Tag Archives: Νταβός

ΣΚΟΥΡΙΑΣΜΕΝΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ

unnamed1«Η κυβέρνηση, συν τοις άλλοις, τορπίλισε έτσι η ίδια τις όποιες προσδοκίες γύρω από την επίσκεψη του πρωθυπουργού στο Νταβός, προτού καν πραγματοποιηθεί»

Την πολιτική αλλά και κοινωνική αντιπαράθεση γύρω από την υπόθεση στις Σκουριές διέπει ένα σοβαρό μειονέκτημα. Η πλευρά που τάσσεται κατά της δραστηριότητας εξόρυξης χρυσού, το κάνει αναφανδόν, επικαλούμενη αόριστα και γενικώς τις επιπτώσεις στο περιβάλλον, σχεδόν περιφρονώντας την ανάγκη δημιουργίας αλλά και διατήρησης θέσεων εργασίας. Η άλλη πλευρά αποδοκιμάζει την αντιεπενδυτική στάση της κυβέρνησης στο επίμαχο ζήτημα, παραλείποντας όμως να αφιερώσει ενέργεια και επιχειρηματολογία στο οικολογικό σκέλος της διαμάχης. Εμφανίζεται έτσι σαν να αδιαφορεί για την προστασία του περιβάλλοντος, στον βωμό μιας επένδυσης. Το αποτέλεσμα είναι ο μέσος Έλληνας, ο οποίος ελάχιστα γνωρίζει για την ουσία της υπόθεσης, να βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση. Η Ελλάδα δεν είναι η μοναδική χώρα στην Ευρώπη στην οποία εξορύσσεται χρυσός ή ερευνάται η ύπαρξη κοιτασμάτων. Το ίδιο συμβαίνει σε χώρες όπως οι Φινλανδία, Σουηδία Βουλγαρία, Ισπανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Πορτογαλία, Ρουμανία, Σλοβακία, Τουρκία, Γαλλία, Ιταλία και Αυστρία. Αντίστοιχες επενδύσεις υπόκεινται ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο προστασίας του περιβάλλοντος, την υιοθέτηση των βέλτιστων πρακτικών και ης προ διαγραφές των υδάτων. Το ευρωπαϊκό αυτό πλαίσιο είναι από τα πλέον σύγχρονα και ασφαλή παγκοσμίως. Την ευθύνη για την τήρηση αυτής της νομοθεσίας φέρουν οι εκάστοτε εθνικές αρχές. Αν η κυβέρνηση κόπτεται ειλικρινώς τόσο για την προστασία του περιβάλλοντος όσο και για τη διασφάλιση της απασχόλησης, ας επικεντρωθεί γρήγορα και αποτελεσματικά στην υλοποίηση της επένδυσης, με τις μεγαλύτερες δυνατές εγγυήσεις για την τήρηση των απαιτούμενων προδιαγραφών. Αν πάλι διαθέτει στοιχεία τα οποία διαμορφώνουν δεδομένα απαγορευτικά για την επένδυση, ας τα αποκαλύψει. Στον αντίποδα, η αντιπολίτευση οφείλει να υπερβεί τα όρια της στενής πολιτικής αντιπαράθεσης και να πείσει την ίδια την κοινωνία ότι πράγματι δεν διατρέχει κίνδυνο παρά μόνο οφέλη από μία επένδυση η οποία διασφαλίζει συνολικά έως και 5.000 άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας, ενισχύοντας το επενδυτικό προφίλ μιας χώρας με 1,5 εκατ. άνεργους. Ας συζητήσουμε δηλαδή το θέμα στον πυρήνα του, μακριά από ιδεολογικές αγκυλώσεις και στείρες αντιπαραθέσεις. Ανεξάρτητα πάντως από την ουσία της διαμάχης, σε επίπεδο χειρισμών, η κυβέρνηση απέτυχε. Ώθησε έναν μεγάλο επενδυτή της χώρας να προβεί σε συνέντευξη Τύπου προκειμένου να εκφράσει δημοσίως δυσαρέσκεια για τη μεταχείριση της δραστηριότητας από το ελληνικό κράτος, χωρίς αυτό να τεκμηριώνει επαρκώς την αθέτηση ή έστω την καθυστέρηση υλοποίησης μιας συμφωνίας. Συν τοις άλλοις, τορπίλισε έτσι η ίδια τις όποιες προσδοκίες γύρω από την επίσκεψη του πρωθυπουργού στο Νταβός, προτού καν πραγματοποιηθεί. Στα αποτελέσματα αυτά οδηγεί στην πραγματικότητα η απροθυμία και άρα αδυναμία του ελληνικού συστήματος να αναζητεί και να καταλήγει σε πρακτικές λύσεις. Η λογικά της επικοινωνίας για την επικοινωνία, των εκατέρωθεν ιδεοληψιών και της παραπλάνησης οφείλει να τελειώσει, σε μια χώρα που κάνει ό,τι μπορεί για να υπονομεύει τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα.

[ΠΗΓΗ: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, του Βασίλη Κωστούλα, 18/01/2016]

ΑΝΕΜΙΖΟΝΤΑΣ ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ

9520166487603930241-630x400Η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ συνοψίζεται στο τρίπτυχο που είχε διατυπώσει κάποτε ο Ρόναλντ Ρέιγκαν: «Αν κινείται, φορολόγησέ το. Αν συνεχίζει να κινείται, ρύθμισε το. Αν σταματήσει να κινείται, επιδότησέ το». Έτσι και οι φωστήρες του οικονομικού επιτελείου στύβουν το μυαλό τους από πού Θα απομυζήσουν φόρους ώστε να επιδοτούν αντιπαραγωγικές λειτουργίες του Δημοσίου και ζημιογόνες επιχειρήσεις σαν τη Βιομηχανία Ζάχαρης.

Τελευταία μεγαλοφυής ιδέα , όπως διαβάζουμε, είναι να μπει φόρος ένα τοις χιλίοις στις τραπεζικές συναλλαγές άνω των 1.000 ευρώ για να χρηματοδοτηθεί το ασφαλιστικό, ήτοι ένα ευρώ ανά χιλιάρικο συναλλαγής. Με δεδομένο ότι στην παγωμένη αγορά συναλλαγές άνω των 1.000 ευρώ κάνουν κατά κανόνα οι επιχειρήσεις, η κυβέρνηση προσανατολίζεται να χαρατσώσει και πάλι τον παραγωγικό ιστό της χώρας, έτσι ώστε υπουργοί σαν τον κ. Χρήστο Σπίρτζη να προσλαμβάνουν έξι πελάτες τους σε τρεις θέσεις, όπως ήταν η σχετική του πρόταση για την πλήρωση των διοικητικών Θέσεων στις αστικές συγκοινωνίες. Η κυβέρνηση εμφανίζεται και πάλι όμηρος των συνθημάτων της. Όπως κατά το πρώτο καταστροφικό επτάμηνο δεν κατανοούσε τη διεθνή πραγματικότητα, με αποτέλεσμα να σπρώξει τη χώρα στο χείλος του Grexit, έτσι και τώρα αδυνατεί να κατανοήσει ότι n αγορά δεν απαρτίζεται από αιμοδιψείς καπιταλιστές με ημίψηλο καπέλο, αλλά από μικρές επιχειρήσεις που στενάζουν από την υψηλή φορολογία και οι οποίες μετά βίας τα βγάζουν πέρα. Θέλει να φορολογήσει την ενεργή οικονομία για να χρηματοδοτήσει ένα σύστημα, το οποίο (και αυτή) επιβάρυνε βγάζοντας σωρηδόν πενηντάρηδες στη σύνταξη. Αντιγράφουμε από την τελευταία Μηνιαία Έκθεση Ενιαίου Συστήματος Ελέγχου και Πληρωμών Συντάξεων ΗΛΙΟΣ (idika.gr, Νοέμβριος 2015): παρατηρείται πως για τον μήνα Ιούλιο ο μεγαλύτερος αριθμός νέων κύριων συντάξεων σε ποσοστό που αγγίζει το 52% αφορά συνταξιούχους ηλικίας 56 61 ετών και 62 67 ετών . Με άλλα λόγια, και αυτή n κυβέρνηση συνεχίζει να χαρατσώνει τους παραγωγούς για να βγάζει νωρίς στη σύνταξη ανθρώπους, οι οποίοι με τη σειρά τους θα επιδοτούν τα άνεργα μέλη της οικογένειας τους. Πολλοί από τους τελευταίους θα είχαν δουλειά αν δεν χαρατσώνονταν πολλαπλώς και βαρέως οι δυνάμει εργοδότες τους.

Και μέσα σ’ αυτόν τον χαμό, ο κ. Αλέξης Τσίπρας ετοιμάζει τις βαλίτσες του για το Νταβός, για να προσελκύσει επενδυτές. Τι θα τους πει Ελάτε να επενδύσετε στην Ελλάδα αλλά 1) δεν ξέρουμε τι ασφαλιστικές εισφορές θα πληρώνετε, 2) μπορεί να βάλουμε τέλος τραπεζικών συναλλαγών, θα δούμε πόσο, 3) αν καπνίσει σε κάποιον κ. Βαρουφάκη μπορεί να γυρίσει σπίτι του και να πει αγάπη μου έκλεισα τις τράπεζες και 4) αν δεν σας φτάνουν όλα αυτό υπάρχει και ο κοινωνικός ΣΥΡΙΖΑ να υπονομεύει κάθε επένδυση ή διάφορα άλλα κινήματα να καίνε τα μηχανήματά σας, όπως κακή ώρα στις Σκουριές;

Είναι αδύνατον να δει προκοπή ο τόπος με αυτή την κυβέρνηση, επειδή δεν κατανοεί ότι το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας δεν είναι ούτε η κατανάλωση ούτε (άμεσα) το χρέος, αλλά η παραγωγή που χαρατσώνει με κάθε ευκαιρία. Το μόνο που πρέπει να περιμένουμε είναι επικοινωνιακά κόλπα με κόκκινες γραμμές , οι οποίες όπως την περίοδο της διαπραγμάτευσης με τα πουκάμισα έξω θα χαντακώσουν έτι περαιτέρω τη χώρα.

[ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, του Πάσχου Μανδραβέλη, 29/12/2015]