΔΕΗ. Τέλος η εταιρεία χρωστά ακόμη σημαντικά ποσά σε Δημόσιο, προμηθευτές εσωτερικού και εξωτερικού, εργολάβους, ενώ υπάρχει σε εκκρεμότητα και το πρόστιμο της ΕΕ για τις παράνομες κρατικές ενισχύσεις.
Τα προβλήματα αυτά αλλά και τα νέα εμπόδια που μπαίνουν, βάζουν μεγάλο ερωτηματικό στο κατά πόσο μπορεί να υπάρξει επόμενη ημέρα για την πολύπαθη βιομηχανία, η οποία πριν από πολλές δεκαετίες είχε αποτελέσει μία από τις ατμομηχανές της ελληνικής βιομηχανικής ανάπτυξης, ωστόσο από τη στιγμή που περιήλθε στον έλεγχο του δημοσίου, δεν κατάφερε να ορθοποδήσει. Είναι ενδεικτικό ότι στην ακμή της, είχε φτάσει να απασχολεί πάνω από 1.300 εργάτες σε μεταλλεία και εργοστάσιο, όταν βεβαίως αποτελούσε ισχυρό μέγεθος στην παγκόσμια αγορά νικελίου. Όμως από τη στιγμή που περιήλθε στον έλεγχο του δημοσίου χρειάστηκαν 3 αναδιαρθρώσεις και αλλεπάλληλες κεφαλαιακές ενέσεις προκειμένου η εταιρεία να κατορθώσει να συντηρηθεί σε λειτουργία. Μόνο την δεκαετία 2009-2019 υπολογίζεται ότι η ΛΑΡΚΟ έχει κοστίσει σωρευτικά στο Ελληνικό δημόσιο πάνω από μισό δισ. ευρώ.
[ΠΗΓΗ: https://www.capital.gr/, του Χάρη Φλουδόπουλου, 17/5/2020]