Υπάρχει ένα σοβαρό μειονέκτημα σε αυτόν τον παραλογισμό που ζούμε καθημερινά εδώ και κάτι χρόνια στην ΒΑ Χαλκιδική. Οι αντιδρώντες είναι πάντα στην επίθεση και η εταιρεία είναι πάντα στην άμυνα. Κάθε φορά που κάποιο λαμπρό antigold μυαλό ξυπνήσει και αποφασίσει να κατηγορήσει για κάτι την εξόρυξη, π.χ. πως αποψιλώνει το «αρχέγονο» δάσος, πως σπέρνει καρκίνους, πως απομυζά τους υδατικούς πόρους, ή οτιδήποτε αλλοπρόσαλλο του κατέβει στο κεφάλι, η εταιρεία πρέπει να αμυνθεί, και να αποδείξει πως δεν είναι ελέφαντας, διότι αν δεν αντιδράσει η σιωπή και η αδιαφορία προς την συκοφαντία, την ψευδοεπιστήμη και την μπουρδολογία εκλαμβάνεται ως παραδοχή!
Η μέθοδος είναι και παλιά και δοκιμασμένη… Αν βγεις και πεις σε 10 αναρτήσεις πως η Ελληνικός Χρυσός χρησιμοποιεί πυρηνικά (!), και αντίστοιχα η εταιρεία βγει άλλες 10 φορές να διαψεύσει πως χρησιμοποιεί πυρηνικά, ήδη υπάρχουν 20 αναρτήσεις στο διαδίκτυο που αναφέρουν τις λέξεις Ελληνικός Χρυσός, εξόρυξη, πυρηνικά… Καταλαβαίνετε τι εννοώ. Στο μυαλό του οποιουδήποτε ανενημέρωτου φωλιάζει η πληροφορία πως η εταιρεία ίσως χρησιμοποιεί και πυρηνικά για την εξόρυξη…
Πρώτος διδάξας –το έχουμε ξαναγράψει παλιότερα–, ο Λίντον Τζόνσον, ο εν ενεργεία πρόεδρος μετά τη δολοφονία του Τζον Κένεντι, ο οποίος διεκδίκησε την Προεδρία στις εκλογές του 1964 με τους Δημοκρατικούς. Υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων ήταν ο γερουσιαστής Μπάρι Γκολντγουότερ. Είναι πλέον ιστορικά καταγεγραμμένη η πρόταση του Τζόνσον σε μια σύσκεψη για την προεκλογική του εκστρατεία με τους συμβούλους του. Η ιστορία έχει ως εξής: Πέφτουν διάφορες ιδέες στο τραπέζι, αλλά καμία δεν αρέσει στον πρόεδρο. «Λέω να διαδώσουμε», προτείνει τελικά ο ίδιος, «πως ο Γκολντγουότερ πηδάει αγελάδες». Παγώνουν οι σύμβουλοι… «Κύριε πρόεδρε, με όλο το σεβασμό», αποφασίζει να ορθώσει αντίλογο ένας από αυτούς, «κανένας δεν θα πιστέψει ότι ο Γκολντγουότερ πηδάει αγελάδες». «Το ξέρω», απαντάει ο Τζόνσον, «αλλά θέλω να τον δω να το διαψεύδει δημόσια».
Ακριβώς αυτή είναι η μέθοδος της «Αναφοράς-Καταγγελίας» του κου Τόλη Παπαγεωργίου. Συντάσσω ένα ψευδοεπιστημονικό κατηγορητήριο με ευφάνταστες υποθέσεις και ανύπαρκτες αποδείξεις και το στέλνω σε όλες τις υπηρεσίες. Ε, δεν μπορεί, κάποια θα «τσιμπήσει» και θα ζητήσει από την εταιρεία να αποδείξει το αντίθετο. Μόλις συμβεί αυτό, ήδη το μισό παιχνίδι κερδήθηκε… Καθυστέρηση, χρονοβόρα ανταλλαγή αλληλογραφίας, πιθανόν απαίτηση για νέα μελέτη/μέτρηση, και το αποτέλεσμα είναι σχεδόν αδιάφορο… Η δουλειά έγινε…
Αλλά, για να χρησιμοποιήσω και την φρασεολογία Φάμελλου, επιχειρηματικότητα με «αναφορές-καταγγελίες» δεν γίνεται… Και αν ανατρέξετε στο παρελθόν, τι κάνει τα τελευταία τρία-τέσσερα χρόνια η Ελληνικός Χρυσός; Ακριβώς αυτό. Προσπαθεί να αποδείξει πως τίποτα από αυτά που της προσάπτουν δεν ισχύει. Δηλαδή πως δεν είναι ελέφαντας και πως… δεν έχει σχέση με αγελάδες…
Και ακριβώς το ίδιο καλείται να αποδείξει στην περίφημη «διαιτησία», η διαδικασία της οποίας ακόμη περιμένει να της κοινοποιηθεί. Αλήθεια, πότε πιστεύετε εσείς πως θα εξαντληθεί η υπομονή των επενδυτών; Αν με ρωτάγατε, προσωπικά θα απαντούσα: Χθες…