Πολιτικές εξελίξεις θα υπάρξουν. Καμία σχέση βέβαια με την κρύα ανεκδοτολογία ΣΥΡΙΖΑ, για εκλογές. Τον “χορό” θα σύρει η νέα ανεργία των 200.000.
Τι θα κάνει δηλαδή ο κ. Μητσοτάκης. Θα κοιτάξει να ξεπεράσει τον “κάβο” της απλής αναλογικής, επειδή τώρα έχει 40% αέρα στα πανιά του…, (με το ΚΙΝΑΛ να ψάχνεται παντοιοτρόπως) ή θα ανατρέψει και τις ευρωπαϊκές προβλέψεις, για ύφεση ως 10% στην Ελλάδα, με την ανεργία να σκαρφαλώνει ίσως και στο 24%;
Η οικονομία έχει βάλει ερωτήματα και ζητάει απαντήσεις. Η αγορά περιμένει τις απαντήσεις για να καθορίσει τη στάση της αλλά και τη μορφή της συμμετοχής της στην οικονομία, από εδώ και πέρα.
Οι δανειστές μας είναι, για πρώτη φορά (λόγω και κορονοϊού), με την “πλάτη στον τοίχο”. Και ο κ. Μητσοτάκης τι; Θα έχει την άνεση να στήσει την πολιτική του “σκακιέρα”, επειδή έχει τη σιγουριά της παρτίδας;
Οι εξελίξεις ξεκίνησαν. Τρέχουν, στα χέρια της κυβέρνησης. Το πότε και το πώς θα κορυφωθούν μένει να δούμε.
Προσωπική μας αίσθηση (και από τα όσα είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε) είναι ότι η κυβέρνηση θα βάλει σύντομα κανόνες στο παιχνίδι της οικονομίας. Στις σχέσεις με τους δανειστές. Στο επιχειρηματικό περιβάλλον. Και στον χώρο εργασίας.
Και, αν ξεπεράσει παλαιομοδίτικους πολιτικαντισμούς, υπουργών και ομάδων (που επείγονται για θεαματικά αποτελέσματα με “ενέσιμες” συνταγές κρατικών ενισχύσεων, κρατικών παρεμβάσεων, επιδοματικών τακτικών και λαϊκίστικων ή επιδερμικών λύσεων) θα φέρει αποτελέσματα, ορατά και μέσα στο 2020.
Συνεπώς ο ανασχηματισμός είναι αναπόφευκτος. Και αυτό όχι για παραπλάνηση εκείνων που πιστεύουν στη Ν.Δ ή προστέθηκαν από άλλους χώρους στη Ν.Δ. Ούτε για αποπροσανατολισμό της αντιπολίτευσης η οποία θα χάσει προσωρινά τον λόγο της.
Ο ανασχηματισμός επιβάλλεται και για να δείξει η κυβέρνηση Μητσοτάκη πως είναι σε θέση να ακούει και (κυρίως) να αξιολογεί μηνύματα, σαν αυτά που συνθέτουν τη σημερινή οικονομική καθημερινότητα.
Τα μηνύματα που ζητάνε νέο δείγμα οικονομικής γραφής από μια πολιτική παράταξη που επιλέχθηκε, τον Ιούλιο του 2019, για βγάλει την Ελλάδα από τη μιζέρια.
Το δείγμα γραφής όμως θα πρέπει να έχει σχέδιο, κατευθύνσεις, τόλμη και ρεαλισμό, για μια οικονομία που έχει χάσει και τον χώρο που δικαιούται εντός της Ε.Ε.
Εργασιακές πολιτικές με σπονδυλική στήλη την επιδοματική τακτική (η οποία εξυπηρετεί μόνο τους μετανάστες, τη μαύρη αγορά εργασίας, το δουλεμπόριο και τη φτηνή εκμετάλλευση της ανεργίας) δεν στέκει ως απάντηση, στον μετασχηματισμό της οικονομίας.
Ούτε οι ελεημοσύνες με άτοκες παροχές σε κάθε πικραμένο της αγοράς, (που σέρνεται μια 10ετία) επιτρέπεται να συνεχίσουν ως σανίδες σωτηρίας, πνιγμένων από τη μικρομεσαία τάξη της φθίνουσας έως ανύπαρκτης παραγωγής μας.
Ο μετασχηματισμός της οικονομίας απαιτεί να ξεκαθαρίσει το τοπίο όχι μόνο στην φετινή χρονιά της ύφεσης και στον ορίζοντα της όποιας ανάπτυξης του 2021, αλλά για την επόμενη 5ετία.
Νέο τοπίο χωρίς να σκιάζεται από τις σημερινές υποχρεώσεις μας του απαράδεκτου ύψους υπερπλεονασμάτων (3,5% μέχρι και το 2022) που καταλήγουν να γίνονται οι βασικοί κουμανταδόροι της φορολογικής πολιτικής και των εισφορών.
Ορίζοντες στην οικονομία, εντός των οποίων τα όρια επιχειρηματικής παρουσίας του κράτους σε στρατηγικούς τομείς της οικονομίας θα είναι οριστικώς αποσαφηνισμένα για πάντα και με τρόπο που να διασφαλίζουν ίση μεταχείριση μεταξύ κράτους και ιδιωτικής οικονομίας.
Η διαχρονική σκανδαλώδης ανοχή των κυβερνήσεων στην κάλυψη χρεοκοπίας των ΔΕΚΟ (ακόμη και από την αδυναμία τους να πληρώσουν ηλεκτρικό, φυσικό αέριο, πετρέλαιο και νερό στο κράτος) με μετοχοποίηση των χρεών από μια υπουργική υπογραφή και μόνο, δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Αυτά απαιτεί η πραγματική οικονομίας του τόπου, όπως θα προβάλλει και το 2021 (αν δεν την ανατρέψει απρόβλεπτη υποτροπή του κορονοϊού). Οπότε η ανταπόκριση σε μηνύματα όπως αυτά, ασφαλώς και δεν μπορεί να είναι η “φυγή” Μητσοτάκη, δια των εκλογών (μετά από ένα χρόνο διακυβέρνησης). Και ο ανασχηματισμός θα είναι άνευ σημασίας αν ανακυκλωθούν πρόσωπα, με δεδομένες πεποιθήσεις, που δεν εγγυώνται μετασχηματισμό στη σημερινή κρατικοδίαιτη οικονομία. Οι πολιτικές εξελίξεις που (κατά τη γνώμη μου) θα κορυφωθούν τον Σεπτέμβριο, θα δείξουν. Περιμένουμε.
[ΠΗΓΗ: https://www.capital.gr/, του Γιώργου Κράλογλου, 15/5/2020]