Οι επενδύσεις παίζουν βασικό ρόλο στο νέο αφήγημα του Αλ. Τσίπρα. Είναι αυτές που πρέπει να προσελκύσουμε, οι άλλες που βρίσκονται στον δρόμο, εκείνες που είναι ήδη στη διαδικασία υλοποίησης και όλες μαζί αυτές που θα αλλάξουν το κακό ριζικό της Ελλάδας. Προχθές μάλιστα ο πρωθυπουργός έδειξε από το εργοστάσιο του Παπαστράτου τι πρέπει να κάνουμε, προφανώς εμείς οι υπόλοιποι, για να γίνουν επενδύσεις στη χώρα μας. Είπε χαρακτηριστικά «αν θέλουμε να βγούμε από αυτήν την κρίση πρέπει, πρωτίστως φυσικά, να δημιουργήσουμε ένα πλαίσιο, ένα περιβάλλον φιλικό στην επιχειρηματικότητα».
Καμία αντίρρηση λοιπόν. Να φτιάξουμε ένα «περιβάλλον φιλικό στην επιχειρηματικότητα», αλλά σε λάθος ανθρώπους απευθύνεται ο Αλ. Τσίπρας. Στον εαυτό του και στους δικούς του να τα λέει, όχι σ’ εμάς τους υπόλοιπους. Ο ίδιος δεν τρομοκρατούσε κάποτε, ως αντιπολίτευση, τους επίδοξους επενδυτές μη τυχόν και φέρουν τα λεφτά τους στην Ελλάδα, γιατί θα τα χάσουν; Οι δικοί του και υπό τις ευλογίες του δεν έγραψαν το έπος στις Σκουριές; Οι υπουργοί του, Σκουρλέτης και Σταθάκης δεν δημιουργούν συνεχώς δυσκολίες στην «Ελληνικός Χρυσός» για να μην επεκτείνει τις εργασίες της στην περιοχή και ο Καμμένος δεν ήταν εκείνος που κατηγόρησε την εταιρεία για ξέπλυμα μαύρου χρήματος;
Το υπουργείο Πολιτισμού και διάφορες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ δεν διακρίνονται για τις τρικλοποδιές που βάζουν συνεχώς στο Ελληνικό και στην αξιοποίηση ακινήτων του Πολυτεχνείου Κρήτης στα Χανιά; Κάτι ανάλογο δεν έγινε στον Βόλο σε ιδιοκτησία του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας; Και ο συριζαίος δήμαρχος της Κέρκυρας σε συνεργασία με τον περιφερειάρχη δεν είναι που σταμάτησαν τα έργα εκχέρσωσης στην Κασσιόπη, παρά τις αποφάσεις του ΣτΕ;
Η καλή ερμηνεία είναι ότι ο πρωθυπουργός τα λέει «στη νύφη για να τ’ ακούσει η πεθερά». Τα λέει δηλαδή σε εμάς τους υπόλοιπους (που πάντα φωνάζαμε υπέρ των επενδύσεων και τις θέλαμε) για να τ’ ακούσουν οι υπουργοί και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Αν και θα μπορούσε να τον ρωτήσει κάποιος τι αρχηγός κόμματος και τι πρωθυπουργός είναι αν δεν μπορεί να επιβάλλει τις απόψεις του στους υφισταμένους του. Η κακή ερμηνεία είναι ότι ο πρωθυπουργός από τη μία πλευρά τρέφει αυταπάτες ότι με συχνές αναφορές σε επενδύσεις, οι επενδυτές κάποια στιγμή θα πεισθούν και θα έλθουν και από την άλλη επιμένει να κοροϊδεύει τους πολίτες ότι με τη συνεχή επανάληψη θα πιστέψουν ότι αυτήν τη στιγμή υπάρχει πακτωλός επενδύσεων.
Τα πράγματα είναι απλά. Αν ο Αλ. Τσίπρας θέλει πραγματικά να γίνουν επενδύσεις σε αυτήν τη χώρα, θα πρέπει να αλλάξει άρδην γραμμή και πρόσωπα στην κυβέρνησή του. Μπορεί όμως να το κάνει μαζί με τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και μείωση της γραφειοκρατίας; Γιατί αν δεν μπορεί, μάταια ζητάει από εμάς τους υπόλοιπους να διαμορφώσουμε «περιβάλλον φιλικό στην επιχειρηματικότητα».
[ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, του Άγγελου Στάγκου, 31/08/2017]