Από τα μνημόνια (προς ώρας) βγήκαμε. Από την φτώχεια, ξεχάστε το. Η τεράστια φουρνιά των νεόπτωχων της εξόδου, “θολώνει” την ημερομηνία λήξης.
Ωστόσο τον Ιανουάριο του 2019 θα έχουμε ανέβει για τα καλά στο βουνό με τις υποχρεώσεις που αδιαπραγμάτευτα υπέγραψε και ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ για να αποκτήσει (προεκλογικά) χαρτί μνημονιακής εξόδου υπολογίζοντας σε ανατροπή της κατάρρευσής του.
Μετά από ένα 3μηνο όμως τα πάντα θα είναι ορατά και δια γυμνού οφθαλμού…
Πρώτον, θα γνωρίζουμε ποιος θα αναλάβει και πότε το κούρεμα των συντάξεων. Όλων των συντάξεων. Παλαιών και των νέων πονηρά καμουφλαρισμένων στο νομοθετικό έκτρωμα Κατρούγκαλου.
Δεύτερον, θα νιώσουμε και εμείς και η αγορά τι σημαίνει το κούρεμα των συντάξεων στο γονικό χαρτζιλίκι στον άνεργο, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση δεν έχει να προσθέσει ούτε μία θέση εργασίας στην οικονομία. Απλά θα συνεχίζει να ψελλίζει για τη χαρτούρα, με τα σχέδια, και τις μπούρδες για ανάπτυξη σε μια Ελλάδα που μπαίνει το 2019 σε τέσσερις εκλογές και κανείς δεν ξέρει πώς θα βγει.
Τρίτο, το τεράστιο κομμάτι, από τα 3,7 δισ. χρέη, στο κράτος, των 3.600.000 Ελλήνων (στοιχεία της ΑΑΔΕ) που έχουν προγραμματισθεί να εισπραχθούν μέσα στο 2019 θα αφαιρέσουν οικογενειακά εισοδήματα και περιουσιακά στοιχεία χτίζοντας… τη γενιά των νεόπτωχων της μεταμνημονιακής εποχής.
Και πάμε τώρα στις ελπίδες και τα οράματα ανακοπής της φτώχειας από τον ΣΥΡΙΖΑ. Την αύξηση του κατώτατου μισθού που έχει εντονότατο άρωμα από πρόσφατα παρόμοια καραγκιοζιλίκια του Μαδούρο.
Τον Ιανουάριο του 2019 λήγει το (κατά τον ΣΥΡΙΖΑ) αναγκαίο 4μηνο του κύκλου συζητήσεων (μαγειρέματος επί της ουσίας…) για τον προσδιορισμό του ποσοστού αύξησης του κατώτατου μισθού που (κατά πώς φαίνεται από τους ψιθύρους) δεν θα είναι πάνω από 25-30 ευρώ στα 586 ευρώ του σημερινού κατώτατου.
Γιατί οι εντολές των δανειστών είναι πως αν δεν πάει καλά η οικονομία σας και δεν έχετε ανοδικούς δείκτες παραγωγικότητας, ξεχάστε τις γνωστές σας, φαυλοκρατικές αυξήσεις που μάθατε στη μεταπολίτευση. Τα δε στοιχεία, για την οικονομία και την παραγωγικότητα θα τα τσεκάρετε και εσείς (ΤτΕ, ΕΛΣΤΑΤ) αλλά και εμείς (Eurostat, Ευρωπαϊκή Επιτροπή).
Με τη συνταγή αυτή, λοιπόν και για να φτιάξουμε τον κατώτατο, πώς να αγνοήσουμε τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για πτώση στο 1,8% της ανάπτυξης και όσα μας είπαν, πρόσφατα, από τη Βουλή, τον ΙΟΒΕ αλλά και την Ε.Ε. ότι η Ελλάδα είναι ήδη πάτος… στην παραγωγικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αυτά όλα μεθερμηνευόμενα, με λογαριασμούς του υπουργείου Οικονομικών, (το δέχεται ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ) βγαίνει δεν βγαίνει αύξηση 5% στον κατώτατο, και όχι το παραμύθι με νεράιδες και τους παραδείσους για την εργατική τάξη στην αριστερή δίκαιη ανάπτυξη…
Ανεξάρτητα όμως από το 25άρι – 30άρι που θα πάρει ο κατώτατος, έχουμε σκεφτεί (επί της ουσίας) πόσους θα αφορά και τι μπερδέματα θα φέρει η εφαρμογή του;
Κατ’ αρχάς θα αφορά μόνο το 45% των εργαζομένων, στον ιδιωτικό τομέα βεβαίως, καθώς το άλλο 55% είναι χωμένο για τα καλά… στην φτώχεια των 327 ευρώ των ελαστικών μορφών εργασίας ή στη μαύρη αμοιβή που συμφέρει καλύτερα… από τα 327 ευρώ.
Η εικόνα αυτή ολοκληρώνεται αν προσθέσουμε και τις νέες “εργοστασιακές” ή άλλες “προφορικές συμφωνίες” που θα γίνουν για να παρακάμψει ο εργοδότης τις μεταβολές στα εργασιακά.
Βάζουμε σε παρένθεση το “εργοστασιακές”, γιατί οι μεγάλες επιχειρήσεις (αυτές που εφαρμόζουν αυτόματα και χωρίς κουβέντες τις αυξήσεις και τους κατώτατους) πιάνουν δεν πιάνουν το 2% της οικονομίας, αφού το 98,5%, της πραγματικής παραγωγικής οικονομίας του τόπου, είναι σε βιοτεχνικό επίπεδο. Και εκεί θα μείνει μέχρι και το 2040, χωρίς να αλλάξει κάτι άξιο αναφοράς.
Αυτά θα δούμε, τον Ιανουάριο, που θα αναρριχηθούμε στην κορυφή του βουνού με τις υποχρεώσεις της μεταμνημονιακής εποχής. Αυτή την Ελλάδα, με την οικονομία και την κοινωνία των νεόπτωχων του 2019, παραδίδει ο ΣΥΡΙΖΑ. Στα τιμημένα γηρατειά… φτώχεια σε δόσεις ύψους 20% (όποτε και από όποιους πέσει το ψαλίδι). Και στα περήφανα νιάτα 25-30 ευρώ αύξηση για κάποιο κατώτατο μισθό…, κάποιας θέσης εργασίας… που δεν υπάρχει και δεν θα υπάρξει αν ο Έλληνας άνεργος δεν συμβιβαστεί στα 327 ευρώ ή στα μαύρα.
[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr, του Γιώργου Κράλογλου , 26/9/2018]