Ο πραγματικός αντίκτυπος της επίσκεψης Ομπάμα στη χώρα μας προσδιορίστηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό από τα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών της 8ης Νοεμβρίου. Η εκλογική επικράτηση του Ντόναλντ Τραμπ κάνει περίπου τυπική την παρουσία του Μπαράκ Ομπάμα στην αποχαιρετιστήρια τουρνέ του στην Ευρώπη (Ελλάδα και Γερμανία). Οι δε φανφάρες των κυβερνώντων περί της «ιστορικής σημασίας» επίσκεψης, απλώς είναι για εσωτερική κατανάλωση, και μάλιστα για εκείνη τη μερίδα των συμπολιτών μας, που ακόμα, μετά από έξι χρόνια κρίσης, επιμένουν να «παραμυθιάζονται» με μεγαλοστομίες.
Τι μπορεί να κάνει ο Ομπάμα για την Ελλάδα, ακόμα κι αν το συμφωνήσει στην επίσκεψή του στη χώρα μας; Να πιέσει για την διευθέτηση του ελληνικού χρέους; Ποιον να πιέσει; Τη νέα αμερικανική διοίκηση του Τραμπ; Ο ισχυρισμός είναι για γέλια. Το ΔΝΤ; Με ποια ισχύ; Ο Ομπάμα θα αρχίσει να βλέπει την δική του διοίκηση να ξηλώνεται από εμπίστους του Τραμπ, ήδη από τις αρχές Δεκεμβρίου. Ένα μήνα αργότερα θα εγκαταλείψει και τυπικά το Λευκό Οίκο όπου θα κατοικοεδρεύουν Ρεπουμπλικανοί για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Με ποιο πολιτικό κεφάλαιο θα «πιέσει» και θα επιτύχει να εφαρμοστούν όσα συμφωνήσει στην Αθήνα, όταν –πέραν των μεγάλων διαφορών της δικής του διοίκησης με την επερχόμενη του Τραμπ- πιθανή έγκριση από τη νέα αμερικανική διοίκηση των όποιων συζητήσεων και πιθανών συμφωνιών κάνει στην Αθήνα θα πιστωθεί στον… Ομπάμα, δηλαδή στους Δημοκρατικούς;
Σε αυτό το λίγο- πολύ γνωστό πλαίσιο θα κινηθεί η επίσκεψη Ομπάμα. Κι είναι άξιο απορίας πώς όλη η αριστερή μας κυβέρνηση θα παραταχθεί εφ ενός ζυγού, θα σφίξει χέρια, θα κάνει τις επίσημες και κατ’ εντολή του πρωτοκόλλου χαιρετούρες, προς ένα πρόσωπο το οποίο ενσαρκώνει όλα όσα οι ίδιοι οι σημερινοί Έλληνες κυβερνητικοί αξιωματούχοι μάχονταν επί δεκαετίες και –ειδικά αυτές τις μέρες κάθε χρόνο- έβγαιναν στους δρόμους με πανό και πλακάτ, σε μια «καθιερωμένη» πορεία διαμαρτυρίας προς την αμερικανική πρεσβεία, φωνάζοντας το –τότε- αγαπημένος του σύνθημα: «Φονιάδες των λαών, Αμερικάνοι».
Τα ίδια φυσικά πρόσωπα, τότε διαδηλωτές, σήμερα συνομιλητές του Αμερικανού προέδρου, όχι μόνο δέχονται να παίξουν ένα θέατρο σκιών, προσποιούμενοι ότι δήθεν «διαπραγματεύονται» με τον ηγέτη της μεγαλύτερης υπερδύναμης του κόσμου, κι ας είναι σε αποδρομή, κι ας έχει εκλεγεί ο πολιτικός του αντίπαλος, που λογικά δεν θα αφήσει από τη διοίκηση αλλά και την πολιτική του Ομπάμα, λίθον επί λίθου…
Τίποτα από αυτά δεν δείχνουν να συνυπολογίζουν οι κυβερνώντες. Απλώς, θα παίξουν ως το τέλος το ρόλο του «συνομιλητή» ενός προσώπου που έκλεισε, πλέον, τον κύκλο του στο οβάλ γραφείο του Λευκού Οίκου και θα ασκεί από δω και μπρος τα καθήκοντά του στοιχειωδώς και σε συνεννόηση με τον διάδοχό του.
Τον αέρα του έρχεται να πάρει ο απερχόμενος πλανητάρχης. Κι όλα όσα ετοιμάζονται να μας σερβίρουν οι κυβερνώντες είναι απλώς, λόγια του αέρα…
[ΠΗΓΗ: http://www.politically.gr/, του Μάριου Πομερσί, 15/11/2016]