Αναρωτιέμαι αν στην κυβέρνηση έχουν αντιληφθεί τις προεκτάσεις που μπορεί να έχει η υπόθεση της Eldorado Gold. Γιατί καλό θα είναι να κατανοήσουν, έστω και με μεγάλη καθυστέρηση, ότι εάν οι Καναδοί τα βροντήξουν από την Ελλάδα όχι μόνο νέοι επενδυτές δεν πρόκειται να έρθουν, αλλά ακόμα και ο άθλος της ανακεφαλαιοποίησης τίθεται σε σοβαρό κίνδυνο. Η πολιτική μυωπία πολλών στην κυβέρνηση, οι οποίοι δεν μπορούν να δουν πέρα από τη μύτη τους, μπορεί να τινάξει στον αέρα όχι μόνο τη συγκεκριμένη επένδυση, αλλά ακόμα και την πορεία των ελληνικών τραπεζών.

ΠΟΥ ΚΟΛΛΑΕΙ ΑΥΤΟ; Λησμονούν, λοιπόν, είτε αγνοούν στην κυβέρνηση ότι στον Γολγοθά του καναδικού πολυεθνικού ομίλου στην Ελλάδα είναι στραμμένα τα βλέμματα της παγκόσμιας επενδυτικής κοινότητας. Και όχι μόνο επειδή διακυβεύεται μια μεγάλη επένδυση στη χώρα μας. Αλλά και επειδή στους βασικούς μετόχους του καναδικού ομίλου ανήκουν επενδυτικά funds και θεσμικοί επενδυτές ιδιαίτερα μεγάλου βεληνεκούς. Για παράδειγμα, n BlackRock Advisors είναι ο μεγαλύτερος θεσμικός επενδυτής της Eldorado Gold, ελέγχοντας το 17,33% του μετοχικού της κεφαλαίου. Σας θυμίζει τίποτα το όνομα; Είναι αξιοσημείωτο ότι στα τέλη του περασμένου καλοκαιριού, μετά τις έκτακτες εξελίξεις στην Ελλάδα, με report της η BlackRock ενημέρωνε τους μετόχους της ότι «δουλεύει εντατικά με το επιτελείο της για την αντιμετώπιση όποιου πιθανού κινδύνου προκύψει στη χώρα μας». Είναι το ίδιο γκρουπ που τσεκάρει και τις ελληνικές τράπεζες.

ΕΠΙΣΗΣ, Ο No 2 μεγαλύτερος θεσμικός (9,84%) στο μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας είναι τα επενδυτικό κεφάλαιο Van Eck Global, που, με έδρα τη Νέα Υόρκη, διαχειρίζεται κεφάλαια αξίας της τάξης των 30 δισ. ευρώ, και ακολουθούν τα mega funds Pyramis Global Advisors, Wellington και Fidelity. Τα ίδια funds, δηλαδή, που για λογαριασμό μεγάλων πελατών τους αναζητούν ευκαιρίες στην ελληνική αγορά. Τη λίστα των μεγαλοεπενδυτών του καναδικού ομίλου συμπληρώνουν η Βασιλική Τράπεζα του Καναδά (Royal Bank of Scotland), η βρετανική επενδυτική τράπεζα Newton Investment Management, με υπό διαχείριση assets αξίας 66 δισ. ευρώ, και n Tocqueville Asset Management.

ΓΙΝΕΤΑΙ, ΛΟΙΠΟΝ, ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΑΝΤΙΛΗΠΤΟ από όλους, εκτός ίσως από πολλούς κυβερνητικούς, πόσο θα διασυρόταν η χώρα εάν, εντέλει, η Eldorado Gold κατέβαζε οριστικά ρολά. Ιδίως εάν ληφθεί υπόψη η αναστάτωση που επικράτησε στα διεθνή επενδυτικά fora μετά την απόφαση του υπ. Περιβάλλοντος, να αναστείλει τις άδειες του έργου. Η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης δεν στηρίζεται σε μια ξεκάθαρη νομική βάση που να δικαιολογεί τη μακροχρόνια διακοπή των εργασιών, ιδίως όταν n Eldorado έχει λάβει αρκετές θετικές αποφάσεις από το, ανέφερε τότε ο διεθνής χρηματοπιστωτικός όμιλος Mirabaud.

ΠΑΝΤΩΣ, ΣΤΟ ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ, το έργο στη Βορειοανατολική Χαλκιδική συνεχίζεται κανονικά, ύστερα από την έκδοση προσωρινής διαταγής του Συμβουλίου της Επικρατείας με την οποία αναστέλλεται η ισχύς της απόφασης Σκουρλέτη (μέχρι την οριστική απόφαση του δικαστηρίου). Βέβαια, το ζητούμενο είναι να υπάρξει δίαυλος συνεννόησης μεταξύ επενδυτών και κυβέρνησης, διότι αλλιώς θα ψάχνουν τους επενδυτές με το κιάλι…

[ΠΗΓΗ: ΚΕΦΑΛΑΙΟ, 17/10/2015]

Οι Καναδοί θα μπορούσαν να προσφύγουν στη δικαιοσύνη, διεκδικώντας αποζημίωση για διαφυγόντα κέρδη, αι επειδή το έργο δεν προχωρά βάσει χρονοδιαγράμματος, υπαιτιότητα του Δημοσίου. Μπορεί ο κ. Λαφαζάνης να έχει εξαγγείλει την πρόθεση του να ακυρώσει την επένδυση χρυσού που υλοποιεί ο καναδικός όμιλος Eldorado Gold στη βορειοανατολική Χαλκιδική, ωστόσο αυτό ενδέχεται να απασφαλίσει μια ωρολογιακή δημοσιονομική βόμβα. Καθώς ενδεχόμενη ακύρωση της σύμβασης παραχώρησης που επικύρωσε η Βουλή το 2003 θα οδηγούσε σε μια μακροχρόνια δικαστική διαμάχη, με το ελληνικό Δημόσιο να καλείται να καταβάλει μια υπέρογκη αποζημίωση στους επενδυτές. Για να γίνει αντιληπτό το ύψος της διεκδικούμενης αποζημίωσης, αρκεί να αναφερθεί ότι Eldorado Gold αγόρασε το 2011 προς 2,2 δισ. δολάρια τη European Goldfields, ενώ οι δύο εταιρείες έχουν δαπανήσει κατά τα τελευταία χρόνια ποσό της τάξης του 1 δισ. δολ., σύμφωνα με όσα αναφέρουν στελέχη της εταιρείας. Και, πέραν του οικονομικού σκέλους, το ελληνικό Δημόσιο θα έπρεπε να διαχειριστεί άμεσα δύο εξίσου σημαντικές παράπλευρες συνέπειες. Ο λόγος, αφενός, για την κοινωνική έκρηξη που θα πυροδοτούσε η απειλή της επιστροφής στο ταμείο ανεργίας των 1.900 εργαζομένων στα μεταλλεία. Και, αφετέρου, για την αλγεινή εντύπωση που θα δημιουργούσε στους ξένους επενδυτές η αποχώρηση από την Ελλάδα της Eldorado την οποία ελέγχουν, μεταξύ άλλων, η Fidelity, η BlackRock και η Royal Bank of Canada , σε μια στιγμή που η κυβέρνηση αναζητά επενδύσεις.

Παρ’ όλα αυτά, στις προ θέσεις της κυβέρνησης, όπως αυτές έχουν διατυπωθεί μέσω και δηλώσεων του υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Π. Λαφαζάνη, οι Καναδοί επενδυτές απαντούν με business as usual . Αλλωστε, όπως αναφέρουν πηγές προσκείμενες στην εταιρεία, ο πραγματικός πονοκέφαλος των επενδυτών δεν σχετίζεται, κατ’ αρχάς, με τις δεδηλωμένες προθέσεις των μελών της κυβέρνησης, αλλά με την κωλυσιεργία του Δημοσίου ως προς την υλοποίηση των απαιτούμενων γραφειοκρατικών ενεργειών. Με άλλα λόγια, σήμερα, τρία χρόνια μετά την έκδοση της ΚΥΑ για την έγκριση των περιβαλλοντικών όρων της επένδυσης, θα έπρεπε το εργοστάσιο εμπλουτισμού στις Σκουριές να βρίσκεται σε πλήρη λειτουργία ώστε το μετάλλευμα χρυσού και χαλκού που θα εξορύσσεται από το μεταλλείο των Σκουριών να μετατρέπεται σε μπάρες χρυσού και να διατίθεται προς πώληση στη διεθνή αγορά. Ωστόσο, η σημαντική καθυστέρηση από τις αρμόδιες υπηρεσίες της έκδοσης άδειας δόμησης του εργοστασίου εμπλουτισμού Σκουριών έχει επιβραδύνει την πρόοδο υλοποίησης του επενδυτικού πλάνου της κατά 100% θυγατρικής Ελληνικός Χρυσός της Eldorado Gold. Γι αυτό η τελευταία μπορεί, πλέον, να προσφύγει στη διαιτησία, διεκδικώντας αποζημίωση για διαφυγόντα κέρδη, αλλά και επειδή το έργο δεν προχωρά βάσει χρονοδιαγράμματος, με υπαιτιότητα του Δημοσίου. Η νομιμοποιητική βάση μιας τέτοιας κίνησης είναι συμπαγής, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, μιας και το άρθρο 3 της σύμβασης παραχώρησης προβλέπει ότι η Πολιτεία πρέπει να εκδώσει όλες τις απαιτούμενες άδειες μέσα σε 10 μήνες από τη στιγμή που εγκρίθηκε το επενδυτικό πλάνο (2006-2007). Με άλλα λόγια, προτού η κυβέρνηση δείξει την πόρτα εξόδου, οι Καναδοί επενδυτές θα μπορούσαν να προσφύγουν άμεσα στη διαιτησία για καθυστέρηση ως προς την πρόοδο του έργου με ευθύνη της Πολιτείας. Από το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τη δυνατότητα αξίωσης υπέρογκης αποζημίωσης για τα κεφάλαια που έχουν επενδυθεί έως σήμερα και για διαφυγόντα κέρδη, γίνεται αντιληπτό γιατί ένα δυσθεώρητο κενό χωρίζει τους κυβερνητικούς λόγους από τα (ενδεχόμενα) έργα, όπως αναφέρουν όσοι παρακολουθούν τα της επένδυσης.

ΠΗΓΗ: ΚΕΦΑΛΑΙΟ, 14/02/2015