Φως , έστω και αχνό, από φέτος βλέπουν οι μεγάλοι παίκτες του εξορυκτικού κλάδου, εκτιμώντας ότι για όλα τα μεταλλουργικά και εξορυκτικά προϊόντα θα υπάρξει μικρή βελτίωση και μεγαλύτερη εξισορρόπηση ζήτησης και τιμών έναντι της προηγούμενης διετίας. Το παρών στη συγκεκριμένη αγορά δίνουν πολλές από τις μεγαλύτερες ελληνικές εταιρίες και αρκετό από τα πιο βαριά ονόματα του επιχειρηματικού χάρτη. Από τη ΔΕΗ (Ορυχεία) και την Αλουμίνιον της Ελλάδος του ομίλου Μυτιληναίου, τον μεγαλύτερο πλήρως καθετοποιημένο παραγωγό αλουμίνας και αλουμινίου στην Ευρώπη, την S&B Βιομηχανικά Ορυκτά (της οικογένειας Κυριακόπουλου), μέχρι τις τσιμεντοβιομηχανίες Τιτάν (των οικογενειών Κανελλόπουλου Παπαλεξόπουλου), Χάλυψ (του Italcementi Group), Lafarge και από την Ελληνικός Χρυσός μέχρι τις επιχειρήσεις μαρμάρων (Μάρμαρα Διονύσου, Παυλίδης Α.Ε.) και την ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, του Γ. Περιστέρη, που μέσω της Terna Mag εισήλθε από πέρυσι στην παραγωγή λευκολίθου, είναι κάποιοι από τους 26 παίκτες μέλη του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων. Ωστόσο, υπάρχουν εκατοντάδες ακόμη εταιρίες με σημαντική παρουσία στον κλάδο που απασχολεί άμεσα 20.000 και έμμεσα 80.000 εργαζομένους. Το καθοριστικό σωσίβιο είναι η εξωστρέφειά του αφού οι εξαγωγές πρωτογενών και επεξεργασμένων υλικών αντιπροσωπεύουν πάνω από το 65% των πωλήσεων του. Παράλληλα, αρκετές ελληνικές εταιρίες κατέχουν ηγετικές θέσεις στην ευρωπαϊκή, αλλά και στη διεθνή αγορά σε προϊόντα αιχμής όπως Βωξίτης, αλουμίνα, αλουμίνιο, νικέλιο, λευκόλιθος, καυστική μαγνησία, μπεντονίτης, περλίτης, ελαφρόπετρα, αταπουλγίτης, χουντίτης, μάρμαρα. Ωστόσο, οι συνέπειες της κρίσης είναι και εδώ βαριές, καθώς πέραν της καθίζησης στο εσωτερικό και των παθογενειών του συστήματος (ενεργειακό κόστος, γραφειοκρατία, φορολογική αστάθεια, αδυναμία τραπεζικού συστήματος για στήριξη εξαγωγών), η περσινή χρονιά ήταν η δεύτερη συνεχής, όπου η διεθνής αγορά πρώτων υλών εμφανίστηκε ιδιαίτερα ασταθής ως προς τη ζήτηση και τις τιμές. Έτσι, οι τιμές των μετάλλων (αλουμίνιο, σιδηρονικέλιο κ.α.) σημείωσαν πρωτοφανή πτώση, με αποτέλεσμα πολλές μεταλλουργίες να οδηγηθούν σε κλείσιμο ή υπο λειτουργία. Βασικό αγκάθι η αστάθεια στην παγκόσμια παραγωγή χάλυβα, που επηρέασε τη ζήτηση και τις τιμές και των βιομηχανικών ορυκτών. Αντίθετα, ανοδικά κινήθηκε ο τομέας του μαρμάρου λόγω της αύξησης των εξαγωγών.
[ΠΗΓΗ: DEAL NEWS, 17/10/2014]