Η Θάσος είναι ένα από τα γνωστότερα σημαντικά κέντρα εξόρυξης μαρμάρου της αρχαιότητας και εδώ μπορεί κανείς να δει λατομεία όλων των εποχών (από τον 7ο αιώνα π. Χ.).

Τα αρχαία λατοµεία μαρμάρου της Θάσου στις Αλυκές (φωτογραφίες του Κ. Λασκαρίδη) αλλά και σε Σαλιάρα – Βαθύ, στο ακρωτήρι Φανάρι και στην Αγία Βαρβάρα, που βρίσκονται βορειοδυτικά της Θάσου, παρήγαγαν το φημισμένο λευκό θασίτικο μάρμαρο το οποίο έχει χρησιμοποιηθεί σε πολλές θέσεις τόσο σε ελληνικά όσο και Ρωμαϊκά μνημεία.

Ο Κριοφόρος Κούρος (περίπου 580 π.Χ. ) που υπάρχει στο Μουσείο της Θάσου και έχει ύψος 3,5 μέτρα προέρχεται από αρχαϊκό λατομείο.

Εκτός της ποιότητας του μαρμάρου της Θάσου, το στοιχείο εκείνο που έκανε το νησί να προτιμάται ιδιαίτερα είναι ότι τα περισσότερα λατομεία βρίσκονταν δίπλα στη θάλασσα.

Το γεγονός αυτό ήταν καταλυτικής σημασίας για την οικονομική ανάπτυξη του νησιού και τη διάδοση του λευκού και ημίλευκου μαρμάρου, ήτοι του Δολομιτικού και της Κρυσταλλίνας!

Όπως εδώ και αιώνες διακρίνονται τα ίχνη λατόμευσης στα αρχαία λατομεία της Αλυκής, έτσι παρά τα άρθρα του Spiegel και παρά τη μετανάστευση 550.000 νέων Ελλήνων επιστημόνων κυρίως, στην περίοδο της κρίσης, η Ελλάδα θα αντιστέκεται και θα συνεχίζει!!!

[ΠΗΓΗ: elladitsamas.blogspot.com, του Π. Τζεφέρη, 12/8/2018]

Το νησί της Θάσου διαθέτει σημαντικό ορυκτό πλούτο, ο οποίος είχε τύχει εκμετάλλευσης ήδη από τα αρχαία χρόνια: εξόρυξη βασικών και πολύτιμων μετάλλων, ώχρας, μαρμάρων κ.α.

Ανασκαφές στη νότια Θάσο έφεραν στο φως προϊστορικά ορυχεία ώχρας που αποτελούν σταθμό στην εξορυκτική δραστηριότητα της Ευρώπης, αντιπροσωπεύοντας τα πρώτα υπόγεια ορυχεία στον Ευρωπαϊκό χώρο, και ίσως στον κόσμο, με οριζόντια υπόγεια εξόρυξη,

Ο Ηρόδοτος αναφέρει εκμετάλλευση χρυσού στη Θάσο μεταξύ Κοινύρων και Αινύρων, σημερινή Ποταμιά και κάτω από την ακρόπολη της Θάσου, εντούτοις έχουν εντοπιστεί μια σειρά από αρχαία μεταλλεία εξόρυξης μολύβδου-αργύρου σε πολλές περιοχές του νησιού: Βούβες, Κουμαριά, Μαρλού-Κουρλού και Σωτήρος καθώς και πολλοί χώροι μεταλλουργίας: Αερμόλα, Σκωρίδια, Παδιά και Σκρές.

Επίσης στην ευρύτερη περιοχή όπου σήμερα σώζεται το Μεταλλευτικό Συγκρότημα Λιμεναρίων Θάσου, αναπτύχθηκε μεταλλευτική δραστηριότητα επεξεργασίας κοιτασμάτων σιδήρου-μολύβδου-ψευδαργύρου (ορυχεία “καλαμίνας”), από τις αρχές του 20ου αιώνα έως και την οριστική διακοπή των εργασιών το 1962.

Το σημαντικότατο ιστορικό λατομείο μαρμάρου των Αλυκών Θάσου, που είναι σήμερα σε μεγάλο βαθμό βυθισμένο, λειτούργησε από τον 6ο αιώνα π.Χ. έως τον 6ο αιώνα μ.Χ. δημιουργώντας πλούτο στην περιοχή. Ο χώρος λειτούργησε ως εμπορικό κέντρο και σημείο αναφοράς για το μάρμαρο και τα προϊόντα του, σε όλη την διάρκεια της Ελληνικής, Ρωμαϊκής και ένα μεγάλο μέρος της Βυζαντινής αυτοκρατορίας.Πιθανότατα τα μάρμαρα που κοσμούν άλλες αρχαιολογικές περιοχές, όπως πχ. την Αμφίπολη, να προέρχονται απο το αρχαίο λατομείο της Αλυκής.

Τέλος, στη σύγχρονη εποχή, τα σημαντικά κοιτάσματα μαρμάρου της Θάσου (Λευκό Θάσου, Λευκό Λιμένα Θάσου «ΠΡΙΝΟΣ», Κρυσταλλίνα Θάσου κλπ) συνεχίζουν να αποτελούν αντικείμενο εκμετάλλευσης και να προσφέρουν στην εθνική οικονομία εδώ και πολλές δεκαετίες.

[ΠΗΓΗ: http://elladitsamas.blogspot.gr/, του Πέτρου Τζεφέρη, 29/8/2016]