Tag Archives: ελληνικός ορυκτός πλούτος

ΑΝΑΔΡΟΜΗ: Ο ΟΡΥΚΤΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Από το 1957 δραστηριοποιούνται εξορυκτικά οι Καναδοί στην Β. Ελλάδα!

Κάτι που δεν είναι ευρύτερα (έως καθόλου) γνωστό, είναι ότι η Θεσσαλονίκη, η Κατερίνη (αλλά και η Δυτ. Θράκη, η Σαμοθράκη, η Ζάκυνθος και η Δυτ. Ελλάδα) είναι οι σπουδαιότερες πετρελαιοφόρες περιοχές της Ελλάδος! Στην περιοχή της Θεσσαλονίκης δε, επισημάνθηκε και φυσικό αέριο…

Στο Κιλκίς υπάρχουν αξιόλογες ενδείξεις βαρυτίνης – όπως επίσης και σε περιοχές της Λακωνίας (Μολάοι, Απιδιά, Αγ. Δημήτριος, Δαιμονιά), ΝΑ. Αρκαδίας, Σάμου, Κιμώλου. Στο χωριό Βάθη ανευρέθη αξιόλογη μεταλλοφορία ουρανιούχου ορυκτού (τορβενίτου) εντός πορφυριτικού πετρώματος. Αλλά τι να πεις κανείς για την περιοχή της Κοζάνης:

Από τα κυριότερα μεταλλευτικά κέντρα της χώρας (μαζί με Λαύριο, Ελευσίνα, Παρνασσό, Λάρυμνα, Δομοκό, Εύβοια, Χαλκιδική, Θάσο, Σέριφο, Μήλο, Μύκονο, κ.ά.) Η Πτολεμαΐδα είναι στις πλέον σημαντικές λιγνιτοφόρες περιοχές της Ελλάδος (μαζί με τις περιοχές Κατερίνης, Σερρών, Φλωρίνης, Αττικής, Αλεξανδρουπόλεως, Ευβοίας, Μεγαλοπόλεως, Τανάγρας, κ.ά.).

Τα σημαντικά αποθέματα των κοιτασμάτων χρωμίου των περιοχών Κοζάνης (και Φαρσάλων) επαρκούν για την μακροχρόνια τροφοδοσία μεταλλουργίας κραμάτων σιδηροχρωμίου 12.000 τόνων ετησίως. Στον νομό Κοζάνης συναντώνται μερικά από τα σπουδαιότερα κοιτάσματα χρωμιτών (όπως έγραψα, μαζί με περιοχές της Χαλκιδικής, Βέροιας Ημαθίας, Δομοκού, Ολύμπου, Φαρσάλων, Σουφλίου κ.α.). Η Ροδιανή κι ο Βούρινος (μαζί με τον Δομοκό και το Τσαγκλί Φαρσάλων) αποτελούν τα κυριότερα κέντρα εκμεταλλεύσεως χρωμιτών.

Τέλος, τα ελληνικά κοιτάσματα αμιάντου Κοζάνης προσείλκυσαν το ενδιαφέρον των ξένων εκμεταλλευτών των αμιαντωρυχείων του Καναδά! Το 1957, η αμερικανική εταιρεία «Kennecot Copper» ανέλαβε δια συμβάσεως την μεταλλευτική διερεύνηση και εκμετάλλευση των κοιτασμάτων αμιάντου της περιοχής Σερβίων. Διενηργήθησαν συστηματικές έρευνες και γεωτρήσεις (μέχρι βάθους 190 μ.). Διεπιστώθη η ύπαρξις εκτενών αμιαντοφόρων οριζόντων. Ειδικότερα, στην περιοχή της Ι.Μ. ΖινδανΙου, διεπιστώθη η ύπαρξις ενός μεγάλου κοιτάσματος χρυσοτιλλικού αμιάντου του οποίου, τα βέβαια και πιθανά αποθέματα ανέρχονται σε 100.000.000 τόνων μεταλλεύματος (βλ. Δημ. Τσαϊλά «Ο ελληνικός αμίαντος», περ. Τεχνικά Χρονικά , τ. 180-182,1959). Γι’ αυτό η ανωτέρω εταιρεία ίδρυσε εργοστάσιο ημιβιομηχανικής επεξεργασίας (pilot plant), οι δοκιμές του οποίου έδωσαν λίαν ικανοποιητικά αποτελέσματα. Οι δαπάνες για την έρευνα και μελέτη αξιοποιήσεως των κοιτασμάτων αμιάντου Κοζάνης ανήλθε σε 1.000.000 δολάρια. Προέκυψε ως τελικό συμπέρασμα, ότι το επιφανειακό κοίτασμα Ζινδανίου συγκεντρώνει όλες τις προϋποθέσεις αμέσου αναπτύξεως στο μεγαλύτερο αμιαντωρυχείο της Ευρώπης! Αυτό έχει ιδιαιτέρα σημασία για την ελληνική μεταλλευτική βιομηχανία και οικονομική ανάπτυξη της χώρας.

ΠΗΓΗ: Στ. Κατράκη (διπλ. Μηχ/κού μεταλλείων E.N.S.M. τακτ. καθηγ. του Ε.Μ. Πολυτεχνείου) ΟΡΥΚΤΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑ ΠΤΥΞΙΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ , 1956.

 

[ΠΗΓΗ: KONTRA NEWS, του Γ. Λεγάκη, συγγραφέα, 07/02/2018]

ΚΑΛΛΙΟ ΑΡΓΑ, ΠΑΡΑ ΠΟΤΕ!

Εννοείται πως η διοίκηση δεν στήνει αδριάντες παρά μόνο όταν πρόκειται για περιπτώσεις όπως του …στρατηγού Δεκαβάλα!  Κάποτε όμως  πρέπει να μάθουμε να δεχόμαστε ό,τι θετικό γίνεται και να ξεκινάμε από εκεί…

Στο άρθρο 21 του νομοσχεδίου για την “Έρευνα και εκμετάλλευση λατομικών ορυκτών και άλλες διατάξεις” προβλέπεται, για πρώτη φορά, η σύνταξη και δημοσιοποίηση, από την αρμόδια Υπηρεσία του ΥΠΕΝ , έκθεσης συγκεντρωτικών στοιχείων σχετικά με τη μεταλλευτική και λατομική δραστηριότητα η οποία περιλαμβάνει σχετικούς οικονομικούς, περιβαλλοντικούς και κοινωνικούς δείκτες παραγωγής. Επίσης στον υπό σύσταση νέο οργανισμό του ΥΠΕΝ προβλέπεται και η δημιουργία υπηρεσίας/τμήματος με το όνομα “Παρατηρητήριο μεταλλευτικών και λατομικών δραστηριοτήτων” που θα ασχοληθεί με το αντικείμενο αυτό.

Η Έκθεση αυτή (θα) συντάσσεται κατά τη διάρκεια του δευτέρου εξαμήνου κάθε έτους και (θα)περιλαμβάνει τις σχετικές πληροφορίες για τη δραστηριότητα του προηγούμενου έτους. Μεταξύ των περιεχομένων της Έκθεσης (θα) περιλαμβάνονται:

  • Στοιχεία Παραγωγής, Απασχόλησης καθώς και λοιπά τεχνικά Οικονομικά Στοιχεία, όπως αυτά προκύπτουν από τα Δελτία Δραστηριότητας.
  • Δημόσια Έσοδα και έσοδα ΟΤΑ από τη μεταλλευτική και λατομική δραστηριότητα (μισθώματα, τέλη, κ.λπ.), όπως προκύπτουν από τις επιμέρους αναφορές των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων και των Λοιπών Φορέων του Δημοσίου.
  • Περιβαλλοντικές επιπτώσεις της μεταλλευτικής και λατομικής δραστηριότητας, όπως αναλυτικές πληροφορίες για εκτάσεις οι οποίες έχουν δεσμευτεί, έχουν υποστεί εκμετάλλευση, έχουν αποκατασταθεί, κλπ., στοιχεία σχετικά με κατανάλωση ενέργειας, νερού, χρήση χημικών ουσιών, εκπομπές CO2, σκόνης, παραγωγή αποβλήτων κλπ.
  • Στοιχεία σχετικά με την Ασφάλεια και συγκεκριμένα, τα ατυχήματα που συνέβησαν, τους προληπτικούς ελέγχους που διεξήχθησαν καθώς και τις χρηματικές ποινές που επιβλήθηκαν, σύμφωνα με τα στοιχεία των κατά τόπο αρμόδιων Επιθεωρήσεων του ΣΕΠΔΕΜ.
  • Πληροφορίες σχετικά με την κοινωνική διάσταση των επιπτώσεων της εξόρυξης, όπως μεταβολή πληθυσμού, έργα υποδομής, άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας, οικονομικά οφέλη των τοπικών κοινωνιών, κλπ.

Η Έκθεση αυτή προβλέπεται να αξιοποιηθεί από: α) την κυβέρνηση και τις δημόσιες αρχές σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, για την καλύτερη αξιοποίηση των ορυκτών πρώτων υλών της χώρας, β) τη βιομηχανία, για τη διερεύνηση επενδυτικών ευκαιριών, γ) την ακαδημαϊκή κοινότητα, για ερευνητικούς σκοπούς και δ) τις ΜΚΟ και το ευρύ κοινό για λόγους διαφάνειας και διάδοσης της πληροφορίας.

Υποχρέωση σύνταξης και δημοσιοποίησης αντίστοιχης Έκθεσης επιβάλλεται και στις σχετικές Υπηρεσίες των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων. Τα αναλυτικά περιεχόμενα της Έκθεσης και γενικότερα οι λεπτομέρειες εφαρμογής της ανωτέρω διάταξης προβλέπεται να καθοριστούν με Υπουργική Απόφαση.

Να επισημάνουμε ότι για να γίνουν όλα τα παραπάνω απαιτείται καλά στελεχωμένη υπηρεσία και μεθοδολογία συλλογής των στοιχείων αυτών που σημειωτέον πέραν των κατεξοχήν στοιχείων που αφορούν την “παραγωγή και διάθεση” ΟΠΥ και ορισμένων που σχετίζονται με την ασφάλεια,  δεν προβλέπεται να συμπεριλαμβάνονται στα υποβαλλόμενα δελτία δραστηριότητας που συλλέγονται ετησίως.  Συνεπώς η “φόρμα” των δελτίων αυτών πρέπει να αλλάξει ώστε να συμπεριλάβει τα δεδομένα αυτά, διαφορετικά δεν θα υπάρχει δυνατότητα συλλογής κι επεξεργασίας των στοιχείων αυτών.

Τι γινόταν μέχρι σήμερα

Επίσης να επισημάνουμε ότι μέχρι σήμερα, με το (προ) υφιστάμενο νομικό καθεστώς, τέτοια έκθεση δεν προβλεπόταν, πολλώ δε μάλλον, δεν προβλέπονταν προδιαγραφές, στόχοι, περιεχόμενα, περιβαλλοντικοί δείκτες-δεδομένα και δείκτες βιωσιμότητας κλπ. και ακόμη δεν προβλεπόταν ουδεμία δημοσιοποίηση. Μολαταύτα ο υποφαινόμενος εδώ και 10 περίπου χρόνια απολύτως εθελοντικά -και με χιλιάδες προβλήματα– κάνει αυτή τη δουλειά και συντάσσει τέτοια έκθεση με συγκεντρωτικά στοιχεία για τις ΟΠΥ με βάση τα ελάχιστα στοιχεία που ήδη συλλέγονται, με προδιαγραφές που προφανώς ορίστηκαν από τον ίδιο και με προφανή βασικό στόχο να καλυφθεί το κενό της συγκέντρωσης, επεξεργασίας και δημοσιοποίησης τέτοιων στοιχείων, για στρατηγικούς αλλά και επενδυτικούς σκοπούς.

Στο πλαίσιο αυτό, όλα αυτά τα χρόνια  διαμορφώθηκαν επικοινωνίες και συνέργειες με διάφορους φορείς για την εξυπηρέτηση του σκοπού αυτού. Ενδεικτικά:  α)  με την ΕΛΣΤΑΤ, η οποία παρεμπιπτόντως έπαψε να δημοσιοποιεί εκθέσεις μετά το 2007 όταν άλλαξαν οι κανόνες της Eurostat  β) με τους Συνδέσμους των εξορυκτικών επιχειρήσεων, που ασχολούνται με το ίδιο ζήτημα για δικούς τους σκοπούς, ώστε να υφίσταται επικαιροποίηση και εναρμόνιση των αποτελεσμάτων γ) με τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις και λοιπούς φορείς του δημοσίου που είναι αρμόδιοι για τη διαχείριση μισθωμάτων και γενικότερα εσόδων του δημοσίου  από την  μεταλλευτική και λατομική δραστηριότητα και δ) με γεωλογικά ινστιτούτα του εξωτερικού κ.α.

Όλα αυτά τα χρόνια , η έκθεση  ως “country profile” αποστέλλονταν  σε διεθνείς οργανισμούς και γεωλογικά ινστιτούτα (USGS, BGS κλπ) αλλά και δημοσιοποιούνταν με κάθε άλλο πρόσφορο τρόπο ώστε να λαμβάνει γνώση η βιομηχανική, επιστημονική κοινότητα αλλά και το ευρύτερο κοινό, με απώτερο στόχο να υποστηρίζει τη χώρα ως επενδυτικό εργαλείο στον τομέα αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου. Ενδεικτικά:

Αυτός είναι άλλωστε και ο στόχος του παρόντος άρθρου 21 του νομοσχεδίου: να θεσμοθετηθεί αυτό που γινόταν αυτοβούλως και απολύτως εθελοντικά και να προτυποποιηθεί τόσο το περιεχόμενο όσο και ο τρόπος συλλογής των δεδομένων αλλά και η μεθοδολογία δημοσιοποίησής τους.

Να επισημανθεί ότι η δημοσιοποίηση στατιστικών δεδομένων έχει κανόνες και νομικές δεσμεύσεις, ειδικά όταν πρόκειται για μονοπωλιακές ή ολιγοπωλιακές αγορές και τη διασφάλιση του στατιστικού απορρήτου (Ν. 3832/2010 άρθρο 7 και 8, άρθρο 2 παρ. 4 κλπ), τις οποίες ο υποφαινόμενος ρίσκαρε –και ρισκάρει- μόνο και μόνο για να προωθήσει τον υπέρτερο στόχο, δηλ. την προώθηση/αξιοποίηση  του ελληνικού ορυκτού πλούτου.

«Ουδείς προφήτης εν τη πατρίδι αυτού»

Παρόλα αυτά, όπως γίνεται άλλωστε πάντα, «ουδείς προφήτης εν τη πατρίδι αυτού». Στη δημόσια διαβούλευση του νομοσχεδίου και ειδικότερα στο σχετικό άρθρο 21 σχολιάστηκε αρνητικά από τον εκπρόσωπο της WWF Ελλάς το ζήτημα του χρόνου έκδοσης αλλά και της πληρότητας της ανωτέρω έκθεσης (του 2014)  η οποία είναι αναρτημένη στην κεντρική σελίδα ypeka.gr, κυρίως ως προς την συμπερίληψη δεικτών περιβαλλοντικού χαρακτήρα και βιωσιμότητας. Προφανώς το καλύτερο είναι εχθρός του καλού και το καλό εχθρός του ανύπαρκτου… Και προφανώς η πολιτεία πρέπει να έχει συνέχεια και να είναι δομημένη και όχι να στηρίζεται μόνο σε προσωπικές πρωτοβουλίες και σε ..Λευτεράκηδες. Μόνο που στον τόπο μας σπανίως γίνεται αυτό… Νοιάζεται κανείς;

Εννοείται ότι μετά τα ανωτέρω παρέλκει ο σχολιασμός για τα περί έλλειψης περιβαλλοντικών στοιχείων κλπ. διότι αν προβλέπονταν ή υπήρχαν διαθέσιμα τέτοια στοιχεία προφανώς και θα είχαν συμπεριληφθεί στην έκθεση. Και κάτι ακόμη ως προς τον χρόνο έκδοσης. Τα δελτία δραστηριότητας στα οποία στηρίζεται η έκθεση, τουλάχιστον για το κομμάτι των «παραγωγικών δεδομένων», τα οποία δυστυχώς είναι τα μόνα αξιοποιήσιμα με το υφιστάμενο καθεστώς, υποβάλλονται μέχρι το τέλος Ιουνίου του επόμενου έτους από το «έτος χρήσης» στο οποίο αναφέρονται. Συνεπώς, η έκθεση πχ. για το 2014 μπορεί να εκδοθεί μετά το τέλος Ιουνίου του 2015 και όχι νωρίτερα. Η συγκεκριμένη έκθεση όχι μόνο δεν καθυστέρησε, αντίθετα εκδόθηκε (τον Ιούλιο του 2015) δηλ. λίγες μέρες μετά την υποβολή των εκατοντάδων δελτίων. Αυτό σημαίνει ότι είχε γίνει μια πολύ μεγάλη προεργασία όλο το έτος, ώστε να εκδοθεί εγκαίρως…

Είναι γνωστό πως η διοίκηση δεν στήνει αδριάντες παρά μόνο όταν πρόκειται για περιπτώσεις όπως του …στρατηγού Δεκαβάλα στην εξαιρετική ταινία “Ένας ήρωας με παντούφλες”. Εδώ μέχρι πρότινος δεν είχε καταμετρήσει τους υπαλλήλους της και τώρα που τους καταμέτρησε αγκομαχεί για να κάνει μια κατ’ επίφαση αξιολόγησή τους…

Απλώς, κάποτε  πρέπει να μάθουμε να δεχόμαστε ό,τι θετικό γίνεται και να ξεκινάμε από εκεί, αντί να καταστρατηγούμε τα πάντα ως ελλιπή, άστοχα ή παντελώς άχρηστα.

 

[ΠΗΓΗ: http://www.oryktosploutos.net/ , του Πέτρου Τζεφέρη, 15/10/2017]

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΘΑΚΗΣ ΕΞΗΓΓΕΙΛΕ ΤΟΥΣ 5 ΑΞΟΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΟΡΥΚΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ

Από τη Λαμία στο συνέδριο για την Παραγωγική Ανασυγκρότηση, ο Γιώργος Σταθάκης εξήγγειλε τους 5 άξονες για την αξιοποίηση του ορυκτού μας πλούτο.

Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιώργος Σταθάκης, μιλώντας στο 2ο Συνέδριο για την Παραγωγική Ανασυγκρότηση στην καρδιά της Ρούμελης, στη Λαμία, εξήγγειλε τους 5 άξονες της στρατηγικής πολιτικής της κυβέρνησης για την αξιοποίηση του εθνικού ορυκτού μας πλούτου. Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι είναι ο μόνος υπουργός από την μεταπολίτευση και μετά που παράγει τιτάνειο και χωρίς «κομπασμούς» έργο στην αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας και η συμβολή του είναι μοναδική.

Ξεκινώντας από την χωροταξία, ο κ. Σταθάκης περιέγραψε πέντε παρεμβάσεις που προωθεί το Υπουργείο.

Η πρώτη αφορά ένα πλέγμα αλλαγών στο θεσμικό πλαίσιο, στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της ασφάλειας δικαίου για τους επενδυτές. Περιλαμβάνει τον Νόμο για την χωροταξία που ψηφίστηκε στο τέλος του 2016, την προώθηση στο Συμβούλιο της Επικράτειας σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος για τις χρήσεις γης, την ολοκλήρωση της θεσμοθέτησης 11 Περιφερειακών Πλαισίων και την αναζήτηση πόρων για την εκπόνηση Τοπικών Χωρικών Σχεδίων σε όλη την Επικράτεια.

Η δεύτερη παρέμβαση στοχεύει στην ολοκλήρωση του μεγάλου έργου δημιουργίας Κτηματολογίου και στην παρούσα φάση συνδέεται με την ανάρτηση των δασικών χαρτών.

Η τρίτη παρέμβαση έχει να κάνει με τη δημιουργία ειδικών χωροταξικών σχεδίων, σε κλάδους όπως ο τουρισμός και η ιχθυοκαλλιέργεια. Στην πρώτη περίπτωση, ανέφερε ως χαρακτηριστικό παράδειγμα την πρώτη Περιοχή Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης σε μη παραθαλάσσια περιοχή της χώρας, «Atalanti Hills», που αναμένεται να δώσει σημαντική ώθηση στην τοπική οικονομία. Στη περίπτωση της ιχθυοκαλλιέργειας, ο Υπουργός τόνισε τη σημασία του κλάδου για την οικονομία της περιοχής και αναφέρθηκε στα σχέδια Προεδρικού Διατάγματος που επεξεργάζεται το Υπουργείο για τις Περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης των Υδατοκαλλιεργειών στη Στερεά Ελλάδα. Με τον θαλάσσιο χώρο σχετίζεται και η τέταρτη παρέμβαση. Πρόκειται για το νομοσχέδιο που θα έρθει σύντομα στη Βουλή και θα διαμορφώνει, για πρώτη φορά, το θεσμικό πλαίσιο για τον χωροταξικό σχεδίασμά στη θάλασσα και την παράκτια ζώνη.

Τέλος, η πέμπτη παρέμβαση αφορά το νομοσχέδιο που έχει ήδη πάρει το δρόμο του για τη Βουλή και αναμένεται να ψηφιστεί μετά το καλοκαίρι: το νομοσχέδιο για τον έλεγχο και την προστασία του δομημένου περιβάλλοντος. Ο Υπουργός αναφέρθηκε σε δύο σημαντικές καινοτομίες: Τον πλήρη διαχωρισμό των διαδικασιών αδειοδότησης και ελέγχου του δομημένου περιβάλλοντος και την αποκέντρωση του ελέγχου της ορθής εφαρμογής της νομοθεσίας, με τη δημιουργία Περιφερειακών και Τοπικών Παρατηρητηρίων και την εκχώρηση σημαντικών πόρων σε αυτά.

Πέντε άξονες πολιτικής για την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου

Πέντε άξονες πολιτικής περιέγραψε ο Υπουργός και για την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας:

  • την ψήφιση του λατομικού νομοσχεδίου, που στοχεύει στην απλούστευση της αδειοδότησης, την πλήρη προσαρμογή της νομοθεσίας στις προβλέψεις του Κοινοτικού Δικαίου και την αντικατάσταση της πρακτικής των απευθείας αναθέσεων από δημοπρασίες
  • τη θεσμοθέτηση αλλαγών στο μεταλλευτικό κώδικα
  • το σχεδιασμό ειδικού χωροταξικού για τον ορυκτό πλούτο
  • την προτεραιοποίηση της εκμετάλλευσης των δημόσιων ορυκτών πόρων, στη βάση μελέτης που θα συντάξει το Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας

Ο Υπουργός έκανε ειδική αναφορά στην περίπτωση της ΛΑΡΚΟ, περιγράφοντας τα σημαντικότερα προβλήματα που αυτή αντιμετωπίζει.

 

[ΠΗΓΗ: ΗΧΩ ΤΩΝ ΔΗΜΟΠΡΑΣΙΩΝ28/7/2017]

ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΟΡΥΚΤΟΥ ΜΑΣ ΠΛΟΥΤΟΥ

Η ανάπτυξη της εξορυκτικής βιομηχανίας παραγωγής και επεξεργασίας ορυκτών πρώτων υλών, (πρέπει να) αποτελεί στρατηγική επιλογή για τον τόπο μας. Πρόκειται για ζωτικό τομέα της oικονομίας μας που έχει συμβάλλει αποφασιστικά στην Περιφερειακή Ανάπτυξη, στην Απασχόληση, στις εξαγωγές και στην εισαγωγή συναλλάγματος. Ταυτόχρονα συνδέεται εμμέσως και αποτελεί την κινητήρια δύναμη σε πολλές άλλες οικονομικές δραστηριότητες ενώ έχει αποδείξει κατά το παρελθόν ότι μπορεί να προσελκύσει σημαντικές επενδύσεις.

Εντούτοις η ανάπτυξη αυτή πρέπει να είναι όχι μόνο ανταγωνιστική αλλά και βιώσιμη και περιβαλλοντικά ασφαλής ενταγμένη στα σημερινά πλαίσια, σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, με πολλές προκλήσεις, αλλά και πολλές δεσμεύσεις. Σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον στενότητας των πόρων, τόσο φυσικών όσο και οικονομικών, όπου η ορθολογική αξιοποίηση αλλά και η γεω-οικονομία των πρώτων υλών αποκτά πρωτεύοντα ρόλο. Σε ένα περιβάλλον, που δεν είμαστε μόνοι μας, αλλά εντός της ΕΕ, γεγονός που αφενός μας υποχρεώνει σε σκληρή ανταγωνιστικότητα και αυστηρότατες νομοθετικές δεσμεύσεις αλλά τουλάχιστον μας διασφαλίζει σε σημαντικό βαθμό από τις συναλλαγματικές ανισορροπίες του παρελθόντος.

Επιπλέον, η ανάπτυξη αυτή πρέπει με κατάλληλες θεσμικές και άλλες παρεμβάσεις να υπερκεράσει ένα σύνολο από εγγενή προβλήματα και ιδιαιτερότητες που επηρεάζουν καθοριστικά τη χωροθέτηση και τη «βιώσιμη» διαχείριση των ορυκτών πόρων και των δραστηριοτήτων που αφορούν την εκμετάλλευσή τους.

Οι ιδιαιτερότητες των Ορυκτών Πόρων

Τέλος οι παρεμβάσεις αυτές για να καταστούν αποτελεσματικές και να επιτευχθεί ο στόχος, απαιτούν και την αρωγή των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον εξορυκτικό κλάδο της οικονομίας μας. Οι επιχειρήσεις πρέπει να προβαίνουν σε συνεχείς ποιοτικές αλλαγές, για να αντιστρέψουν το εν γένει κλίμα που υπάρχει στην κοινή γνώμη, η οποία συνδέει άμεσα τη μεταλλευτική και λατομική δραστηριότητα με την υποβάθμιση του περιβάλλοντος, χρησιμοποιώντας φιλικές προς το περιβάλλον τεχνολογίες και αποκαθιστώντας ορθολογικά τους χώρους επέμβασης, δημιουργώντας ταυτόχρονα κατάλληλες συνθήκες έτσι ώστε οι χώροι αυτοί να μπορούν να αξιοποιηθούν προς όφελος των τοπικών κοινωνιών και του τόπου μας γενικότερα.

Προϋπόθεση επιτυχίας είναι η θετική και ειλικρινής πολιτική βούληση, που θα δημιουργήσει ένα ευνοϊκό περιβάλλον, με κατάργηση εμποδίων και αντικινήτρων, όπως τα πολλαπλά και αδιανόητα γραφειοκρατικά εμπόδια αλλά και η περιβαλλοντική υπερευαισθησία και οικο-υποκρισία που καταλήγει σε αναπτυξιακό αντικίνητρο.

Παρακάτω δίνονται ορισμένες ενδεικτικές παρεμβάσεις θεσμικού ή γενικότερου χαρακτήρα που θεωρούμε ότι απαιτούνται για την για την ενίσχυση του επενδυτικού κλίματος και γενικότερα την άσκηση πολιτικής στα θέματα του ορυκτού πλούτου.

 

[ΠΗΓΗ: http://www.oryktosploutos.net , του Δρ. Πέτρου Τζεφέρη, 1/7/2017]

ΗΜΕΡΙΔΑ «ΟΡΥΚΤΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ-ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ-ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ», ΑΙΘΟΥΣΑ ΓΕΡΟΥΣΙΑΣ, ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Στιγμιότυπο από την ομιλία του κου Μανιάτη στην εκδήλωση.

Ημερίδα διοργάνωσε στις 7/6/2017 η ΔΗΣΥ στη Βουλή των Ελλήνων, μαζί με τους βασικούς επιχειρηματικούς φορείς αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου της χώρας, καθώς και με τους κοινωνικούς φορείς που εκπροσωπούν τη νέα γενιά και τους συνταξιούχους, με θέμα: «Ορυκτός Πλούτος – Ασφαλιστικό Σύστημα – Απασχόληση».

“Αν θέλουμε να ξεφύγουμε από μνημόνια και δανειστές, πρέπει με καθαρό και σαφή τρόπο να εντοπίσουμε νέες πηγές εθνικού πλούτου και νέες προοπτικές δημιουργίας θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Οι ορυκτές πρώτες ύλες, τα εθνικά κοιτάσματα υδρογονανθράκων, οι αγωγοί φυσικού αερίου και η μετεξέλιξη της χώρας στη μεγαλύτερη τεχνική βάση της Μεσογείου για κατασκευή, συντήρηση κι επιδιόρθωση εξεδρών άντλησης και αγωγών αποτελούν τη μεγάλη αναπτυξιακή πρόκληση για ένα άλλο παραγωγικό μοντέλο” ήταν η άποψη του Γιάννη Μανιάτη, πρ. υπουργού, βουλευτή της Δημοκρατικής Συμπαράταξης (Δείτε εδώ το σχετικό βίντεο).

Αλλά και χωρίς να συμπεριληφθούν οι υδρογονάνθρακες, η Χώρα μας έχει μία μεγάλη ποικιλία ορυκτών πόρων (μεταλλεύματα, βιομηχανικά ορυκτά, μάρμαρα, αδρανή κλπ.) με πολλά από αυτά να κατέχουν πανευρωπαϊκή ή και παγκόσμια πρώτη θέση στις αλυσίδες αξίας και τα οποία αποτελούν βάση εφοδιασμού της εγχώριας μεταποιητικής βιομηχανίας.

Η μετατροπή των ορυκτών πόρων σε πλούτο απαιτεί κεφάλαια, εργατικό δυναμικό και επιχειρηματικότητα καθώς και σταθερό επενδυτικό κλίμα, αποτελεσματική χωροταξία και κανόνες αδειοδότησης, σταθερό φορολογικό καθεστώς και ασφάλεια δικαίου.

Ήδη με το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο η εξορυκτική βιομηχανία καταβάλει σημαντικά ποσά στο ελληνικό δημόσιο και την τοπική αυτοδιοίκηση με τη μορφή μισθωμάτων και τελών που μπορεί να ανέλθουν και μέχρι το 10% της αξίας των εξορυσσόμενων προϊόντων.

Ο εξορυκτικός κλάδος αποτελεί το 3.4% του ΑΕΠ, με δημιουργία αξίας ύψους €2.3 δις το 2014 και σημαντική αναπτυξιακή δυναμική λόγω της εξωστρέφειας του (50% των πωλήσεων εκτός Ελλάδας, 5% των ελληνικών εξαγωγών), ακολουθώντας τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης και συνυπάρχοντας αρμονικά και με άλλες χρήσεις γης ή οικονομικές δραστηριότητες (π.χ. τουρισμός).

Ο κλάδος απασχολεί άμεσα περίπου 25.000 εργαζόμενους και έμμεσα δημιουργεί περίπου 95.000 θέσεις εργασίας, στη συντριπτική τους πλειοψηφία πλήρους απασχόλησης και ασφάλισης και χωρίς να έχουν θιγεί από τα μέτρα εσωτερικής υποτίμησης.

Σημαντικό είναι ότι το μερίδιο της απασχόλησης στον κλάδο για το σύνολο της ελληνικής βιομηχανίας είναι 4.1% το 2014 με αυξητική τάση από το 2007 (1.9%), ενδεικτικό είναι ότι ο κλάδος απορροφά σημαντικό τμήμα της απασχόλησης που βρίσκεται σε αυξημένο κίνδυνο ανεργίας και συνεισφέρει ήδη σημαντικά στο υφιστάμενο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.

Ο εξορυκτικός κλάδος συνεχίζει να επενδύει και να προγραμματίζει επενδύσεις ύψους €1.7 δις μέχρι το 2020, παρόλο που οι δείκτες αποδοτικότητα του βρίσκονται σε αρνητικό έδαφος από το 2010 και το 50% των επιχειρήσεων δεν είναι πλέον κερδοφόρες ,ενώ στα τελευταία χρόνια είναι πόλος έλξης ξένων άμεσων επενδύσεων.

Η αξιοποίηση των ορυκτών πόρων και η εξορυκτική βιομηχανία μπορεί να γίνει ατμομηχανή ενός νέου παραγωγικού προτύπου της χώρας που θα φέρει περισσότερες εξαγωγές, νέες επενδύσεις και θα δημιουργήσει ή θα διατηρήσει θέσεις απασχόλησης υψηλής ποιότητας που είναι και το ζητούμενο.

 

[ΠΗΓΗ: http://www.oryktosploutos.net/, του Π. Τζεφέρη. 29/6/2017]