Tag Archives: εξορύξεις

ΛΑΤΟΜΕΙΑ ΚΑΙ ΟΡΥΧΕΙΑ ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΣΕ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ ΚΑΙ ΧΩΡΟΥΣ ΑΝΑΨΥΧΗΣ – ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

[Ορυχείο Μήλου  πριν και μετά τις εργασίες αποκατάστασης]

Μεγάλο μέρος του πληθυσμού της χώρας μας αντιδρά στην εξορυκτική δραστηριότητα επηρεαζόμενο από τις επιφανειακές εκσκαφές που βλέπει δεξιά και αριστερά κατά το πέρασμα του από επαρχιακές οδούς. Οι περισσότεροι αντιδρώντες δεν γνωρίζουν ότι οι παλαιές αυτές εκσκαφές έχουν εγκαταλειφθεί και πολλές φορές έχουν καταλήξει να είναι χωματερές λόγω της αδιαφορίας της πολιτείας. Μέχρι να ψηφιστεί ο Νόμος 998/1979 όλοι οι εξορύσσοντες μεταλλευτικά ή λατομικά ορυκτά κατέβαλλαν στην Πολιτεία τέλος ώστε αυτή με την σειρά της να αποκαταστήσει τους χώρους αυτούς, πράγμα φυσικά που δεν έγινε ποτέ διότι τα χρήματα που κατέβαλλαν οι εξορύκτες κάλυπταν άλλες ανάγκες του Κράτους. Μετά από την ψήφιση του Ν 998/1979 η υποχρέωση της αποκατάστασης πέρασε στους εκμεταλλευτές και έτσι σταμάτησε το καθεστώς να μην αποκαθίστανται οι χώροι όπου είχαν γίνει εξορύξεις. Βέβαια ότι είχε μείνει από το παρελθόν χωρίς αποκατάσταση συνέχιζε να βγάζει μάτι και να το χρεώνεται η μεταλλευτική η λατομική δραστηριότητα χωρίς όμως να ευθύνεται αυτή.

Σήμερα σε πολλές περιοχές πλέον βλέπουμε τις πιο πρόσφατες εκμεταλλεύσεις να είναι αποκατεστημένες σε αντίθεση με τις παλαιότερες που συνεχίζουν να δημιουργούν την άσχημη εντύπωση και να μην βλέπουμε κάποια προσπάθεια βελτίωσης της εικόνας τους.

Ξεκινώντας με τα παραπάνω δεδομένα θα ήθελα να παραθέσω κάποιες καλές πρακτικές που μπορούν να εφαρμοστούν και οι χώροι αυτοί από αποκρουστικοί να γίνουν πιο παρουσιάσιμοι η πιο χρήσιμοι. Τέτοια πολλά παραδείγματα βλέπουμε στο εξωτερικό αλλά και στην χώρα μας σε περιορισμένη όμως έκταση.

Τα τελευταία χρόνια αναπτύσσονται με γοργό ρυθμό τα φωτοβολταϊκά πάρκα και μάλιστα πολλές φορές εγκαθίστανται και αχρηστεύουν χώρους παραγωγικότατους. Μια καλή πρακτική θα ήταν στον αιτούντα άδεια εγκατάστασης φωτοβολταϊκών σε κάποιο χωράφι του, να του επιβαλλόταν να εγκαταστήσει αυτά σε κάποιο κοντινό λατομείο με νότια έκθεση και μάλιστα με έναν τέτοιο αρχιτεκτονικό σχεδιασμό που και το παλαιό λατομείο να κρυφτεί και το παραγωγικό χωράφι να μην αχρηστευτεί. Μάλιστα σε αυτές τις περιπτώσεις θα μπορούσαν να δίδονται και κίνητρα ώστε η επένδυση να γίνεται πιο ελκυστική.

[Εκθεσιακό κέντρο πάρκου αναψυχής Πτολεμαΐδα]

Στην χώρα μας βλέπουμε ότι η ΔΕΗ στα εξοφλημένα ορυχεία της έχει δημιουργήσει λίμνες με αποτέλεσμα στα σημεία αυτά να δημιουργούνται υγροβιότοποι πολύ πιο όμορφοι ακόμα και από το αρχικό στάδιο πριν από την εκμετάλλευση του λιγνίτη.

[Κατασκευή υπερπολυτελούς ξενοδοχείου σε παλιό λατομείο στην Κίνα]

Στο εξωτερικό βλέπουμε σε χώρους εκμεταλλεύσεων να έχουν κατασκευαστεί ολόκληρες ξενοδοχειακές μονάδες δημιουργώντας έναν άλλο πόλο έλξης θεματικού τουρισμού.

[Το αλατωρυχείο Wieliczka στην Πολωνία μετατρέπεται σε χώρο δεξιώσεων]

Στις υπόγειες στοές που, υπάρχουν στα διάφορα σημεία της χώρας, εκτός του θεματικού τουρισμού που μπορεί να δημιουργηθεί όπως έχει γίνει στην Φωκίδα (vagoneto) και στην Αυστρία στο Τιρόλο, είναι δυνατόν οι υπόγειες στοές να χρησιμοποιηθούν επωφελώς και με άλλο τρόπο.

[Το κελάρι κρασιού Cricova στη Μολδαβία σε πρώην ορυχείο ασβεστίτη]

Στις υπόγειες στοές οι θερμοκρασίες χειμώνα καλοκαίρι είναι σταθερές και στη χώρα μας η θερμοκρασία που επικρατεί σε αυτές είναι γύρω στους 10 βαθμούς Κελσίου, τι το οικονομικότερο να κατασκευαστούν εντός αυτών ψυγεία για διατήρηση τροφίμων μια και οι ενεργειακές ανάγκες για μείωση της θερμοκρασίας θα είναι ελάχιστες σε σχέση με άλλα ψυγεία που βρίσκονται στην επιφάνεια του εδάφους. Επίσης στις σκοτεινές στοές αυτές λόγω του ότι η υγρασία είναι αυξημένη οι συνθήκες παραγωγής μανιταριών είναι ιδανικές. Άλλη μία ωφέλιμη χρήση είναι η αποθήκευση σε αυτές υγρών καυσίμων, φυσικά μετά από την κατασκευή των αναγκαίων έργων για τον σκοπό αυτό.

Βέβαια για να γίνουν όλα αυτά ιδίως στις υπόγειες στοές θα πρέπει να προσαρμοστεί το Νομικό Πλαίσιο και να δοθούν κίνητρα ώστε ένα κεφάλαιο που υπάρχει να συνεχίσει να παράγει και να αποδίδει πρόσθετους καρπούς.

[ΠΗΓΗ: oryktosploutos.net, του Μάνθου Κωνσταντινίδη, Γενικού Γραμματέα του ΣΜΕ από www.huffingtonpost.gr, 4/3/2018]

ΣΕ ΑΝΟΔΙΚΗ ΤΡΟΧΙΑ Ο ΚΛΑΔΟΣ ΕΞΟΡΥΞΗΣ

Σημαντική είναι η συμβολή του εξορυκτικού κλάδου στην ανάπτυξη της βιομηχανίας, όπως δείχνουν τα στοιχεία σχετικά με τη βιομηχανική παραγωγή και ης εξαγωγικές επιδόσεις. Όπως τόνισε σ γενικός διευθυντής του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ) Χρήστος Καβαλόπουλος. στο πλαίσιο διεθνούς συνεδρίου με θέμα «Προκλήσεις και ευκαιρίες της ελληνικής βιομηχανίας πρώτων υλών», η δραστηριότητα που είναι επικεντρωμένη στους μεταλλευτικούς πόρους είναι παραδοσιακά βασικός οδηγός της οικονομικής ανάπτυξης μέσω του εμπορίου και της καινοτομίας, της απασχόλησης σε αστικά κέντρα αλλά κυρίως στην περιφέρεια, του εμπορίου και τελικά του ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος για την ελληνική οικονομία.

Ειδικότερα, ο κ. Καβαλόπουλος αναφέρθηκε στη σημαντική ανάπτυξη για όγδοο συνεχή μήνα που κατέγραψε ο κύκλος εργασιών της ελληνικής βιομηχανίας τον Ιούνιο (+8,1%) σε σύγκριση με τον αντίστοιχο μήνα του 2016, λόγω των εξαγωγών στη διεθνή αγορά. Η αύξηση αυτή οφείλεται στην αύξηση κατά 17,2% των πωλήσεων στο εξωτερικό και μόλις 2,3% στην εγχώρια αγορά. Η αύξηση του κύκλου εργασιών της εξορυκτικής βιομηχανίας οφείλεται κυρίως σε βιομηχανικά ορυκτά και μάρμαρα.

Όπως σημειώθηκε, η ελληνική εξορυκτική βιομηχανία συνεχίζει και επιβιώνει απασχολώντας άμεσα 20.000 άτομα και 80.000 έμμεσα. Η αξία της συνολικής παραγωγής το 2016 ήταν στα 2,3 δισ. ευρώ. Ο κλάδος εξορύσσει πάνω από τριάντα διαφορετικά είδη ορυκτών, δέκα εκ των οποίων σε ποσότητα άνω των 300.000 τόνων /χρόνο. Σε σχέση με την εξωστρέφεια, η μισή ποσότητα των πωλήσεων κατευθύνεται εκτός Ελλάδος και ο κλάδος αποτελεί το 5% των ελληνικών εξαγωγών. Μέχρι το 2019 οι επενδύσεις των μελών του ΣΜΕ υπολογίζονται να φτάσουν το 1,7 δισ. ευρώ.

Σύμφωνα με τον ΣΜΕ, οι κρίσιμοι παράγοντες που θα δώσουν προοπτική και νέα ώθηση στις επιχειρήσεις του χώρου είναι η εφαρμογή εθνικής πολιτικής ορυκτών πόρων, η εκπόνηση ειδικού χωροταξικού για τις ορυκτές πρώτες ύλες, η περιβαλλοντική αδειοδότηση, η ενίσχυση ελεγκτικών και εγκριτικών υπηρεσιών, καθώς επίσης και η ενεργοποίηση μηχανισμών και κινήτρων για επενδύσεις.

 

[ΠΗΓΗ: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, της Λέττας Καλαμαρά, 27/10/2017]

ΑΝΟΔΙΚΑ ΤΟΝ ΙΟΥΛΙΟ ΟΙ ΤΙΜΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΟΥ ΣΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ

Μεγαλύτερη η συμμετοχή του δείκτη εξόρυξης μεταλλευμάτων στην αύξηση του δείκτη τιμών παραγωγού εξωτερικής αγοράς.

Αύξηση 3% καταγράφηκε τον Ιούλιο στον δείκτη ημών παραγώγου στη βιομηχανία σε σχέση με τον αντίστοιχο περσινό μήνα. Τον Ιούλιο του 2016 είχε παρατηρηθεί μείωση 7,3% συγκριτικά με τον Ιούλιο του 2015, όπως προκύπτει από τα στοιχεία που ανακοίνωσε η Ελληνική Στατιστική Αρχή. Συγκριτικά με τον Ιούνιο, ο ίδιος δείκτης παρουσίασε αύξηση 0,4% έναντι μείωσης 1,2% που σημειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση των δεικτών του 2016. Ο μέσος γενικός δείκτης κατά το δωδεκάμηνο Αυγούστου 2016 Ιουλίου 2017 παρουσίασε αύξηση 3,3% σε σχέση με το δωδεκάμηνο Αυγούστου 2015 Ιουλίου 2016. Η θετική μεταβολή του 3% που καταγράφηκε από την ΕΛΣΤΑΤ τον φετινό Ιούλιο αποδίδεται στις ακόλουθες επιμέρους μεταβολές:

  1. Στην αύξηση του δείκτη τιμών παραγωγού εγχώριας αγοράς κατά 2,4%,
  2. Στην αύξηση του δείκτη τιμών παραγωγού εξωτερικής αγοράς κατά 5,1%. n οποία με τη σειρά της προήλθε από τις ακόλουθες επιμέρους μεταβολές:
  • Την αύξηση του δείκτη εξόρυξης μεταλλευμάτων κατά 14,7%.
  • Την αύξηση του δείκτη παραγωγής οπτάνθρακα και προϊόντων διύλισης πετρελαίου κατά 10,6%.
  • Την αύξηση του δείκτη κατασκευής ηλεκτρολογικού εξοπλισμού κατά 5,6%.
  • Την αύξηση του δείκτη βιομηχανίας τροφίμων κατά 5,4%.
  • Την αύξηση του δείκτη παραγωγής βασικών μετάλλων κατά 3,6%.
  • Την αύξηση του δείκτη κατασκευής μεταλλικών προϊόντων, με εξαίρεση τα μηχανήματα και τα είδη εξοπλισμού, κατά 3,2%.
  • Την αύξηση του δείκτη παραγωγής χημικών ουσιών και προϊόντων κατά 1,9%.
  • Την αύξηση του δείκτη κατασκευής προϊόντων από ελαστικό και πλαστικές ύλες κατά 1,2%.

Στον αντίποδα, μείωση υπήρξε στον δείκτη ποτοποιίας (κατά 3%) και στον δείκτη παραγωγής βασικών φαρμακευτικών προϊόντων και φαρμακευτικών σκευασμάτων (κατά 3.6%).

«ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ ΜΑΡΜΑΡΑ». ΜΙΑ ΕΞΟΡΥΚΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΜΕ ΚΕΡΔΟΦΟΡΙΑ

 

factory-marmodom-640x400Η εταιρία ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ ΜΑΡΜΑΡΑ δεν είναι μία τυχαία επιχείρηση, αλλά μία μονάδα που ασχολείται με ένα αντικείμενο, το μάρμαρο, το οποίο πουλάει στο εξωτερικό και, μάλιστα, με τεράστιο κέρδος. Σε αυτό επένδυσε όλα αυτά τα χρόνια και αυτό μοσχοπουλάει στις αγορές της Μέσης Ανατολής και της Ασίας, με εμπορικό σύνθημα Welcome to a World of White (καλώς ήρθατε στον κόσμο του λευκού), για να δείξει την ειδίκευση της και την υπεροχή της στο λευκό μάρμαρο. Σύμφωνα με πληροφορίες, η εταιρία, που εδρεύει στη Δράμα και παραμένει κερδοφόρα και στα οκτώ χρόνια της κρίσης, πολιορκείται , εδώ και καιρό, από υποψήφιους μνηστήρες. Έχουν ενδιαφερθεί γι’ αυτήν ορισμένα διεθνή funds, αλλά και ξένες επιχειρήσεις. Μάλιστα, μία εξ’ αυτών, αραβικών συμφερόντων, φέρεται να έχει εκδηλώσει το πιο θερμό ενδιαφέρον για την ελληνική εταιρία.

Ούτε κουβέντα…

Πάντως, είναι κοινό μυστικό ότι οι όποιες συζητήσεις δεν οδηγούν πάντα σε μία επιχειρηματική συμφωνία. Γι’ αυτό και από πλευράς της Κυριακίδης , δε γίνεται καμία αναφορά για τη φυγή από το Χρηματιστήριο και την επόμενη ημέρα . Επιπλέον, η προαιρετική δημόσια πρόταση που ανακοινώθηκε, αποσκοπεί στο να συγκεντρωθεί, τουλάχιστον, το 90% των μετοχών στη θυγατρική Αντίοχος , που ανήκει κατά 100% στον Ηλία Κυριακίδη. Ενός εκ των 16 προσώπων, στον έλεγχο των οποίων βρίσκεται το 80,2% της εταιρίας. Τα μέλη της οικογένειας Κυριακίδη κατέχουν περί το 54%, ενώ τα υπόλοιπα ποσοστά είναι διάσπαρτα σε μέλη άλλων τριών οικογενειών (Καλλιονίδη, Ζαμανόπουλου, Κονδύλη).

Η μετοχή

Αξίζει να σημειώσουμε ότι η πρόταση προς τους μετόχους μειοψηφίας γίνεται στα 4,02 ευρώ, με συνέπεια η Κυριακίδης να βγαίνει από το Χρηματιστήριο με αποτίμηση 93,6 εκατ. ευρώ που αντιστοιχεί στο 178,3% της καθαρής της θέσης (52,5 εκατ. ευρώ). Από την αρχή της κρίσης, στα τέλη του 2008 έως τώρα, η μετοχή έχει ενισχυθεί κατά 1.281%, ενώ, μαζί με τα μερίσματα η συνολική απόδοση εκτοξεύεται στο 1.510%.

Κερδοφορία

Η Κυριακίδης έχει 29 εκατ. ευρώ στο ταμείο, μόλις 1,3 εκατ. ευρώ δάνεια, ενώ αποτιμά τα περιουσιακά της στοιχεία στα 88,1 εκατ. ευρώ. Σε ό,τι αφορά τις πωλήσεις, το 73,1% προέρχεται από το εξωτερικό, ενώ η συνεχής κερδοφορία, στα χρόνια από το 2008 έως και το 2016, ανέρχεται, αθροιστικά, στα περίπου 50 εκατ. ευρώ, στοιχεία σαφώς ελκυστικά για τους υποψήφιους επενδυτές. Το κόστος για να αγοραστούν όλες οι μετοχές της μειοψηφίας είναι 18,5 εκατ. ευρώ και είναι θέμα χρόνου να δούμε κατά πόσο θα υπάρξει mega deal μεταξύ της Κυριακίδης και των ξένων «πολιορκητών».

[ΠΗΓΗ: FINANCE & MARKETS VOICE, του Θάνου Ξυδόπουλου, 23/02/2017

1 ΔΙΣ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΕΞΟΡΥΞΕΩΝ ΣΤΙΣ ΕΞΑΓΩΓΕΣ

fa7286b2ade846c88d115260b65fb917Μεταλλευτικές εταιρείες: Πυλώνας ανάπτυξης η αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου, σύμφωνα με την πλειονότητα των πολιτών. Η αντίληψη των Ελλήνων πολιτών για την αξιοποίηση των ορυκτών πόρων της χώρας: 85,9% θεωρούν ότι π αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την ανάπτυξη της οικονομίας, 87,7% τάσσονται υπέρ των επενδύσεων σε μεταλλεία, ορυχεία, λατομεία υπό τον όρο άτι τηρούνται οι περιβαλλοντικοί όροι, 79,6% εκφράζονται θετικά για συνέχιση της επένδυσης στα μεταλλεία Χαλκιδικής με τήρηση των περιβαλλοντικών όρων.

Άνω του 1 δισ. ευρώ ήταν n συμμετοχή του εξορυκτικού κλάδου στις εξαγωγές της χώρας το 20l6. Σύμφωνα με στοιχεία του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων, την προηγούμενη χρονιά, παρά τη συνεχιζόμενή εσωτερική οικονομική κρίση, n ελληνική εξορυκτική βιομηχανία διατήρησε αλώβητες τις παραγωγικές της δομές, παρέμεινε σημαντικός εργοδότης και κράτησε τα μερίδιά της στη διεθνή αγορά. Για το 2017 n βιώσιμη ανάπτυξη του κλάδου και η αποδοχή του ως έναν από τους κύριους παράγοντες στη δημιουργία ενός νέου παραγωγικού προτύπου της χώρας αποτελεί κύρια προτεραιότητά του.

Στο πλαίσιο αυτό, ο Σύνδεσμος προχώρησε σε πανελλαδική δημοσκόπηση (RASS), με κύριο θέμα τις προκλήσεις στην αξιοποίηση των ορυκτών πόρων της χώρας και την αντίληψη της κοινωνίας νια τη δυνατότητα ανάπτυξης του εξορυκτικού κλάδου. Όπως δείχνουν τα στοιχεία, για την πλειοψηφία ίων Ελλήνων (85,9%) η αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Σύμφωνα με την έρευνα, στο επενδυτικό ραντάρ ξένων και εγχώριων επενδυτών θα έπρεπε να βρίσκεται π αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας (85,9%) αν υπήρχε ισχυρή πολιτική βούληση (73,4%). Επίσης εκτιμούν ότι οι υφιστάμενοι μηχανισμοί ελέγχου των βιομηχανικών και εξορυκτικών έργων στη χώρα μας μάλλον δεν είναι αποτελεσματικοί (αρνητική γνώμη: 53%).

Αν και οι πολίτες θεωρούν την εξορυκτική δραστηριότητα σημαντική για την ελληνική οικονομία (85,9%), φαίνεται οριακά να εμπιστεύονται τις αδειοδοτημένες εταιρείες εξόρυξης ορυκτών (39,6%), ενώ όσοι δεν τις εμπιστεύονται έχουν την πεποίθηση ότι οι εταιρείες αυτές εκμεταλλεύονται τον εθνικό πλούτο χωρίς να αποδίδουν αυτά που θα έπρεπε στο κράτος (62,1%) και δεν τηρούν τους περιβαλλοντικούς όρους(27,1%) ή τους κανόνες ασφάλειας των εργαζομένων (7,9%).

Θετική κατεγράφη η αντίδραση των πολιτών στο ενδεχόμενο συνέχισης επενδύσεων σε τομείς όπως μεταλλεία, ορυχεία, λατομεία υπό την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι περιβαλλοντικοί όροι, όπως διασφαλίζονται από το κράτος και τους ανεξάρτητους φορείς (87,7%).

Θετική ήταν επίσης η αντίδραση των πολιτών και στο ενδεχόμενο συνέχισης της επένδυσης στα μεταλλεία Χαλκιδικής με τις προαναφερθείσες προϋποθέσεις (79,6%). Την πεποίθηση ότι η επέμβαση στο περιβάλλον από την εξορυκτική δραστηριότητα δεν είναι ελεγχόμενη και με δυνατότητα αποκατάστασης διατυπώνουν 5 στους 10 πολίτες (56,3%). Ενήμεροι είναι οι πολίτες για την υποχρέωση που έχουν οι εταιρείες εξόρυξης να αποκαθιστούν το περιβάλλον στον χώρο επέμβασης και κατά τη διάρκεια και μετά το πέρας του εξορυκτικού έργου (64,2%), αν και πιστεύουν πως οι εξορυκτικοί χώροι κάνουν τις περιοχές πλησίον της δραστηριότητας λιγότερο ελκυστικές προς κατοίκηση (65,3%).

Αναφορικά με το ποια έργα είναι πιο επιβαρυντικά για το περιβάλλον οι πολίτες ξεχώρισαν τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις (55,7%), έργα διαχείρισης αστικών απόβλητων (51,7%), εξορυκτικά έργα (24,5%), αγροτικές καλλιέργειες (10,5%), τουριστικές εγκαταστάσεις (6,1%), κατασκευαστικά οικοδομικά έργα (5,9%). Ως προς τη βέλτιστη τήρηση των περιβαλλοντικών όρων που ορίζει το κράτος, οι πολίτες πιστεύουν ότι τηρούνται με μεγαλύτερη συνέπεια όταν οι επενδυτές είναι ξένοι (35,4%) απ’ όταν οι επενδυτές είναι Έλληνες (22,4%) ή ο επενδυτής είναι το ίδιο το κράτος (24,9%).

Σε σχέση με την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, στο ενδεχόμενο n χώρα μας να έχει μεγαλύτερη ενεργειακή αυτονομία και να περιορίσει έτσι την εισαγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, οι πολίτες αποδέχονται την παραγωγή ηλεκτρισμού από λιγνίτη (54,5%).

Επενδύσεις- φορολογία

Στο πλαίσιο της έρευνας μόλις ένας στους έξι Έλληνες (15,7%) πιστεύει πως οι προοπτικές ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας θα μεταβληθούν προς το καλύτερο στο επόμενο διάστημα. Οι πολίτες αναδεικνύουν τις ιδιωτικές επενδύσεις (ξένες ή εγχώριες) (60,7%) ως βασική πηγή για τη μεγέθυνση της οικονομίας και δευτερευόντως τους ευρωπαϊκούς πόρους (20,4%) ή το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων(13,8%). Επίσης, πιστεύουν πως η στάση των κυβερνήσεων τα τελευταία χρόνια δεν βοήθησε προς αυτή την κατεύθυνση (93%).

Οι παράγοντες που αποθαρρύνουν τους επενδυτές να επενδύσουν στη χώρα μας είναι το ασταθές φορολογικό σύστημα (68,7%), n γραφειοκρατία (47,9%), η διαφθορά (39,9%), η πολιτική ρευστότητα (38%), η περιορισμένη πρόσβαση στη χρηματοδότηση (26,9%), ο συνδικαλισμός (14,1%) και οι αντιδράσεις κάποιων κοινωνικών ομάδων (3,2%). Σε μια γενικότερη θεώρηση οι πολίτες θα συμφωνούσαν με τη μείωση της φορολόγησης των επιχειρήσεων προκειμένου να έρθουν επενδύσεις στη χώρα (89,9%).

[ΠΗΓΗ: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, της Λέττας Καλαμαρά, 14/02/2017]