ΟΙ ΣΚΟΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΠΑΡΟΥΤΙ

IMG_0171

Η βόρεια Χαλκιδική πυρακτώνεται και πάλι. Αυτή τη φορά δεν είναι το αντιμεταλλευτικό μπλοκ της Ιερισσού ανεβασμένο στα κεραμίδια , αλλά οι εργαζόμενοι στην εξόρυξη χρυσού στις Σκουριές. Την περασμένη εβδομάδα απέργησαν, έκλεισαν δρόμους και τις επόμενες ημέρες θα κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις με κατάληψη ακόμα και των στοών, όπου σχεδιάζουν να κλειστούν με τις οικογένειές τους. Η ώρα της αλήθειας για την κυβέρνηση έφτασε. Αν θέλει να είναι συνεπής στις προεκλογικές αλλά και τις μετεκλογικές διακηρύξεις της, θα πρέπει να κλείσει εδώ και τώρα την επένδυση, αναλαμβάνοντας και την πολιτική ευθύνη για όσα ακολουθήσουν στο εσωτερικό αλλά και διεθνώς. Οι αντιδρώντες περιμένουν από ώρα σε ώρα την κυβερνητική απόφαση για το λουκέτο, που θα σημάνει τη δικαίωση του αγώνα τους, ενώ οι 1.900 εργαζόμενοι στα μεταλλεία, φοβούμενοι ότι θα χάσουν τη δουλειά τους, καλούν ήδη στα όπλα. Η εταιρεία μεταδίδει ότι το έργο πληροί όλες τις προϋποθέσεις που απαιτούν οι διεθνείς προδιαγραφές για την προστασία του περιβάλλοντος για την οποία, ως γνωστόν, γίνεται όλη η φασαρία και υποστηρίζει ότι είναι νομικά απολύτως κατοχυρωμένη. Στην επιχειρηματολογία της επ’ αυτού προστέθηκε και η πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία επικυρώνει για άλλη μια φορά τους περιβαλλοντικούς όρους των έργων της Ελληνικός Χρυσός και κλείνει οριστικά τον φάκελο της νομιμότητας. Φαίνεται όμως ότι για τη νέα κυβέρνηση δεν είναι τόσο το θέμα της προστασίας του περιβάλλοντος, για την οποία εξάλλου θα μπορούσε να αξιώσει και να επιβάλει την τήρηση αυστηρότερων όρων, πιο αυστηρών και από τις διεθνείς προδιαγραφές, όσο μια γενικότερα διαφορετική αντίληψη για το αναπτυξιακό μοντέλο. Το είπε εξάλλου καθαρά ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος, Γιάννης Τσιρώνης. Ο κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης είναι σαφής: «αυτή η επένδυση είναι εκτός των στρατηγικών μας προτεραιοτήτων. Δεν εκτιμούμε ως υπουργείο ότι τέτοιου είδους επενδύσεις βοηθούν την ανάπτυξη της Ελλάδας». Τι ισχύει λοιπόν για την κυβέρνηση; Επιθυμεί να κλείσει την επένδυση επειδή καταστρέφει το περιβάλλον ή διότι τέτοιου είδους επενδύσεις δεν βοηθούν την ανάπτυξη της Ελλάδας;. Και αν επιλέγει το δεύτερο, ποια πειστική επενδυτική λύση έχει για την κοχλάζουσα βόρεια Χαλκιδική, πέραν κάποιων γενικόλογων σχεδίων νια τουριστική ανάπτυξη κ.λπ., που οι τοπικές κοινωνίες έχουν απορρίψει; Ο κ. Λαφαζάνης πρέπει να ξεκαθαρίσει τι θέλει. Δεν μπορεί τη μια να χτυπάει φιλικά στην πλάτη τους μεταλλωρύχους, όπως κατήγγειλαν δημόσια οι εκπρόσωποί τους, αφήνοντας τους να εννοηθεί ότι η λειτουργία της επένδυσης θα συνεχιστεί, και την επομένη, για να ικανοποιήσει και το στρατόπεδο των αντιδρώντων, να ανακαλεί προς επανέλεγχο την έγκριση δόμησης τμήματος κτισμάτων ταυ εργοταξίου στις Σκουριές που είχε εκδοθεί καθ’ όλα νόμιμα από το προηγούμενο ΥΠΕΚΑ. Οφείλει να πει την αλήθεια στους ανθρώπους της περιοχής προτού το αναμμένο φιτίλι φτάσει στο μπαρούτι .

ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 06/03/2015, του Σταύρου Τζίμα