“Καταδικασμένη” σε χαμηλές αναπτυξιακές πτήσεις, σε υψηλή ανεργία, χαμηλούς μισθούς, αλλά και σε συνεχή ανάγκη να παράγει υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, είναι η Ελλάδα, λόγω των πληγών που της άφησε η κρίση και δεν έχει καταφέρει ακόμη να ανατάξει, όπως προκύπτει από την έκθεση του Ευρωπαϊκού Δημοσιονομικού Συμβουλίου που κατατέθηκε στο τελευταίο Eurogroup και με βάση την οποία κρίθηκε η δημοσιονομική πορεία των υπολοίπων κρατών της Ευρωζώνης που δεν βρίσκονται σε Μνημόνια.

Η έκθεση αυτή (Αssessment of the fiscal stance appropriate for the euro area in 2019) αποτελεί ουσιαστικά μια προσομοίωση του πώς θα επιτηρούνταν η ελληνική οικονομία αν δεν υπήρχε το καθεστώς Ενισχυμένης Εποπτείας που ενεργοποιείται από την 21η Αυγούστου. Και έχει ειδική σημασία, αφού (θεωρητικά) θα αποτελεί τον τρόπο επιτήρησης στη συνέχεια, από το 2022.

Επισημαίνεται ότι στην ίδια έκθεση γίνεται αποδεκτό ότι θα εφαρμοστεί η περικοπή των συντάξεων, προκαλώντας πολύ μεγάλες επιπτώσεις στο μέλλον και κατατάσσοντας την Ελλάδα πρώτη σε ύψος περικοπής της σχετικής δαπάνης τα χρόνια που θα έρθουν, εν αντιθέσει με άλλα κράτη της Βόρειας Ευρώπης, στα οποία καταγράφεται οριακή αύξηση (λόγω του προβλήματος της γήρανσης).

Το καθεστώς επιτήρησης της χώρας θα ήταν αυστηρό, λοιπόν, λόγω των μεγάλων πληγών που έχουν προκληθεί στην ελληνική οικονομία και δεν έχουν λυθεί, αλλά και λόγω της “εξαέρωσης” των αναπτυξιακών της δυνατοτήτων, που έχει επιπτώσεις και σε άλλα πεδία: από το χρέος και τους μισθούς έως το ποσοστό ανεργίας, με τη φυσιολογική του πορεία τα επόμενα χρόνια να είναι στο 16% του εργατικού δυναμικού…

Το Συμβούλιο γνωμοδοτεί στο πλαίσιο της δημοσιονομικής εποπτείας ανά την Ε.Ε. στην οποία θα ενταχθεί η Ελλάδα από το φθινόπωρο παράλληλα με την ενισχυμένη εποπτεία. Τα κράτη-μέλη ελέγχονται για τη διατήρηση συγκεκριμένων ορίων πρωτογενών πλεονασμάτων ανάλογα με το ύψος του χρέους τους και με άλλους παράγοντες.

Οι συστάσεις

Φέτος το Συμβούλιο επισήμανε ότι “ειδικά τα κράτη-μέλη της ζώνης του ευρώ με υψηλό δείκτη δημόσιου χρέους προς το ΑΕΠ πρέπει να κάνουν περισσότερα από το απλώς να αντλούν δημοσιονομικά οφέλη από την ανάκαμψη. Για να μην επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος και έχουμε περιθώριο ελιγμών όταν χτυπήσει η επόμενη κρίση, είναι καιρός να προχωρήσουμε προς έναν κάπως περιοριστικό προσανατολισμό της δημοσιονομικής πολιτικής στη ζώνη του ευρώ”.

Στην Ελλάδα το μεγαλύτερο “μαχαίρι” στις ασφαλιστικές δαπάνες

Από τώρα έως το 2070 στην Ελλάδα αναμένεται να καταγραφεί η μεγαλύτερη περικοπή των συνταξιοδοτικών δαπανών, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις που περιλαμβάνονται στην έκθεση του Ευρωπαϊκού Δημοσιονομικού Συμβουλίου. Υπολογίζεται ότι θα υπάρχει μείωση της τάξης του 7% του ΑΕΠ περίπου στη δαπάνη για την πληρωμή συντάξεων έως το 2070 στην Ελλάδα.

Ο λόγος για μια περικοπή που είναι μακράν η μεγαλύτερη ανάμεσα σε όλα τα κράτη της Ευρωζώνης, με δεύτερη τη Γαλλία, που εκτιμάται ότι θα μειώσει τις δαπάνες για συντάξεις της κατά 3,5% του ΑΕΠ περίπου. Συνολικά μείωση της δαπάνης καταγράφεται σε επτά από τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης, ενώ στα υπόλοιπα θα υπάρχουν αυξήσεις, οι οποίες είναι πάρα πολύ μεγάλες στην περίπτωση του Λουξεμβούργου, της Μάλτας, της Σλοβενίας αλλά και της Γερμανίας.

Συνολικά στην Ελλάδα το σύνολο του πακέτου των δαπανών που αφορούν την τρίτη ηλικία και τη γήρανση του πληθυσμού αναμένεται να μειωθεί επίσης κατά 7% περίπου, καθώς μείωση καταγράφεται και στη δαπάνη για εκπαίδευση αλλά και για τα επιδόματα ανεργίας, και το μόνο πεδίο στο οποίο αναμένεται να υπάρχει αύξηση της δαπάνης έως το 2070 (της τάξης του 1,5% περίπου) είναι αυτό για την υγειονομική περίθαλψη.

Οι υπολογισμοί αυτοί βεβαίως περιλαμβάνουν και τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης για νέες περικοπές στις συντάξεις από 1/1/2019. Ο λόγος για μια δέσμευση η οποία αποτυπώθηκε επισήμως και στην Εγκύκλιο για την κατάρτιση του νέου προσχεδίου του Προϋπολογισμού για το 2019. Η κατάρτιση θα πρέπει να ολοκληρωθεί πριν από την 1η Οκτωβρίου, ούτως ώστε να κατατεθεί στη Βουλή τότε (βάσει συνταγματικής υποχρέωσης) αλλά και να αποσταλεί στους θεσμούς στο πλαίσιο του “Ευρωπαϊκού Εξαμήνου”, στο οποίο θα πρέπει να ενταχθεί η Ελλάδα στις 15 Οκτωβρίου και να αξιολογηθεί πλέον (όπως όλα τα κράτη-μέλη) για το κατά πόσο οι στόχοι του Προϋπολογισμού είναι βιώσιμοι.

Το αιτιολογικό της μείωσης των συντάξεων στηρίζεται στο γεγονός ότι σήμερα είναι οι υψηλότερες στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως αναλογία του ΑΕΠ. Ωστόσο, αυτό συνδέεται με το γεγονός ότι λόγω της κρίσης το ΑΕΠ έχει χάσει τουλάχιστον το 25% της αξίας του…

Όσον αφορά τα σενάρια περί μη εφαρμογής του μέτρου ή λήψης ισοδύναμων, συνεχίζονται οι συστάσεις από θεσμούς της Ε.Ε. περί ανάγκης εφαρμογής των συμφωνηθέντων, αλλά και οι διαρροές από κυβερνητικής πλευράς περί προσπάθειας εύρεσης λύσης…

Δημοσιονομικό πρόβλημα λόγω χαμηλών αναπτυξιακών δυνατοτήτων

Η Ελλάδα φέτος και το 2019 αναμένεται να κινείται σημαντικά χαμηλότερα από τις δυνητικές αναπτυξιακές δυνατότητές της, σε αντίθεση με άλλα κράτη που βγήκαν από Μνημόνια (όπως η Ισπανία και η Κύπρος, που κινούνται σε ποσοστό 2% πάνω από το δυνητικό ΑΕΠ).

Μάλιστα, η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας θα ήταν πολύ πιο αρνητική αν δεν είχε συμβεί ένα άλλο γεγονός: αν δεν είχε εξαερωθεί ένα μέρος των αναπτυξιακών δυνατοτήτων της Ελλάδας λόγω της κρίσης και της αποεπένδυσης.

Ο λόγος για μια απώλεια η οποία δημιουργεί και παρενέργειες δημοσιονομικού χαρακτήρα. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παραθέτει το Συμβούλιο, ένα από τα μεγαλύτερα “ατού” της ελληνικής οικονομίας τα προηγούμενα χρόνια ήταν το πολύ υψηλό διαρθρωτικό (όπως ονομάζεται) πλεόνασμα, δηλαδή το πλεόνασμα του οποίου η τιμή έχει προσαρμοστεί με βάση την πορεία του οικονομικού κύκλου και φαίνεται μεγαλύτερο όταν υπάρχει ύφεση και μικρότερο όταν υπάρχει ανάπτυξη (και, άρα, η θεωρητική δυνατότητα το κράτος-μέλος να νοικοκυρεύει περισσότερο τα δημοσιονομικά).

Ενώ, λοιπόν, η Ελλάδα φαινόταν να έχει πάρα πολύ υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα σε διαρθρωτικούς όρους (στο 6,6% του ΑΕΠ το 2013, στο 7,7% το 2016 και στο 7,2% του ΑΕΠ το 2017), πλέον αποκλιμακώνονται ταχύτατα στο 5,8% του ΑΕΠ το 2018 και στο 5% του ΑΕΠ το 2019. Και καθώς το Συμβούλιο δεν μετρά το ύψος τους (που είναι και πάλι το μεγαλύτερο στην Ευρωζώνη), αλλά το ποσοστό μεταβολής τους (το οποίο θα συνεχίσει να φθίνει αν επιβεβαιωθούν οι προσδοκίες για έστω και μικρή επιτάχυνση της ανάπτυξης), οι συνθήκες δημοσιονομικής προσαρμογής γίνονται πιο αυστηρές στο πλαίσιο της εποπτείας που θα είχε η Ελλάδα αν δεν υπήρχε το ειδικό “ενισχυμένο” καθεστώς.

“Φυσιολογικό” το ποσοστό ανεργίας 16% στην Ελλάδα

Παράδοξο στην Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί η Ελλάδα αναφορικά με την ανεργία. Τα στοιχεία που παραθέτει το Συμβούλιο δείχνουν όχι μόνο διατήρηση του δείκτη ανεργίας σε πολύ υψηλά επίπεδα, αλλά και μια άλλη πολύ σημαντική παρενέργεια: την αύξηση του “φυσιολογικού” ποσοστού ανεργίας, δηλαδή του δείκτη NAWRU, που καταγράφει πόσο μπορεί να μειωθεί η ανεργία με βάση τις αντοχές της οικονομίας (να μην δημιουργηθούν πληθωριστικές πιέσεις). Το Συμβούλιο αναφέρει στην έκθεσή του ότι, ενώ τα πιο πολλά κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετά την έξοδο από την κρίση βίωσαν αποκλιμάκωση αυτού του δείκτη, στην Ελλάδα αυξήθηκε, δείχνοντας τη μείωση των δυνατοτήτων της οικονομίας να παράγει θέσεις εργασίας. Το 2007 στην Ελλάδα και στην Ισπανία ήταν γύρω στο 13% με 14% του εργατικού δυναμικού. Πλέον εκτιμάται ότι το 2019 θα έχει αυξηθεί κατά δύο περίπου μονάδες, στο 16% περίπου του εργατικού δυναμικού. Και πάλι η Ελλάδα θα έχει επιδόσεις πάνω από το “φυσιολογικό”, με το ποσοστό ανεργίας να αναμένεται (έτσι όπως το μέτρα η Eurostat) στο 19% περίπου του εργατικού δυναμικού, όταν σε άλλα κράτη, όπως στην Ισπανία κινείται σε επίπεδα χαμηλότερα του “φυσιολογικού”…

Και πάλι τα στοιχεία δείχνουν ότι η ελληνική αγορά εργασίας, αν δεν αλλάξουν οι παράμετροι της ελληνικής οικονομίας, έχει πολύ λίγο δρόμο να διανύσει προκειμένου να φτάσει στα “φυσιολογικά” επίπεδα, όπως τα άλλα κράτη των μονοψήφιων ποσοστών ανεργίας…

Παρενέργειες στο χρέος λόγω χαμηλού πληθωρισμού

Με πολύ χαμηλό ρυθμό αύξησης των τιμών αλλά και των μισθών θα κινείται και το 2019 η ελληνική οικονομία, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Ευρωπαϊκού Δημοσιονομικού Συμβουλίου. Ο λόγος για μια επίδοση οποία, όπως αναφέρεται, σε κράτη με υψηλό κόστος προκαλεί παρενέργειες, καθώς επηρεάζει τη δυναμική του χρέους, το οποίο υπολογίζεται με βάση το ονομαστικό ΑΕΠ, και, έτσι, δημιουργεί περαιτέρω προκλήσεις στη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών.

Σύμφωνα με το Συμβούλιο, η παρουσία τόσο χαμηλών επιδόσεων δείχνει ότι η εσωτερική διαδικασία προσαρμογής δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. Σε κράτη όπως η Ελλάδα, τα οποία βίωσαν προ κρίσης τις μεγαλύτερες απώλειες ανταγωνιστικότητας, δείχνει ότι προσπαθούν ακόμη να ανακτήσουν το χαμένο έδαφος. Ωστόσο, επισημαίνεται ότι, σε ένα περιβάλλον χαμηλού πληθωρισμού, η διαδικασία προσαρμογής είναι πιο δύσκολη, με πτώση στις αμοιβές των εργαζομένων…

Η Ελλάδα θα καταγράφει την τρίτη μικρότερη αύξηση μισθών (μοναδιαίο κόστος εργασίας) στην Ευρωζώνη μετά την Ιρλανδία και τη Γαλλία, της τάξης του 0,7%, έναντι αυξήσεων άνω του 2% στην Ολλανδία και στο Λουξεμβούργο, αλλά και άνω του 1,5% στη Γερμανία. Εκτιμάται ότι θα υπάρχει μικρή αύξηση τιμών 0,8% σε όρους εναρμονισμένου δείκτη τιμών καταναλωτή.

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr/, της Δήμητρας Καδδά, 27/7/2018]

«ΘΕΡΙΖΕΙ» η ανεργία στη βόρεια Ελλάδα και πλήττει κυρίως τους νέους. Αυτό προκύπτει από στοιχεία που παρουσιάστηκαν σε σύσκεψη που έγινε χθες, στο Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, με τη συμμετοχή προέδρων και εκπροσώπων εργατικών κέντρων, εν όψει της διοργάνωσης συλλαλητηρίου στη Θεσσαλονίκη το ερχόμενο Σάββατο, με αφορμή τα εγκαίνια της 82ης ΔΕΘ από τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα.

«Η αξιοπρέπειά μας έχει θίγει και πρέπει να την ανακτήσουμε. Αγωνιζόμαστε εναντίον της φτώχειας και της εξαθλίωσης» δήλωσε ο οργανωτικός γραμματέας της ΓΣΕΕ Βαγγέλης Μουτάφης, ο οποίος κατηγόρησε τον πρωθυπουργό ότι «αγνοεί συστηματικά τη ΓΣΕΕ και τα συνδικάτα, ενώ έχει πάμπολλες συναντήσεις με τους εργοδότες».

Έθεσε, επίσης, το ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων, τονίζοντας ότι η επίσκεψη του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν στην Αθήνα θα σημάνει την επέκτασή τους στον τομέα του νερού.

Στα προβλήματα των εργαζομένων στη Θεσσαλονίκη και στις υπόλοιπες περιοχές της βόρειας Ελλάδας αναφέρθηκε ο πρόεδρος του ΕΚΘ Παναγιώτης Τσαραμπουλίδης. Τόνισε ότι το μέλλον της ΕΛΒΟ είναι αβέβαιο και αναφέρθηκε στα ζητήματα της ΕΒΖ, της παραχώρησης του ΟΑΘ, του Χαλυβουργείου και στην υψηλή ανεργία που πλήττει Μακεδονία και Θράκη.

Ειδικά για το πρόβλημα της ανεργίας εκπρόσωποι εργατικών κέντρων ανέφεραν ότι στη Θεσσαλονίκη το ποσοστό ανέργων φτάνει το 30%, στη Φλώρινα το 42% (στους νέους 75%), στην Πιερία το 50%, στην Καβάλα το 30% (στους νέους το 60%), στις Σέρρες το 32%-33%, στη Χαλκιδική το 14%-19%, λόγω τουρισμού το καλοκαίρι, στην Ξάνθη το 45%, στη Δράμα το 40%, στην Καστοριά το 50%, στην Έδεσσα το 32%, στα Γιαννιτσά το 36%, στον Έβρο το 22% και στην Ημαθία το 35%. Οι πρόεδροι των εργατικών κέντρων μίλησαν για κλείσιμο επιχειρήσεων και για το φαινόμενο της μετανάστευσης, που είναι ιδιαίτερα έντονο στον νομό Δράμας, αλλά και στην Ξάνθη, απ’ όπου πολλοί οικοδόμοι αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στο Κατάρ.

[ΠΗΓΗ: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, 6/9/2917]

Μειώνονται συνεχώς οι ευκαιρίες απασχόλησης και κατά συνέπεια οι διαθέσιμες κενές θέσεις εργασίας στην Ελλάδα, παράλληλα με την επέκταση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας αλλά και την εσωτερική υποτίμηση στις αμοιβές.

Τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), τόσο για την εξέλιξη των κενών θέσεων εργασίας στο άμεσο μέλλον όσο και για τους βραχυχρόνιους δείκτες απασχόλησης, ωρών εργασίας και αμοιβών, είναι αποκαλυπτικά της κατάστασης που επικρατεί σε βασικούς κλάδους της εγχώριας οικονομίας. Πρόκειται για δείκτες οι οποίοι εξηγούν, σύμφωνα με τους ειδικούς, τη διατήρηση της απασχόλησης σε πολύ χαμηλά ποσοστά, παρά τη μικρή αλλά σταθερή μείωση του ποσοστού ανεργίας.

Αναλυτικά, το δελτίο της ΕΛΣΤΑΤ δείχνει ότι κατά το Α’ τρίμηνο του 2016 ο αριθμός των κενών θέσεων εργασίας παρουσιάζει μείωση κατά 2,1% σε σύγκριση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2015, έναντι μείωσης 1,4% που σημειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση του 2015 με το 2014. Μάλιστα, από τα διαθέσιμα στοιχεία προκύπτει ότι ενώ το 2014, από το Β’ τρίμηνο και μετά, υπήρξε μια μικρή αλλά ευδιάκριτη αύξηση των κενών θέσεων εργασίας (18.596 το Β’ τρίμηνο έναντι 15.921 θέσεις το Α’ τρίμηνο του 2014, 17.541 το Γ’ τρίμηνο και 14.930 κενές θέσεις το Δ’ τρίμηνο), το 2015 η πορεία ανακόπηκε, με αποτέλεσμα να παρατηρείται συνεχής μείωση έως και το Α’ τρίμηνο του τρέχοντος έτους.

Η συνεχής μείωση των διαθέσιμων θέσεων εργασίας που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα επιτείνει ένα από τα δομικά προβλήματα της εγχώριας αγοράς εργασίας, της δυσκολίας εισόδου των νέων στην απασχόληση. Πρόβλημα το οποίο με τη σειρά του οδηγεί, σε συνδυασμό με την υψηλή ανεργία, στη διατήρηση του ποσοστού απασχόλησης στην Ελλάδα σε πολύ χαμηλό επίπεδο. Αλλά και οι βραχυχρόνιοι δείκτες απασχόλησης, ωρών εργασίας και αμοιβών αποδεικνύουν την επικράτηση της ευελιξίας στην αγορά και την εσωτερική υποτίμηση στην αμοιβή της εργασίας, σε συνθήκες υψηλής ανεργίας και μειωμένης απασχόλησης. Είναι χαρακτηριστικό ότι κλάδοι όπως μεταποίηση, παροχή ενέργειας, μεταφορές, διοικητικές δραστηριότητες αλλά και κατασκευές, στους οποίους παρατηρείται σημαντική αύξηση της απασχόλησης, δεν παρουσιάζουν αντίστοιχη αύξηση των ωρών απασχόλησης, ή των αμοιβών.

Ενδεικτικό, στον κλάδο της μεταποίησης, σε ετήσια βάση χωρίς καμία εποχική διόρθωση ή διόρθωση ως προς τον αριθμό των εργάσιμων ημερών, από το Α’ τρίμηνο του 2015 έως το Α’ τρίμηνο του τρέχοντος έτους, η απασχόληση αυξήθηκε κατά 3,7%, o δείκτης ωρών εργασίας κατά 4,4% και ο δείκτης αμοιβών κατά μόλις 1,9% Αντίστοιχα, στον κλάδο των μεταφορών αποθήκευσης, η απασχόληση εμφανίζεται μέσα σε ένα χρόνο να αυξάνεται κατά 25,4%, οι ώρες εργασίας κατά 17,3% και οι αμοιβές κατά μόλις 5,6%. Μάλιστα, στον κλάδο των επαγγελματικών, επιστημονικών και τεχνικών δραστηριοτήτων , παρά την αύξηση της απασχόλησης κατά 4,4% και των ωρών εργασίας κατά 10,1%, οι αμοιβές μειώθηκαν μέσα σε ένα χρόνο (Α’ τρίμηνο 2015 με Α’ τρίμηνο 2016) κατά 1,1%. Υπάρχει βέβαια και ο κλάδος των κατασκευών, ο οποίος, λόγω της συνεχιζόμενης κρίσης των τελευταίων ετών και εξαιτίας πιθανότατα της επανεκκίνησης των μεγάλων έργων, το εξεταζόμενο διάστημα παρουσιάζει αύξηση της απασχόλησης κατά 16,6%, και των ωρών εργασίας και των αμοιβών κατά 25,2% και 27,8% αντίστοιχα.

[ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, της Ρούλας Σαλούρου, 02/08/2016]

Επίθεση στην κυβέρνηση εξαπέλυσε ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κωστής Χατζηδάκης, κατηγορώντας την για έλλειψη κοινωνικής πολιτικής. Με συνέντευξή του στο Πρακτορείο 104,9 FM δεσμεύθηκε ότι σε περίπτωση που η Νέα Δημοκρατία γίνει κυβέρνηση θα μείνει μακριά από λαϊκίστικες σαπουνόφουσκες, εφαρμόζοντας τις καλύτερες ευρωπαϊκές πολιτικές: «Η κυβέρνηση κάνει διακηρύξεις περί κοινωνικής ευαισθησίας, την ώρα που αυξάνει τα εισιτήρια των αστικών συγκοινωνιών», ανέφερε ο κ. Χατζηδάκης, τονίζοντας ότι εξαιτίας των πολιτικών της κυβέρνησης αυξήθηκε περισσότερο η ανεργία και αναφέρθηκε στην περίπτωση της επένδυσης στις Σκουριές.

[ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ, 16/02/2016]

Διαβάζουμε στην ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ πως, 26,6%, και μάλιστα με ιδιαίτερα έντονες διαρθρωτικές αδυναμίες, όπως είναι η υψηλή ανεργία των νέων αλλά και η συνεχώς διογκούμενη ομάδα των μακροχρόνια ανέργων. Ταυτόχρονα παρατηρείται πως οι κλάδοι ο οποίοι υπέστησαν τις μεγαλύτερες απώλειες θέσεων απασχόλησης από την έναρξη της κρίσης, το 2008, είναι οι κατασκευές, η μεταποίηση και το εμπόριο, καθώς συνολικά έχασαν 663.000 θέσεις εργασίας, οι οποίες είναι δύσκολο να ανακτηθούν άμεσα, καθώς η αβεβαιότητα στην οικονομία παραμένει. Αναλυτικότερα, σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Αρχή, το ποσοστό της ανεργίας στη χώρα κατά το α’ τρίμηνο του 2015 διαμορφώθηκε στο 26,6%, μειωμένο σε σχέση με το 27,8% του α’ τριμήνου 2014, αλλά αυξημένο σε σχέση με το τέταρτο τρίμηνο του 2014, που είχε διαμορφωθεί στο 26,1%. Η άνοδος της ανεργίας σε σύγκριση με το τέταρτο τρίμηνο του 2014 αποδίδεται στην έντονη αβεβαιότητα λόγω των εκλογών του Ιανουαρίου και στην εκκρεμότητα της συμφωνίας με τους εταίρους, η οποία δεν έχει κλείσει ακόμη. Ο αριθμός των ανέργων ανήλθε σε 1.272.541 άτομα και αυξήθηκε κατά 2,1% σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο, ενώ μειώθηκε κατά 5,2% σε σχέση με το α’ τρίμηνο του 2014.

Κατά τα άλλα, ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει τα αδύνατα δυνατά να προσθέσει σε αυτές τις στρατιές ανέργων άλλες 2.000 άμεσα εργαζόμενους στα μεταλλεία (και άλλους τόσους έμμεσα), προσπαθώντας να βάλει λουκέτο στην επένδυση στην Χαλκιδική! Αυτή είναι κοινωνική πολιτική…. Εύγε….